"สถานการณ์บ้านเมืองขณะนี้ยังคงมีสัญญาณของความขัดแย้งแตกแยกของคนในชาติและความไม่มั่นคงภายในประเทศปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนในทางการเมืองระดับชาติและในวิถีชีวิตประจำวันของประชาชนในบางพื้นที่ อย่างไรก็ตาม ยังคงมีความเป็นไปได้ที่จะรวมทุกคนในชาติเป็นหนึ่งเดียวบนผืนแผ่นดินไทย"
ประการแรก ได้แก่ การรณรงค์ปลูกจิตสำนึกรู้คุณแผ่นดินเป็นเรื่องของ “ค่านิยมร่วม” (Common Value) คือเป็นเรื่องที่ต้องทำให้ทุกคนในชาติตระหนักถึงค่านิยมและคุณค่าที่หล่อหลอมคนไทยทั้งประเทศมาเป็นเวลานานนับหลายร้อยปีที่บรรพบุรุษของคนไทยทุกคนเสียเลือดเสียเนื้อและเสียชีวิตเพื่อรักษาผลประโยชน์ของประเทศ นอกจากนี้ “ความเป็นไทย” หรือที่เรียกว่าเป็น DNA ของคนไทย ที่ประกอบไปด้วยความจงรักภักดีต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ ที่คนไทยทุกคนมีจิตใจแห่งความเมตตา กตัญญูรู้คุณ มีไมตรีจิต ความรักความสามัคคีช่วยเหลือเกื้อกูลกันบนพื้นฐานแห่งความถูกต้องตามกระบวนการยุติธรรมและกฎหมายบ้านเมืองเป็นสิ่งที่ต้องเร่งปลูกฝังและหล่อเลี้ยงให้เติบโตเข้มแข็งในจิตใจของประชาชนทุกคนไม่ว่าเชื้อชาติใดที่มาอยู่บนผืนแผ่นดินไทยนี้
ประการที่สอง ได้แก่ ความวางใจของสาธารณชนต่อรัฐบาล (Trust in the Government) เป็นสิ่งที่รัฐบาลทุกยุคทุกสมัยต้องทำให้ได้บนพื้นฐานของจิตวิญญาณแห่งความเป็นนักการเมืองที่แท้จริงเพราะนักการเมืองคือผู้ที่ต้องทำหน้าที่ลดความขัดแย้งของคนในชาติไม่ใช่เป็นผู้ที่สร้างความขัดแย้งให้เกิดขึ้นเสียเองนักการเมืองปัจจุบันต้องเป็นผู้ให้โอกาสแก่ผู้ที่มาเป็นรัฐบาล นักการเมืองต้องวางใจผู้อื่นก่อน ก่อนที่จะเรียกร้องและปลุกระดมให้ผู้อื่นวางใจตน
เมื่อพรรคการเมืองคู่แข่งชนะการเลือกตั้งเป็นรัฐบาลก็ต้องเคารพและให้โอกาสรัฐบาลทำงานแสดงฝีมืออย่างเต็มที่ ถูกหรือผิด ก็ต้องว่ากันไปตามกระบวนการแห่งกลไกของรัฐเพราะเมื่อพิจารณากันจริงๆ จะเห็นได้ว่า ที่ผ่านมาเกือบทุกรัฐบาลก็ผิดพลาดและมีเรื่องทุจริตคอรัปชั่นด้วยกันทั้งนั้นซึ่งเป็นเรื่องที่คนไทยทุกคนต้องออกมาต่อต้านอย่างจริงจังต่อเนื่อง ทางออกคือ รัฐบาลต้องเปิดเผยรายละเอียดของงบประมาณที่ทำให้สาธารณชนสามารถแกะรอยตรวจสอบได้ตั้งแต่ ต้นน้ำ กลางน้ำ และปลายน้ำของทุกเม็ดเงินที่รัฐบาลใช้จ่ายไป
นอกจากนี้ รัฐบาลและทุกภาคส่วนของประเทศไทยจึงต้องเร่งรณรงค์ในกลุ่มนักการเมืองและประชาชนฐานเสียงแฟนคลับของตนให้รู้จัก “เคารพผู้อื่น” ทำให้เกิดสำนึกว่า ประชาชนคนไทยผู้มีสิทธิเลือกตั้งทุกคนไม่ว่าอยู่ภูมิภาคใดของประเทศมีคุณค่าเท่ากับหนึ่งเสียงเท่ากัน ดังนั้นต้อง “ไม่” ทำให้มวลหมู่ประชาชนรู้สึกว่าเสียงของคนกรุงเทพมหานครมีคุณค่าหรือเป็นเสียงที่ฉลาดกว่าคนต่างจังหวัด และคนในต่างจังหวัดต้องไม่ทำให้เกิดความรู้สึกว่าเสียงของพวกตนมีมากกว่าเสียงของคนกรุงเทพฯ
ประการที่สาม ได้แก่ การกำหนดเป้าหมายของชาติและผลประโยชน์ร่วมกัน (Common Goals) นี่คือประการสำคัญอย่างยิ่งสำหรับรวมทุกคนในชาติให้เป็นหนึ่งเดียวกันเพื่อทำให้เกิดการทำงานร่วมกันสู่เป้าหมายของชาติ เชื่อว่า ประเทศไทยในเวลานี้กำลังต้องการการกำหนดเป้าหมายร่วมกันให้ชัดเจนว่าประชาชนทุกคนที่กำลังอาศัยพักพิงอยู่บนผืนแผ่นดินไทยสามารถมาเป็นหุ้นส่วนกันที่จะกำหนดเป้าหมายที่เป็นไปได้ว่า ประเทศไทยจะเป็นผู้นำของชุมชนเศรษฐกิจอาเซียน โดยประเทศไทยจะสามารถเป็นประเทศที่มีนัยสำคัญต่อการกำหนดนโยบายสาธารณะและทิศทางการพัฒนาระหว่างประเทศในภูมิภาคอาเซียน ซึ่งเป้าหมายนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อประเทศชาติและผลประโยชน์ของทุกคนในชาติและแนวทางบางอย่างที่จะทำให้พวกเราทุกคนสามารถบรรลุเป้าหมายนี้ได้แก่ การที่คนไทยส่วนใหญ่สื่อสารภาษาอังกฤษได้ โดยสถาบันการศึกษาและนักเรียนนักศึกษาทุกคนสามารถทำงานร่วมกับชาวต่างชาติทั่วโลกได้ดี
นอกจากนี้ การทำให้ประเทศไทยกลายเป็นผู้นำด้านการผลิตอาหารและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร เช่น ข้าว และการส่งออกจะทำให้ชาวนาเกษตรกรทุกคนและผู้ประกอบการโรงงานด้านการเกษตรทำงานหนักร่วมกันเพื่อเพิ่มคุณภาพและปริมาณ และการทำให้ประเทศไทยกลายเป็นผู้นำด้านการเงินและเทคโนโลยีจะทำให้กลุ่มคนทำงานประจำสำนักงานมีพลังทำหน้าที่ของพวกเขาให้ดีที่สุดในอุตสาหกรรมและธุรกิจของพวกเขา
สุดท้าย ปัจจัยสู่ความสำเร็จของการรวมทุกคนในชาติให้เป็นหนึ่งเดียวบนผืนแผ่นดินไทยอยู่ที่การสนับสนุนจากฝ่ายการเมืองทุกฝ่าย จากผู้ใหญ่ในสังคมที่จะช่วยกันอธิบายต่อคนไทยทั้งประเทศว่าทำไมปัจจัยเหล่านี้จึงสำคัญต่อประเทศไทยและทุกคนในชาติที่จะต้องเป็นหนึ่งเดียวกันและบรรลุเป้าหมายร่วมกัน และต้องอธิบายให้เห็นแนวทางว่าคนไทยทุกคนและประชาชนทุกชาติทุกภาษาที่กำลังเดินบนผืนแผ่นดินไทยนี้จะได้รับประโยชน์อย่างยิ่งใหญ่จากความสำเร็จของปัจจัยสำคัญทั้งสามประการที่กล่าวมาข้างต้น