กรุงเทพฯ--16 ก.พ.--ไทยทีวีสีช่อง 3
ตอนที่ 31
จุนเซนัดยูฮังออกมาพบ จุนเซชกยูฮังหนึ่งหมัดเตือนสติยูฮังเพื่อให้ยูฮังคำนึงถึงความสัมพันธ์ที่มีต่อซึงมี อย่าได้ทำร้ายอุนซองอีกต่อไป เฮลีพบว่าอุนซองสวมใส่สร้อยคอที่ยูฮังมอบให้ อุนซองยอมรับว่าเธอหลงรักผู้ที่มอบสร้อยคอให้เธอ ยินอิงบอกซึงมีว่ามีคนแปลกหน้ามาหาซึงมีบ่อยๆ ซึงมีรู้สึกไม่สู้ดีนักจึงหลอกยินอิงว่าอาจเป็นพวกทวงหนี้ก็เป็นได้ อย่าบอกที่อยู่ของอุนซองให้คนที่ว่านั้นรู้เป็นอันขาด ย่ามอบหมายให้พ่อบ้านไปสืบหาข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพิงจุงและเซ็งฮี การลงทุนที่ตงไห่ผ่านพ้นไปด้วยดี ในที่สุดร้านสาขาที่อยู่ภายใต้การบริหารงานของอุนซองและยูฮังก็สามารถทำยอดขายทะลุยี่สิบเปอร์เซนต์ ผู้จัดการปั๊ก ทวงสัญญาจากย่าให้ยกเลิกเรื่องมรดก แต่กลับถูกย่าปฏิเสธ ในเมื่อร้านสาขาบรรลุเป้าหมายที่วางไว้แล้ว อุนซองจึงบอกยูฮังว่าถึงเวลาแล้วที่เธอต้องไป
ตอนที่ 32
ยงนังเข้าครัวทำอาหารเป็นครั้งแรก ย่าปลื้มใจมากจนเป็นลมหมดสติถูกนำส่งโรงพยาบาล ยูฮังและอุนซองรีบรุดไปที่โรงพยาบาล แต่ทันทีที่ยงนังและชองยีเห็นหน้าอุนซองเท่านั้นก็ขับไล่เธอไป หลังจากที่ตรวจร่างกายย่าอย่างละเอียดแล้ว แพทย์วินิจฉัยเบื้องแรกว่าย่าอาจเป็นอัมพาต ผู้จัดการปั๊ก นำความเข้าที่ประชุมเพื่อสรรหารักษาการประธานบริษัท เซ็งฮีและผู้จัดการปั๊ก ทานอาหารด้วยกันโดยพูดคุยกันถึงมรดกของย่า หนทางเดียวที่จะทำให้มรดกเป็นโมฆะจะต้องหยิบยกอาการเจ็บป่วยของย่าขึ้นมาหักล้าง เซ็งฮีและผู้จัดการปั๊ก ปล่อยข่าวอาการป่วยของย่าจนทำให้ราคาหุ้นของบริษัทตกลงอย่างน่าใจหาย อีกด้านหนึ่งนั้น ผู้จัดการปั๊ก ไม่เพียงแนะนำให้จุนเซกว้านซื้อหุ้นบริษัทเพื่อโค่นย่าลงจากประธานบริษัท ทั้งยังหว่านล้อมยงนัง,ชองยีและยูฮังให้คัดค้านมรดกของย่าอีกด้วย นึกไม่ถึงว่ากลับถูกยูฮังปฏิเสธ
ตอนที่ 33
ยูฮังพบเห็นอุนซองยืนคอยอยู่ที่หน้าโรงพยาบาลด้วยความร้อนใจ หลังจากที่ขับไล่ยงนังและซึงมีไปแล้ว ยูฮังก็พาอุนซองเข้าไปพบย่า ต่อหน้าย่าซึ่งยังคงสลบไสลไม่ได้สติ ในที่สุดยูฮังก็เปิดเผยเรื่องที่พ่อได้รับอุบัติเหตุออกมา ยินอิงบอกซึงมีว่าอุนซองตระเตรียมการร้องศาลคดีมรดกของพิงจุง หลังจากที่อุนซองรับฟังเรื่องเศร้าใจของยูฮังแล้ว เธอก็โผเข้ากอดยูฮังเพื่อเป็นการปลอบใจ ในที่สุดย่าก็พ้นขีดอันตรายฟื้นได้สติขึ้นมา ทำให้อุนซองจากไปอย่างหมดห่วง ยูฮังขอแยกทางกับซึงมี ทั้งยังเปิดเผยว่าที่แล้วมาซึงมีโกหกหลอกลวงตนมาโดยตลอด ไม่ใช่อุนซองตามที่เธอกล่าวหา อุนซองไปหาจุนเซ เธอยืนยันต่อจุนเซว่าเธอไม่สามารถปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ได้ ย่าซึ่งพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลสอบถามสภาพของบริษัทจากผู้จัดการปั๊ก จนกระทั่งรู้ความจริงว่าผู้จัดการปั๊ก ส่งผลร้ายต่อบริษัท
ตอนที่ 34
ซึงมีซึ่งกำลังเศร้าโศกเสียใจข่มขู่อุนซองว่าถ้าหากอุนซองและยูฮังยังคงคบหากันต่อไป เธอก็จะฆ่าตัวตายต่อหน้าคนทั้งสอง ผู้จัดการปั๊ก นำความรายงานย่า แต่กลับถูกย่าตำหนิ หลังจากที่ผู้จัดการปั๊ก มาถึงบริษัทก็เรียกประชุมเพื่อยกเลิกการสรรหาประธานบริษัท พิงจุงติดต่อไปยังเซ็งฮีเพื่อสอบถามว่าพบเฮลีหรือยัง เซ็งฮียังคงโกหกหลอกลวงพิงจุงต่อไป นึกไม่ถึงครั้งนี้ทำให้พิงจุงจับพิรุธได้ ผู้จัดการปั๊ก ไปหาย่าซึ่งกำลังรักษาตัวโดยบอกย่าว่าบริษัทเรียกประชุมผู้ถือหุ้นเพื่อถอดถอนย่าออกจากตำแหน่งประธานบริษัท หลังจากที่ผู้จัดการร้านและอุนซอง รู้เรื่องนี้แล้วก็ปักใจเชื่อว่าจะต้องเกี่ยวข้องกับการตัดค่าแรงคนงานอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้ทั้งสองจึงพากันรวบรวมคนงานเพื่อให้การสนับสนุนย่าผ่านพ้นวิกฤตครั้งนี้ไปให้ได้ ผู้จัดการปั๊กเชื้อเชิญจุนเซมาร่วมประชุมผู้ถือหุ้นแต่เช้า
ตอนที่ 35
ภายในที่ประชุมผู้ถือหุ้น การปรากฏตัวของจุนเซสร้างความประหลาดใจให้ทุกคนเป็นอันมาก ยูฮังนำรายชื่อคนงานจำนวนเก้าร้อยกว่าคนเข้ามายังที่ประชุมผู้ถือหุ้น หลังจากที่ทุกคนรับฟังความคิดเห็นของยูฮังแล้วก็พากันเปลี่ยนมาให้การสนับสนุนย่าเพื่อให้ผ่านพ้นวิกฤตไปได้ ท้ายที่สุดจุนเซก็ลงคะแนนให้การสนับสนุนย่าเช่นเดียวกันสร้างความเคียดแค้นเดือดดาลให้ผู้จัดการปั๊กเป็นอันมาก อุนซองล่วงรู้ความจริงจากเฮลีว่าในช่วงเธอตกทุกข์ได้ยากนั่นเอง จุนเซเป็นคนให้ความช่วยเหลือเช่าบ้านให้เธออยู่ หลังจากที่อุนซองรู้ความจริงแล้วก็รู้สึกละอายใจขึ้นมา จุนเซไปหาย่าเพื่อขอร้องให้ย่ายกโทษให้พ่อ ย่าชวนอุนซองกลับมาอยู่บ้านดังเดิม ทั้งยังจงใจยกย่องอุนซองต่อหน้ายงนังและชองยีทั้งที่ย่าขอร้องให้อุนซองย้ายกลับมาอยู่บ้านดังเดิม แต่นับเป็นอีกครั้งที่อุนซองขอร้องให้ย่าแก้ไขมรดกเสียใหม่
ตอนที่ 36
นับเป็นอีกครั้งที่อุนซองปฏิเสธไม่ยอมเป็นผู้รับมรดกของย่า นอกจากนี้ยังตัดสินใจลาออกจากงานเพื่อทำความฝันของเธอให้กลายเป็นจริง ขณะที่พิงจุงกำลังทานอาหารอยู่นั่นเองก็เหลือบไปเห็นป้ายประกาศตามหา อุนยูโดยบังเอิญ เมื่อพิงจุงเห็นเช่นนั้นจึงยืนยันหนักแน่นต่อเซ็งฮีว่าตนจะมอบตัวเพื่อคืนฐานะให้ตนเอง มีเพียงหนทางนี้เท่านั้นที่จะตามหาอุนยูพบ ซึงมีเชิญยูฮังมาร่วมฉลองวันเกิดของเธอ นึกไม่ถึงยูฮังได้ชักชวนอุนซองมาร่วมงานด้วยกัน ซึงมีเห็นเช่นนั้นจึงหาที่ซ่อนไม่ออกมาพบคนทั้งสอง ซึงมีบอกเซ็งฮีว่ายูฮังและอุนซองมาด้วยกัน เซ็งฮีตัดสินใจลักพาตัวอุนยูอีกครั้ง แต่มโนธรรมในใจของซึงมีก็ทำให้เธอขัดขวางแม่ จากนั้นก็บอกแม่ว่าเธอไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว เซ็งฮีบอกอุนซองว่าตามหาอุนยูพบแล้ว แต่มีข้อแม้ว่าถ้าหากอุนซองพบหน้าอุนยูแล้ว อุนซองจะต้องไปอเมริกาทันที
ตอนที่ 37
อุนซองยอมรับข้อเสนอของเซ็งฮีด้วยดี ก่อนที่อุนซองจะจากไปได้นำของขวัญไปมอบให้ย่า อุนซองสวมใส่สร้อยคอที่ยูฮังมอบให้ไปร่วมงานเลี้ยง หลังจากเสร็จสิ้นงานเลี้ยง อุนซองก็นำหนังสือลาออกไปมอบให้ผู้จัดการร้านเพื่อส่งต่อให้ย่า รุ่งขึ้น เมื่อยูฮังมาทำงานถึงรู้ความจริงว่าอุนซองลาออกจากงานไปเสียแล้ว เซ็งฮีให้คนนำตัวอุนยูไป นึกไม่ถึงว่าอุนยูวิ่งหนีออกมาจากรถ พิงจุงไปหาจุนเซจนได้พบกับเฮลี ในเวลานี้เอง จุนเซก็รู้ความจริงถึงความสัมพันธ์ของพิงจุงและอุนซอง ยูฮังรีบรุดไปที่สนามบินเพื่อยับยั้งไม่ให้อุนซองจากไป จุนเซและพิงจุงรีบรุดไปที่สนามบินเช่นเดียวกัน หลังจากที่ทั้งสองพบหน้ากันแล้ว อุนซองก็เปิดเผยถึงสาเหตุที่เธอต้องไป เซ็งฮีซึ่งทำอุนยูหายไปได้รับโทรศัพท์จากอุนซอง สิ่งที่เธอทำได้ในเวลานี้คือถ่วงเวลาอุนซองไปก่อน
ตอนที่ 38
อุนซอง,พิงจุงและพวกพากันไปที่บ้านยูฮังเพื่อขอความช่วยเหลือจากย่า ย่ามีคำสั่งให้ยงนังหลอกเซ็งฮีมาที่บ้าน ยูฮังหวนนึกถึงคำพูดของซึงมีขึ้นมาจึงปักใจเชื่อว่าคนที่ตนพบเห็นที่บาร์ของพ่อบ้าน คืออุนยูนั่นเอง เมื่อยูฮังเชื่อเช่นนั้นจึงออกตามหาอุนยู เซ็งฮีตกใจมากเมื่อเห็นอุนซองและพิงจุงอยู่ด้วยกัน กระนั้นเธอก็ยังคงยืนกรานว่าเธอไม่ผิด ที่สำคัญเธอก็ไม่ยอมเปิดเผยเบาะแสของอุนยูออกมา ยูฮังพบอุนยูที่ร้านเปียโน หลังจากที่ยูฮังพบอุนยูแล้วก็พาอุนยูกลับบ้าน พิงจุง,อุนซองและอุนยูร้องไห้โผเข้ากอดกันด้วยความดีใจที่ได้พบกันอีกครั้ง หลังจากที่ทุกคนรับฟังเรื่องราวจากอุนยูแล้ว ในที่สุดความจริงก็ปรากฏออกมา เซ็งฮีกลับบ้านเก็บสัมภาระเพื่อจากไป ซึงมีเศร้าโศกเสียใจมากเมื่อรู้ว่าแผนการของเซ็งฮีล้มเหลว ในที่สุดพิงจุงก็ไปมอบตัวที่สถานีตำรวจเพื่อขอฐานะเดิมกลับคืนมา เซ็งฮีจำเป็นต้องคืนเงินประกันให้บริษัทประกันชีวิต
ตอนที่ 39
หลังจากที่ความจริงทั้งหมดเปิดเผยออกมาแล้ว ยูฮังก็รู้สึกผิดและละอายใจที่ในเบื้องแรกเป็นเหตุให้พิงจุง, อุนซองและอุนยูพ่อลูกต้องพลัดพรากกัน เซ็งฮีไม่มีทางออกจึงตัดสินใจฆ่าตัวตาย แต่กลับถูกซึงมีขัดขวางไว้ หลังจากที่เซ็งฮีสงบจิตสงบใจแล้วก็ตัดสินใจคืนเงินประกันให้บริษัทประกัน รวมทั้งคืนเงินและบ้านที่หลอกลวงมาให้พิงจุง ซึงมีตัดสินใจจากไป ก่อนไปเธออำลาอุนซองและอวยพรให้อุนซองและยูฮังครองรักกันอย่างมีความสุข ย่ามอบหมายให้พิงจุงรับผิดชอบก่อสร้างหอพักพนักงาน อุนซองบอกยูฮังว่าเธอจะเดินทางไปศึกษาต่อต่างประเทศ เรื่องนี้สร้างความหดหู่ให้ยูฮังเป็นอันมาก
ตอนที่ 40
อุนซองและอุนยูพูดคุยกัน จากการพูดคุยกันทำให้อุนซองรู้ว่ายูฮังรักเธอมาก หลังจากที่ย่ารู้เรื่องที่อุนซองจะไปศึกษาต่อต่างประเทศ ย่าก็ตัดสินใจให้ยูฮังไปศึกษาต่อต่างประเทศเช่นกัน เรื่องของอุนซอง ยูฮังจะต้องเป็นคนตัดสินใจด้วยตนเอง ยูฮังตัดสินใจไม่ไปศึกษาต่อประเทศโดยตัดสินใจว่าจะใช้อยู่กับย่าในเวลาที่เหลืออยู่ ในที่สุด อุนซองก็เปิดเผยความในใจต่อยูฮัง โดยขอให้ยูฮังรอเธอสำเร็จการศึกษากลับมา จุนเซเก็บสัมภาระไปทำธุรกิจที่ตงไห่ ย่าพบว่าพ่อบ้านและยงนังหลงรักกัน ในที่สุดย่าก็เปิดทางให้ทั้งสองได้ครองรักกัน ย่านำหุ้นที่มีอยู่แบ่งให้บรรดาพนักงาน สิ่งที่มอบให้ยูฮังคือกองทุนสงเคราะห์คนชราและเด็ก เซ็งฮีและซึงมีเปิดร้านดอกไม้ยังชีพเริ่มต้นชีวิตใหม่