กรุงเทพฯ--19 ม.ค.--ก.ล.ต.
นายวรพล โสคติยานุรักษ์ เลขาธิการ ก.ล.ต. เปิดเผยว่า คณะกรรมการกำกับตลาดทุนเห็นชอบแก้ไขหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการดูแลรักษาทรัพย์สินลูกค้าของบริษัทหลักทรัพย์และตัวแทนซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้า (“บริษัท”) เพื่อให้ทรัพย์สินของลูกค้ามีความปลอดภัยและสอดคล้องกับมาตรฐานสากลโดยกำหนดให้บริษัทสามารถนำเงินของลูกค้าไป (1) ฝากหรือลงทุนในบัตรเงินฝากที่ออกโดยธนาคารพาณิชย์
หรือธนาคารที่มีกฎหมายเฉพาะจัดตั้งขึ้น เฉพาะในรายที่ได้รับการจัดอันดับความน่าเชื่อถือ (rating)หรืออันดับความน่าเชื่อถือสนับสนุน (supporting rating) แล้วแต่กรณี ที่อยู่ในอันดับที่สามารถลงทุนได้ (investment grade) รวมถึงธนาคารที่รัฐบาลเป็นประกัน และ (2) ลงทุนในตราสารที่มีความเสี่ยงต่ำและมีสภาพคล่องสูง ซึ่งได้แก่ ตั๋วเงินคลัง พันธบัตรรัฐบาล พันธบัตรรัฐวิสาหกิจ พันธบัตรธนาคารแห่งประเทศไทย และตราสารหนี้ที่กระทรวงการคลังรับอาวัลหรือค้ำประกันเต็มจำนวน ซึ่งตราสารดังกล่าวจะต้องมีอายุคงเหลือไม่เกิน 1 ปี
นอกจากนี้ บริษัทจะต้องคำนวณมูลค่าตลาดของตราสารที่นำเงินของลูกค้าไปลงทุนอย่างน้อยทุกวันทำการเพื่อให้มั่นใจว่าบริษัทจะสามารถจ่ายเงินคืนให้แก่ลูกค้าเมื่อลูกค้าขอเงินคืน อีกทั้งในสัญญาการดูแลรักษาทรัพย์สินของลูกค้าจะต้องไม่มีข้อกำหนดในลักษณะที่เป็นการปฏิเสธหรือจำกัดความรับผิดชอบต่อทรัพย์สินของลูกค้า และต้องมีข้อกำหนดให้บริษัทรับผิดชอบต่อทรัพย์สินของลูกค้าเต็มจำนวนหากเกิดสูญหายหรือเสียหายจากการละเลยการปฏิบัติหน้าที่ของบริษัท
ส่วนบริษัทที่ลงทุนในตราสารมีอายุซึ่งเคยได้รับอนุญาตอยู่เดิม เช่น ตั๋วสัญญาใช้เงินที่ออกโดยธนาคารพาณิชย์หรือบริษัทเงินทุน ตั๋วแลกเงินที่ออกโดยธนาคารพาณิชย์ ธุรกรรมการซื้อโดยมีสัญญาขายคืน (repurchase agreement) เป็นต้น สามารถลงทุนต่อไปได้ตามกำหนดอายุของตราสารแต่ไม่สามารถ
ลงทุนเพิ่มได้อีก
“ผู้ลงทุนที่มีบัญชีซื้อขายหลักทรัพย์และสัญญาซื้อขายล่วงหน้ามักจะฝากเงินสดไว้กับบริษัทเพื่อความสะดวกหรือเป็นหลักประกันในการซื้อขายซึ่งเงินจำนวนนี้ต้องได้รับการเก็บรักษาอย่างปลอดภัย และอาจให้ผลตอบแทนตามสมควร ก.ล.ต. จึงได้ปรับปรุงหลักเกณฑ์การเก็บรักษาเงินลงทุนดังกล่าวเพื่อให้ความมั่นใจแก่ผู้ลงทุน ทั้งนี้ จะไม่ส่งผลกระทบต่อบริษัทมากนัก” นายวรพล กล่าว
หมายเหตุ :
investment grade คือ อันดับความน่าเชื่อถือตั้งแต่ BBB- ขึ้นไป
support rating คือ อันดับความน่าเชื่อถือของธนาคารที่มีกฎหมายเฉพาะจัดตั้งขึ้น ซึ่งประเมินจากแนวโน้ม
ที่ธนาคารจะได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากรัฐบาลเมื่อมีความจำเป็น