ประเทศไทยได้รับการเคลื่อนย้ายการผลิตในอุตสาหกรรมเบาได้อย่างดีจากการเป็นประเทศที่มีแรงงานมีฝีมือในราคาถูกในรอบแรก เมื่อเวลาผ่านไปสิ่งที่เกิดขึ้นคือค่าแรงงานกับประสิทธิภาพการผลิตไม่สอดคล้องกัน เริ่มมีการย้ายฐานการผลิตในรอบสองเพื่อหาแรงงานราคาถูกและมีฝีมือนอกเหนือจากประเทศไทย ก็ได้แก่ อินเดีย อินโดนีเซีย และเวียตนาม ความพอใจของบริษัทข้ามชาติที่เคลื่อนย้าการผลิตฐานการผลิตไปยังประเทศที่มีค่าแรงตำเริ่มลดลงเมื่อเจ้าของประเทศเห็นความสำคัญของความเป็นอยู่ของประชากรในประเทศมากกว่า จึงเริ่มเพิ่มค่าจ้างแรงงานในประเทศ สำหรับอุตสาหกรรมรองเท้ากีฬาในประเทศไทย ได้รับการพัฒนาให้ก้าวหน้า จากการถ่ายทอดของโรงงานในเครือบริษัทข้ามชาติ จนสามารถพัฒนาได้ในระดับรองเท้าคุณภาพ แม้ว่าจะเป็นการจ้างค่าแรงในประเทศเท่านั้น
โรงงานในประเทศสามารถผลิตหุ่นรองเท้ากีฬาได้ โดยเริ่มแรกประเทศที่เป็นเจ้าของบริษัทข้ามชาติเข้ามาตั้งโรงงานผลิตหุ่นรองเท้ากีฬาเอง และกำหนดให้โรงงานผลิตรองเท้ากีฬาในเครือใช้หุ่นรองเท้าของบริษัทในเครือหรือของประเทศเดียวกับบริษัทข้ามชาติ ทำให้อุตสาหกรรมผลิตหุ่นรองเท้าที่เป็นทุนของไทยพัฒนาตนเองขึ้นมาแข่งขันจนเป็นที่ยอมรับ และเข้ามามีโอกาสผลิตหุ่นรองเท้ากีฬาได้ เช่นเดียวกัน การผลิตพื้นรองเท้ากีฬาก็เป็นอีกอุตสาหกรรมหนึ่งที่มีการพัฒนาขึ้นในประเทศเพราะต้องการแข่งขันจนมีความสามารถผลิตพื้นรองเท้ากีฬาได้
--กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม--