กรุงเทพฯ--26 ต.ค.--ปภ.
กระทรวงมหาดไทย โดยกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย เตือนประชาชนระวังอันตรายจากโรคระบาดในช่วงน้ำท่วม เช่น โรคอหิวาตกโรค โรคเชื้อรา และโรคเลปโตสไปโรซีส พร้อมทั้งแนะวิธีปฏิบัติตน ให้ปลอดภัยจากโรคระบาดในช่วงนี้
นายอนุชา โมกขะเวส อธิบดีกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กล่าวว่า จากภาวะฝนตกหนักติดต่อกันหลายวัน ประกอบกับมีพายุไต้ฝุ่น พายุโซนร้อน และดีเปรสชั่นพัดผ่านประเทศไทย ส่งผลให้ปริมานน้ำเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว และเอ่อล้นเข้าท่วมบ้านเรือนราษฎร พื้นที่การเกษตรได้รับความเสียหาย แม้หลายพื้นที่ปริมาณน้ำเริ่มลดลงและเข้าสู่ภาวะปกติแล้ว แต่สิ่งที่มากับน้ำท่วมก็คือ โรคระบาด หรือโรคหน้าน้ำ เช่น อหิวาตกโรค ติดต่อทางอุจจาระหรือของเหลวจากการอาเจียน และแพร่กระจายในอาหารและเครื่องดื่ม มีแมลงวันเป็นพาหะนำโรค อาการเบื้องต้น ผู้ป่วยจะปวดท้อง ถ่ายอุจจาระเป็นน้ำหลายรอบ อาการคล้ายโรคท้องร่วง ถ้าเป็นไม่มากอาจหายเป็นปกติได้เอง แต่หากป่วยรุนแรงจะปวดท้อง ถ่ายอุจจาระเหลว สีคล้ายน้ำซาวข้าวมีกลิ่นคาว อาเจียน ถ่ายบ่อย ทำให้ร่างกายสูญเสียน้ำและเกลือแร่ จนอ่อนเพลียชีพจรเต้นเบาลงและช็อกเสียชีวิตได้ ควรใช้ส้วมที่ถูกหลักอนามัย ดื่มน้ำและใช้น้ำสะอาด ล้างมือทุกครั้งก่อนและหลังรับประทานอาหาร รับประทานอาหารปรุงสุกใหม่ๆ ไม่รับประทานอาหารที่แมลงวันตอม เก็บภาชนะใส่อาหารให้มิดชิด ทำลายขยะมูลฝอยและแหล่งเพาะพันธุ์แมลงวัน รีบทำลายอุจจาระผู้ป่วยด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อโรค นำเสื้อผ้าไปต้ม หรือใช้ยาฆ่าเชื้อล้างให้สะอาด และควรฉีดวัคซีนป้องกันไทฟอยด์ ผู้ที่ได้รับเชื้อจะขับถ่ายอุจจาระและปนเปื้อนในแหล่งน้ำธรรมชาติหรือปนเปื้อนในอาการและน้ำ โดยเชื้อโรคจะเข้าสู่ลำไส้ ต่อมน้ำเหลือง ตับ ม้าม และทางกระแสเลือด หลังจากได้รับเชื้อ 1-2 สัปดาห์ ผู้ป่วยจะเบื่ออาหาร ปวดศีรษะ ปวดเมื่อยตามตัว มีไข้สูง ท้องร่วง บางรายอาจมีผื่นขึ้นตามลำตัวหรือแน่นท้อง ควรรับประทานอาหารปรุงสุกใหม่ๆ ดื่มน้ำต้มสุก ล้างมือก่อนและหลังรับประทานอาหารทุกครั้ง และควรหลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่ไม่ถูกสุขอนามัย โรคเชื้อรา น้ำกัดเท้า หรือฮ่องกงฟุต เกิดจากการแช่น้ำสกปรกเป็นเวลานานจนอับชื้น ทำให้เกิดอากรคัน ตามซอกนิ้วเท้าและส้นเท้าและเป็นแผลติดเชื้อได้ การป้องกันควรหมั่นล้างเท้าให้สะอาดและเช็ดให้แห้ง ใส่ถุงเท้าสะอาดและไม่เปียกชื้น ใช้ครีมกันเชื้อราหรือโรยแป้งฝุ่นที่เท้าเป็นประจำ และโรคเลปโตสไปโรซีส หรือโรคฉี่หนู เกิดจากเชื้อแคทีเรียที่อาศัยอยู่ในดินโคลน แหล่งน้ำธรรมชาติ น้ำตก ลำคลอง และบริเวณน้ำท่วมขังที่มีความชื้นสูง สัตว์ที่เป็นพาหะนำโรค ได้แก่ สุนัข แมว สุกร กระบือ โค แต่พบมากในหนู ติดต่อโดยการสัมผัสทางบาดแผล เยื่อบุในปาก ตา หรือผิวหนังที่เปียกชื้น หรือดื่มน้ำและอาหารที่ไม่สะอาด ผู้ได้รับเชื้อจะมีไข้ ปวดศีรษะ คลื่นไส้ อาเจียน ตัวเหลือง ตาเหลือง ปวดกล้ามเนื้อรุนแรง ถ้าเชื้อโรคเข้าสู่กระแสเลือดจะมีอาการปวดศรีษะ หน้าผาก หลังตา ขมับทั้ง 2 ข้าง ปวดกล้ามเนื้อรุนแรงบริเวณน่อง โคนขา กลางหลัง มีไข้สูง เยื่อบุตาแดง บางรายอาจถ่ายเหลว มีขี้ตา-น้ำตาไหล คอแดงและมีผื่นขึ้นตามตัว เยื่อหุ้มสมองอักเสบและติดเชื้อในปัสสาวะ ผื่นขึ้นที่เพดานและปาก มีจุดเลือดออกที่ผิวหนัง ตับ-ไตวาย เยื้อหุ้มสมองอักเสบ กล้ามเนื้ออักเสบ ไอเป็นเลือด และอาจมีภาวะแทรกซ้อนอื่นๆจนถึงขั้นเสียชีวิตได้ การป้องกันพยายามอย่าสัมผัสน้ำที่อาจมีเชื้อปนเปื้อน หากมีความจำเป็นให้ใช้ถุงมือยางและรองเท้ายาง และหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับสัตว์ที่เป็นพาหะของโรค และหลีกเลี่ยงการลงเล่นน้ำหรือออกจับสัตว์น้ำในช่วงนี้ เพื่อป้องกันโรคระบาดต่างๆที่อาจปะปนมากับ