คณะรัฐมนตรีเห็นชอบในการเสนอพื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจาน ต่อศูนย์มรดกโลก กรุงปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศส เพื่อบรรจุไว้ในบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) ต่อไป ตามที่กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเสนอ ทั้งนี้ ในการดำเนินการเสนอพื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นมรดกโลกให้กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมรับไปประสานงานกับกระทรวงมหาดไทย และหน่วยงานอื่นที่เกี่ยวข้องเพื่อชี้แจงทำความเข้าใจและให้ได้รับความร่วมมือจากประชาชนและชุมชนในพื้นที่ด้วย
สาระสำคัญของเรื่อง
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.) รายงานว่า
1. การเสนอชื่อแหล่งมรดกทางธรรมชาติพื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจาน เพื่อบรรจุในบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) ของศูนย์มรดกโลก กรุงปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศส เป็นการดำเนินการตามพันธกรณีในอนุสัญญาคุ้มครองมรดกโลก และตามแนวทางการอนุวัตตามอนุสัญญาคุ้มครองมรดกโลก (Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention) ซึ่งก่อให้เกิดสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมายระหว่างประเทศ
2. พื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นแหล่งมรดกทางธรรมชาติของไทยที่มีคุณค่าความโดดเด่นระดับสากลที่คณะกรรมการแห่งชาติว่าด้วยอนุสัญญาคุ้มครองมรดกโลกพิจารณาแล้วเห็นควรจัดทำรายละเอียดเพื่อบรรจุไว้ในบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) ของศูนย์มรดกโลก กรุงปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศส จึงมีมติให้กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช นำความเห็นของที่ประชุมไปพิจารณาจัดทำเอกสารการนำเสนอพื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นมรดกโลก ซึ่งสาระสำคัญของการนำเสนอพื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นมรดกโลก สรุปได้ดังนี้
2.1 ข้อมูลทั่วไป ประกอบด้วย ภาคีสมาชิกผู้จัดเตรียมการเสนอชื่อ ที่อยู่ สถาบัน/หน่วยงาน วันที่เสนอ ไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์ โทรสาร โทรศัพท์
2.2 ข้อมูลแหล่งมรดกทางธรรมชาติ ประกอบด้วย ชื่อของพื้นที่ จังหวัด พิกัดทางภูมิศาสตร์
2.3 ข้อมูลคุณลักษณะ พื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานตั้งอยู่ทิศด้านลาดฝั่งตะวันออกของเทือกเขาตะนาวศรี ติดต่อกับผืนป่าประเทศเมียนมาร์ มีพื้นที่ทั้งหมดรวม 482,225 เฮกตาร์ ประกอบด้วยพื้นที่ 5 แห่ง คือ (1) เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแม่น้ำภาชี (2) อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน (3) อุทยานแห่งชาติกุยบุรี (4) อุทยานแห่งชาติเฉลิมพระเกียรติไทยประจัน (อยู่ระหว่างการเตรียมการประกาศจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ) และ (5) พื้นที่แนวเชื่อมต่อระหว่างอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานและกุยบุรี ในเขตป่าสงวนแห่งชาติและเขตปลอดภัยทางทหาร พื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานจัดอยู่ในเขตนิเวศอินโดมาลายัน (Indo-Malayan Ecoregion) กลุ่ม Tenasserim-South Thailand semi-evergreen rain forests ชนิดป่าที่ปกคลุมพื้นที่มากที่สุดคือป่าดิบแล้ง ปกคลุมพื้นที่ถึงร้อยละ 59 เป็นแหล่งต้นน้ำของแม่น้ำสำคัญ ได้แก่ แม่น้ำเพชรบุรี แม่น้ำภาชี แม่แม่น้ำปราณบุรี และแม่น้ำกุยบุรี
2.4 การมีคุณค่าความโดดเด่นเป็นสากล : เป็นศูนย์รวมความหลากหลายทางชีวภาพที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย โดยพบชนิดพันธุ์สัตว์อย่างน้อย 720 ชนิด มีการกระจายพันธุ์จากถิ่นอาศัยทางใต้ขึ้นไปจนถึงบริเวณเหนือสุด เช่น ไก่ฟ้าหน้าเขียว นกบั้งรอกปากแดง และนกปรอดสีน้ำตาลตาแดง ปาดป่าจุดขาว และค่างดำ เป็นต้น นอกจากนั้น ยัง เป็นพื้นที่รอยต่อระหว่างเขตภูมิพฤกษ์ (Floristic-provinces) 4 ลักษณะเด่น ได้แก่ (1) Indo-Burmese หรือ Himalayan (2) Indo-Malaysian (3) Annamatic และ (4) Andamanese พบการปรากฏของพืชเฉพาะถิ่น เช่น จำปีเพชร (Magnolia mediocris) และจำปีดอย (M.gustavii) ซึ่งราชอาณาจักรไทยพบเฉพาะในพื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานเท่านั้น เป็นแหล่งสำคัญของสัตว์ป่าที่ใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง (Critically Endangered) คือ จระเข้น้ำจืด และได้รับการประกาศเป็นมรดกแห่งอาเซียน เมื่อปี พ.ศ. 2546
2.5 เกณฑ์ที่เหมาะสม : พื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานตรงกับเกณฑ์ ข้อที่ 10 คือ “ถิ่นที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติที่มีความสำคัญต่อการอนุรักษ์ในถิ่นที่อยู่ (In-situ conservation) ของความหลากหลายทางชีวภาพ รวมถึงถิ่นที่อยู่ของชนิดพันธุ์ที่ถูกคุกคามที่มีความโดดเด่นเป็นสากลทั้งจากมุมมองของวิทยาศาสตร์หรือการอนุรักษ์”
2.6 การเปรียบเทียบกับพื้นที่อื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน : พื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นเขตนิเวศ เดียวกันกับพื้นที่แหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติแห่งแรกของไทย คือ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร-ห้วยขาแข้ง แต่ตั้งอยู่ห่างไปทางตอนใต้ของทุ่งใหญ่นเรศวร-ห้วยขาแข้ง ประมาณ 220 กิโลเมตร จึงทำให้มีความชุ่มชื้นมากกว่ามีสัดส่วนของป่าดิบแล้งมากกว่า และมีชนิดพันธุ์ในเขต Sundiac ที่หลากหลายกว่า
--ที่ประชุมคณะรัฐมนตรี นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ (นายกรัฐมนตรี) วันที่ 4 มกราคม 2554--จบ--