กรุงเทพฯ--15 มี.ค.--ไทยพีบีเอส
คมสันต์ สุทนต์ผู้ดำเนินรายการพาไปพบพูดคุยอย่างสนุกออกรสชาดเรื่องระนาดลิเก กับศิลปินวิเศษชัยชาญ อาจารย์พงษ์ศักดิ์ สวนศรี พระเอกลิเกเงินล้าน, ครูบุญเลิศ นาจพินิจ ศิลปินแห่งชาติ(ลิเก),พี่แก่-ครูสมชาย พิกุลทอง ต้นแบบคนระนาดลิเกยุคเวทีลอยฟ้า, ลุงยอม-ครูพยอม พันธุ์ไม้ และลุงปิ่น-ครูปิ่น ศรแก้ว อดีตระนาดลิเกเลื่องชื่อ พร้อมตามไปชมลิเกเวทีลอยฟ้า ที่บ้านโพธิ์ แปดริ้ว ฟังเพลงกระต่ายเต้น เพลงยอดนิยมที่ลิเกทุกคณะไม่ร้องไม่ได้ ในรายการบางบรรเลงเพลงระนาด ตอนระนาดลิเก วันจันทร์ที่ 19 มีนาคม 2555 เวลา 23.00 น.(ห้าทุ่ม) ไทยพีบีเอส
“..ผมไม่ได้ว่าจะมาเอาดีทางระนาดลิเกเลย พอดีผมนั่งตีแล้วคนชอบ ลิเกชอบ ผมก็เลยนั่งตีมาถึงทุกวันนี้..”
“..ระนาดลิเกไม่มีศักดิ์ศรี เปรียบเทียบกับระนาดประชันไม่ได้เลย มันคนระบบ คือระนาดลิเกเป็นระนาดแบบเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ที่เขาประชันนะมาใส่ในเพลงลิเก ที่เขาประชันมันเหมือนเพลงต้นฉบับ หมายความว่าเราเป็นเหมือนหางแถว..”
พี่แก่-ครูสมชาย พิกุลทอง
“สิ่งที่เห็นได้ชัดเลยคือเปลี่ยนเป็นเวทีลอยฟ้า คนหนุ่มสาวรุ่นใหม่สมัยนั้นช่วยกันคิด ผู้ใหญ่เขาก็ยังไม่ยอมรับเข้าใจ ถือว่าผมกล้า หน่วยหน้ากล้าตาย แล้วปี่พาทย์สมัยก่อนก็อยู่ตรงด้านข้างในหลืบ เหมือนกับละครชาตรี โบราณเขาวางกันมา เราก็อยากจะให้โชว์ความสวย ความอลังการ โชว์ความสามารถ เราอยากให้เห็นคนระนาดของเราบ้าง” อ.พงษ์ศักดิ์ สวนศรี
“คนระนาดลิเกวิเศษฯ ตอนผมเด็กก็จะมีครูฟอง กับครูไข่ พี่น้องคู่นี้ สมัยก่อนแกจะเป็นคนหยิ่งรักศักดิ์ศรีของนักระนาดไทย ถ้าหาลิเกกรุงเทพฯมา เจ้าภาพจัดอาการเลี้ยงแกจะดูเลยว่า อาหารที่มาเลี้ยงลิเกเป็นยังไง แล้วอาหารที่มาเลี้ยงพวกปี่พาทย์เนี๊ยะเป็นยังไง ต้องเหมือนกัน เสมอภาคกัน ถ้าไม่พอใจนี่ แบกระนาดกลับเลย”ครูบุญเลิศ นาจพินิจ ศิลปินแห่งชาติ
“คณะทองอาบ ไผ่ดำ ตีรับลิเกตั้งแต่หัวค่ำผมก็จนแล้วละ 6-7 เพลง แล้วพ่ออาจารย์ถาวร ผู้ใหญ่ประเสริฐ สดแสงจันทร์ เขาก็มาช่วยตีก็จนอีก ขนาดว่าเก่งกันแล้วนะ คืนนั้นระนาด 3 คนจนเพลงกันยันสว่าง(หัวเราะร่า) แล้วก็ไม่ได้ถามเพลงกันหรอกครับหลังงาน ลิเกเลิกก็ต่างคนต่างไป จนแล้วจนเลย เพราะบ้านก็ไม่ได้อยู่ใกล้กัน..”
ลุงยอม-ครูพยอม พันธุ์ไม้
“ลิเกมาอวดดีแถววิเศษไม่ได้น่ะ เมื่อสมัยก่อน ครูฟอง พ่อบุญธรรมของผมนี่นา ถ้าลิเกมาจากกรุงเทพฯ ทำตัวยะโส อวดดี แกจะรับเพลงสวมส่งเดชเลย ลิเกมันก็เจ๊งเลยครับ คือหมดความสนุก นัยประวัติแกเป็นคนโมโหร้าย เมาด้วย”
“ขอโทษเถอะครับ ถ้าลิเกร้องไม่ถูกไม่ต้อง แกจะเอาตีน(เท้า)ขวัก แล้วบอกมานี่เดี๋ยวกูจะร้องให้ฟัง”
ลุงปิ่น-ครูปิ่น ศรแก้ว
“..ระนาดลิเกก็มีความน่าภาคภูมิใจ เพราะมันไม่มีแบบแผน ไม่มีหลักสูตรสอนในวิทยาลัยนาฎศิลป ต้องใช้ภูมิความรู้ ไหวพริบปฏิภาณซึ่งน้อยคนที่จะทำได้อย่างพ่อ”“ในฐานะนักดนตรี
ในฐานะของความเป็นพ่อเขาเก่ง เขาไม่มีเงินเดือน เขาเลี้ยงลูกจนโตมาได้ บางทีผมยังคิด ถ้าผมมีลูก มีเงินเดือนแล้วตีระนาด จะมีเงินเลี้ยงลูกได้หรือเปล่า?”
เอกชัย โคกบัว : ทายาทระนาดลิเกวิเศษชัยชาญ
“ระนาดลิเกวิเศษฯ ทั้งสามท่านที่เป็นศิลปินต้นเรื่องจริงๆแล้ว..ไม่ได้วิเศษวิโสมาจากไหนหรอกครับ ทุกคนก็เป็นศิลปินเดินดินธรรมดาแต่หัวจิตหัวใจข้างในต่างหาก ที่มีแต่ความเมตตาไม่เคยคิดกลั่นแกล้งใคร อ่อนน้อมถ่อมตนยอมเป็นฝ่ายรับทำตาม ไม่คิดว่าตัวเองมีศักดิ์ศรี ไม่ยึดมั่นถือมั่นปล่อยวางได้ทุกเมื่อ ทั้งหมดคือคุณค่าที่ผมพาคุณผู้ชมมาตามหาเพื่อนำสิ่งดีๆไปปรับใช้กับชีวิตจริงของเรา อย่างน้อยบางบรรเลงเพลงระนาด ก็เป็นแรงบันดาลใจให้ผมเองกลับมาฝึกฝนระนาด เรียนรู้เพิ่มพูนและเตรียมพร้อมถ่ายทอดให้คนรุ่นต่อไปอีกครั้งครับ” คมสันต์กล่าวปิดท้ายรายการ
รายการบางบรรเลงเพลงระนาด ตอนระนาดลิเก วันจันทร์ที่ 19 มีนาคม 2555 เวลา 23.00 น.(ห้าทุ่ม) ทาง ไทยพีบีเอส“แล้วคุณ..จะรักระนาด ทุกชาติไป”