องค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) รายงานว่า อัตราการขยายตัวของค่าแรงทั่วโลกลดลงถึงครึ่งหนึ่งในช่วงที่เกิดวิกฤตการเงินและเศรษฐกิจในปี 2551 และ 2552
รายงานดังกล่าวซึ่งครอบคลุมข้อมูลจาก 115 ประเทศและดินแดน ซึ่งมีสัดส่วน 94% ของผู้ที่ได้รับค่าแรง 1.4 พันล้านคนทั่วโลก ระบุว่าค่าแรงทั่วโลกขยายตัวช้าลงจาก 2.8% ในปี 2550 เหลือเพียง 1.5% ในปี 2551 และ 1.6% ในปี 2552 หรือร่วงลงเกือบครึ่งหนึ่ง
"ภาวะเศรษฐกิจถดถอยไม่เพียงส่งผลกระทบต่อประชากรหลายล้านคนที่ต้องตกงานเท่านั้น แต่ยังกระทบต่อผู้ที่ยังไม่ตกงานด้วยเช่นกัน โดยทำให้พวกเขามีกำลังซื้อลดลงและมีสภาพความเป็นอยู่แย่ลง" ฮวน โซมาเวีย ผู้อำนวยการใหญ่ของ ILO กล่าว
ขณะเดียวกันสัดส่วนของผู้ที่ได้รับค่าแรงต่ำ หรือน้อยกว่าสองในสามของค่ากลาง มีจำนวนเพิ่มขึ้นในกว่าสองในสามของประเทศทั่วโลกนับตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 2530
ILO เชื่อว่าค่าแรงที่ซบเซาในระยะยาวรวมถึงสัดส่วนของค่าแรงต่อรายได้ทั้งหมดที่ลดลงเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดวิกฤตเศรษฐกิจ เนื่องจากทำให้เกิดความไม่สมดุลระหว่างผลิตผลที่เพิ่มขึ้นและอุปสงค์ที่ลดลง
"เจ้าหน้าที่ผู้กำหนดนโยบายเศรษฐกิจมหภาคต้องหันมาสนใจเรื่องของการจ้างงานและค่าแรงเพื่อผลักดันให้เศรษฐกิจฟื้นตัวดีขึ้น และแก้ปัญหาความไม่สมดุลทางด้านสังคมและเศรษฐกิจในระยะยาว" โซมาเวีย กล่าว พร้อมย้ำว่าการบริโภคที่เพิ่มขึ้นและค่าแรงที่สมดุลเป็นปัจจัยสำคัญที่จะช่วยให้เศรษฐกิจฟื้นตัว สำนักข่าวซินหัวรายงาน