พระราชกฤษฎีกา
ให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522
บังคับในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลบางแห่งในจังหวัดกระบี่
จังหวัดสกลนคร และจังหวัดสุราษฎร์ธานี
พ.ศ.2548
________________
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ 4 เมษายน พ.ศ.2548
เป็นปีที่ 60 ในรัชกาลปัจจุบัน
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศว่า
โดยที่เป็นการสมควรให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 บังคับในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลบางแห่งในจังหวัดกระบี่ จังหวัดสกลนคร และจังหวัดสุราษฎร์ธานี
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 221 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมาตรา 2 แห่งพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2543 อันเป็นพระราชบัญญัติที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา 29 ประกอบกับมาตรา 31 มาตรา 35 มาตรา 48 มาตรา 49 และมาตรา 50 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้
มาตรา 1 พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกาให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 บังคับในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลบางแห่งในจังหวัดกระบี่ จังหวัดสกลนคร และจังหวัดสุราษฎร์ธานี พ.ศ.2548"
มาตรา 2 พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา 3 ให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 บังคับในเขตเทศบาลตำบลดังต่อไปนี้
(1) องค์การบริหารส่วนตำบลคีรีวง อำเภอปลายพะยา จังหวัดกระบี่
(2) องค์การบริหารส่วนตำบลเชียงเครือ อำเภอเมืองสกลนคร จังหวัดสกลนคร
(3) องค์การบริหารส่วนตำบลคลองชะอุ่น อำเภอพนม จังหวัดสุราษฎร์ธานี
มาตรา 4 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
พันตำรวจโท ทักษิณ ชินวัตร
นายกรัฐมนตรี
หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ เนื่องจากในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลคีรีวง อำเภอปลายพะยา จังหวัดกระบี่ องค์การบริหารส่วนตำบลเชียงเครือ อำเภอเมืองสกลนคร จังหวัดสกลนคร และองค์การบริหารส่วนตำบลคลองชะอุ่น อำเภอพนม จังหวัดสุราษฎร์ธานี มีการขยายตัวทั้งในด้านการก่อสร้างอาคารและการผังเมือง สมควรให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 บังคับในท้องที่ดังกล่าว เพื่อประโยชน์ในด้านการควบคุมเกี่ยวกับความมั่นคงแข็งแรง ความปลอดภัย การป้องกันอัคคีภัย การสาธารณสุข การรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม การผังเมือง การสถาปัตยกรรม และการอำนวยความสะดวกแก่การจราจร จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้