ทั้งนี้ การบริโภคภาคเอกชนน่าจะชะลอการเติบโตลงหลังจากมาตรการของภาครัฐที่กระตุ้นการใช้จ่ายสิ้นสุดลง โดยเฉพาะรถยนต์คันแรกและบ้านหลังแรก ซึ่งมีผลต่อเนื่องทำให้ผู้บริโภคมีภาระผูกพันจากการซื้อสินค้าคงทน รวมถึงภาคเอกชนที่มีการลงทุนมูลค่าสูงเพื่อฟื้นฟูความเสียหายจากอุทกภัยเมื่อปี 54 ก็คงไม่ได้มีการลงทุนสูงมากในปีหน้า
ดังนั้น ศูนย์วิจัยกสิกรฯ คาดว่าแรงขับเคลื่อนการเติบโตทางเศรษฐกิจในปีหน้าคงจะมาจากภาคการส่งออกเป็นสำคัญ แต่ยังคงมีปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญคือ การแก้ไขวิกฤตหน้าผาทางการคลัง(Fiscal cliff)ของสหรัฐฯและวิกฤตหนี้ของสหภาพยุโรปที่จะมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจโลก, ปัญหาตะวันออกกลางที่มีผลต่อราคาน้ำมัน, การเบิกจ่ายงบลงทุนของภาครัฐและการผ่านร่างกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการลงทุน รวมถึงปัจจัยทางการเมืองในประเทศ เช่น การแก้รัฐธรรมนูญ แต่เชื่อว่าปัญหาทางการเมืองจะไม่ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจมากนัก
ส่วนอัตราเงินเฟ้อทั่วไปในปี 56 คาดว่ามีโอกาสเร่งตัวต่ำกว่าคาดการณ์เดิมที่ 3.5% เหลือเพียง 3.3% เนื่องจากสถานการณ์น้ำมันในตลาดโลกคลายความตึงตัวลง จึงมองว่าอัตราเงินเฟ้อน่าจะอยู่ในระดับที่ไม่เป็นอุปสรรคต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจ ขณะที่มีปัจจัยที่เป็นแรงหนุนในปีหน้าคือต้นทุนค่าจ้างแรงงานที่เพิ่มขึ้น การทยอยลดการอุดหนุนราคาพลังงานของภาครัฐ และการปรับเพิ่มค่าไฟฟ้ารอบใหม่
ขณะที่ปัจจัยที่จะช่วยลดแรงกดดันเงินเฟ้อได้ คือ ราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกมีแนวโน้มทรงตัวใกล้เคียงระดับปัจจุบัน และแนวโน้มการชะลอตัวของการบริโภคอาจเป็นแรงต้านเงินเฟ้อที่มาจากอุปสงค์