คณะรัฐมนตรีเห็นชอบร่างประกาศคณะกรรมการแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ เรื่อง มาตรฐานขั้นต่ำของสภาพการจ้างในรัฐวิสาหกิจ ที่คณะรัฐมนตรีชุดก่อนมีมติอนุมัติหลักการและสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกาได้ตรวจพิจารณาแล้ว ตามที่กระทรวงแรงงานเสนอ และให้ดำเนินการต่อไปได้
ร่างประกาศคณะกรรมการแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ เรื่อง มาตรฐานขั้นต่ำของสภาพการจ้างในรัฐวิสาหกิจมีสาระสำคัญแบ่งเป็น 9 หมวด ดังนี้
1. บททั่วไป กำหนดความคุ้มครองในเรื่อง การเรียกเก็บเงินประกัน การปฏิบัติต่อลูกจ้างชายและหญิงโดยเท่าเทียมกัน การนับวันหยุด วันลาฯ รวมเป็นระยะเวลาการทำงานของลูกจ้าง การคุ้มครองลูกจ้างเมื่อมิได้ทำงานติดต่อกันโดยนายจ้างมีเจตนาไม่ให้ลูกจ้างได้สิทธิตามประกาศฯ เป็นต้น
2. การใช้แรงงานทั่วไป กำหนดเวลาทำงานปกติของลูกจ้าง กำหนดวันหยุดประจำสัปดาห์ กำหนดวันหยุดตามประเพณี นอกจากนั้น ได้เพิ่มวันหยุดชดเชยในวันทำงานต่อไปได้ไม่เกิน 1 วัน ให้สอดคล้องกับมติคณะรัฐมนตรีและให้นายจ้างจัดให้มีวันหยุดชดเชยที่ยังไม่ครบในวันอื่นแทนได้ สิทธิหยุดพักผ่อนประจำปีของลูกจ้าง หลักเกณฑ์การลาป่วย และเพิ่มกรณีนายจ้างอาจกำหนดให้ทำงานล่วงเวลาหรือในวันหยุดได้โดยได้รับยินยอมจากลูกจ้างก่อน
3. การใช้แรงงานหญิง กำหนดห้ามนายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างหญิงเพราะเหตุมีครรภ์
4. ค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุด และค่าล่วงเวลาในวันหยุด กำหนดห้ามหักค่าจ้างฯ เว้นแต่กรณีเข้าข้อยกเว้น และกำหนดหลักเกณฑ์การจ่ายค่าจ้าง
5. เงินทดแทน กำหนดให้คณะกรรมการมีอำนาจออกประกาศกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการจ่ายเงินทดแทน กรณีลูกจ้างประสบอันตรายหรือเจ็บป่วย หรือสูญหายอันเนื่องจากการทำงานตลอดจนกรณีลูกจ้างจำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพในการทำงาน
6. สวัสดิการ กำหนดให้คณะกรรมการมีอำนาจออกประกาศกำหนดเกี่ยวกับสวัสดิการ และกำหนดให้นายจ้างต้องปิดประกาศการจัดสวัสดิการในที่เปิดเผยเพื่อให้ลูกจ้างทราบ
7. ความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน กำหนดให้คณะกรรมการมีอำนาจออกประกาศเกี่ยวกับความปลอดภัยฯ อีกทั้ง กำหนดให้นายจ้างต้องจัดให้มีการตรวจสุขภาพของลูกจ้าง
8. การควบคุม กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการให้นายจ้างจัดให้มีข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน
9. ค่าชดเชย กำหนดอัตราค่าชดเชย โดยเพิ่มอัตราค่าชดเชยจากเดิมอีก 2 อัตรา คือ กรณีลูกจ้างทำงานครบ 6 ปี แต่ไม่ครบสิบปี ให้ได้รับไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย 240 วัน และกรณีลูกจ้างทำงานครบ 10 ปีขึ้นไป ให้ได้รับไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย 300 วัน และเงินเพื่อตอบแทนความชอบในการทำงาน กรณีลูกจ้างที่ทำงานครบ 15 ปีขึ้นไปก่อนเกษียณอายุ จากเดิมกำหนดให้ลูกจ้างซึ่งดำรงตำแหน่งต่ำกว่าผู้อำนวยการฝ่ายหรือตำแหน่งที่เรียกชื่ออย่างอื่นซึ่งเทียบเท่าตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายลงมา มีสิทธิได้รับเงินดังกล่าวจำนวนเท่ากับเงินเดือนค่าจ้างสุดท้าย 240 วัน เป็นให้ลูกจ้างทุกระดับมีสิทธิได้รับเงินดังกล่าว
--ที่ประชุมคณะรัฐมนตรี (ชุดพ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตร) (รักษาการนายกรัฐมนตรี) วันที่ 4 เมษายน 2549--จบ--
ร่างประกาศคณะกรรมการแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ เรื่อง มาตรฐานขั้นต่ำของสภาพการจ้างในรัฐวิสาหกิจมีสาระสำคัญแบ่งเป็น 9 หมวด ดังนี้
1. บททั่วไป กำหนดความคุ้มครองในเรื่อง การเรียกเก็บเงินประกัน การปฏิบัติต่อลูกจ้างชายและหญิงโดยเท่าเทียมกัน การนับวันหยุด วันลาฯ รวมเป็นระยะเวลาการทำงานของลูกจ้าง การคุ้มครองลูกจ้างเมื่อมิได้ทำงานติดต่อกันโดยนายจ้างมีเจตนาไม่ให้ลูกจ้างได้สิทธิตามประกาศฯ เป็นต้น
2. การใช้แรงงานทั่วไป กำหนดเวลาทำงานปกติของลูกจ้าง กำหนดวันหยุดประจำสัปดาห์ กำหนดวันหยุดตามประเพณี นอกจากนั้น ได้เพิ่มวันหยุดชดเชยในวันทำงานต่อไปได้ไม่เกิน 1 วัน ให้สอดคล้องกับมติคณะรัฐมนตรีและให้นายจ้างจัดให้มีวันหยุดชดเชยที่ยังไม่ครบในวันอื่นแทนได้ สิทธิหยุดพักผ่อนประจำปีของลูกจ้าง หลักเกณฑ์การลาป่วย และเพิ่มกรณีนายจ้างอาจกำหนดให้ทำงานล่วงเวลาหรือในวันหยุดได้โดยได้รับยินยอมจากลูกจ้างก่อน
3. การใช้แรงงานหญิง กำหนดห้ามนายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างหญิงเพราะเหตุมีครรภ์
4. ค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุด และค่าล่วงเวลาในวันหยุด กำหนดห้ามหักค่าจ้างฯ เว้นแต่กรณีเข้าข้อยกเว้น และกำหนดหลักเกณฑ์การจ่ายค่าจ้าง
5. เงินทดแทน กำหนดให้คณะกรรมการมีอำนาจออกประกาศกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการจ่ายเงินทดแทน กรณีลูกจ้างประสบอันตรายหรือเจ็บป่วย หรือสูญหายอันเนื่องจากการทำงานตลอดจนกรณีลูกจ้างจำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพในการทำงาน
6. สวัสดิการ กำหนดให้คณะกรรมการมีอำนาจออกประกาศกำหนดเกี่ยวกับสวัสดิการ และกำหนดให้นายจ้างต้องปิดประกาศการจัดสวัสดิการในที่เปิดเผยเพื่อให้ลูกจ้างทราบ
7. ความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน กำหนดให้คณะกรรมการมีอำนาจออกประกาศเกี่ยวกับความปลอดภัยฯ อีกทั้ง กำหนดให้นายจ้างต้องจัดให้มีการตรวจสุขภาพของลูกจ้าง
8. การควบคุม กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการให้นายจ้างจัดให้มีข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน
9. ค่าชดเชย กำหนดอัตราค่าชดเชย โดยเพิ่มอัตราค่าชดเชยจากเดิมอีก 2 อัตรา คือ กรณีลูกจ้างทำงานครบ 6 ปี แต่ไม่ครบสิบปี ให้ได้รับไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย 240 วัน และกรณีลูกจ้างทำงานครบ 10 ปีขึ้นไป ให้ได้รับไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย 300 วัน และเงินเพื่อตอบแทนความชอบในการทำงาน กรณีลูกจ้างที่ทำงานครบ 15 ปีขึ้นไปก่อนเกษียณอายุ จากเดิมกำหนดให้ลูกจ้างซึ่งดำรงตำแหน่งต่ำกว่าผู้อำนวยการฝ่ายหรือตำแหน่งที่เรียกชื่ออย่างอื่นซึ่งเทียบเท่าตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายลงมา มีสิทธิได้รับเงินดังกล่าวจำนวนเท่ากับเงินเดือนค่าจ้างสุดท้าย 240 วัน เป็นให้ลูกจ้างทุกระดับมีสิทธิได้รับเงินดังกล่าว
--ที่ประชุมคณะรัฐมนตรี (ชุดพ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตร) (รักษาการนายกรัฐมนตรี) วันที่ 4 เมษายน 2549--จบ--