กระทรวงเกษตรสหรัฐฯประมาณการณ์ว่าในปี ๒๐๐๙ ผู้บริโภคสหรัฐฯใช้จ่ายเงินเพื่อการบริโภครวมทั้งสิ้น ๑.๑๘ แสนล้านเหรียญฯ ในจำนวนนี้ร้อยละ ๕๑.๔ หรือ ๖๐๗ พันล้านเหรียญฯเป็นการบริโภคที่บ้าน ที่เหลือร้อยละ ๔๘.๖ หรือ ๕๗๔.๕ พันล้านเหรียญฯเป็นการบริโภคอาหารนอกบ้าน ร้อยละ ๗๘ ของการบริโภคอาหารนอกบ้านเป็นการบริโภคที่สถานบริการอาหารทุกประเภทของร้านอาหารทั้งที่เป็นร้านอาหารที่มีบริการเต็มรูปแบบและร้านอาหารประเภทจานด่วน กระทรวงเกษตรสหรัฐฯประมาณการณ์ว่าสหรัฐฯมีธุรกิจบริการร้านอาหารทั่วประเทศ ๙๖๐,๐๐๐ แห่ง
ในปี ๒๐๐๙ สัดส่วนของรายได้ที่ผู้บริโภคสหรัฐฯใช้จ่ายไปเพื่อซื้ออาหารบริโภคมีจำนวนลดลงเหลือร้อยละ ๙.๕ การบริโภคที่บ้านคิดเป็นร้อยละ ๕.๕ ของรายได้ และการบริโภคที่ร้านอาหารคิดเป็นร้อยละ ๔ ของรายได้
ปัจจุบันธุรกิจค้าปลีกสินค้าอาหารของสหรัฐฯมีหลากหลายรูปแบบสำหรับผู้บริโภคสหรัฐฯหาซื้อสินค้าทั้งที่เป็นตลาด supermarket ที่เป็น franchise ขนาดใหญ่ ร้าน grocery stores เฉพาะแต่ละชุมชน ร้านค้าปลีก
ประเภท mass merchants ที่ขายสินค้าหลากหลายชนิดเช่น Walmart และ Target ร้านค้าปลีกที่ขายสินค้าให้เฉพาะสมาชิกหรือ club stores ร้านค้าประเภท convenience stores ร้านขายยา ร้านค้าสินค้าราคาถูกประเภท dollar stores ตลาดขายอาหารธรรมชาติ ร้านค้าปลีกเฉพาะสินค้าบางประเภท การขายทางระบบออนไลน์ ตลาดประเภท farmers markets และแม้กระทั่งตลาดที่รับส่งสินค้าอาหารให้ถึงบ้าน
ความหลากหลายของรูปแบบร้านค้าปลีกที่จำหน่ายสินค้าอาหารส่งผลดังนี้คือ
๑. ผู้บริโภคมีทางเลือกเพิ่มมากขึ้นที่จะซื้อสินค้า
๒. การแข่งขันในระดับค้าปลีกที่เพิ่มสูงขึ้น ทั้งในเรื่องของราคา การหาวิธีเพิ่มมูลค่าสินค้า หรือจำนวนสินค้าที่วางจำหน่าย
๓. โรงงานผู้ผลิตสินค้ามีช่องทางการกระจายสินค้าเพิ่มขึ้น
นอกจากความหลากหลายของประเภทร้านค้าปลีกที่จำหน่ายสินค้าอาหารแล้ว ขนาดของตลาดค้าปลีกที่ขายสินค้าอาหารเป็นหลักมีแนวโน้มไปในทางลดลงเหลือระหว่าง ๑๐,๐๐๐ - ๑๓,๐๐๐ ตารางฟุตและจะเน้นไปที่แผนกขายสินค้าอาหารที่ผ่านการจัดเตรียมไว้แล้วหรือการให้บริการสินค้าอาหารและอื่นๆแก่ลูกค้าเพิ่มมากขึ้น
สำนักงานส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ ณ นครลอสแอนเจลิส
ที่มา: http://www.depthai.go.th