กรุงเทพฯ--8 พ.ย.--วช.
“พฤติกรรมการหนีโรงเรียน” เป็นพฤติกรรมที่ส่งผลกระทบต่อตัวนักเรียน ผู้ปกครอง ตลอดจนสถานศึกษา ซึ่งเป็นเครื่องสะท้อนให้เห็นถึงข้อผิดพลาดหลายประการในสังคม และหากไม่มีมาตรการป้องกันแก้ไขหรือยับยั้งให้เหมาะสมต่อสถานการณ์แล้ว ปัญหาดังกล่าวยังคงลุกลามต่อไป ด้วยเหตุนี้สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.) ให้ทุนอุดหนุนการวิจัยแก่ นางสาวจิรวัฒนา มั่นยืน และนางสาวรุ่งทิพย์ สมานรักษ์ จากโรงเรียนบ้านหมอ (เดื่อราษฎร์บำรุง) และโรงเรียนบ้านสนวนนางแก้ว จังหวัดสุรินทร์ ทำการวิจัยเรื่อง “การศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการหลบหนีการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษา” โดยใช้กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2 และมัธยมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 1,176 คน จาก 4 โรงเรียน ในจังหวัดนนทบุรี สมุทรปราการ นครราชสีมาและสุรินทร์
ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนที่มีพฤติกรรมหลบหนีการเรียนได้แก่ กลุ่มนักเรียนชาย นักเรียน
ที่มีอายุมาก สถานที่ตั้งโรงเรียนอยู่ใกล้แหล่งยั่วยุหรือสถานบันเทิงเริงรมย์ต่าง ๆ นักเรียนที่มาจากครอบครัวแตกแยก ให้ความอบอุ่นน้อย มาจากครอบครัวที่มีความเครียด นักเรียนที่ถูกลงโทษจากครูหรือโรงเรียน นักเรียนที่มีทัศนคติที่ไม่ดีต่อโรงเรียน ไม่ชอบครูที่สอน ไม่ชอบวิชาที่เรียน ไม่ชอบบรรยากาศของโรงเรียน การคบเพื่อนไม่เหมาะสม
ดังนั้นหากจะมุ่งป้องกันและแก้ไขพฤติกรรมการหนีเรียนของเด็กแล้ว โรงเรียนและครอบครัวต้องช่วยกันดูแลให้ความรัก ความเอาใจใส่ ความเข้าใจให้แก่เด็ก โดยทางโรงเรียนจะต้องเปลี่ยนบรรยากาศในโรงเรียนให้นักเรียนรู้สึกสบายใจ พอใจ มีการให้รางวัล ลงโทษเด็กอย่างมีเหตุผลและยุติธรรม ยอมรับฟังความคิดเห็นของเด็กอย่างมีเหตุผล สนับสนุนความสามารถของนักเรียนอย่างเหมาะสม ส่วนทางบ้าน จัดกิจกรรมร่วมกับเด็กไม่ว่าจะเป็นการเข้าไปรับรู้การเรียนของเด็ก อบรมเลี้ยงดูเด็กให้มีความอบอุ่น อย่าให้แต่วัตถุสิ่งของ อบรมจิตใจเด็ก จัดสภาพแวดล้อมในบ้านให้น่าอยู่--จบ--