รายได้พลเรือนกว่างซีอยู่ช่วงท้ายหลังของจีน
ช่วงปี 2009-2011 เขตปกครองตนเองกว่างซีมี GDP เติบโตอย่างรวดเร็ว โดยมีอัตรา เติบโตร้อยละ 13.9 14.2 และ 12.3 ตามลำดับ แต่รายได้พลเรือนกลับลดลงอย่างต่อเนื่อง กล่าวคือ มีอัตราร้อยละ 12.7 9.34 และ 1.46 ตามลำดับ ซึ่งต่ำกว่าอัตราการเติบโตของ GDP ร้อยละ 1.2 4.86 และ 10.84 ตามลำดับ รวมถึงค่าตอบแทนแรงงานเขตเมืองใน GDP ก็ลดลง กล่าวคือ มีสัดส่วนร้อยละ 10.45 10.03 และ 9.5 ตามลำดับ ทั้งนี้ รายได้พลเรือนเขตฯ กว่างซีอยู่ ลำดับท้ายๆ ของจีน (เรียงลำดับตามมณฑล) โดยปี 2009 - 2011 อยู่ลำดับที่ 20 22 และ 29 ตามลำดับ ทั้งนี้ ปี 2011 รายได้พลเรือนเขตฯ กว่างซีเท่ากับ 34,150 หยวน/ ปี ซึ่งต่ำกว่ารายได้พลเรือนเฉลี่ย ของจีนที่เท่ากับ 42,396 หยวน / ปีอยู่ 8,246 หยวน
รายได้พลเรือนในแต่ละสาขาอาชีพมีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดมากขึ้น กล่าวคือ อาชีพที่มีรายได้สูงส่วนใหญ่อยู่ในสาขาที่มีการผูกขาดและใช้เทคโนโลยีสูง เช่น การเงิน ไฟฟ้า น้ำมัน โทรคมนาคม Software ฯลฯ ส่วนอาชีพที่มีรายได้ต่ำส่วนใหญ่อยู่ในสาขาที่ใช้แรงงานมาก เช่น เกษตร ประมง ร้านอาหาร นวด โรงแรม ฯลฯ นอกจากนี้ อาชีพที่มีรายได้ สูงและต่ำมีความแตกต่างกันมากขึ้น กล่าวคือ ปี 2010 รายได้ในสาขาการเงินสูงเป็น 3.75 เท่าของสาขาเกษตร ซึ่งแตกต่างกันอยู่ 48,473 หยวน/ ปี ส่วนปี 2011 สูงเป็น 3.88 เท่า ซึ่งแตกต่างกันอยู่ 55,236 หยวน/ ปี
ทั้งนี้ ผู้ที่มีรายได้สูงในสาขาอาชีพดังกล่าวมีจำนวนน้อย กล่าวคือ มี 110,000 คน หรือมีสัดส่วนเพียงร้อยละ 3.2 รายได้มากกว่า 40,000 หยวน/ ปี จำนวน 428,600 คน หรือร้อยละ 13.0 รายได้ 30,000 — 40,000 หยวน/ ปี จำนวน 226,000 คน หรือร้อยละ 66.0 และรายได้ต่ำกว่า 30,000 หยวน/ ปี จำนวน 720,000 คน หรือร้อยละ 21.0
นอกจากนี้ เมืองต่างๆ ของเขตฯ กว่างซีมีรายได้พลเรือนไม่เท่ากัน กล่าวคือ นคร- หนานหนิงและเมืองหลิ่วโจวมีรายได้สูงสุด คือ 39,074 และ 38,299 หยวน/ ปีตามลำดับ ส่วนเมืองฉงจั่วและเมืองกุ้ยกว่างอยู่ระดับต่ำสุด คือ 27,593 และ 28,226 หยวน/ปีตามลำดับ
นักวิชาการจากสำนักงานสถิติเขตฯ กว่างซีชี้แจงว่า หากรายได้พลเรือนต่ำเกินไป จะส่งผลเสียต่อโครงการกระตุ้นความต้องการภายในประเทศ การปรับเปลี่ยนโครงสร้าง อุตสาหกรรม และความมั่งคงทางสังคม รวมทั้งระดับรายได้เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงความเจริญ ทางสังคม ทำให้ผู้ประกอบอาชีพหันไปทำงานในพื้นที่ที่มีรายได้สูง ส่งผลให้เกิดการเคลื่อนย้ายแรงงานจากเขตฯ กว่างซีไปยังภาคตะวันออกของจีน เช่น มณฑลกวางตุ้ง มณฑลฮกเจียน ฯลฯ จึงมีการเสนอให้หน่วยงานภาครัฐใช้มาตรการกระตุ้นเพื่อเพิ่มรายได้ ซึ่งจะทำให้การพัฒนาเศรษฐกิจมี เสถียรภาพมากขึ้น
ที่มา : Guangxi Daily, 24 พฤษภาคม 2012
สคต.หนานหนิง
มิถุนายน 2012