นอกจากนี้ ยังพบว่าไทยมีความสามารถในการแข่งขันลดลงในหลายตลาดที่เป็นพลังขับเคลื่อนการนำเข้าโลกข้างต้น โดยค่าความสัมพันธ์(regression coefficient) ระหว่างอัตราการขยายตัวของ GDP ของประเทศคู่ค้าของไทยกับอัตราการขยายตัวของการนำเข้าจากไทยของประเทศคู่ค้าเหล่านั้น มีค่าลดลงต่อเนื่องอย่างมีนัยสำคัญ เช่น จีน มีค่าลดลงจาก 2.8 ในช่วงปี 2545 มาอยู่ที่ 2.1 ในปัจจุบัน ซึ่งหมายความว่าเศรษฐกิจของจีนขยายตัว แต่ไทยกลับส่งออกสินค้าเพิ่มขึ้นในอัตราการขยายตัวที่น้อยลงกว่าในอดีต โดยสาเหตุน่าจะเกิดจากการที่ไทยส่งออกสินค้าที่ไม่ตรงกับความต้องการของตลาด สินค้าไทยมีมูลค่าเพิ่มต่ำ เผชิญการแข่งขันที่สูงขึ้นในตลาด หรือช่องทางในการเข้าตลาดยังไม่มีประสิทธิภาพ
ดังนั้นการส่งออกของไทยยังจำเป็นต้องพึ่งพิงทั้งตลาดดั้งเดิม อาทิ สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น และต้องรุกเข้าตลาดเกิดใหม่ในอนาคต เช่น กลุ่มประเทศ BRIC และกลุ่ม Next 11 ซึ่งในภาวะที่การส่งออกเป็นพลังสำคัญที่ขับเคลื่อนการขยายตัวของเศรษฐกิจ ทุกภาคส่วนต้องให้ความสำคัญสูงสุดต่อการเร่งพัฒนาความสามารถในการแข่งขันของสินค้าไทยอย่างจริงจัง จำเป็นต้องศึกษา ติดตามข้อมูล วิเคราะห์ความต้องการของตลาด และกำหนดกลุ่มลูกค้าเป้าหมายที่ชัดเจน นอกจากนี้ ภาคเอกชนไทยต้องเร่งปรับตัวให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเศรษฐกิจโลก