กรุงเทพฯ--19 ต.ค.--ไทยทีวีสีช่อง 3
Lethal Weapons of Love and Passion
ออกอากาศ ทุกวันเสาร์ — อาทิตย์ เวลา 02.00 — 04.00 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 เริ่ม 17 ตุลาคม 2552
นำแสดงโดย หลินเย่ เสอซือม่าน กัวเสี้ยนหนี หวงจงเจ๋อ เฉินหมิ่นจือ
เดวิดเจียง กัวเจิ้งหง ไม่เปา
ฟงสิงเลี่ย(หลินเย่)ถูกจิ้นปิงหยุน(กัวเสี้ยนหนี)ฮูหยินทรยศหักหลังจนต้องถูกผางปัน(กัวเจิ้งหง)เจ้าลัทธิมารตามล่าหมายเอาชีวิต หานป๋อ(หวงจงเจ๋อ)ช่วยชีวิตฟงสิงเลี่ยเอาไว้ ต่อมาทั้งสองได้กลายเป็นสหายรักที่ร่วมเป็นร่วมตายกัน
ฟงสิงเลี่ยต้องการรู้ความจริงทั้งหมดจากจิ้นปิงหยุน ต่อมา ฟงสิงเลี่ยก็ได้พบกับฉินม่งเหยา(เสอซือม่าน)ศิษย์น้องจิ้นปิงหยุน และแล้วทั้งสองก็รักกัน ฟงสิงเลี่ยได้พบกับจิ้นปิงหยุนตามที่ตั้งใจไว้และได้รู้ความจริงจากจิ้นปิงหยุนว่าที่แท้ตนมีฐานะเป็นถึงฮ่องเต้ราชวงศ์หยวน ผางปันเป็นราชครูของราชสำนัก ผางปันยุยงฟงสิงเลี่ยโค่นราชวงศ์หมิง กอบกู้ราชวงศ์หยวนให้เกรียงไกร อีกครั้ง
หานป๋อเป็นสหายกับจูหยวนจางปฐมกษัตริย์ราชวงศ์หมิง เนื่องจากฟงสิงเลี่ยต้องการกอบกู้ราชวงศ์หยวน ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้หานป๋อและฟงสิงเลี่ยผิดใจกัน....
Lethal Weapons of Love and Passion
ตอนที่ 1
คนชุดดำเข้าจู่โจมสี่พระเถระ โดยต้องการช่วงชิงกระบี่พิรุณซึ่งถูกเก็บรักษานานนับร้อยปี ล่างฟานหยุนเจ้าสำนักมังกรคะนองเข้าขัดขวาง โดยสันนิษฐานว่าคนชุดดำที่เข้ามาช่วงชิงกระบี่ต้องเป็นผางปันนักสู้อันดับหนึ่งของมองโกล สี่พระเถระได้พบกับหานป๋อคนรับใช้จากจวนอ๋องเยี่ยนในป่า หลังจากที่สี่พระเถระกำชับให้หานป๋อเก็บซ่อนกระบี่พิรุณให้ดีแล้วก็สิ้นใจลง ฟงสิงเลี่ยชายหนุ่มซึ่งไร้ญาติขาดมิตรหลงรักจิ้นปิงหยุนทันทีที่แรกพบ จิ้นปิงหยุนมอบถุงหอมให้ฟงสิงเลี่ย เพื่อให้ฟงสิงเลี่ยพกติดตัวเอาไว้ ฉินม่งเหยาศิษย์สำนักเมตตาได้รับคำสั่งจากเหยียนจิ้งอันผู้เป็นอาจารย์ ให้ลงเขาออกตามหาศิษย์พี่จิ้นปิงหยุนที่หายสาบสูญไปนาน หลายปี ฉินม่งเหยาพบกับฟงสิงเลี่ยในป่า ฉินม่งเหยาและฟงสิงเลี่ยพบว่าจิ้นปิงหยุนถูกจับตัวไป ฟงสิงเลี่ยช่วยจิ้นปิงหยุนจากลูกธนูของผางปัน ล่างฟานหยุนรู้ว่าหานป๋อครอบครองกระบี่พิรุณ ดังนั้นจึงจัดงานชุมนุมชมกระบี่ขึ้นมา จิ้นปิ้งหยุนพบกับหานป๋อที่ตลาด นางเข้าไปทำความรู้จักกับหานป๋อ ผางปันปรากฏตัวที่งานชุมนุมชมกระบี่ อีกด้านหนึ่งนั้นได้สั่งให้ชื่อเม่ยลูกสมุนไปบุกคลังอาวุธของจวนอ๋องเยี่ยน เพื่อช่วงชิงกระบี่พิรุณ แต่ก็คว้าน้ำเหลว ฟงสิงเลี่ยตีหานป๋อจนสลบ จากนั้นก็ชิงกระบี่พิรุณไป ฟงสิงเลี่ยนำกระบี่พิรุณไปอวดจิ้งปิงหยุน โดยหารู้ไม่ว่านางเป็นสายของผางปันที่ส่งไปสืบความลับ
ตอนที่ 2
กระบี่พิรุณถูกผนึกไว้นาน ผางปันใช้พลังวัตรขจัดสิ่งที่ผนึกกระบี่พิรุณไว้ แต่ก็ไร้ผล ผางปันสั่งให้จิ้นปิงหยุนนำกระบี่พิรุณไปคืนฟงสิงเลี่ย จากนั้นก็สั่งให้ชื่อเม่ยไปช่วงชิงคืนมา ฟงสิงเลี่ยพาจิ้นปิงหยุนไปกราบคารวะอาจารย์ เพื่อให้อาจารย์แต่งงานให้ ระหว่างทางได้ยินว่าหานป๋อต้องโทษประหารที่ทำกระบี่พิรุณหาย ฟงสิงเลี่ยตัดสินใจไปช่วยหานป๋อ ฟงสิงเลี่ยแหกคุกพาหานป๋อหลบหนีไปสมทบกับจิ้นปิงหยุน ขณะที่ฟงสิงเลี่ยคืนกระบี่พิรุณให้แก่หานป๋อนั่นเอง ชื่อจุนซิ่นเจ้าสำนักจุนซิ่นก็เข้ามาช่วงชิงกระบี่พิรุณไป ขณะที่จิ้นปิงหยุนส่งพิราบสื่อสารถึงผางปันนั่นเอง ฉินม่งเหยาพบเห็นเข้า จิ้นปิงหยุนโกหกฉินม่งเหยาว่านางทำเพื่อช่วย เหยียนจิ้งอันได้กระบี่พิรุณไปครอบครอง หานป๋อและฟงสิงเลี่ยเดินทางไปที่สำนักจุนซิ่นเพื่อทวงกระบี่พิรุณกลับคืนมา ระหว่างทางทั้งสองถูกคนร้ายปล้น โชคดีที่ซีเย่เยี่ยบุตรีของแม่ทัพใหญ่สียั่วช่วยชีวิตเอาไว้ ซีเย่เยี่ยดึงดันขอร่วมเดินทางไปสำนักจุนซิ่นให้ได้ หานป๋อไม่มีทางเลือกจึงต้องให้ซีเย่เยี่ยร่วมเดินทางไปด้วย ผางปันต้องการครอบครองกระบี่พิรุณ ดังนั้นจึงตัดเส้นเอ็นชื่อจุนซิ่นจนกลายเป็นคนพิการ ซีเย่เยี่ยรับปากหานป๋อและฟงสิงเลี่ยว่าจะช่วยพูดกับอ๋องเยี่ยนให้ยกเลิกประกาศจับคนทั้งสอง หลังจากที่ ฟงสิงเลี่ยร่ำลา ซีเย่เยี่ยแล้วก็ออกเดินทางต่อไป หานป๋อและซีเย่เยี่ยพบชื่อจุนซิ่นในสภาพที่บาดเจ็บสาหัส ทั้งสองนำยาต่อชีวิตให้ชื่อจุนซิ่นกินเพื่อรักษาชีวิตไว้
ตอนที่ 3
จูหยวนจางฮ่องเต้ทรงมีพระราชประสงค์ให้ล่างฟานหยุนรับใช้ราชสำนัก แต่นึกไม่ถึงว่าล่างฟานหยุนกลับปฏิเสธ สร้างความไม่พอพระทัยให้จูหยวนจางยิ่งนัก ซียั่วแม่ทัพใหญ่เตือนล่างฟานหยุนให้ระวังคนข้างกายให้ดี ล่างฟานหยุนล่วงรู้ว่าชื่อจุนซิ่นถูกปองร้าย ดังนั้นจึงเดินทางไปเยี่ยมเยียนชื่อจุนซิ่นที่สำนัก และได้พบกับฉินม่งเหยา ฉินม่งเหยาคาดการว่าผางปันยังไม่ได้กระบี่พิรุณไปครอบครอง ฟงสิงเลี่ยพาจิ้นปิงหยุนไปกราบคารวะลี่ยั่วไห่ซึ่งเป็นอาจารย์ หลังจากที่ลี่ยั่วไห่ฟังจิ้นปิงหยุนดีดพิณแล้วก็สั่งให้ฟงสิงเลี่ยตัดขาดความสัมพันธ์กับจิ้นปิงหยุนทันที ลี่ยั่วไห่ต้องการปลิดชีวิตจิ้นปิงหยุน ฟงสิงเลี่ยเสี่ยงตายช่วยชีวิตจิ้นปิงหยุน ไว้ลี่ยั่วไห่ขับไล่ฟงสิงเลี่ยออกจากสำนัก ฟงสิงเลี่ยสาบานว่าชาตินี้จะไม่ทอดทิ้งจิ้นปิงหยุน ในที่สุดฟงสิงเลี่ยและจิ้นปิงหยุน ก็แต่งงานกัน หลังจากที่ฟงสิงเลี่ยตื่นนอนแล้วกลับไม่เห็นจิ้นปิงหยุน ฟงสิงเลี่ยร้อนใจจึงออกตามหา หานป๋อไม่ยอมไปจากชื่อจุนซิ่น สร้างความซาบซึ้งใจให้ชื่อจุนซิ่นยิ่งนัก ฟงสิงเลี่ยไปหาจิ้นปิงหยุนที่สำนักเมตตา เหยียนจิ้งอันสั่งฉินม่งเหยาติดตามคอยให้ความช่วยเหลือฟงสิงเลี่ย ฟงสิงเลี่ยพบว่าจิ้นปิงหยุนถูกผางปันจับตัวไป ฟงสิงเลี่ยไม่มีทางเลือกจึงต้องรับปากช่วยผางปันฝึกวิชามาร เป็นการแลกเปลี่ยนกับอิสรภาพของจิ้นปิงหยุน ฟงสิงเลี่ยสูญเสียวรยุทธจนหมดสิ้น จิ้นปิงหยุนเสียใจมากที่ถูกจิ้นปิงหยุนใช้กระบี่แทงจนได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉินม่งเหยาใช้วิชาอ่านใจอ่านความรู้สึกของฟงสิงเลี่ย จนล่วงรู้ว่าถึงพฤติกรรมอันชั่วร้ายของจิ้นปิงหยุน
ตอนที่ 4
ฉินม่งเหยาเป็นห่วงฟงสิงเลี่ยมาก ดังนั้นจึงติดตามฟงสิงเลี่ยทุกฝีก้าว แม้ว่าฟงสิงเลี่ยผิดหวังมากก็ตาม แต่ก็ไม่ปริปากตำหนิจิ้นปิงหยุนเลยแม้แต่น้อย ชื่อเม่ยลอบจู่โจมชื่อจุนซิ่นและพวก โดยมีจุดประสงค์เพื่อสืบหาเบาะแสของกระบี่พิรุณ โชคดีที่เหยียนจิ้งอันขับไล่ชื่อเม่ยไปเสียก่อน ชื่อจุนซิ่นบอกล่างฟานหยุนว่ากระบี่พิรุณยังคงซ่อนอยู่ในสำนักจุนซิ่น จากนั้นก็กล่าวต่อไปว่าหลังจากที่ล่างฟานหยุนค้นพบกระบี่พิรุณแล้วให้กำจัดผางปันทันที ฉินม่งเหยาปลอบใจฟงสิงเลี่ยให้คลายความเศร้า ฟงสิงเลี่ยจูบฉินม่งเหยา หมิ่นเกียรติเพื่อให้นางไปจากตน ฟงสิงเลี่ยซึ่งไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปต้องการให้ฉินม่งเหยาฆ่าตนให้ตาย แต่ไม่เป็นไปตามที่คิด ฟงสิงเลี่ยร้องไห้ด้วยความเศร้าโศกเสียใจ ล่างฟานหยุนและเหยียนจิ้งอันพากันเดินทางไปที่สำนักจุนซิ่นเพื่อค้นหากระบี่พิรุณ นึกไม่ถึงว่าได้พบกับผางปัน ล่างฟานหยุน,เหยียนจิ้งอันและผางปันต่อสู้กันอย่างดุเดือด ต่อมาพบว่ากระบี่พิรุณหายไป ชื่อจุนซิ่นรู้ว่าผางปันใช้ฟงสิงเลี่ยฝึกวิชามาร เชื่อว่าจะต้องมีจุดประสงค์อย่างแน่นอน ชื่อจุนซิ่นไหว้วานหานป๋อให้นำตุ๊กตาไม้ไปให้ไป๋ซิ่วซิ่วฮูหยินซึ่งไม่ได้พบหน้ากันถึงยี่สิบปีเพื่อเป็นการขอขมา จากนั้นชื่อจุนซิ่นก็ถ่ายทอดพลังวัตรสี่สิบปีที่ตนสั่งสมมาให้หานป๋อ ชื่อจุนซิ่นสูญสิ้นพลังวัตรจนถึงแก่ความตาย ฉินม่งเหยาช่วยทำให้จิตใจของฟงสิงเลี่ยสงบ ขณะที่ฉินม่งเหยาและฟงสิงเลี่ยกำลังสนทนากันอยู่นั่นเองได้พูดถึง จิ้นปิงหยุนขึ้นมา ฟงสิงเลี่ยชื่อว่าจิ้นปิงหยุนต้องมีความจำเป็นอย่างแน่นอน จิ้นปิงหยุนตระเตรียมสุราอาหารชั้นดีให้ผางปัน เป็นการแสดงความรักที่มีต่อผางปัน นึกไม่ถึงว่าผางปันกลับมีท่าทีเย็นชาต่อจิ้นปิงหยุน โดยบอกกับนางว่าวันหนึ่งจะได้แต่งงานกัน
ตอนที่ 5
ฉินม่งเหยาสอบถามม๋อซือซันว่าเพราะเหตุใดจิ้นปิงหยุนจึงเปลี่ยนไป ขณะที่ฉินม่งเหยาใช้กระบี่พิรุณควบคุมตัวจิ้นปิงหยุนไปนั่นเอง ทันใดนั้นเองผางปันก็ปรากฏตัวขึ้นขัดขวางฉินม่งเหยา จิ้นปิงหยุนดีใจมากที่ผางปันเป็นห่วงนาง หานป๋อทุกข์ทรมานมากที่มีพลังวัตรจำนวนมากพลุ่งพล่านอยู่ในร่าง ฟงสิงเลี่ยช่วยเหลือแต่กลับถูกทำร้ายจนหมดสติไป หานป๋อตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากผู้เยี่ยมยุทธให้ช่วยนำพลังวัตรที่อยู่ในร่างของตนถ่ายทอดให้ฟงสิงเลี่ย ล่างฟานหยุนได้รับหนังสือท้าประลองจากผางปัน ล่างฟานหยุนตัดสินใจใช้ดาบเมฆารับมือกับผางปัน หานป๋อขอความช่วยเหลือจากล่างฟานหยุนและเหยียนจิ้งอัน ล่างฟานหยุน กล่าวว่าหานป๋อไม่เป็นวรยุทธ การที่ถ่ายพลังวัตรไปให้ฟงสิงเลี่ย เกรงว่าจะมีอันตรายถึงชีวิต ขณะที่หานป๋อกำลังถ่ายทอดพลังวัตรให้ฟงสิงเลี่ยอยู่นั่นเอง ทั้งสองกระอักโลหิตออกมา ฟงสิงเลี่ยไมมีทางเลือกจึงต้องทำลายวรยุทธตนเองเพื่อไม่ให้หานป๋อได้รับอันตรายถึงชีวิต เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ล่างฟานหยุนเชื่อว่าฟงสิงเลี่ยไม่ใช่คนเลวแน่นอน ฉินม่งเหยาได้ยินว่าฟ่านเหลียงจี๋จอมโจรเทวดาปลอมตัวเป็นบัณฑิตซึ่งมีกระบี่พิรุณอยู่ในครอบครอง ฉินม่งเหยาสะกดรอยตามฟ่านเหลียงจี๋ไปจนถึงป่าแห่งหนึ่ง จากนั้นฟ่านเหลียงจี๋ก็หายไป หลังจากที่ฟงสิงเลี่ยซ่อมพิณแล้วก็ไหว้วานหานป๋อนำไปมอบให้ลี่ยั่วไห่ผู้เป็นอาจารย์ หานป๋อเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับฟงสิงเลี่ยให้ลี่ยั่วไห่ฟัง ฉินม่งเหยาล่วงรู้จากปากชายชราคนหนึ่งถึงเบาะแสฟ่านเหลียงจี๋ เมื่อนางรู้เช่นนั้นก็รีบไปยังสถานที่ ที่ชายชราบอกกล่าว
ตอนที่ 6
ฉินม่งเหยาวางแผนล่อให้ฟ่านเหลียงจี๋เปิดเผยฐานะที่แท้จริงออกมา ฟ่านเหลียงจี๋ไม่ยอมมอบกระบี่พิรุณให้ฉินม่งเหยา จนทั้งสองต้องต่อสู้กัน เหยียนจิ้งอันปรากฏตัวขึ้น จากนั้นก็เกลี้ยกล่อมฟ่านเหลียงจี๋ให้นำกระบี่พิรุณออกมาให้ตนเก็บรักษา ฉินม่งเหยาปลอมตัวเป็นบัณฑิต กล่าวชื่นชมความสามารถฟ่านเหลียงจี๋ ในที่สุดฉินม่งเหยาและฟ่านเหลียงจี๋ก็กลายเป็นสหายกัน ฟงสิงเลี่ยเห็นราชสำนักต้าหมิงควบคุมตัวติงหนูทาสชาวมองโกลไป เชื่อว่าต้องมีเรื่องไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ซียั่วเห็นซีเย่เยี่ยว่านอนสอนง่าย ดังนั้นจึงรับปากให้นางอยู่ที่จวนอ๋องเยี่ยนต่อไป ล่างฟานหยุนมอบสุราชั้นดีให้ผางปัน เพื่อขอเลื่อนการประลองออกไปอีกสามเดือน ผางปันรู้ดีว่าล่างฟานหยุนต้องการใช้เวลานี้ฝึกวรยุทธเพื่อรับมือกับตน ผางปันจึงฉวยโอกาสนี้จัดงานชุมนุมชาวยุทธ อ๋องเยี่ยนกังวลเรื่องที่จูหยวนจางมีพระประสงค์ให้เปิดเหมืองเหล็ก ราชสำนักต้องใช้แรงงานจากประชาชน ทำให้ประชาชนต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย หานป๋อไม่รู้จักวิธีการควบคุมพลังวัตร จึงทำร้ายทหารของราชสำนักได้รับบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก ซียั่วสั่งให้จับกุมตัวหานป๋อให้ได้ ทำให้ทหารถูกฆ่าตายเป็นจำนวนมาก ฟงสิงเลี่ยและหานป๋อปรึกษาหารือกันว่าจะไปหาอ๋องเยี่ยนเพื่อให้ความช่วยเหลือติงหนู ฟงสิงเลี่ยบุกเข้าไปในเหมืองเหล็กช่วยติงหนูและหลานออกมา จากนั้นก็พาคนทั้งสองไปขอความเมตตาจากอ๋องเยี่ยน แม้ว่าอ๋องเยี่ยนเห็นใจ แต่ก็ปฏิเสธที่จะลบล้างความผิดให้ติงหนูได้
ตอนที่ 7
อ๋องเยี่ยนแสร้งทำทีให้ฟงสิงเลี่ยจับกุมตัวไว้ โดยบีบบังคับให้ซียั่วปล่อยตัวติงหนูไป ฟงสิงเลี่ยซาบซึ้งใจมากที่อ๋องเยี่ยนให้ความช่วยเหลือ ซียั่วต้องการให้ซีเย่เยี่ยอภิเษกกับเยี่ยนอ๋อง อ๋องเยี่ยนเกรงว่าซีเย่เยี่ยจะไม่สมัครใจ ซีเย่เยี่ยแสดงให้เห็นว่านางไม่ต้องการถูกบังคับแต่งงาน หานป๋อและฟงสิงเลี่ยให้กำลังใจซีเย่เยี่ยให้รวบรวมความกล้าบอกความจริงให้อ๋องเยี่ยนรู้ หานป๋อและซีเย่เยี่ยดื่มเหล้าด้วยกันจนฟ้าสาง ซียั่วมาถึง หานป๋อซึ่งดื่มเหล้าจนเมามายได้เปิดเผยความในใจของซีเย่เยี่ยให้ซียั่วรู้ ซียั่วโกรธมากเมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงตบหน้าหานป๋อไปฉาดหนึ่ง ซีเย่ยั่วขอร้องให้ยืดการแต่งงานออกไปหนึ่งปี อ๋องเยี่ยนเข้าใจความรู้สึกของซีเย่ยั่ว ดังนั้นจึงรับปากตามความต้องการของซีเย่เยี่ย ลี่ยั่วไห่โกรธมากเมื่อรู้ว่าอ๋องเยี่ยนปล่อยตัวติงหนูไป ที่แท้น้องชายของลี่ยั่วไห่ถูกชาวมองโกลฆ่าตาย ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ลี่ยั่วไห่เห็นชาวมองโกลเป็นศัตรู ฟงสิงเลี่ยต้องการเปิดเผยความจริงที่ตนเป็นชาวมองโกลให้ลี่ยั่วไห่รู้ แต่นึกไม่ถึงว่าลี่ยั่วไห่กลับถามฟงสิงเลี่ยก่อนว่าเป็นชาวมองโกลหรือไม่ ลี่ยั่วไห่ต้องการทำลายวรยุทธของฟงสิงเลี่ย ฉินม่งเหยาและหานป๋อเข้าขัดขวาง ฉินม่งเหยาเชื่อว่าต้องมีคนจงใจทำลายความสัมพันธ์ของฟงสิงเลี่ยและลี่ยั่วไห่ศิษย์อาจารย์อย่างแน่นอน ฉินม่งเหยาและหานป๋อพากันสืบหาความจริง ทั้งสองตกใจมากเมื่อรู้ว่าจิ้นปิงหยุนเป็นสายให้ผางปัน
ตอนที่ 8
จิ้นปิงหยุนเสร็จสิ้นภารกิจที่ได้รับมอบหมายจึงนำความไปรายงานผางปัน ผางปันปฏิญาณว่าจะทำให้ฟงสิงเลี่ยเห็นชาวฮั่นเป็นศัตรูให้ได้ ฉินม่งเหยากำชับหานป๋อให้เก็บเรื่องที่จิ้นปิงหยุนเป็นสายของผางปันไว้เป็นความลับจะให้ฟงสิงเลี่ยรู้ไม่ได้เป็นอันขาด หานป๋อขอร้องฟ่านเหลียงจี๋ถ่ายทอดวรยุทธให้ ล่างฟานหยุนและลี่ยั่วไห่ประลองยุทธกัน ลี่ยั่วไห่ชมล่างฟานหยุนว่าวรยุทธก้าวหน้าไปมาก ล่างฟานหยุนได้กลิ่นเหล้าโชยมา ดังนั้นจึงคิดจะเข้าไปลิ้มลอง กู่จือเซียนเจ้าของร้านเหล้านำเหล้าชั้นดีมาเลี้ยงล่างฟานหยุน ทำให้ล่างฟานหยุนหวนนึกถึงฮูหยินขึ้นมา หลังจากที่ฉินม่งเหยาไหว้วานหานป๋อดูแลฟงสิงเลี่ยแล้วก็รีบรุดไปที่งานชุมนุมชาวยุทธ ระหว่างทางที่เดินทางไปนั้น หานป๋อและฟงสิงเลี่ยเข้าจู่โจมผางปัน แต่ทั้งสองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผางปัน ฟงสิงเลี่ยได้รับบาดเจ็บ ผางปันบอกชาวยุทธที่มาร่วมงานว่าตนได้วางยาพิษในเหล้า ลี่ยั่วไห่ต้องการประลองกับผางปัน แต่ลี่ยั่วไห่ก็ต้องพ่ายแพ้ให้แก่ผางปัน ดังนั้นจึงฆ่าตัวตาย ผางปันขอบคุณลี่ยั่วไห่ที่ถ่ายทอดวรยุทธให้ฟงสิงเลี่ย ลี่ยั่วไห่ตายด้วยความเคียดแค้น ฟงสิงเลี่ยซึ่งไม่รู้ต้นสายปลายเหตุแต่อย่างใดนั้นคิดว่าลี่ยั่วไห่ยังคงแค้นเคืองตนอยู่ ฟงสิงเลี่ยดื่มเหล้าดับทุกข์ ฉินม่งเหยาตบหน้าและต่อว่าฟงสิงเลี่ยเป็นการใหญ่ ผางปันรู้สึกว่าฉินม่งเหยาเป็นอุปสรรคของฟงสิงเลี่ย
ตอนที่ 9
ผางปันรู้ดีว่าฟงสิงเลี่ยมีความสำคัญต่อฉินม่งเหยามาก แต่จิ้นปิงหยุนกลับคิดว่าฉินม่งเหยาไม่สามารถแทนที่นางในหัวใจของฟงสิงเลี่ยได้ ฟงสิงเลี่ยเลี้ยงเหล้าฉินม่งเหยาเป็นการขอโทษ ทำให้ฉินม่งเหยาตื้นตันใจมาก ฉินม่งเหยารู้ดีว่าฟงสิงเลี่ยยังคงเฝ้าคิดถึงแต่จิ้นปิงหยุน ทำให้นางอดเสียใจไม่ได้ ฟ่านเหลียงจี๋บอกว่าซวงซิวฮูหยินสามารถฟื้นฟูวรยุทธให้ฟงสิงเลี่ยได้ ดังนั้นจึงบอกให้ฉินม่งเหยาเดินทางไปกับฟงสิงเลี่ย ชื่อเม่ยคิดฆ่าจิ้นปิงหยุน ฟ่านเหลียงจี๋ใช้ผ้าคลุมหน้าปกปิดใบหน้าไว้ จากนั้นก็ช่วยชีวิตจิ้นปิงหยุนหญิงที่ตนรักเอาไว้ หานป๋อถูกชื่อเม่ยฆ่าตาย ขณะที่ซีเย่เยี่ยและฟ่านเหลียงจี๋กำลังฝังศพหานป๋อนั่นเอง ทันใดนั้นหานป๋อก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมา ฟ่านเหลียงจี๋กล่าวว่าหานป๋อต้องตายแล้วฟื้นสามครั้งจึงจะสามารถควบคุมพลังวัตรสี่สิบปีของชื่อจุนซิ่นเอาไว้ได้ ขณะที่ล่างฟานหยุนฝึกเพลงดาบเมฆาอยู่นั้นเองได้พบกับฉินม่งเหยาและฟงสิงเลี่ย ล่างฟานหยุนพาคนทั้งสองไปลิ้มลองเหล้าชั้นดี ฟงสิงเลี่ยและฉินม่งเหยาได้ช่วยหญิงชาวบ้านที่ได้รับบาดเจ็บที่เท้าเอาไว้ ที่แท้หญิงชาวนั้นก็คือซวงซิวฮูหยินนั่นเอง ฟงฟงเลี่ยพบว่าฉินม่งเหยากินผลซวงซิวเข้าไป จนทำให้ใบหน้าของนางต้องเสียโฉมไป
ตอนที่ 10
ฟงสิงเลี่ยขอร้องซวงซิวฮูหยินให้ช่วยชีวิตฉินม่งเหยา ซวงซิวฮูหยินกล่าวว่าการที่ฉินม่งเหยามีสภาพเช่นนี้นั้นเพราะหลงรักฟงสิงเลี่ย จากนั้นนางก็ขับไล่ฟงสิงเลี่ยไป กู่จือเซียนพาล่างฟานหยุนเดินทางไปหาซวงซิวฮูหยินด้วยเรื่องของฟงสิงเลี่ยและฉินม่งเหยา ล่างฟานหยุนขอร้องซวงซิวฮูหยินให้ลืมเรื่องราวในอดีต ซวงซิวฮูหยินกล่าวว่าฟงสิงเลี่ยและฉินม่งเหยาจะต้องแต่งงานเป็นสามีภรรยากันก่อน จากนั้นก็ร่วมกันฝึกวิชาคู่รัก มีเพียงหนทางนี้เท่านั้นที่สามารถขับพิษในร่าง รวมทั้งสามารถฟื้นฟูวรยุทธได้อีกด้วย ฟงสิงเลี่ยและฉินม่งเหยาต่างพากันลังเลเมื่อได้ยินเช่นนั้น ฟ่านเหลียงจี๋นำเหล้าพิษให้หานป๋อดื่ม ให้หานป๋อตายแล้วฟื้นคืนชีพ ฟื้นคืนชีพขึ้นมาแล้วก็ทำให้พลังวัตรของหานป๋อเพิ่มพูนขึ้น ซีเย่เยี่ยขบขันกับคำพูดของฟ่านเหลียงจี๋ ดังนั้นจึงพาหานป๋อจากไป วังมารสมคบคิดกับพรรคทะเลทรายบีบบังคับให้สำนักต่างๆในยุทธภพยอมแพ้ นับวันอิทธิพลทั้งสองสำนักก็มากขึ้นทุกที ฟ่านเหลียงจี๋ลอบเข้าไปในวังมารเพื่อช่วงชิงอาวุธวิเศษของสำนักต่างๆ ชื่อเม่ยสะกดรอยตามหานป๋อและซีเย่เยี่ยไปจนถึงป่าแห่งหนึ่ง ขณะที่จะลงมือกำจัดคนทั้งสองนั่นเอง ฟ่านเหลียงจี๋เข้ามาขัดขวาง ช่วยชีวิตหานป๋อและซีเย่เยี่ยเอาไว้ ซีเย่เยี่ยหัวเราะฟ่านเหลียงจี๋ที่เข้าไปขโมยอาวุธวิเศษสำนักต่างๆ ฟ่านเหลียงจี๋เตือนหานป๋อให้ระวังผางปันให้ดี ผางปันไม่มีวันปล่อยหานป๋อไปอย่างแน่นอน พิษในร่างของฉินม่งเหยาถูกกำจัดจนหมดสิ้น วรยุทธของฟงสิงเลี่ยก็ฟื้นฟูขึ้นมา ทั้งยังรุดหน้ากว่าเดิมอีกด้วย ขณะที่ฟงสิงเลี่ยกำลังฝึกวิชาอยู่นั่นเอง ทันใดนั้นเองฟงสิงเลี่ยก็ได้ยินเสียงขลุ่ยของผางปัน ทำให้ฟงสิงเลี่ยปวดหัวมาก
ตอนที่ 11
ฉินม่งเหยาใช้พลังวัตรช่วยทำให้จิตใจของฟงสิงเลี่ยสงบลง ทันใดนั้นเองก็เห็นจิ้นปิงหยุนถูกชื่อเม่ยตามล่าหมายเอาชีวิต จิ้นปิงหยุนเป็นลมหมดสติไป จิ้นปิงหยุนโกหกว่านางถูกผางปันควบคุมจิตใจ ดังนั้นจึงต้องทำร้ายฟงสิงเลี่ย ฟงสิงเลี่ยหลงเชื่อคำพูดของจิ้นปิงหยุน โดยไม่ได้เคลือบแคลงสงสัยแต่อย่างใด ฉินม่งเหยากล่าวว่าจิ้นปิงหยุนไม่ได้รักฟงสิงเลี่ยด้วยความจริงใจ แต่ถึงกระนั้นก็ตามก็อวยพรให้ทั้งสองมีความสุข หานป๋อและซีเย่เยี่ยพากันปลอมตัวเป็นศิษย์พรรคกระยาจกเพื่อตบตาผู้คน ฟ่านเหลียงจี๋พาคนทั้งสองไปที่โรงเตี๊ยม ซีเย่เยี่ยเกรงว่าจะถูกฟ่านเหลียงจี๋เล่นงาน ดังนั้นจึงเล่นงานฟ่านเหลียงจี๋เสียก่อน ฑูตจากเกาหลีถูกนักฆ่านิรนามฆ่าตาย อ๋องเยี่ยนสั่งให้ทาหารออกตามล่านักฆ่า ฟ่านเหลียงจี๋ออกอุบายให้หานป๋อปลอมเป็นทูตเกาหลีเพื่อล่อนักฆ่าออกมา อ๋องเยี่ยนเห็นด้วยกับความคิดของฟ่านเหลียงจี๋ เหลิงเหยียนหัวหน้าองครักษ์เสื้อแพรจัดงานเลี้ยงตอนรับทูตเกาหลี หานป๋อจำได้ว่าเหลิงเหยียนเป็นนักฆ่า จิ้นปิงหยุนแสดงท่าทีว่ารักฟงสิงเลี่ยมาก แต่ฉินม่งเหยากลับรู้สึกว่าชายที่จิ้นปิงหยุนรักคือผางปัน ไม่ใช่ ฟงสิงเลี่ย จิ้นปิ้งหยุนทำทีว่าไม่รังเกียจที่ฟงสิงเลี่ยจะเลือกฉินม่งเหยา ฟงสิงเลี่ยกอดจิ้นปิงหยุนไว้แน่น อ๋องเยี่ยนไม่ใช่ว่า เหลิงเหยียนเป็นนักฆ่า ทำให้ฟ่านเหลียงจี๋และพวกต้องออกหาหลักฐาน หานป๋อใช้ตัวรับฝ่ามือจากนักฆ่าแทนอ๋องเยี่ยน หานป๋อสิ้นใจ ฟ่านเหลียงจี๋บอกทุกคนไม่ต้องเป็นห่วง ฟงสิงเลี่ยฝันถึงเรื่องการฆ่าฟัน นึกไม่ถึงว่าหยกที่ตนพกติดตัวอยู่นั้นเหมือนกับในฝัน
ตอนที่ 12
ฉินม่งเหยาเห็นหลายวันนี้จิตใจของฟงสิงเลี่ยไม่สงบนิ่ง ดังนั้นจึงสืบหาความจริง ฉินม่งเหยาพบว่าธูปหอมที่จุดอยู่ในห้องนอนของฟงสิงเลี่ยมีปัญหา ฉินม่งเหยาบอกฟงสิงเลี่ยว่าจิ้นปิงหยุนจุดธูปหอมซึ่งสามารถควบคุมจิตใจให้ฟงสิงเลี่ยทุกวัน ความจริงแล้วจิ้นปิงหยุนหลงรักผางปัน นางไม่ได้รักฟงสิงเลี่ยแต่อย่างใด ฟงสิงเลี่ยคาดคั้นเอาความจริงจากจิ้นปิงหยุน จิ้นปิงหยุนบอกฟงสิงเลี่ยว่านางต้องใช้ยาเพื่อทำให้นางลืมความผิดที่เคยกระทำมา จากนั้นจิ้นปิงหยุนก็ชวนฟงสิงเลี่ยหาที่สงบเงียบใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข ฉินม่งเหยาเกรงว่าจิ้นปิงหยุนจะคิดร้ายต่อฟงสิงเลี่ย หานป๋อต้องการดำน้ำฆ่าตัวตาย ทันใดนั้นไป๋ฟางหัวหญิงนางโลมก็นำตุ๊กตาไม้เข้ามาหาหานป๋อ ฟ่านเหลียงจี๋กล่าวว่าเป้าหมายที่แท้จริงของไป๋ฟางหัวคืออ๋องเยี่ยน หานป๋อถูกไป๋ฟางหัวจับตัวไป ที่แท้ไป๋ฟางหัวคือฮูหยินที่หายสาบสูญไปของชื่อจุนซิ่น ไป๋ฟางหัวหวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต ด้วยความโกรธจึงซัดฝ่ามือใส่หานป๋อจนถึงแก่ความตาย ไป๋ฟานหัวนำศพของหานป๋อไป ฟงสิงเลี่ยมอบขลุ่ยเลาหนึ่งให้จิ้นปิงหยุน โดยบอกให้นางนำไปมอบให้ผางปัน ผางปันพาฟงสิงเลี่ยไปที่กระโจมของชาวมองโกล เพื่อฟื้นความทรงจำที่สูญเสียไปของฟงสิงเลี่ยกลับคืนมา ที่แท้ฟงสิงเลี่ยเป็นฮ่องเต้ราชวงศ์หยวน ในเวลานั้นจูหยวนจางโค่นล้มราชวงศ์หยวน โชคดีที่ล่างฟานหยุนช่วยชีวิตฟงสิงเลี่ยเอาไว้ได้
ตอนที่ 13
ผางปันกล่าวว่าหลังจากที่ฟงสิงเลี่ยฟื้นฟูความทรงจำได้แล้วควรดำรงฐานะฮ่องเต้ อย่าได้หลบหนีความจริงอีกต่อไป ไป๋ฟางหัวต้องการเผาศพของหานป๋อ โชคดีที่ซีเย่เยี่ยเข้าขัดขวางเอาไว้ ทันใดนั้นเองหานป๋อก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมา ไป๋ฟางหัวตกใจมากที่เห็นหานป๋อตายแล้วฟื้นคืนชีพ หานป๋อขอร้องไป๋ฟางหัวอย่าได้เคียดแค้นตนอีกต่อไป ไป๋ฟางหัวจูบหานป๋อ ซีเย่เยี่ยเห็นเช่นนั้นจึงผลักทั้งสองออกจากกัน เผ่าฮาชื่อหนึ่งในแปดเผ่านักรบมองโกล หัวหน้าเผ่าฮาชื่อตำหนิฟงสิงเลี่ยที่ทอดทิ้งชาวมองโกลไป ที่สำคัญเผ่าของตนจะไม่เข้าร่วมการกู้ชาติ การเดินทางมาจงหยวนในครั้งนี้นั้นเพราะต้องการมาศึกษาวิทยาการของชาวฮั่น ตนจะไม่อยู่ใต้อาณัติของฟงสิงเลี่ยอีกต่อไป แม้ว่าผางปันจะรู้สึกผิดหวังที่มอบฟงสิงเลี่ยให้ลี่ยั่วไห่อบรมสั่งสอน แต่ก็ยังมีความหวังว่าเมื่อฟงสิงเลี่ยฟื้นฟูความทรงจำได้แล้วจะกอบกู้บ้านเมือง เพื่อแสดงความรักชาติ ฟงสิงเลี่ยปฏิญาณว่าจะกระดูกของฟูปี้เลี่ยกลับมาให้ได้ ผางปันให้การสนับสนุนฟงสิงเลี่ย ซียั่วพบว่าหานป๋อสมอ้างเป็นทูตเกาหลี เรื่องนี้เกรงว่าอ๋องเยี่ยนจะพลอยเดือดร้อนไปด้วย หานป๋อกล่าวกับซียั่วว่าตนยินดีรับโทษคนเดียว เหลิงเหยียนทูลจูหยวนจางว่าหานป๋อสมอ้างเป็นทูตเกาหลี จูหยวนจางกริ้วมาก แต่นึกไม่ถึงว่าจูหยวนจางกลับมีความรู้สึกที่ดีต่อหานป๋ออย่างบอกไม่ถูก ผางปันพาฟงสิงเลี่ยกลับไปยังที่พัก สร้างความประหลาดใจให้ชื่อเม่ยยิ่งนัก
ตอนที่ 14
เหลิงเหยียนและอำมาตย์หูเหวยหยงสนทนากันถึงความสัมพันธ์ของอ๋องเยี่ยนและจูหยวนจาง หูเหวยหยงกล่าวว่าจูหยวนจางทรงมีพระประสงค์ให้อ๋องเยี่ยนประกาศศักดา วรยุทธของหานป๋อรุดหน้าไปมาก แต่หานป๋อกลับกังวลว่าเนื่องจากตนเองมีความผิดจะทำให้ไม่สามารถแก้แค้นให้ชื่อจุนซิ่นได้ ซียั่วสั่งอาเหิงและอาฮาซึ่งเป็นองครักษ์ติดตามดูความเคลื่อนไหวของหานป๋อ ทำให้ซีเย่เยี่ยโกรธมาก นึกไม่ถึงหานป๋อกลับไม่ติดใจแต่อย่างใด ฟ่านเหลียงจี๋พาหานป๋อหลบหนี ซียั่วแปลกใจมากเมื่อพบว่าหานป๋อหายตัวไป ขณะที่อ๋องเยี่ยนกำลังจะไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้นั่นเอง ทันใดนั้นหานป๋อก็กลับมา จูหยวนจางมีพระประสงค์ประหารฟงสิงเลี่ยและหานป๋อ หานป๋อยอมรับโทษเพียงคนเดียว แต่แล้วจูหยวนจางก็ทรงรับสั่งอภัยโทษคนทั้งสอง ทั้งยังทรงแต่งตั้งหานป๋อเป็นทูตต้าหมิงอีกด้วย ฟงสิงเลี่ยล่ำลาหานป๋อ ก่อนออกเดินทางได้กำชับหานป๋อให้ระวังตัวให้ดี ฟงสิงเลี่ยและผางปันปรึกษาหารือกันว่าจะต้องหาจุดอ่อนของจูหยวนจางให้ได้ หานป๋อซื้อภาพอนาจารจำนวนมากให้ซีเย่เยี่ย ซีเย่เยี่ยได้รับแล้วก็ต่อว่าหานป๋อเป็นการใหญ่ จูหยวนจางทรงรับสั่งให้หานป๋อเข้าเฝ้าเพื่อเดินหมากรุกกับพระองค์ แต่ความจริงแล้วจูหยวนจาง ทรงมีพระประสงค์หยั่งเชิงความสัมพันธ์ของหานป๋อกับอ๋องเยี่ยน จูเหวินพระนัดดาของจูหยวนจางจัดงานเลี้ยงต้อนรับอ๋องเยี่ยน ในงานเลี้ยง จูหยวนจางทรงมีพระประสงค์ให้อ๋องเยี่ยนและจูเหวิน ประลองบทกวี
ตอนที่ 15
จูหยวนจางทรงรับสั่งให้หานป๋อตัดสินบทกวีของอ๋องเยี่ยนและจูเหวินว่าใครจะเหนือกว่ากัน หานป๋อไม่กล้าตัดสินว่าใครเหนือกว่ากัน จูหยวนจางทรงพระราชทานสุราให้อ๋องเยี่ยน ฟ่านเหลียงจี๋หัวเราะเยาะหานป๋อที่ไม่รู้ธรรมเนียมในวังหลวง ในเวลาเดียวกันฟ่านเหลียงจี๋ก็รู้สึกเป็นห่วงถึงความปลอดภัยของอ๋องเยี่ยน อ๋องเยี่ยนกล่าวชมเชยฟงสิงเลี่ยที่เป็นคนรอบคอบ ฟงสิงเลี่ยแนะนำอ๋องเยี่ยนให้ประสานรอยร้าวกับจูหยวนจางโดยเร็ว ฉินม่งเหยายอมรับกับเหยียนจิ้งอันว่านางหลงรักฟงสิงเลี่ย เหยียนจิ้งอันไม่ก้าวก่ายเรื่องของฉินม่งเหยา จากนั้นก็มอบหมายให้ฉินม่งเหยาถือจดหมายนำไปถวายจูหยวนจาง ฉินม่งเหยากล่าวว่าจูหยวนจางแสร้งทำเป็นไม่หวาดกลัวต่ออิทธิพลของผางปัน จูหยวนจางตกพระทัยมากที่ฉินม่งเหยามองออก ฉินม่งเหยาพบกับฟงสิงเลี่ยที่ตลาด ฟงสิงเลี่ยบอกฉินม่งเหยาว่าตนได้ปรับความเข้าใจกับจิ้นปิงหยุนแล้ว ผางปันเกรงว่าฉินม่งเหยาจะขัดขวางฟงสิงเลี่ยทำการใหญ่ ฟงสิงเลี่ยรับปากว่าตนสามารถแยกความรักและการใหญ่ออกจากกันได้ จูหยวนจางมีรับสั่งให้หานป๋อเข้าเฝ้า ในเวลาเดียวกันฟงสิงเลี่ยก็เปิดเผยความในใจต่อฉินม่งเหยา ผางปันสร้างสถานการณ์ให้ฟงสิงเลี่ยได้พบกับจิ้นปิงหยุน ในที่สุดจิ้นปิงหยุน ก็ยอมรับว่านางหลงรักผางปัน จากนั้นนางก็เปิดเผยเรื่องที่นางเป็นสายให้ผางปัน การที่นางทำเช่นนี้นั้นเพื่อมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับผางปัน
ตอนที่ 16
ผางปันเก็บตัวฝึกวิชา ดังนั้นจึงมอบหมายงานให้ชื่อเม่ยดูแล จิ้นปิงหยุนได้ยินคำสนทนาของทั้งสอง จิ้นปิงหยุนลอบโจมตีผางปัน ผาปันได้รับบาดเจ็บ แต่กลับห้ามไม่ให้ลูกสมุนติดตามคนร้าย จิ้นปิงหยุนสะกดรอยตามผางปัน โดยหาโอกาสจู่โจมผางปันอีกครั้ง หลายครั้งที่จิ้นปิงหยุนลังเล ทำให้ไม่สามารถลงมือได้เสียที ผางปันบอกให้จิ้นปิงหยุนสืบหาความจริงให้พบเสียก่อนค่อยตัดสินใจ ทันใดนั้นก็มีชาวยุทธจำนวนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นหมายปลิดชีวิตผางปันและจิ้นปิงหยุน ขณะที่กำลังชุลมุนอยู่นั้นเอง จิ้นปิงหยุนพลั้งมือทำร้ายผางปัน จิ้นปิงหยุนรู้สึกว่าผางปันต้องผ่านความเป็นความตายนับไม่ถ้วน ในที่สุดนางก็ตัดสินใจช่วยผางปันกอบกู้บ้านเมือง ฟงสิงเลี่ยบอกจิ้นปิงหยุนว่าต่างคนต่างเดินตามทางของตน จิ้นปิงหยุนบอกฟงสิงเลี่ยว่าผางปันคิดร้ายต่อฉินม่งเหยา ขณะที่ผางปันกำลังจะฆ่าฉินม่งเหยานั่นเอง ทันใดนั้นฟงสิงเลี่ยก็มาถึง ฟงสิงเลี่ยเตือนผางปันอย่าได้คิดร้ายต่อฉินม่งเหยา ไม่เพียงเท่านั้นฟงสิงเลี่ยยังตำหนิผางปันว่าไม่สนใจความรู้สึกของจิ้นปิงหยุนเลย จูหยวนจางทรงทนคำรบเร้าของหานป๋อไม่ได้ พระองค์จึงเสด็จประพาส จูหยวนจางทรงได้ยินเพลงที่เด็กชาวบ้านร้องกัน สร้างความไม่สบายพระทัยให้พระองค์ยิ่งนัก หานป๋อ ไม่พอใจกับการกระทำของจูหยวนจางในอดีต จูหยวนจางทรงยอมรับกับหานป๋อว่าพระองค์ไม่มีความสุข แต่อย่างไรก็ตามพระองค์ ก็ทรงชินชากับการต่อว่าของผู้คนแล้ว
ตอนที่ 17
หานป๋อและฟงสิงเลี่ยพูดคุยกันถึงเรื่องของจูหยวนจาง ฟงสิงเลี่ยแนะนำหานป๋อถวายการรับใช้จูหยวนจาง ฉินม่งเหยาและฟงสิงเลี่ยพูดคุยถึงเพลงที่เด็กชาวบ้านร้องกัน ฉินม่งเหยารู้สึกไม่พอใจการกระทำของจูหยวนจาง ขณะที่หานป๋อกำลังไปไหว้พระที่วัดนั่นเองถูกทหารจับกุมตัว ที่แท้จูหยวนจางทรงมีพระประสงค์ทดสอบหานป๋อ หานป๋อโกรธมากจึงต่อว่าจูหยวนจางว่าเมื่อไม่ไว้เนื้อเชื่อใจคนอื่น สุดท้ายก็จะทำร้านตนเอง จูหยวนจางทรงกริ้วมากจึงมีรับสั่งลงโทษหานป๋อ วังมารส่งโลงศพให้จูหยวนจาง จูหยวนจางทรงกริ้วมาก ดังนั้นจึงมีรับสั่งเรียกประชุมขุนนาง อ๋องเยี่ยนและซียั่วพากันพูดคุยถึงปฏิกิริยาของจูหยวนจาง ทั้งสองลงความเห็นว่าการที่จูหยวนจางเป็นเช่นนี้นั้นเพราะถูกจิตมารครอบงำ จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้ฉินม่งเหยาเข้าเฝ้า ฉินม่งเหยาทูลเตือนจูหยวนจางอย่าได้ฆ่าคนเป็นผักปลา จูหยวนจางทรงให้ฉินม่งเหยาอ่านคำทำนายของคนใบ้ที่มอบให้พระองค์ในอดีต จูหยวนจางทรงประกาศไปทั่วแผ่นดินว่าจะนำเถ้ากระดูกของฟูปี้เลี่ยเซ่นไหว้สวรรค์ การที่พระองค์ทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการล่อให้คนร้ายที่เป็นศัตรูต่อต้าหมิงออกมา พระองค์จะได้กวาดล้างเสียทีเดียว ฟงสิงเลี่ยลอบเข้าวังหลวงเพื่อช่วงชิงเถ้ากระดูกฟูปี้เลี่ย จูหยวนจางทรงมีรับสั่งฆ่าคนร้าย นึกไม่ถึงว่าเหลิงเหยียนเป็นสายที่ผางปันส่งเข้าไปประกบจูหยวนจาง
ตอนที่ 18
ฟงสิงเลี่ยรวบรวม8เผ่าใหญ่ของมองโกลเป็นหนึ่งเดียว ผางปันบอกฟงสิงเลี่ยศัตรูตัวฉกาจคือล่างฟานหยุน ล่างฟานหยุนเก็บตัวฝึกวิชาเพื่อรับมือกับตน จิ้นปิงหยุนกล่าวว่าฉินม่งเหยาเป็นคนรอบคอบ เชื่อว่าฟงสิงเลี่ยต้องตกที่นั่งลำบากเพราะต้องเผชิญกับความรักและการใหญ่ ซียั่วอ้างรับสั่งจูหยวนจางให้หานป๋อเข้าวังหลวง หานป๋อไม่สามารถขัดรับสั่งได้ จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้หมอหลวงรักษาอาการบาดเจ็บให้หานป๋อ หานป๋อทูลจูหยวนจางว่าตนมีพลังวัตรสี่สิบปีคุ้มกายอยู่ อาการบาดเจ็บภายในได้หายเป็นปกติแล้ว จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้หานป๋อประลองกับทหารองครักษ์ พระองค์พบว่าหานป๋อเป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง หานป๋อและซีเย่เยี่ยหกล้ม ทำให้ทั้งสองจูบกันเข้าโดยบังเอิญ ทั้งสองต่างมีความรู้สึกแปลกๆที่ยากจะอธิบายได้ ฟ่านเหลียงจี๋ไม่กล้าเผชิญกับความรัก จึงถูกฉินม่งเหยาหัวเราะเยาะ ฉินม่งเหยาสงสัยเรื่องที่จูหยวนจางมีรับสั่งให้ฝังระเบิดฆ่าชาวมองโกล ฟงสิงเลี่ยมอบอัญมณีเจ็ดสีให้ฉินม่งเหยา จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้หานป๋อพาพระองค์ไปชมการประลองของล่างฟานหยุนกับผางปัน เหยียนจิ้งอันร่ายมนต์เพื่อให้จูหยวนจางเห็นภาพการต่อสู้ของล่างฟานหยุนกับผางปัน
ตอนที่ 19
ผางปันและล่างฟานหยุนได้รับบาดเจ็บด้วยกันทั้งคู่ ผลการประลองจึงทำให้ทั้งสองเสมอกัน จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้ เหยียนจิ้งอันฉวยโอกาสนี้กวาดล้างวังมาร ฉินม่งเหยาไม่เข้าใจว่าเหตุใดเหยียนจิ้งอันจึงให้การสนับสนุนจูหยวนจาง เหยียนจิ้งอันกล่าวว่าโลกนี้ไม่มีใครดีเลิศ ชื่อเม่ยบอกผางปันว่าจูหยวนจางจะต้องฉวยโอกาสนี้กวาดล้างวังมารอย่างแน่นอน ผางปันบอกชื่อเม่ยว่าตนคิดอยู่แล้วว่าต้องเป็นเช่นนั้น ฟ่านเหลียงจี๋ถูกอาชิงสบประมาทว่าไร้น้ำยา ดังนั้นจึงตัดสินใจจีบอาชิง อาชิงและฉินม่งเหยาพบเห็นคนวังมาร ทั้งสองจึงแยกกันออกติดตาม ที่แท้ทั้งหมดเป็นแผนการของฟ่านเหลียงจี๋ที่วางเอาไว้ ตกดึก ชื่อเม่ยปรากฏตัวขึ้น ฉินม่งเหยาและฟงสิงเลี่ยสะกดรอยตามชื่อเม่ยไป จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้เหยียนจิ้งอันและพวกกำจัดผางปัน เหยียนจิ้งอันตกใจมากเมื่อพบว่าจิ้นปิงหยุนหักหลัง ขณะที่ทุกคนกำลังต่อสู้กันอยู่นั่นเอง หานป๋อซัดผางปันตกเหว จิ้นปิงหยุนเสียใจมากคิดว่าผางปันต้องตายอย่างแน่นอน จูหยวนจางทรงมีพระประสงค์แต่งตั้งสำนักเมตตาเป็นสำนักอันดับหนึ่งของแผ่นดิน นอกจากนี้พระองค์ยังทรงแต่งตั้งหานป๋อเป็นแม่ทัพกำจัดมาร เหยียนจิ้งอันเสียใจมากด้วยเรื่องของจิ้นปิงหยุน นางกำชับฉินม่งเหยาอย่าขุดคุ้ยเรื่องของ จิ้นปิงหยุน เหยียนจิ้งอันต้องการยกตำแหน่งเจ้าสำนักให้ฉินม่งเหยา แต่ฉินม่งเหยากลับปฏิเสธตำแหน่งเจ้าสำนักเพราะเห็นแก่ ฟงสิงเลี่ย
ตอนที่ 20
อ๋องเยี่ยนจัดงานเลี้ยงชาวยุทธ ในงานเลี้ยง ชาวยุทธต่างพากันชื่นชมหานป๋อที่กำจัดผางปัน สร้างความดีความชอบอันยิ่งใหญ่ ซียั่วกลับดูหมิ่นหานป๋อว่าเป็นคนจร ทำให้หานป๋อโกรธมาก ด้วยเหตุนี้จึงทำให้หานป๋อและซียั่วมีปากเสียงกันขึ้นมา จูเหวิน ต้องการเอาใจหานป๋อ เนื่องจากเห็นหานป๋อเป็นคนเจ้าสำราญ ดังนั้นจึงให้นางรำปรนนิบัติหานป๋อ หานป๋อกล่าวว่าตนมีใจให้ ซีเย่เยี่ยเท่านั้น หานป๋อไปหาซีเย่เยี่ยเพื่ออธิบายความจริงให้นางฟัง ซียั่วเห็นหานป๋อมาหาซีเย่เยี่ย ดังนั้นจึงมีปากเสียงกับหานป๋อขึ้นมา หานป๋อโกรธมากจึงจากไปด้วยความไม่พอใจ ซียั่วบอกซีเย่เยี่ยอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับหานป๋อ อ๋องเยี่ยนตำหนิซียั่วที่ทำให้หานป๋อต้องไป ทำให้ตนยากที่จะทูลอธิบายจูหยวนจาง อาชิงกล่าวคำร่ำลาฉินม่งเหยา อาชิงเห็นฟ่านเหลียงจี๋เป็นสิ่งเดิมพันเท่านั้น ฟ่านเหลียงจี๋เสียใจมากที่เห็นนางคิดกับตนเช่นนี้ ซีเย่เยี่ยและหานป๋อต่างคิดถึงกันและกัน ทั้งสองต่างพากันออกมาเดินเล่น ล่างฟานหยุนถามเรื่องที่ผางปันถูกฆ่าตายจากหานป๋อ โดยสงสัยว่าเรื่องนี้ต้องเป็นแผนการของผางปันอย่างแน่นอน ตกดึก ซีเย่เยี่ยซึ่งอยู่ในป่าแห่งหนึ่งเห็นหิ่งห้อยเป็นจำนวนมาก เมื่อหันหลังกลับไป นางดีใจมากที่ได้พบหานป๋ออีกครั้ง ฟงสิงเลี่ยเกรงว่าล่างฟานหยุนจะขุดคุ้ยเรื่องที่ผางปันยังไม่ตาย ผางปันแนะนำฟงสิงเลี่ยยืมมือจูหยวนจางกำจัดล่างฟานหยุน
ตอนที่ 21
หานป๋ออ้างว่าจูหยวนจางมักมีรับสั่งให้ตนเข้าเฝ้าอยู่เสมอ จึงย้ายกลับเข้าไปอยู่จวนแม่ทัพ ซียั่วไม่มีทางเลือกจึงต้องจำใจจำยอม จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้อ๋องเยี่ยนจัดงานเลี้ยงต้อนรับล่างฟานหยุน ทำให้อ๋องเยี่ยนลำบากใจ สล่างฟานหยุนพบว่างานเลี้ยงที่อ๋องเยี่ยนจัดขึ้นเป็นพระประสงค์ของจูหยวนจาง ล่างฟานหยุนเข้าวังหลวง โดยกล่าวกับจูหยวนจางว่าตนจะไม่มีวันก้มหัวให้จูหยวนจางเป็นอันขาด ทำให้จูหยวนจางทรงกริ้วมาก จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้อ๋องเยี่ยนและซียั่วนำทหารไปกวาดล้างพรรคมังกรคะนอง ถึงแม้ว่าทั้งสองไม่สมัครใจ แต่ก็ไม่สามารถขัดพระประสงค์จูหยวนจางได้ นับวันความรักของซีเย่เยี่ยและหานป๋อก็เพิ่มพูนขึ้นทุกที ซีเย่เยี่ยเกลี้ยกล่อมหานป๋อให้เห็นแก่อนาคตโดยโอนอ่อนผ่อนตามซียั่วแต่โดยดี หานป๋อสรรเสริญเยินยอซียั่ว แต่แล้วซียั่วและหานป๋อก็มีปากเสียงกันด้วยเรื่องที่ได้รับบัญชาให้ไปกวาดล้างพรรคมังกรคะนอง หานป๋อทูลถามจูหยวนจางว่าเหตุใดจึงเคียดแค้นล่างฟานหยุน จูหยวนจางทรงตัดสินพระทัยแล้วจึงไม่ฟังคำทัดทานจากหานป๋อ อ๋องเยี่ยน กลัดกลุ้มใจที่ต้องทำร้ายล่างฟานหยุน ต่อมา เนื่องจากหานป๋อชนหญิงมีครรภ์ซึ่งเดินอยู่ท้องถนน ทำให้อ๋องเยี่ยนมีแผนการบางอย่างขึ้นมา อ๋องเยี่ยนสั่งให้ทหารที่อ่อนแอออกศึก ล่างฟานหยุนลอบเข้าวังหลวงยามวิกาลจับกุมตัวจูหยวนจาง จูเหวินเรียกอ๋องเยี่ยนมาพบเพื่อวางแผนช่วยเหลือจูหยวนจาง
ตอนที่ 22
อ๋องเยี่ยนเรียกประชุมขุนนางใหญ่ โดยปกปิดเรื่องที่จูหยวนจางถูกลักพาตัวไปไว้ก่อน หานป๋อคิดว่าล่างฟานหยุนจะต้องพาจูหยวนจางไปที่เมืองฟ่งหยางอย่างแน่นอน หานป๋อขอแรงฟงสิงเลี่ยร่วมเดินทางไปกับตน ฟงสิงเลี่ยและผางปันวางแผนโดยแยกกำลังออกเป็นสองสาย เพื่อลอบปลงพระชนม์จูหยวนจาง หูเหวยหยงกล่าวว่าการที่จูหยวนจางหายตัวไป แน่นอนว่าจูเหวินจะได้ครอบครองบัลลังก์อย่างแน่นอน จูเหวินแสร้งทำทีตำหนิหูเหวยหยง แต่ในใจแล้วสิ่งที่หูเหวยหยงพูดนั้นเป็นไปตามที่ตนคิดอยู่แล้ว ล่างฟานหยุนพาจูหยวนจางเดินทางไปที่เมืองฟ่งหยาง ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งเห็นชาวบ้านกำลังรุมตีหมูตัวหนึ่ง ที่แท้ต้องการให้จูหยวนจางต้องมีอันเป็นไป ดังนั้นจึงนำหมูแทนจูหยวนจาง โดยตีหมูเพื่อระบายความแค้นที่มีต่อจูหยวนจาง จูหยวนจางได้พบกับเจ้าอาวาสวัดหวงกั๋ว หลังจากที่ได้รับฟังคำเทศนาของเจ้าอาวาสแล้วก็ทำให้จูหยวนจางสำนึกพระองค์ขึ้นมา หานป๋อพบจูหยวนจางและล่างฟานหยุนที่ป่าแห่งหนึ่ง จูหยวนจางทรงลำบากตรากตรำจากการเดินทาง ทำให้พระองค์ทรงประชวร ล่างฟานหยุนออกตามหาหมอมาถวายการรักษาอาการประชวรของจูหยวนจาง ฟงสิงเลี่ยสวมหน้ากากปกปิดใบหน้าลอบปลงพระชนม์จูหยวนจาง หานป๋อและล่างฟานหยุนถวายการอารักขาจูหยวนจาง เหยียนจิ้งอันคิดถึงจิ้นปิงหยุน ทำให้นางรู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต ฉินม่งเหยาปลอบใจเหยียนจิ้งอัน
ตอนที่ 23
หานป๋อถูกซียั่วตำหนิว่าไม่มีความรู้ ซีเย่เยี่ยแนะนำให้หานป๋อหาความรู้ใส่ตัวเพื่อให้ซียั่วมองหานป๋อในแง่ดี ฟงสิงเลี่ยกลัดกลุ้มใจที่เห็นล่างฟานหยุนและจูหยวนจางปรับความเข้าใจกันได้ ฟงสิงเลี่ยรู้สึกว่าอ๋องเยี่ยนเป็นเสี้ยนหนาม ในวันข้างหน้า ฉินม่งเหยายืนยันว่าเถ้ากระดูกของฟูปี้เลี่ยถูกสับเปลี่ยนไปนานแล้ว นางสงสัยว่าทายาทของฟูปี้เลี่ยยังมีชีวิตอยู่ ล่างฟานหยุนและ ฟ่านเหลียงจี๋ประลองยุทธกัน ซีเย่เยี่ยฉวยโอกาสนี้ขอร้องล่างฟานหยุนให้รับหานป๋อเป็นศิษย์ ล่างฟานหยุนตัดสินใจรับฟงสิงเลี่ยและหานป๋อเป็นศิษย์ ฟงสิงเลี่ยเกรงว่าล่างฟานหยุนจะรู้ฐานะที่แท้จริงของตนว่าเป็นทายาทฟูปี้เลี่ย ดังนั้นจึงปฏิเสธไม่ยอมรับล่างฟานหยุนเป็นอาจารย์ หานป๋อต้องการเอาใจซียั่ว ดังนั้นจึงแสร้งทำเป็นมุมานะศึกษาคัมภีร์พิชัยสงคราม ซียั่วมอบตำราการทหารมากมายให้หานป๋อ หานป๋อไม่ทันระวังจึงทำให้เกิดเพลิงไหม้ขึ้นมา ทำให้ข้าวของในห้องลูกชายที่เสียชีวิตไปของซียั่วถูกไฟไหม้จนหมด ซียั่วโกรธมากต้องการปลิดชีวิตหานป๋อ โชคดีที่ล่างฟานหยุนช่วยชีวิตหานป๋อเอาไว้ แท้ที่จริงแล้วเมื่อก่อนซียั่วหลงเชื่อคำหมอดูว่าลูกชายจะอายุสั้น นึกไม่ถึงว่าลูกชายของซียั่วเสียชีวิตไปเมื่ออายุได้สี่ขวบตามคำทำนายของหมอดู หานป๋อเศร้าโศกเสียใจกับการตายของลูกชายเป็นอันมาก หานป๋อมอบสร้อยคอให้ซีเย่เยี่ย ซีเย่เยี่ยปลาบปลื้มใจที่ได้รับของจากหานป๋อ
ตอนที่ 24
จูหยวนจางและอ๋องเยี่ยนเดินหมากรุกด้วยกัน ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้จูหยวนจางทรงตระหนักว่าอ๋องเยี่ยนเป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถ จูเหวินกังวลว่าอ๋องเยี่ยนจะทำให้ฐานะของตนสั่นคลอน หูเหวยหยงกล่าวว่าจะช่วยจูเหวินขึ้นครองราชย์ให้ได้ ฉินม่งเหยารบเร้าฟงสิงเลี่ยให้เดินทางไปที่ทะเลทรายเพื่อสืบความจริงเรื่องทายาทมองโกล ระหว่างทาง ฉินม่งเหยาได้พบกับพี่สาวซึ่งบวชเป็นชี ฟงสิงเลี่ยจึงฉวยโอกาสนี้เกลี้ยกล่อมให้ฉินม่งเหยาเลิกล้มความคิดที่จะสืบความจริงเรื่องทายาทมองโกล โดยให้แต่งงานเป็น ฮูหยินของตน เหยียนจิ้งอันพบว่าจิ้นปิงหยุนใช้ผ้าคลุมหน้าลอบเข้ามาในสำนักเพื่อขโมยคัมภีร์สุดยอดวิชาของสำนัก ทำให้ เหยียนจิ้งอัน ปักใจว่าผางปันยังไม่ตาย การที่ทำทีเป็นตายนั้นจะต้องมีแผนการบางอย่างแฝงอยู่อย่างแน่นอน ใกล้ถึงวันเกิดซีเย่เยี่ย หานป๋อเตรียมฉลองวันเกิดให้นาง แต่ซียั่วกลับสั่งให้ซีเย่เยี่ยไปฉลองวันเกิดกับอ๋องเยี่ยน ซีเย่เยี่ยและอ๋องเยี่ยนกลับมาอย่างมีความสุข ทำให้หานป๋อเกิดความหึงหวงขึ้นมา หานป๋อมีท่าทีเย็นชาต่อซีเย่เยี่ย ซีเย่เยี่ยไปหาหานป๋อในสภาพที่เมามาย แต่ถูกซียั่วพบเห็นเข้าเสียก่อน ซียั่วโกรธมากจึงขับไล่หานป๋อไป หานป๋อรู้เรื่องที่จูหยวนจางทรงการแต่งงานให้ซีเย่เยี่ยกับอ๋องเยี่ยน เมื่อรู้เช่นนั้น หานป๋อจึงเข้าเฝ้าเพื่อทูลขอให้จูหยวนจางถอนรับสั่ง เหยียนจิ้งอันสะกดรอยตามจิ้นปิงหยุนไปจนถึงจวนอำมาตย์ นึกไม่ถึงว่าได้พบกับฟงสิงเลี่ย ฟงสิงเลี่ยจี้สกัดจุดเหยียนจิ้งอัน จากนั้นก็คุมขังนางเอาไว้ ฟงสิงเลี่ยเปิดเผยความจริงให้เหยียนจิ้งอันรู้ว่าตนคือทายาทชาวมองโกล ชื่อเม่ยต้องการปลิดชีวิตเหยียนจิ้งอัน แต่กลับถูกฟงสิงเลี่ยและจิ้นปิงหยุนขัดขวาง
ตอนที่ 25
เหยียนจิ้งอันหลุดรอดจากการติดตามของจิ้นปิงหยุน ทำให้จิ้นปิงหยุนกังวลว่านางจะไปฆ่าผางปัน ดังนั้นจึงรีบรุดไปให้ความช่วยเหลือผางปัน แต่นึกไม่ถึงว่าเหยียนจิ้งอันกลับเป็นฝ่ายสะกดรอยตามนาง เหยียนสจิ้งอันต้องการปลิดชีวิตผางปัน จิ้นปิงหยุน เสี่ยงตายเข้าขัดขวาง ขณะที่เหตุการณ์กำลังคับขัน จิ้นปิงหยุนใช้กระบี่แทงเหยียนจิ้งอันจนถึงแก่ความตาย จิ้นปิงหยุนเศร้าโศกเสียใจที่พลั้งมือฆ่าเหยียนจิ้งอันตาย นางขอร้องผางปันอนุญาตให้นางนำศพเหยียนจิ้งอันกลับไปทำพิธีศพที่สำนักเมตตา ฉินม่งเหยารักษาการตำแหน่งเจ้าสำนัก นางปฏิญาณว่าจะฆ่าผางปันล้างแค้นให้เหยียนจิ้งอันให้ได้ ซียั่วแสดงท่าทีไม่พอใจหานป๋อเป็นอันมาก หานป๋อต่อว่าซียั่วว่าเห็นแก่หน้าตาและความมั่งมี หานเทียนเต๋อพ่อบุญธรรมของหานป๋อไม่สบายใจเมื่อพบภาพวาดฮูหยิน ของซียั่ว ที่แท้หานป๋อเป็นลูกในไส้ของซียั่ว หานป๋อและซียั่วมีปากเสียงกันด้วยเรื่องการแต่งงานของซีเย่เยี่ย หานป๋อสาปแช่งซียั่วอย่าได้มีทายาทสืบสกุล หานเทียนเต๋อเข้าไกล่เกลี่ยสถานการณ์ โดยพาหานป๋อไป จูหยวนจาง,อ๋องเยี่ยนและจูเหวินพากันไปล่าสัตว์ อ๋องเยี่ยนชนะเดิมพันโดยสามารถล่าสัตว์ได้มากกว่าใคร ๆ ดังนั้นจึงทูลขอให้จูหยวนจางมีรับสั่งยกเลิกการแต่งงานของซีเย่เยี่ย จูหยวนจางทรงไม่ถอนรับสั่ง เมื่อเป็นเช่นนี้ ซีเย่เยี่และหานป๋อจึงตัดสินใจหนีไปอยู่กินด้วยกัน แต่น่าเสียดายที่ถูกอ๋องเยี่ยนพบเห็นเข้าเสียก่อน อ๋องเยี่ยนตระหนักดีว่าความรักไม่สามารถฝืนใจกันได้ ดังนั้นจึงปล่อยคนทั้งสองไป
ตอนที่ 26
อ๋องเยี่ยนและหานเทียนเต๋อออกตามหาหานป๋อและซีเย่เยี่ย หานเทียนเต๋อเปิดเผยความจริงให้หานป๋อรู้ว่าหานป๋อเป็นลูกในไส้ของซียั่ว ซึ่งในเวลานั้นตนเป็นโจรภูเขา หานป๋อตกใจมากเมื่อรู้ความจริง หานป๋อตำหนิหานเทียนเต๋อที่ฆ่าแม่ของตน หานป๋อและซีเย่เยี่ยต่างผิดหวังที่ตนเป็นพี่น้องกัน อีกด้านหนึ่งนั้น ถึงแม้ว่าสองพ่อลูกจะยอมรับกันแล้ว แต่คนทั้งสองกลับเหมือนคนแปลกหน้า ตกดึก ซีเย่เยี่ยขี่ม้าออกไปเพื่อระบายความอัดอั้นตันใจ อ๋องเยี่ยนเป็นห่วงซีเย่เยี่ยมากจึงติดตามนางไป อ๋องเยี่ยนปลอบใจ ซีเย่เยี่ย หานป๋อเกิดความหึงหวงที่เห็นอ๋องเยี่ยนพาซีเย่เยี่ยกลับมา จากการเป็นธุระของหูเหวยหยง ทำให้จูเหวินได้พบกับฟงสิงเลี่ย ฟงสิงเลี่ยรับปากให้ความช่วยเหลือจูเหวินขึ้นครองราชย์ การตายของเหยียนจิ้งอันทำให้ฉินม่งเหยากลายเป็นคนซึมเศร้า ฟงสิงเลี่ยปลอบใจฉินม่งเหยา แต่ก็ไม่ได้ทำให้ฉินม่งเหยาคลายความเศร้าลงได้ จิ้นปิงหยุนเข้าครัวทำอาหารให้ผางปัน จากนั้นนางก็ลงเขาไป ผางปันกลับไม่เห็นพิรุธในตัวจิ้นปิงหยุน จิ้นปิงหยุนไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณเหยียนจิ้งอัน จากนั้นนางก็จากไป ฉินม่งเหยามาที่สุสานเหยียนจิ้งอัน นางคาดคั้นเอาความจริงจากจิ้นปิงหยุนว่านางเป็นฆาตกรที่สังหารเหยียนจิ้งอันหรือไม่ จิ้นปิงหยุนยอมรับว่านางพลั้งมือฆ่าเหยียนจิ้งอันตาย ฉินม่งเหยาต้องการปลิดชีวิตจิ้นปิงหยุน แต่ใจอ่อนไม่สามารถลงมือได้ นึกไม่ถึงจิ้นปิงหยุนฆ่าตัวตายชดใช้ความผิด ซียั่วลงโทษหานเทียนเต๋อ หานป๋อขอร้องซียั่วและอ๋องเยี่ยนให้อภัยหานเทียนเต๋อ
ตอนที่ 27
อ๋องเยี่ยนบอกฟงสิงเลี่ยว่าจูหยวนจางทรงสงสัยว่าตนไม่ใช่โอรสของพระองค์ ดังนั้นจึงมีท่าทีที่ไม่สู้ดีนักกับตน ฟงสิงเลี่ยบอกอ๋องเยี่ยนว่าเมื่ออ๋องเยี่ยนไม่เป็นที่โปรดปรานของจูหยวนจาง จูเหวินต้องได้ครองบัลลังก์อย่างแน่นอน โจรภูเขาอาละวาดไปทั่ว จูหยวนจางทรงเรียกประชุมขุนนางวางแผนกวาดล้างโจรภูเขา ซียั่วต้องการชดเชยสิ่งที่แล้วมาให้หานป๋อ อ๋องเยี่ยนเตือนซียั่วว่าอย่าร้อนใจจนเกินไป ซียั่วรู้สึกไม่พอใจใจที่เห็นหานป๋อสนิทสนมกับหานเทียนเต๋อ ดังนั้นจึงขับไล่หานเทียนเต๋อไปจากจวนแม่ทัพ หานป๋อมีปากเสียงกับซียั่วด้วยเรื่องของหานเทียนเต๋อ ซียั่วกล่าวว่าอุปนิสัยของหานป๋อเหมือนกับแม่มาก ซีเย่เยี่ยปลอบใจหานป๋อให้เข้าใจจิตใจของซียั่วบ้าง หานป๋อรู้ถึงสาเหตุการตายของแม่ ทำให้หานป๋อไม่สามารถให้อภัยซียั่วได้ หานป๋อตัดสินใจออกจากบ้าน โดยเดินทางไปหาล่างฟานหยุน อ๋องเยี่ยนบอกวีเย่เยี่ยว่าการจากไปไม่ได้ทำให้ปัญหาหมดสิ้นไป ซีเย่เยี่ยจึงตัดสินใจอยู่เป็นเพื่อน ซียั่ว แต่ซียั่วกลับมีท่าทีเย็นชาต่อซีเย่เยี่ย ฟ่านเหลียงจี๋ไปหาฉินม่งเหยา ฉินม่งเหยาสงสัยว่าในวังมารจะต้องมียอดฝีมือที่เหนือกว่าผางปันเสียอีก ฟงสิงเลี่ยให้คำมั่นสัญญาว่าตนจะไม่ให้ความรักทำให้งานกอบกู้บ้านเมืองต้องเสียไป ผางปันได้ยินเช่นนั้นจึงวางใจลงได้
ตอนที่ 28
จูเหวินทูลอาสาจูหยวนจางให้ตนเป็นแม่ทัพยกทัพออกไปปราบศึก จูหยวนจางทรงไม่อนุญาตเนื่องจากจูเหวินไม่มีประสบการณ์ในการศึกมาก่อน ที่แท้การที่จูเหวินอาสาออกศึกเป็นความคิดของฟงสิงเลี่ย ฟงสิงเลี่ยเยินยอจูเหวินว่าถ้าจูเหวินออกศึกต้องได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน อ๋องเยี่ยนบอกซีเย่เยี่ยว่าซียั่วจะนำทัพไปปราบศึก การศึกครั้งนี้เต็มไปด้วยอันตราย ก่อนซียั่ว จะออกเดินทาง ซีเย่เยี่ยเตือนซียั่วให้ระวังตัว ล่างฟานหยุนเกลี้ยกล่อมหานป๋อให้ให้อภัยซียั่ว อย่าติดใจกับเรื่องราวในอดีต ซียั่วนำทัพเข้าตีข้าศึกยามวิกาล ซียั่วพลาดท่าเสียที ทำให้เสียยั่วได้รับบาดเจ็บสาหัส กองกำลังของซียั่วถูกกักอยู่ที่หุบเขา ต้องคอยกองกำลังสนับสนุน ซีเย่เยี่ยและหานเทียนเต๋อนำความไปบอกหานป๋อว่าซียั่วตกอยู่ในวงล้อมข้าศึก ขอให้หานป๋อรีบไปช่วยเหลือ ซียั่วต้องการให้หานป๋อพาทหารที่ได้รับบาดเจ็บกลับไป ส่วนตนจะเบี่ยงเบนความสนใจข้าศึก แม้ว่าหานป๋อไม่ยินยอม แต่ก็ไม่สามารถขัดคำสั่งซียั่วได้ ซีเย่เยี่ยตำหนิหานป๋อที่ไม่ช่วยซียั่วตีฝ่าวงล้อมข้าศึกออกมา หานป๋อและเยี่ยนอ๋องย้อนกลับไปช่วยซียั่ว เมื่อไปถึงพบว่าซียั่วได้รับบาดเจ็บสาหัส เยี่ยนอ๋องเกิดความกังวลขึ้นมาเมื่อรู้ว่าจูเหวินจะนำทัพออกศึก จูหยวนจางทรงมีรับสั่งให้อ๋องเยี่ยน ให้ความช่วยเหลือจูเหวิน
ตอนที่ 29
เยี่ยนอ๋องและจูเหวินนำทัพปราบข้าศึก ฟงสิงเลี่ยพบว่าอ๋องเยี่ยนมีความชำนาญในการศึก ทำให้ฟงสิงเลี่ยยิ่งเห็นอ๋องเยี่ยนเป็นเสี้ยนหนามในการกอบกู้บ้านเมือง หลังจากที่จิ้นปิงหยุนตายแล้ว อุปนิสัยของผางปันก็เปลี่ยนแปลงไป ผางปันกล่าวว่าสักวันหนึ่งฟงสิงเลี่ยจะเข้าใจ ฟ่านเหลียงจี๋และฉินม่งเหยาพากันเดินทางมาถึงทะเลทรายเพื่อสืบหาความจริงเรื่องทายาทชาวมองโกล ฉินม่งเหยาเชื่อว่าจูหยวนจางฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มองโกลเป็นความจริง ฟงสิงเลี่ยเห็นฉินม่งเหยานำตราสัญญลักษณ์ของชาวมองโกล กลับมาด้วย ดังนั้นจึงซ่อนหยกที่พกติดตัวเอาไว้ ไม่ให้ฉินม่งเหยาเห็น ฉินม่งเหยาเห็นนกที่เลี้ยงไว้ในวังหลวง ทำให้นางเชื่อว่า ฟงสิงเลี่ยและจูเหวินจะต้องคบหากันอย่างแน่นอน ฟ่านเหลียงจี๋ลอบเข้าไปในห้องของฟงสิงเลี่ยเพื่อหาหลักฐาน นึกไม่ถึงว่ากลับพบหยกที่ฟงสิงเลี่ยพกติดตัว ฟงสิงเลี่ยยอมรับกับฉินม่งเหยาว่าตนเป็นทายาทชาวมองโกล ฉินม่งเหยาตกใจมากเมื่อรู้ว่าฟงสิงเลี่ยปกปิดความจริงนางมาโดยตลอด จูหยวนจางทรงสถาปนาจูเหวินเป็นองค์รัชทายาท แม้ว่าอ๋องเยี่ยนจะรู้สึกผิดหวังก็ตาม แต่ก็เคารพการตัดสินในของจูหยวนจาง ซียั่วถวายฏีกาเรื่องที่จูหยวนจางทรงสถาปนาจูเหวินเป็นองค์รัชทายาท ทำให้จูหยวนจางทรงกริ้วมาก ฟ่านเหลียงจี๋เตือนฉินม่งเหยาอย่าได้แพร่งพรายฐานะที่แท้จริงของฟงสิงเลี่ยออกไป ฉินม่งเหยาบอกฟงสิงเสี่ยอย่าก้าวก่ายเรื่องบุญคุณความแค้นของนางกับผางปัน
ตอนที่ 30
ฉินม่งเหยาตัดสินใจนำกระบี่พิรุณออกมาเพื่อรับมือกับผางปัน เรื่องการสถาปนาจูเหวินขึ้นเป็นองค์รัชทายาทนั้นได้สร้างความสงสัยให้อ๋องเยี่ยนยิ่งนัก ซีเย่เยี่ยและอ๋องเยี่ยนออกไปเดินเล่นด้วยกัน หานป๋อเก็บสร้อยจ้อมือของซีเย่เยี่ยได้ ต่อมาเห็นซีเย่เยี่ยและอ๋องเยี่ยนพูดคุยกันอย่างสนิทสนม สร้างความไม่พอใจให้หานป๋อเป็นอันมาก จูหยวนจางทรงอนุญาตให้ล่างฟานหยุนและ จูเหวิน พบหน้ากัน เพื่อยืนยันว่าการสถาปนาจูเหวินเป็นองค์รัชทายาทนั้นถูกต้องแล้ว ฟงสิงเลี่ยและผางปันรู้ดีว่าเวลานี้จูเหวินอยู่ใต้อาณัติของพวกตนแล้ว ในเวลานี้ ฟงสิงเลี่ยกลับกลัดกลุ้มใจด้วยเรื่องของฉินม่งเหยา ฉินม่งเหยาไม่สามารถนำกระบี่พิรุณออกมาได้เสียที ซียั่วและจูเหวินพากันสนทนาเรื่องการศึก จูเหวินพบว่าตนเองไม่สันทัดเรื่องศึกสงคราม ด้วยความร้อนใจจึงเรียกฟงสิงเลี่ยเข้าวังหลวง เพื่อขอความช่วยเหลือจากฟงสิงเลี่ย นึกไม่ถึงว่าซียั่วพบเห็นเหตุการณ์เข้า หานป๋อต้องการรู้ความจริงจากฟงสิงเลี่ย และแล้วก็พบว่าฟงสิงเลี่ยและจูเหวินสมคบคิดกัน ฟงสิงเลี่ยกล่าวว่าจูหยวนจางไม่มีทางยกบัลลังก์ให้อ๋องเยี่ยนอย่างแน่นอน ฟงสิงเลี่ยกล่าวต่อไปว่าการที่ตนให้ความช่วยเหลือจูเหวินนั้น เพราะต้องการสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างชาวฮั่นกับชาวมองโกล ซียั่วและหานป๋อมีปากเสียงกันด้วยเรื่องของฟงสิงเลี่ย ซียั่วเชื่อว่าฟงสิงเลี่ยจะต้องเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงออกมาในเร็ววันนี้อย่างแน่นอน
ตอนที่ 31
ผางปันบอกฟงสิงเลี่ยว่าถ้าวันหนึ่งตนเป็นผู้ไร้เทียมทาน วันนั้นต้นจะชิงกระบี่พิรุณมาครอง อาชิงพบว่าคนลึกลับที่ใช้ผ้าคลุมหน้าคือฟ่านเหลียงจี๋ อาชิงโกรธฟ่านเหลียงจี๋ ทำให้ฟ่านเหลียงจี๋เสียใจเป็นอันมาก ฟ่านเหลียงจี๋ต้องการความช่วยเหลือจาก อาชิง ทันใดนั้นเองอาชิงก็ปรากฏตัวออกมา อ๋องเยี่ยนและซีเย่เยี่ยพากันไปเที่ยวด้วยกันอย่างมีความสุข อ๋องเยี่ยนซื้อสร้อยข้อมือให้ซีเย่เยี่ย แต่ซีเย่เยี่ยกลับปฏิเสธ อ๋องเยี่ยนพาซีเย่เยี่ยไปที่แปลงปลูกพืช ซีเย่เยี่ยตัดสินใจพักที่นี่หลายวัน หานป๋อซื้อขนมเปี๊ยของชาวมองโกลให้ฟงสิงเลี่ย ฟงสิงเลี่ยมอบยาดองให้หานป๋อ ซียั่วรู้สึกว่าฟงสิงเลี่ยมีเจตนาไม่ดีต่อหานป๋อ หานป๋อกล่าวว่าซียั่วมีอคติต่อฟงสิงเลี่ย ซียั่วพบว่ากองกำลังที่ตนยกไปปราบนั้นเป็นชาวมองโกล และสิ่งที่ทำให้ซียั่วตกตะลึงก็คือเพื่อช่วยให้จูเหวินได้ครองราชย์ ฟงสิงเลี่ยยอมละทิ้งพวกพ้อง ฟ่านเหลียงจี๋,อาชิงและฉินม่งเหยาร่วมแรงร่วมใจกันก็ไม่สามารถนำกระบี่พิรุณออกมาได้ อาชิงเปลี่ยนทัศนคติต่อฟ่านเหลียงจี๋ ฉินม่งเหยาเห็นฟงสิงเลี่ยลอยกระทงอยู่ริมแม่น้ำ ในที่สุดฟงสิงเลี่ยและฉินม่งเหยาก็ปรับความเข้าใจกันได้ ฉินม่งเหยาคิดว่าฟงสิงเลี่ยขโมยกระบี่พิรุณไป ฟงสิงเลี่ยผิดหวังมากเมื่อเห็นนางคิดกับตนเช่นนั้น
ตอนที่ 32
ขณะที่หานป๋อและฟงสิงเลี่ยกำลังดื่มน้ำชาด้วยกันนั่นเองได้พบกับซียั่ว หานป๋อเกรงว่าซียั่วจะตำหนิ ดังนั้นจึงรีบร้อนจากไป ซียั่วพูดอย่างใจกว้างว่าไม่ขัดขวางคนทั้งสองคบหากัน ซียั่วต้องการให้ฟงสิงเลี่ยและหานป๋อประลองยุทธกัน การที่ซียั่วทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการหยั่งเชิงฟงสิงเลี่ย หานป๋อพบว่าสร้อยข้อมือของซีเย่เยี่ยหายไป ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ซียั่วตระหนักดีว่าหานป๋อ รักมั่นต่อซีเย่เยี่ย ซียั่วตัดสินใจเปิดเผยความจริงให้หานป๋อรู้ว่าซีเย่เยี่ยไม่ใช่น้องสาวของหานป๋อ ซีเย่เยี่ยและอ๋องเยี่ยนต่างมีความสุขกับชีวิตที่ธรรมดาสามัญ ในที่สุด ซีเย่เยี่ยก็ตัดสินใจรับไมตรีจากอ๋องเยี่ยน หลังจากที่อาชิงเสร็จสิ้นภารกิจแล้วก็ขออำลาทุกคนไป ฉินม่งเหยาถามฟ่านเหลียงจี๋ว่าเหตุใดจึงไม่รั้งซีเย่เยี่ยไว้ นึกไม่ถึงว่าฟ่านเหลียงจี๋กลับย้อนฉินม่งเหยาให้ห่วงตัวนางเองเสียก่อน ฉินม่งเหยาส่งดอกไม้แสดงความขอโทษฟงสิงเลี่ย ในที่สุดฟงสิงเลี่ยและฉินม่งเหยาก็ปรับความเข้าใจกันได้ ซียั่วนำพาทหารไปสืบหาความลับเรื่องทายาทมองโกลที่ทะเลทราย ผางปันเสนอให้ฆ่าซียั่วขจัดเสี้ยนหนามให้สิ้นซาก แต่ฟงสิงเลี่ยกลับไม่เห็นด้วย หานป๋อกังวลเมื่อไม่เห็นซียั่วกลับมาเสียที ดังนั้นจึงชวนฟงสิงเลี่ยออกตามหาซียั่ว กองกำลังที่ซียั่วนำไปด้วยถูกโจมตี ซียั่วได้รับบาดเจ็บสาหัส ขณะที่ซียั่วกำลังหลบหนีนั่นเองถูกผางปันฆ่าตาย
ตอนที่ 33
หานป๋อเศร้าโศกเสียใจมากกับการตายของซียั่ว ฟงสิงเลี่ยกำชับผางปันอย่าได้ฆ่าคนอีกต่อไป ผางปันแปลกใจมากที่ วรยุทธของฟงสิงเลี่ยรุดหน้าไปอีกขั้น ซีเย่เยี่ยยอมรับสร้อยข้อมือที่อ๋องเยี่ยนมอบให้ โดยบอกเป็นนัยๆว่ารับไมตรีจากอ๋องเยี่ยน งานศพของซียั่ว ทุกคนต่างพากันเศร้าโศกเสียใจ หานป๋อสาบานต่อชุดศึกของซียั่วว่าจะสืบทอดความเกรียงไกรของซียั่วไปชั่วลูก ชั่วหลาน หานเทียนเต๋อรู้ว่าก่อนที่ซียั่วจะออกเดินทางไปนั้นได้มอบจดหมายฉบับหนึ่งให้ล่างฟานหยุนและอ๋องเยี่ยน ล่างฟานหยุนและอ๋องเยี่ยนนัดพบกับฉินม่งเหยา โดยบอกให้นางจับตาดูความเคลื่อนไหวของฟงสิงเลี่ย อ๋องเยี่ยนทดสอบจูเหวินว่าเป็นพวกเดียวกับฟงสิงเลี่ยหรือไม่ จูเหวินกล่าวกับอ๋องเยี่ยนว่าตนจะต้องสืบหาความจริงให้ได้ จูหยวนจางทรงตระหนักว่าการตายของซียั่วต้องเกี่ยวข้องกับทายาทชาวมองโกลอย่างแน่นอน พระองค์ตัดสินพระทัยกำจัดชาวมองโกลให้สิ้นซาก ล่างฟานหยุนทูลคัดค้าน โดยทูลขอให้จูหยวนจางทรงอนุญาตให้ตนรับผิดชอบเรื่องนี้ ฉินม่งเหยาเชื่อว่าฟงสิงเลี่ยต้องไม่ใช่ผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน สร้างความปลาบปลื้มใจให้ฟงสิงเลี่ยเป็นอันมาก จูหยวนจางทรงมีรับสั่งประหารหัวหน้าเผ่าต่างๆของชาวมองโกล ล่างฟานหยุนทูลคัดค้าน แต่ไม่เป็นผล ล่างฟานหยุนบอกให้ฟงสิงเลี่ยเผชิญหน้ากับจูหยวนจาง ผางปันและฟงสิงเลี่ยบุกวังหลวงเพื่อปลงพระชนม์จูหยวนจาง ฉินม่งเหยามาถึง นางใช้กระบี่แทงไปที่ฟงสิงเลี่ย
ตอนที่ 34
ฟงสิงเลี่ยได้รับบาดเจ็บสาหัส ผางปันแค้นใจมากที่ฟงสิงเลี่ยถูกเล่นงาน หานป๋อกลัดกลุ้มใจด้วยเกรงว่าฟงสิงเลี่ยจะตาย ซีเย่เยี่ยปลอบใจหานป๋อ หานป๋อไม่กล้าเปิดเผยความจริงให้ซีเย่เยี่ยรู้ว่าตนและนางไม่ได้เป็นพี่น้องกันออกมา ผางปันถ่ายพลังวัตรที่มีอยู่ทั้งหมดให้ฟงสิงเลี่ย ทำให้ฟงสิงเลี่ยฟื้นคืนชีพขึ้นมา เนื่องจากผางปันถ่ายพลังวัตรให้ฟงสิงเลี่ยจนหมดสิ้น ทำให้ผางปันถึงแก่ความตาย ชื่อเม่ยนำจดหมายที่ผางปันเขียนไว้ก่อนตายออกมา เนื้อความในจดหมายกล่าวว่าอย่าบีบบังคับให้ฟงสิงเลี่ยกอบกู้บ้านเมือง จูเหวินสำนึกผิดต่อจูหยวนจาง โดยทูลจูหยวนจางว่าตนไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของฟงสิงเลี่ยมาก่อน จูหยวนจางทรงรู้สึกว่าจูเหวินมีจิตใจเอนเอียงไปทางฟงสิงเลี่ย อ๋องเยี่ยนทูลขอความเมตตาจากจูหยวนจางให้จูเหวิน จูหยวนจางทรงใคร่ครวญแล้วว่าไม่ควรยกบัลลังก์ให้จูเหวิน หลังจากที่จูเหวินรู้ถึงพระประสงค์ของจูหยวนจางแล้ว จูเหวินก็รีบไปปรึกษาหารือกับหูเหวยหยง ฟงสิงเลี่ยบอกจูเหวินว่าตนสามารถช่วยให้จูเหวินขึ้นครองบัลลังก์ได้ จูเหวินตัดสินใจร่วมมือกับฟงสิงเลี่ย หานป๋อเต็มไปด้วยความเคียดแค้น ล่างฟานหยุนเตือนหานป๋อให้หยุดซ้อมเพลงดาบเมฆา ฉินม่งเหยาเสียใจมากที่ฆ่าฟงสิงเลี่ย ล่างฟานหยุนไหว้วานฟ่านเหลียงจี๋พาฉินม่งเหยาไปพบอาเซียน ซีเย่เยี่ยไม่สามารถคลายความกลัดกลุ้มใจให้หานป๋อได้ อ๋องเยี่ยนเป็นห่วงซีเย่เยี่ยมาก หานป๋อเกิดความหึงหวงซีเย่เยี่ย ขณะที่หานป๋อกำลังฝึกเพลงดาบเมฆาอยู่นั้นเองจึงถูกธาตุไฟเข้าแทรก ล่างฟานหยุนบอกให้หานป๋อสงบสติอารมณ์
ตอนที่ 35
ซีเย่เยี่ยกลัดกลุ้มใจที่เห็นหานป๋อถูกลงโทษ แต่นางกลับไม่สามารถช่วยหานป๋อได้ อ๋องเยี่ยน ถามซีเย่เยี่ยว่าต้องการช่วยหานป๋อจริงหรือไม่ ฉินม่งเหยาและฟ่านเหลียงจี๋พากันไปที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง อาเซียนแนะนำให้ฉินม่งเหยาดื่มเหล้าให้เมาเสียก่อน ตกดึก ฉินม่งเหยาดื่มเหล้าตามลำพัง เรื่องราวในอดีตก็ผุดขึ้นมาในหัวของนาง เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากที่ฟ่านเหลียงจี๋และอาเซียนตื่นนอนแล้วพบว่าฉินม่งเหยาหายไป ทั้งสองพากันออกตามหาฉินม่งเหยาจนถึงหน้าผา พบว่าฉินม่งเหยานอนหมดสติอยู่ที่นั่น หานเทียนเต๋อเตือนหานป๋ออย่ามัวคิดถึงแต่เรื่องล้างแค้นจนทอดทิ้งความรัก หานป๋อสำนึกผิดต่อล่างฟานหยุน ล่างฟานหยุนพาหานป๋อไปเข้าเฝ้าจูหยวนจาง หานป๋อรับรู้คุณงามความดีของซียั่วจากจูหยวนจาง ทำให้หานป๋อเกิดความสำนึกขึ้นมา จูหยวนจางทรงจัดงานเลี้ยงฉลองพระชนม์มายุครบเจ็ดสิบชันษา ฟงสิงเลี่ยคาดการว่าจูหยวนจางต้องมีรับสั่งถอดถอนตำแหน่งองค์รัชทายาทของจูเหวินอย่างแน่นอน อ๋องเยี่ยนดีใจมากที่เห็นไป่เป็นผู้ใหญ่เสียที ดังนั้นจึงตัดสินใจแข่งขันกับหานป๋ออย่างเป็นธรรม หานป๋อบอกซีเย่เยี่ยว่าตนและนางไม่ได้เป็นพี่น้องกัน ทั้งยังบอกด้วยว่าตนไม่สามารถตัดใจจากนางได้ ซีเย่เยี่ยยากนักที่จะตัดสินใจเลือกระหว่างหานป๋อและอ๋องเยี่ยน อาเซียนเล่าประวัติความเป็นมาของกระทงให้ซีเย่เยี่ยฟัง ทำให้ซีเย่เยี่ยคิดได้ ฉินม่งเหยาคิดถึงฟงสิงเลี่ย นางมองเห็นฟงสิงเลี่ยเลือนลาง ขณะที่ฉินม่งเหยากำลังออกตามหาฟงสิงเลี่ยอยู่นั่นเอง ทันใดนั้นฟงสิงเลี่ยก็ปรากฏตัวขึ้นจับตัวนางไป
ตอนที่ 36
ฟ่านเหลียงจี๋และพวกต่างคิดว่าผางปันจับตัวฉินม่งเหยาไปเพื่อต้องการกระบี่พิรุณ ฟงสิงเลี่ยบีบบังคับให้ฉินม่งเหยาเปิดเผยเคล็ดวิธีใช้กระบี่พิรุณให้ตน ฉินม่งเหยาฆ่าตัวตาย ฟงสิงเลี่ยขัดขวาง จูหยวนจางทรงจัดงานฉลองพระชนมายุเจ็ดสิบชันษา โดยมีวัตถุประสงค์ที่จะถอดถอนตำแหน่งองค์รัชทายาทของจูเหวิน แล้วสถาปนาอ๋องเยี่ยนขึ้นเป็นองค์รัชทายาทแทน หานป๋อทูล จูหยวนจางว่าฉินม่งเหยาถูกจับตัวไป จูหยวนจางทรงกังวลว่าบัลลังก์พระองค์จะสั่นคลอน ฟงสิงเลี่ยใช้ยาควบคุมฉินม่งเหยาเพื่อให้นางนำกระบี่พิรุณออกมา ชื่อเม่ยเห็นว่าฉินม่งเหยาไม่มีประโยชน์ต่อไปอีกแล้ว ดังนั้นจึงคิดฆ่านาง แต่กลับถูกฟงสิงเลี่ยขัดขวางไว้ หานป๋อนำทหารออกตามหาฉินม่งเหยา ในที่สุดก็พบโดยบังเอิญว่าฉินม่งเหยาถูกขังอยู่ที่จวนอำมาตย์ ทุกคนปรึกษาหารือกันว่าจะรับมือฟงสิงเลี่ยอย่างไร จูหยวนจางทรงกริ้วมากเมื่อรู้ว่าจูเหวินสมคบคิดกับฟงสิงเลี่ย อ๋องเยี่ยนเป็นธุระตระเตรียมงานฉลอง พระชนมายุเจ็ดสิบชันษาให้จูหยวนจางเป็นอย่างดี สร้างความปลาบปลื้มใจให้จูหยวนจางยิ่งนัก ชื่อเม่ยนำพรรคพวกไปอาละวาดงานเลี้ยง ฟงสิงเลี่ยลอบเข้าไปปลงพระชนม์จูหยวนจางที่ห้องบรรทม หานป๋อและพวกรู้เรื่องนี้จากจูเหวิน ดังนั้นจึงซ้อนแผน ฟงสิงเลี่ย แต่นึกไม่ถึงว่ากลับถูกฟงสิงเลี่ยตลบหลัง จูหยวนจางทรงกริ้วมากจึงตัดสินพระทัยปลดจูเหวินเป็นคนธรรมดา
ตอนที่ 37
จูหยวนจางทรงดื่มน้ำจันทน์ที่มียาพิษเข้าไป จูหยวนจางสถาปนาอ๋องเยี่ยนเป็นองค์รัชทายาทแทนจูเหวิน พิษที่จูหยวนจางทรงได้รับเข้าไปนั้นรุนแรงมาก ทำให้พระองค์ทรงกระอักโลหิตจนสิ้นพระชนม์ อ๋องเยี่ยนปฏิญาณว่าจะลากจูเหวินมาลงโทษ ล้างแค้นให้จูหยวนจางให้ได้ จูเหวินชมเชยฟงสิงเลี่ยที่คาดการได้แม่นยำ ฟงสิงเลี่ยบอกจูเหวินว่าจะเป็นใหญ่ต้องอำมหิต ในวันที่จูเหวินขึ้นครองราชย์ ฟงสิงเลี่ยเปิดเผยโฉมหน้า ที่แท้จริงออกมา หานป๋อและพวกปรึกษาหารือกันรับมือจูเหวิน ล่างฟานหยุนและฉินม่งเหยาอารักขาอ๋องเยี่ยนไปในที่ที่ปลอดภัย จากนั้นก็เรียกชุมนุมอ๋องทั้งหลาย หานป๋อขอแรงจากขุนนางทั้งฝ่ายบุ๋นและบู๊สืบให้ช่วยสืบสาเหตุการสิ้นพระชนม์ของจูหยวนจาง จูเหวินกำลังมีภัยจึงทำอะไรไม่ถูก ดังนั้นจึงขอความช่วยเหลือจากฟงสิงเลี่ย จูเหวิน ควบคุมตัวอ๋องเยี่ยนเอาไว้ ล่างฟานหยุนเข้าช่วยเหลืออ๋องเยี่ยน ล่างฟานหยุนช่วยอ๋องเยี่ยนออกมาได้ ระหว่างทางที่หลบหนีนั้นถูกฟงสิงเลี่ยขัดขวาง ล่างฟานหยุนอารักขาอ๋องเยี่ยน ล่างฟานหยุนและฟงสิงเลี่ยต่อสู้กันอย่างดุเดือด ฟงสิงเลี่ยเห็นแก่ล่างฟานหยุนที่เคยช่วยชีวิตตน ดังนั้นจึงออมมือ ทันใดนั้นเองชื่อเม่ยก็ปรากฏตัวออกมาและใช้กระบี่แทงไปที่อ๋องเยี่ยน ล่างฟานหยุนเห็นเช่นนั้นจึงใช้กระโจนเข้ารับคมกระบี่แทนอ๋องเยี่ยน
ตอนที่ 38
ฟงสิงเลี่ยรู้สึกเสียดายที่คนมีความสามารถเช่นล่างฟานหยุนต้องตาย อีกด้านหนึ่งนั้นฟงสิงเลี่ยยังคงยืนกรานให้ชาวฮั่นและชาวมองโกลอยู่ด้วยกันได้ อ๋องเยี่ยนปฏิญาณต่อหน้าหลุมฝังศพล่างฟานหยุนว่าจะโค่นจูเหวินลงให้ได้ ฟ่านเหลียงจี๋เดินทางไปขอความช่วยเหลือจากสำนักต่างๆ หานป๋อพบว่าดาบเมฆาสูญสิ้นความแวววาวไป แต่หานป๋อก็ยังคงฝึกเพลงดาบต่อไป จนธาตุไฟเข้าแทรก ฉินม่งเหยาแนะนำหานป๋อให้ชีวิตใหม่แก่ดาบเมฆา จูเหวินหาข้ออ้างลิดรอนอำนาจหานป๋อ โดยแต่งตั้งฟงสิงเลี่ยเป็นผู้สำเร็จราชการ ฟงสิงเลี่ยพร้อมด้วยราชโองการสั่งให้อ๋องเยี่ยนมอบกำลังทหารให้จูเหวิน อ๋องเยี่ยนปฏิเสธ ฟงสิงเลี่ยเสนอแผนการให้จูเหวิน โดยให้หานป๋อกำจัดอ๋องเยี่ยน หานป๋อลาออกจากราชการ ฉินม่งเหยาเชื่อว่าฟงสิงเลี่ยไม่ใช่คนเลว ดังนั้นจึงเกลี้ยกล่อมให้เลิกล้มความคิดที่จะกอบกู้บ้านเมือง ฟงสิงเลี่ยปฏิเสธ หานป๋อไม่มีสมาธิฝึกเพลงดาบ ซีเย่เยี่ยปลอบใจหานป๋อ จูเหวินกังวลเรื่องการศึก ฟงสิงเลี่ยยืนยันว่าการศึกครั้งนี้ต้องมีชัยอย่างแน่นอน
ตอนที่ 39
ในที่สุดก็เปิดศึกกัน ทหารทั้งสองฝ่ายต่างบาดเจ็บล้มตาย ชื่อเม่ยลอบฆ่าอ๋องเยี่ยน แต่กลับถูกฟงสิงเลี่ยขัดขวาง ฟงสิงเลี่ยเห็นฮาชื่อได้รับบาดเจ็บสาหัส พสกนิกรต่างพากันให้การสนับสนุนอ๋องเยี่ยน อ๋องเยี่ยนไม่อยากเห็นการบาดเจ็บล้มตาย ฉินม่งเหยาบอกอ๋องเยี่ยนว่าฟงสิงเลี่ยเพียงต้องการสร้างชุมชนให้แก่ชาวมองโกลเท่านั้น ดังนั้นจึงเปิดศึกครั้งนี้ ฉินม่งเหยาเสนออ๋องเยี่ยนให้รับข้อเสนอของฟงสิงเลี่ย ฉินม่งเหยาในฐานะทูตเจรจาได้เชื้อเชิญฟงสิงเลี่ยเจรจากับอ๋องเยี่ยน ฟงสิงเลี่ยรับปากเจรจากับอ๋องเยี่ยน ฟงสิงเลี่ยและอ๋องเยี่ยน ต่างมีจุดยืนของตัวเอง ทำให้การเจรจาต้องล้มเหลว ฉินม่งเหยากลัดกลุ้มใจด้วยเรื่องการศึกสงคราม ฟ่านเหลียงจี๋บอกฉินม่งเหยาว่าทั้งฟงสิงเลี่ยและอ๋องเยี่ยนต่างตกอยู่ในภาวะจำยอมด้วยกันทั้งคู่ ฟงสิงเลี่ยทำลายฐานที่มั่นของอ๋องเยี่ยน อ๋องเยี่ยนพ่ายแพ้ไม่เป็นท่าจึงต้องหลบหนี ฟงสิงเลี่ยสงสัยว่าตนชนะศึกง่ายเกินไป ต้องไม่ชอบมาพากลอย่างแน่นอน อ๋องเยี่ยนวางแผนบุกวังหลวง หานป๋อพยายามจนสุดความสามารถในที่สุดก็ปลุกดาบเมฆาขึ้นมาได้ อ๋องเยี่ยนนำทัพบุกเมืองหลวง สร้างความหวาดกลัวให้จูเหวินยิ่งนัก ฉินม่งเหยาเกลี้ยกล่อมฟงสิงเลี่ยให้หย่าศึก โดยเสนอให้ฟงสิงเลี่ยประลองยุทธกับหานป๋อ ฝ่ายใดเป็นฝ่ายพ่ายแพ้จะต้องถอนทัพทันที
ตอนที่ 40
หานป๋อและฟงสิงเลี่ยประลองยุทธกัน บรรยากาศเหมือนกับการประลองยุทธของผางปันกับล่างฟานหยุน ชาวยุทธต่าง พากันให้การสนับสนุนอ๋องเยี่ยน จูเหวินกังวลว่าชีวิตตนเองจะหาไม่ ซีเย่เยี่ยตำหนิฉินม่งเหยาที่เสนอให้หานป๋อประลองยุทธกับฟงสิงเลี่ย การทำเช่นนี้นั้นเท่ากับให้หานป๋อไปตาย ฉินม่งเหยาเชื่อว่าหานป๋อต้องได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน ฟงสิงเลี่ยและหานป๋อต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่ดูเหมือนว่าฟงสิงเลี่ยจงใจออมมือให้หานป๋อ ทำให้หานป๋อได้รับชัยชนะ ฟงสิงเลี่ยถอนทหารตามสัญญา อ๋องเยี่ยนนำกองกำลังบุกวังหลวง จับกุมตัวจูเหวินไว้ได้ อ๋องเยี่ยนขับไล่จูเหวินออกจากวังหลวง โดยบังคับให้จูเหวินบวชเป็นหลวงจีนเพื่อสำนึกผิดในสิ่งที่กระทำลงไป หานป๋อรู้สึกฉงนท์ที่เห็นฟงสิงเลี่ยจงใจออมมือให้ตน ฉินม่งเหยาปลอบใจหานป๋อว่าการที่ ฟงสงเลี่ยทำเช่นนี้นั้นเพียงเพื่อแลกกับความสุขของชาวมองโกล หลังจากที่อ๋องเยี่ยนขึ้นครองราชย์แล้วก็ประกาศอภัยโทษทั่วแผ่นดิน ฉินม่งเหยาตัดสินใจสละตำแหน่งเจ้าสำนัก เพื่อรอคอยการกลับมาของฟงสิงเลี่ย ซีเย่เยี่ยถูกเรียกตัวเข้าวังหลวง หานป๋อเข้าใจว่าฮ่องเต้จะทรงสถาปนาซีเย่เยี่ยเป็นฮองเฮา ดังนั้นจึงขัดขวางไม่ให้ซีเย่เยี่ยเข้าวังหลวง ฉินม่งเหยาซึ่งอยู่ที่ทะเลทรายนั้นได้รับดอกไม้ช่อหนึ่งจากเด็กคนหนึ่ง เด็กคนนั้นชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่ง ฉินม่งเหยาก็จะรู้ความจริง