"การใช้พลังงานของประเทศเพื่อการพัฒนาประเทศในทางเศรษฐกิจและสังคม โดยการจัดหาพลังงานให้มีความพร้อมใช้อย่างเพียงพอทั่วถึงอย่างต่อเนื่องในราคาที่เหมาะสมเป็นสิ่งจำเป็นยิ่ง แม้กระนั้นก็ตามในภายภาคหน้าหากมีผู้ได้รับสัมปทานสำรวจและผลิตปิโตรเลียมแล้ว การจะดำเนินการตามขั้นตอนดังกล่าว หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐที่เกี่ยวข้องและผู้ที่ได้รับสัมปทานจะต้องปฏิบัติให้เป็นไปตามระเบียบกฎเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนดไว้อย่างเคร่งครัด โดยเฉพาะในการจัดทำรางานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม ซึ่งจะสมบูรณ์ได้จะต้องให้มีประชาชนได้มีดอกาสเข้ามามีส่วร่วมในการยอมรับโครงการหรือกิจการนั้น ๆ ด้วย เพราะประชาชนในท้องถิ่นจะเป็นผู้ได้รับผลกระทบทั้งทางบวกและทางลบจากโครงการหรือกิจการต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้น เพื่อให้โครงการหรือกิจการเป็นไปอย่างสมดุลระหว่างประโยชน์สาธารณะและสิทธิของบุคคล อันหมายถึงการตระหนักถึงผลประโยชน์ของรัฐอย่างสูงสุด ควบคู่ไปกับการคุ้มครองสิทธิของประชาชนในการดำรงชีพอยู่ได้อย่างปกติและต่อเนื่องในสิ่งแวดล้อมที่จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายตอ่สุขภาพอนามัย สวัสดิภาพ หรือคุณภาพชีวิตของประชาชน พิพากษายกฟ้อง" คำพิพากษาศาลปกครองกลาง ระบุ
กรณีที่ผู้ฟ้องคดีทั้งยี่สิบหกคนอ้างว่าระบบแบ่งปันผลผลิตเป็นระบบที่ประเทศไทยจะได้รับผลผประโยชน์มากกว่าการใช้ระบบสัมปทาน และเห็นว่าประเทศไทยควรจะใช้ระบบแบ่งปันผลผลิตนั้น เห็นว่า การจะกำหนดว่าประเทศไทยจะใช้ระบบสัมปทานหรือระบบแบ่งปันผลผลิตในการดำเนินการเกี่ยวกับปิโตรเลียมนั้น เป็นการกำหนดข้อตกลงส่วนแบ่งรายได้ (ประโยชน์) ระหว่างรัฐและผู้ประกอบการ ซึ่งเป็นการใช้อำนาจทางการบริหารของหน่วยงานของรัฐในทางนโยบาย ไม่ใช่การใช้อำนาจทางปกครองที่ศาลปกครองจะมีอำนาจพิจารณาพิพากษาหรือมีคำสั่งได้ตามนัยมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (1) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542