เมื่อจีนเปิดประเทศ และมีคนไทยมาเยือน ยังมีคนรู้จักชาวไทยไม่มากนักและมักเข้าใจผิดคิดว่าเป็นไต้หวันเพราะออกเสียงคล้ายกัน ปัจจุบันบอกเป็นคนไทย คนจีนจะรู้จักผ่านอาหารไทย คือ ต้มยำกุ้ง จีนเรียก "ตง ยิง กุง" (แปลตามเสียง) หรือ "ซวน หล้า ทัง" แปลตามความหมายว่าซุปที่เผ็ดเปรี้ยว ส่วนส้มตำ เรียก " มู่ กวา ซา รา" หรือ "เหลียง ป้าน มู่ กวา" แปลตามความหมายว่าสลัดมะละกอ และยำมะละกอตามลำดับ
การเรียกชื่ออาหารใครว่าไม่สำคัญ เพราะมีผลทางจิตวิทยาในการเลือกและตัดสินใจของลูกค้า ตั้งชื่อดีเป็นศรีแก่เจ้าของ ตั้งไม่ดีอาจถูกต่อว่าได้ การตั้งชื่อบางทีก็เป็นยุทธวิธีของร้านเองที่ต้องการความแปลกใหม่สร้างความแตกต่าง แต่หากตั้งได้ไม่เหมาะสม นอกจากจะทำให้ขายไม่ดีแล้วยังกระทบต่อภาพลักษณ์ได้ เพราะตระหนักถึงความสำคัญของชื่ออาหาร ที่อาจจะส่งผลต่อภาพลักษณ์การท่องเที่ยวของมณฑลเสฉวน หน่วยงานรัฐตั้งแต่ รัฐบาลมณฑล สำนักงานการท่องเที่ยว สำนักงานฝ่ายการต่างประเทศ สมาคมมิตรภาพ สมาคมอาหาร ได้ร่วมแรงร่วมใจกันออกหนังสือชื่อรายการอาหารเสฉวนฉบับจีน-อังกฤษ รวม 180 รายการมีภาพสีประกอบพร้อม ตัวอย่างชื่อรายการอาหารพื้นเมืองที่ขึ้นชื่อเช่น mala (หมาล่า เป็นรสชาติเผ็ดร้อนชาลิ้นเอกลัษณ์อาหารเสฉวน) huoguo (หั่วกวอ สุกี้หม้อไฟของเสฉวนที่รสชาติมัน-เผ็ด-ร้อน) chuanchuan (ช่วนๆ หม้อไฟที่เอาวัตถุดิบมาเสียบไม้เป็นพวงๆแล้วกินแบบจิ้มจุ่ม) mapo tofu (หมาโพโต้วฟู่ เต้าหู้ปรุงรสมัน-เผ็ดแบบฉบับเสฉวน) dandan ( ตันตัน บะหมี่แห้งหมูสับ) ฯลฯ ซึ่งชื่อรายการอาหารที่รวบรวมและกำหนดให้ใช้เป็นมาตรฐานทั่วกันฉบับนี้ ได้เผยแพร่อย่างเป็นทางการในงานเอ็กซโปร์เซี่ยงไฮ้ 2010 ซึ่งมีแขกชาวต่างชาติมากมายมาร่วมในงาน
อาหารมีความสำคัญกับมนุษย์ทุกชนชาติ เป็นสิ่งสะท้อนถึงภูมิปัญญาและรากเหง้าของประเพณี และวัฒธรรมแต่ละประเทศ ความมีมาตรฐานตั้งแต่ชื่อเรียกอาหาร มีผลต่อการสร้างภาพลักษณ์ของประเทศที่ มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการสร้างBrand Royalty ในลิขสิทธิ์ทางภูมิปัญญาที่บรรพบุรุษให้มาด้วย
สำนักงานส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ ณ นครเฉิงตู
ที่มา: http://www.depthai.go.th