โกลด์แมน แซคส์ เปิดเผยว่า ลักษณะการฟื้นฟูเศรษฐกิจหลังจากเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่สุดในรอบ 58 ปีของจีนในขณะนี้ สามารถสังเกตและประยุกต์ใช้ได้จากแนวทางการฟื้นฟูเศรษฐกิจหลังเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในเมืองโกเบของญี่ปุ่นเมื่อปีพ.ศ.2538
"หลังจากเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงที่เมืองโกเบได้ไม่นาน ภาคอุตสาหกรรม ความเชื่อมั่นผู้บริโภค และอัตราการอุปโภคบริโภคพร้อมใจกันทรุดตัวลงอย่างหนัก แต่เศรษฐกิจญี่ปุ่น โดยเฉพาะภาคอุตสาหกรรม ก็ฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากความต้องการด้านการก่อสร้างในพื้นที่ประสบภัย เพิ่มขึ้นอย่างมาก" โกลด์แมน แซคส์กล่าว
สำนักงานสถิติแห่งชาติของจีนระบุว่า รายได้ต่อหัวของประชากรในมณฑลเสฉวนซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของแผ่นดินไหวครั้งล่าสุด อยู่ที่ 10,574 หยวน (1,524 ดอลลาร์) ในปีพ.ศ.2549 ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดอันดับที่ 7 ในบรรดามณฑลขนาดใหญ่ 31 แห่งของจีน ขณะที่รายได้ของประชากรในเมืองเซี่ยงไฮ้พุ่งแตะระดับสูงสุดที่ 57,310 หยวนในปีดังกล่าว
"ความต้องการด้านการก่อสร้างในพื้นที่ประสบภัยแผ่นดินไหวอาจส่งผลให้การกำหนดนโยบายเศรษฐกิจระดับมหภาคของจีนมีความซับซ้อนมากขึ้น เนื่องจากอัตราเงินเฟ้อในประเทศและราคาสินค้าโภคภัณฑ์พุ่งสูงขึ้น แต่คาดว่าพื้นที่ประสบภัยแผ่นดินไหวซึ่งมีขนาดไม่ใหญ่นักจะช่วยลดผลกระทบโดยรวมได้" โกลด์แมน แซคส์กล่าว
นอกจากนี้ โกลด์แมน แซคส์กล่าวว่า แม้พื้นที่ประสบภัยในมณฑลเสฉวนมีความสำคัญด้านการเกษตร แต่ราคาเนื้อหมูค่อนข้างทรงตัวในช่วงหลายวันที่ผ่านมา โดยข้อมูลของรัฐบาลบ่งชี้ว่าเหตุการณ์แผ่นดินไหวทำให้สุกรล้มตายลงประมาณ 1 ล้านตัว และยังพบว่าผลกระทบที่มีต่อการผลิตธัญพืชอยู่ในวงจำกัด สำนักข่าวบลูมเบิร์กรายงาน
--อินโฟเควสท์ แปลและเรียบเรียงโดย รัตนา พงศ์ทวิช/สุนิตา โทร.0-2253-5050 ต่อ 315 อีเมล์: sunita@infoquest.co.th--