กรุงเทพฯ--25 ก.ค.--หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร
หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร (bacc) ขอเชิญชมนิทรรศการที่ชวนหาความหมายด้วยประเด็นพื้นฐานของการดำรงชีวิต “ตรรกะสังสรรค์” ผ่านผลงานจัดวางใหม่ทั้งหมดของศิลปิน 8 ท่าน ตามแนวคิด “เกิด แก่ เจ็บ ตาย กิน ขี้ ปี้ นอน” ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจส่วนหนึ่งมาจากตัวตนและผลงานของเสฐียรโกเศศ หรือพระยาอนุมานราชธน
นิทรรศการตรรกะสังสรรค์: ศิลปะแห่งการสนทนา นำเสนอศิลปะในการแสวงหาความรู้ ผ่านการตั้งคำถามต่อการดำรงอยู่ของ ‘มนุษย์’ ที่ต่างก็ต้องเกิด แก่ เจ็บ และตาย ซึ่งในระหว่างนั้นย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่เราจะกิน นอน ขับถ่าย และสืบพันธุ์ โดยแรงบันดาลใจส่วนหนึ่งนั้นมาจากตัวตนและผลงานของเสฐียรโกเศศ หรือพระยาอนุมานราชธน ผู้เป็นสามัญชน นักปราชญ์ นักประวัติศาสตร์ นักนิรุกติศาสตร์ นักวรรณคดีศึกษา นักศาสนวิทยา นักเขียน นักแปล และนักกังขาคติที่ไม่ยอมจำนนต่อความสงสัย เปิดให้ชมตั้งแต่วันที่ 21 กรกฎาคม — 25 กันยายน 2554 ที่ชั้น 8 หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร
ศิลปินที่ร่วมแสดงงานในนิทรรศการตรรกะสังสรรค์ เป็นศิลปินจาก 8 สาขา 8 แนวคิด ได้แก่ ล้อม เพ็งแก้ว ผ่านภิญโญ ไตรสุริยธรรมา สาขาวรรณกรรม (เกิด), ประชา สุวีรานนท์ สาขาออกแบบ (แก่), สุรสีห์ กุศลวงศ์ สาขาทัศนศิลป์ (เจ็บ), ภัทรสุดา อนุมานราชธน ร่วมด้วย Millie Young สาขาศิลปะการแสดง (ตาย), มหาสมุทร บุณยรักษ์ และเศรษฐวัตร อุทธา สาขาสื่อผสม (กิน), ตุล ไวฑูรเกียรติ สาขาดนตรี (ขี้), ธัญสก พันสิทธิวรกุล สาขาภาพยนตร์ (ปี้), และ สิงห์ อินทรชูโต สาขาสถาปัตยกรรม (นอน) โดยมีคุณกิตติพล สรัคคานนท์ เป็นภัณฑารักษ์รับเชิญ
คุณลักขณา คุณาวิชยานนท์ ผู้อำนวยการหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร กล่าวว่า นิทรรศการนี้มีจุดประสงค์เพื่อให้ผู้ชมเกิดการรับรู้และตระหนักถึงมุมมองที่หลากหลายด้านหลักการทางความคิด และนำเอาผลลัพธ์จากแนวความคิดที่ได้กลับมาสำรวจคุณค่าที่ยึดถือ ขณะเดียวกันยังสามารถรู้เท่าทันความคิดและรับฟังผู้อื่น นิทรรศการยังเป็นการนำเสนอศิลปะแบบมีส่วนร่วม เปิดให้ผู้ที่เข้ามามีส่วนร่วมและปฏิสังสรรค์กับผลงาน
ด้าน คุณพิชญา ศุภวานิช หัวหน้าฝ่ายนิทรรศการ ได้กล่าวถึงผลงานของศิลปินแต่ละท่านว่า“สำหรับผลงานในคอนเซปต์ ‘เกิด’ ทางคุณภิญโญ ไตรสุริยธรรมา ได้หยิบเอาแนวคิดและผลงานของ อ.ล้อม มานำเสนอในรูปแบบใหม่ เป็นแนวคิดเชิงสังคมวิทยาของคนไทยเกี่ยวกับการเกิด เช่น เกิดอย่างไร ตกฟากคืออะไร มีการจำลองบ้านและสถานที่เกิดของ อ.ล้อม ข้าวของเครื่องใช้ของเด็กแรกเกิด ตลอดจนนำเสนอวิดีโอบทสัมภาษณ์ อ.ล้อม”
“คุณประชา สุวีรานนท์ ในคอนเซปต์ ‘แก่’ เริ่มจากจุดเริ่มต้น หนังสือไตรภูมิพระร่วง ของเสฐียรโกเศศ หรือพระยาอนุมานราชธน และสังเคราะห์เนื้อหาในไตรภูมิพระร่วงให้เป็นเนื้อหาที่ร่วมสมัย เช่น มองนรกในมุมกลับที่เป็นการนำเสนอนรกในเชิงวิพากษ์ความคิดของสังคมปัจจุบัน” แก่ในที่นี้อาจเป็นการแก่ของความคิดที่ได้มาจากอายุหรือความเข้มข้นของมุมมองเชิงวิเคราะห์ที่มีต่อสิ่งต่างๆ
“ส่วนคุณสุรสีห์ กุศลวงศ์ ในคอนเซปต์ ‘เจ็บ’ นำเสนอออกมาในรูปแบบของศิลปะที่ต้องการการมีส่วนร่วมจากผู้ชม โดยเป็นผลงานจัดวางด้ายจำนวน 4 ตันและซ่อนสร้อยทองไว้ เพื่อให้ผู้ชมได้เข้ามาปฏิสังสรรค์กับงานด้วยการค้นหาสร้อยทองที่อยู่ในด้าย ประเด็นเรื่อง‘ความเจ็บ’ ของศิลปินซ่อนอยู่ในสร้อยทอง และผลงานศิลปะคือการสืบหาจุดประสงค์ของผู้เข้าร่วมในผลงานและการเดินทางต่อของสร้อยทอง ไม่ว่ามันจะถูกนำไปขายหรือเก็บไว้
“คุณภัทรสุดา อนุมานราชธน ในคอนเซปต์ ‘ตาย’ ได้ออกแบบพื้นที่ทางเดินแบบเขาวงกต อัน-เปรียบเสมือนการเดินทางจากชีวิตสู่ความตายซึ่งเราทุกคนต้องผ่าน โดยการเดินผ่านความตายนี้เชื่อมโยงกับงาน animation ใน video art คุณ Millie Young ซึ่งนำเสนอแนวคิดความตายในการเคลื่อนที่ของชีวิต เช่น การเปลี่ยนจากสิ่งหนึ่งไปสู่อีกสิ่งหนึ่ง การกลับชาติมาเกิด ฯลฯ”
“คุณมหาสมุทร บุณยรักษ์ และคุณเศรษฐวัตร อุทธา ในคอนเซปต์ ‘กิน’ นำเสนอภาพยนตร์สั้น ซึ่งคุณมหาสมุทรเป็นนักแสดงนำในการเดินเรื่อง เนื้อหาล้วนเกี่ยวกับการมองการกิน ในฐานะพื้นผิวซึ่งมีหลายระดับ ทั้งการกินเพื่ออิ่มซึ่งเป็นพื้นฐานในการดำรงอยู่ของมนุษย์ จนถึงการเสพในเชิงลึก การมองหาความต้องการอื่นๆ เพื่อตอบโจทย์ความโหยหาและเพื่อให้อิ่มในแง่มุมต่างๆ ผลงานนี้เป็นการทำงานร่วมกันระหว่างสาขา โดยมีเพลงที่แต่งขึ้นประกอบในภาพยนตร์สั้น เช่น หนุ่มบาร์น้ำตาริน ซึ่งคุณมหาสมุทรเขียนเพลง และคุณเศรษฐวัตร สร้างสรรค์บทภาพยนตร์ขึ้นมาจากเพลงนั้นๆ”
“คุณตุล ไวฑูรเกียรติ กับคอนเซปต์ ‘ขี้’ ออกแบบพื้นที่ให้เหมือนห้องนั่งเล่น ซึ่งคุณตุลจะนำหนังสือประมาณ 100 เล่ม ที่เขาอ่านและสะสมมาตั้งแต่เด็ก มาจัดวางและเปิดให้ผู้ชมนำหนังสือมาแลกเปลี่ยนกับหนังสือของเขาไปเรื่อยๆ ซึ่งท้ายสุดเขาจะเอาหนังสือคอลเลคชั่นใหม่ที่ได้จากการแลกเปลี่ยนไปสร้างผลงานต่อ ในที่นี้การขี้จึงเปรียบเสมือนกับการขับถ่ายและการแลกเปลี่ยนความคิด ในระหว่างนิทรรศการจะมีการอ่านบทกวี การแสดงสด เชิญให้ผู้ชมเข้ามามีส่วนร่วม เขียนและอ่านบทกวีร่วมกัน”
“คุณธัญสก พันสิทธิวรกุล ในคอนเซปต์ ‘ปี้’ นำเสนอ video installation ซึ่งเชื่อมการเมืองกับเรื่องเพศ โดยสื่อในประเด็นที่เป็นเรื่องที่ต้องการการขบคิดจนถึงกับเป็นเรื่องต้องห้ามทางความคิดในสังคม ‘ปี้’ ในที่นี่ยังหมายถึง ความป่นปี้ และการมองการเมืองในฐานะของความป่นปี้” และปี้ในที่นี้ยังมีความเป็นการเมืองอยู่ในตัวทั้งในเรื่องของสิทธิการแสดงออกของความหลากหลายทางเพศในสังคมไทย หรือการเมืองในแง่ของรสนิยมเฉพาะที่ก้ำกึ่งระหว่างความเป็นสาธารณะและส่วนตัว
“คนสุดท้ายในคอนเซปต์ ‘นอน’ คุณสิงห์ อินทรชูโต ได้ออกแบบเตียง 2 แบบ ซึ่งทำด้วยวัสดุที่ไม่เหมือนกัน เตียงแรกมีฐานทำด้วยเหล็ก ที่นอนทำด้วยฟูกนุ่มๆ นอนสบาย ขณะที่อีกเตียงมีฐานเป็นวัสดุหลายสี ส่วนที่นอนทำด้วยเหล็ก ทั้ง 2 เตียงเป็นการสะท้อนประเด็น คนรักเดียวใจเดียว กับคนหลายใจ บางคนเลือกที่จะเป็นขาเตียงและเปลี่ยนฟูกไปเรื่อยๆ ซึ่งงานของคุณสิงห์เปิดให้ผู้ชมมีส่วนร่วมโดยขึ้นไปนอนเล่นได้” คุณพิชญากล่าว
ด้านคุณกิตติพล สรัคคานนท์ ภัณฑารักษ์รับเชิญของนิทรรศการ กล่าวว่า ตรรกะสังสรรค์ คือบทสนทนาทางศิลปะที่ดำเนินไประหว่างกระบวนการมีชีวิต เป็นสภาวะที่แสดงให้เห็นถึงความเป็นไปของสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้จำกัดแค่ตัวของมนุษย์เท่านั้น การมีชีวิตอยู่ของสรรพสัตว์ในโลกจึงหมายถึง ‘การสืบทอดชีวิต’ จากรุ่นหนึ่งไปสู่อีกรุ่นหนึ่ง จากห้วงเวลาหนึ่งไปยังอีกห้วงเวลาหนึ่ง ชีวิตของสัตว์โลกในความหมายดั้งเดิมจึงหมายรวมถึง ‘การดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์’ แต่เมื่อหันกลับมามองมนุษย์ในยุคปัจจุบันกลับพบว่า บทนิยามเกี่ยวกับชีวิตได้ถูกจำกัดไว้ที่ ‘ตัวคนคนเดียว’
ดำเนินงานโดยฝ่ายนิทรรศการ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร
ด้วยความร่วมมือกับมูลนิธิเสฐียรโกเศศ นาคะประทีป
ภัณฑารักษ์รับเชิญ: กิตติพล สรัคคานนท์
สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม:
ฝ่ายประชาสัมพันธ์
หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร
โทรศัพท์ 02 214 6630 โทรสาร 02 214 6639
email: prbacc@hotmail.com
website: www.bacc.or.th
facebook: www.facebook.com/baccpage