โดยบริษัท กสท. โทรคมนาคม จำกัด (มหาชน) ฟ้องว่าผู้ฟ้องคดีได้อุทธรณ์คำสั่งของผู้ถูกฟ้องคดีลงวันที่ 30 พฤศจิกายน 2552 ที่สั่งให้ผู้ฟ้องคดีดำเนินการจัดให้มีบริการคงสิทธิเลขหมายโทรศัพท์ ภายใน 45 วัน นับแต่วันที่ได้รับหนังสือแจ้ง โดยขอให้ผู้ถูกฟ้องคดีขยายระยะเวลาในการจัดให้มีบริการคงสิทธิเลขหมายโทรศัพท์เคลื่อนที่ แต่ผู้ถูกฟ้องคดีได้วินิจฉัยยกอุทธรณ์ ตามหนังสือลงวันที่ 21 เมษายน 2553 เป็นเหตุให้ผู้ฟ้องคดีเสียหาย
ศาลปกครองกลางมีคำพิพากษาให้เพิกถอนคำสั่งของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 (เลขาธิการ กสทช.) ที่ให้ผู้ฟ้องคดีชำระค่าปรับทางปกครองในส่วนที่เกินอัตราวันละ 20,000 บาท ตั้งแต่วันที่ 15 กันยายน 2553 เป็นต้นไป จนกว่าจะจัดให้มีบริการคงสิทธิเลขหมายโทรศัพท์เคลื่อนที่แล้วเสร็จ ตามหนังสือด่วนที่สุด ที่ ทช.1200.3/8530 ลงวันที่ 24 กันยายน 2553 และให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 4 (สำนักงาน กสทช.) คืนเงินค่าปรับทางปกครองในส่วนที่ชำระไว้เกินอัตราที่กำหนดแก่ผู้ฟ้องคดีจำนวน 11,880,000.27 บาท รวมทั้งให้คืนเงินค่าธรรมเนียมศาลตามส่วนของการชนะคดี ส่วนคำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
เนื่องจากการกำหนดค่าปรับทางปกครองไม่เป็นธรรมต่อกสท. ซึ่งเป็น้ผู้ให้บริการรายเล็ก โดยมีส่วนแบ่งทางการตลาดเพียงร้อยละ 2.3