กรุงเทพฯ--28 ม.ค.--ไทยทีวีสีช่อง3
ศึกสายเลือดบัลลังก์มังกร
ออกอากาศ ทุกวันจันทร์ — ศุกร์ เวลา 02.30 — 04.00 น. เริ่ม 27 มกราคม 2553 ทางไทยทีวีสีช่อง 3
นำแสดงโดย จางกั๋วลี่ หวังกัง หวงเหวยเต๋อ จางม่อ เจิ้งเจียหยี หลี่เจี้ยนอี้ เยี่ยซิ่วชิง จ้วงชิ่งหนิง
หลิวมู่ กัวลี่หง สีเหวินหลิง ไจ๋จิน จางชุนเหนียน ถังหยวนหยวน จางลี่เผิง
เกิ่งต้าเผิง เฉินเสี่ยวอี้
ตามประวัติศาสตร์ราชวงศ์จีนเป็นที่ทราบกันว่า ยากที่จะหลีกเลี่ยงการห้ำหั่นแย่งชิงราชบัลลังก์กันของบรรดาองค์ชายทั้งหลาย ท่ามกลางบรรดาองค์ชายทั้งหลายของเฉียนหลงฮ่องเต้ มีเพียงองค์ชายสิบเอ็ดหย่งซิงและองค์ชายสิบห้าหยงเหยี่ยนที่มีความโดดเด่นที่สุด ศึกการแย่งชิงตำแหน่งองค์รัชทายาทจึงเริ่มต้นขึ้น หย่งซิงเป็นคนที่มีความทะเยอทะยาน เพื่อให้ได้ตำแหน่ง องค์รัชทายาทมาครอบครองจึงทำทุกอย่างโดยไม่คำนึงถึงวิธีการ แม้ว่าหยงเหยี่ยนจะซุกซน แต่ก็เฉลียวฉลาดมีจิตใจดีงาม ซื่อสัตย์ตรงไปตรงมาจนเป็นที่โปรดปรานของเฉียนหลง เหอเซินขุนนางโฉดเห็นว่าหย่งซิงมีราศีของการเป็นฮ่องเต้ มีความเป็นไปได้ที่จะครองตำแหน่งองค์รัชทายาทมากที่สุด ด้วยเหตุนี้เหอเซินจึงผูกมิตรสานสัมพันธ์กับหย่งซิงเพื่ออำนาจบารมีในภายภาคหน้า กุ้ยเจี๋ยซึ่งมีศักดิ์เป็นลุงของหยงเหยี่ยนเป็นคนที่มีประสบการณ์มาก หลายต่อหลายครั้งที่กุ้ยเจี๋ยให้ความช่วยเหลือหยงเหยี่ยนรับมือกับ แผนร้ายของหย่งซิงและเหอเซิน แม่ทัพใหญ่ฝูคังอันซึ่งมีข่าวลือว่าเป็นลูกติดของเฉียนหลง ด้วยความที่ยึดมั่นคุณธรรมจึงทนไม่ได้ต่อพฤติกรรมของหย่งซิงและเหอเซินซึ่งคบคิดกันทำแต่สิ่งเลวร้าย ทำให้ฝูคังอันตัดสินใจให้ความช่วยเหลือหยงเหยี่ยนจนสุดกำลัง จินเจียซื่อและเหว่ยเจียซื่อพระมารดาขององค์ชายทั้งสอง ต่างชิงดีชิงเด่นกันด้วยหวังว่าลูกชายของนาง จะได้ครองตำแหน่ง องค์รัชทายาท หย่งซิงสร้างสถานการณ์ลอบสังหารหยงเหยี่ยน โชคดีที่ฮัวซูหญิงสาวชาวบ้านช่วยชีวิตหยงเหยี่ยนเอาไว้ซึ่งต่อมาทั้งสองต่างก็มีใจให้กัน หย่งซิงยอมเจ็บตัวเพื่อใส่ร้ายฮัวซูทำร้ายตน เพื่อช่วยให้ฮัวซูรอดพ้นจากการถูกประหาร หยงเหยี่ยนจึงตัดสินใจแหกคุกเพื่อพานางหลบหนีไปจากวังหลวง เมื่อเฉียนหลงทรงรู้เรื่องนี้ก็ทรงมีพระบัญชาให้เหอเซินสาบานว่าจะคุ้มครอง หยงเหยี่ยน เหอเซินไม่อยากต้องพระอาญาจึงจำต้องสนองพระประสงค์เฉียนหลง แท้ที่จริงแล้ว การที่เฉียนหลงทรงทำเช่นนี้นั้น ด้วย ทรงมีพระประสงค์ให้เหอเซินพาหยงเหยี่ยนหาประสบการณ์นอกวังหลวงเพื่อเพิ่มพูนความรู้ ช่วงเวลานี้ หยงเหยี่ยนได้รู้จักหญิงสาวนางหนึ่งมีชื่อว่าจื่อเยี่ยน แต่ทว่าหญิงสาวสองคนซึ่งรู้ใจหยงเหยี่ยน ท่ามกลางศึกการแย่งชิงตำแหน่งองค์รัชทายาท หญิงสาวนางหนึ่งต้องแต่งงานกับชายอื่น ส่วนอีกนางหนึ่งต้องพลีชีพ นอกจากนี้ กุ้ยเจี๋ยยังถูกถอดถอนฐานันดรกลายเป็นสามัญชน เหอเซิน ซึ่งเป็นคนเจ้าเล่ห์เพทุบายก็ต้องสูญเสียฮูหยินของตนไป มรสุมมากมายทำให้หยงเหยี่ยนซึ่งเดิมทีไม่ประสากลับกลายเป็นคนที่รู้จักชีวิตเข้าใจโลกมากขึ้น กล้าเผชิญหน้ากับความท้าทายของหย่งซิง สามารถหาหลักฐานการกระทำความผิดมากมายเพื่อเอาผิด หย่งซิง ด้วยความที่หย่งซิงอับจนหนทางจึงจับกุมตัวฮัวซูเป็นตัวประกัน ทั้งที่หยงเหยี่ยนตระหนักดีว่าตนมีอันตรายถึงชีวิต แต่ก็ยังคงตัดสินใจแน่วแน่ที่จะช่วยชีวิตฮัวซูไว้ให้ได้ ฝูคังอันยอมพลีชีพโดยใช้ตัวกำบังลูกธนูเพื่อรักษาชีวิตหยงเหยี่ยนเอาไว้ หยงเหยี่ยนได้รับการสถาปนาเป็นองค์รัชทายาทอย่างเป็นทางการ ทำให้ความฝันของหย่งซิงซึ่งต้องการเป็นองค์รัชทายาทพังทลายจนเสียสติไปเลยทีเดียว ใดใดในโลกล้วนอนิจจา ฮัวซูตัดสินใจเดินทางกลับบ้านเกิดพร้อมด้วยป้ายวิญญาณของฝูคังอัน หยงเหยี่ยนได้แต่มองฮัวซูจากไปด้วยความอาลัยอาวรณ์
ศึกสายเลือดบัลลังก์มังกร
แนะนำตัวละคร
จางกั๋วลี่ รับบท เฉียนหลง
หวังกัง ” เหอเซิน
หวงเหวยเต๋อ ” หยงเหยี่ยน
จางม่อ ” หย่งซิง
เจิ้งเจียหยี ” ฮัวซู
หลี่เจี้ยนอี้ ” กุ้ยเจี๋ย
เยี่ยซิ่วชิง ” จินเจียซื่อ
จ้วงชิ่งหนิง ” เหวยเจียซื่อ
หลิวมู่ ” ฝูคังอัน
กัวลี่หง ” ฝงซื่อ
สีเหวินหลิง ” ฮัวต้ากู
ไจ๋จิน ” ฉินต้าเปย
จางชุนเหนีน ” หลิวฉวน
ถังหยวนหยวน ” จื่อเยี่ยน
จางหย่าเผิง ” ฉีซัน
เกิ่งต้าเผิง ” หานตง
เฉินเสี่ยวอี้ ” เสียวสี่
ศึกสายเลือดบัลลังก์มังกร
ตอนที่ 1
เฉียนหลงทรงนำพาบรรดาองค์ชายทั้งหลายออกล่าสัตว์เพื่อคัดเลือกหนึ่งในองค์ชายดำรงตำแหน่งองค์รัชทายาท องค์ชายแต่ละพระองค์ต่างตระเตรียมการล่าสัตว์ที่ดีที่สุดเพื่อให้เป็นที่พอพระทัยเฉียนหลง กุ้ยเจี๋ยพระปิตุลาตระเตรียมสัตว์ที่ดีที่สุดให้องค์ชายสิบห้าหลานชายคนโปรด เมื่อเหอเซินรู้ว่าสถานที่ล่าสัตว์ไม่มีสัตว์ป่าแม้แต่ตัวเดียวจึงรีบให้คนนำความไปบอกองค์ชายสิบเอ็ดว่าว่างเปล่าเป็นผู้มีชัย บรรดาองค์ชายทั้งหลายต่างพากันนำสัตว์ป่าทูลถวายเฉียนหลงเพื่อแสดงความสามารถในการยิงธนู แต่กลับยังความผิดหวังสู่เฉียนหลงเป็นอันมาก เฉียนหลงทรงมีรับสั่งต่อบรรดาองค์ชายทั้งหลายว่าสัตว์ป่าในบริเวณนี้ถูกไล่ต้อนไปก่อนหน้านี้แล้ว ฉะนั้นในบริเวณนี้จึงไม่มีสัตว์ป่าแม้แต่ตัวเดียว มีเพียงองค์ชายสิบเอ็ดและองค์ชายสิบห้าเท่านั้นที่พากันกลับมามือเปล่า หย่งซิงองค์ชายสิบเอ็ดทูลเฉียนหลงว่าตนไม่คิดแข่งขันกับพี่น้อง ด้วยเหตุนี้ตนจึงไม่ได้ล่าสัตว์กลับมา หยงเหยี่ยนองค์ชายสิบห้าทูลเฉียนหลงว่าท่านลุงเป็นคนตระเตรียมทุกอย่างให้ตน ตนล่าสัตว์ไม่ได้แม้แต่ตัวเดียว ผลปรากฏว่ามีเพียงหย่งซิงและหยงเหยี่ยนสองคนเท่านั้นที่ผ่านการทดสอบ เฉียนหลงทรงมีพระบัญชาให้องค์ชายทั้งสองเข้าเฝ้าที่ท้องพระโรงในวันรุ่งขึ้น ด้วยความที่บรรดาขุนนางใหญ่ทั้งหลายอยากรู้ว่าองค์ชายใดจะได้รับการสถาปนาเป็นองค์รัชทายาท ขุนนางแต่ละคนจึงสั่งให้ฮูหยินของตนไปหยั่งเชิงจาก ฮูหยินของเหอเซิน จินเจียซื่อพระมารดาของหย่งซิงและเหวยเจียซื่อพระมารดาของหยงเหยี่ยน ทั้งสองต่างพากันถวายปรนนิบัติเฉียนหลงเป็นอย่างดีด้วยหวังว่าลูกชายของนางจะได้รับการสถาปนาเป็นองค์รัชทายาท เหอเซินประจบประแจงพระสนมทั้งสอง กระทั่งเป็นคนกลางคลี่คลายความบาดหมางของพระสนมทั้งสองจนกลายเป็นที่โปรดปรานของเฉียนหลง หย่งซิงวิตกกังวลเรื่องเข้าเฝ้าเฉียนหลงที่ท้องพระโรงในวันรุ่งขึ้นเป็นอันมาก ส่วนหยงเหยี่ยนนั้นกลับถูกกุ้ยเจี๋ยเคี่ยวเข็ญให้ศึกษาหาความรู้เพื่อเข้าเฝ้า เฉียนหลงในวันรุ่งขึ้น
ตอนที่ 2
กุ้ยเจี๋ยบอกเหวยเจียซื่อผู้เป็นน้องสาวว่าหยงเหยี่ยนไม่มีคุณสมบัติเป็นองค์รัชทายาทแม้แต่น้อย แต่เหวยเจียซื่อกลับเชื่อว่าเฉียนหลงทรงพอพระทัยการแสดงออกของหยงเหยี่ยน แม้ว่าหย่งซิงและหยงเหยี่ยนต่างไม่สามารถล่าสัตว์กลับมาได้ แต่หย่งซิง ก็ไม่ได้เปิดเผยเรื่องที่ตนก็ตระเตรียมสัตว์ป่าเอาไว้ออกมา เฉียนหลงทรงโปรดหยงเหยี่ยนเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงทำให้หยงเหยี่ยนได้เปรียบอยู่ไม่น้อย อีกด้านหนึ่งนั้น เพื่อความพร้อมสำหรับการเข้าเฝ้าเฉียนหลงในวันรุ่งขึ้น หย่งซิงสืบพบว่าเฉียนหลงทรงให้ความสำคัญกับเรื่องเกลือเป็นอันมาก เมื่อหย่งซิงรู้เช่นนั้นจึงติดต่อขุนนางใหญ่ที่รับผิดชอบเรื่องนี้ ในท้องพระโรง ขุนนางใหญ่ทูลถวายฏีกาเรื่องเกลือต่อเฉียนหลง หยงเหยี่ยนไม่สันทัดเรื่องนี้จึงออกความเห็นสะเปะสะปะ ในทางกลับกันหย่งซิงกลับออกความเห็นออกมาอย่างชัดเจน เฉียนหลงทรงรับความเห็นของหย่งซิงเอาไว้ หลังจากที่เลิกประชุมขุนนางแล้ว เฉียนหลงก็ทรงเปิดโปงเรื่องที่ หย่งซิงและขุนนางใหญ่ที่รับผิดชอบเรื่องเกลือสมคบกันออกมา หย่งซิงถูกลงโทษให้คุกเข่าที่หน้าพระตำหนักหลวง ในเวลาเดียวกัน เฉียนหลงก็ทรงมีรับสั่งชวนหยงเหยี่ยนไปตกปลาด้วยกัน เดิมทีเฉียนหลงทรงโปรดปรานหยงเหยี่ยนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่เมื่อพระองค์ทรงพบว่าหยงเหยี่ยนไม่ใฝ่หาความรู้ ทำให้พระองค์ทรงเห็นว่าหยงเหยี่ยนไม่รักดี ไม่มีอนาคต เมื่อเป็นเช่นนี้เฉียนหลงจึงทรงเบนเข็มไปที่หย่งซิง อีกด้านหนึ่งนั้น ด้วยความที่หย่งซิงต้องการสร้างความประทับใจสู่เฉียนหลง หย่งซิงจึงขับไล่บรรดาขุนนางใหญ่ที่ปกป้องตนไปเพื่อขังตนเองสำนึกผิดอยู่ในห้อง สิบห้าค่ำเดือนแปด เฉียนหลงทรงมีพระบัญชาให้หยงเหยี่ยนและหย่งซิงไปไหว้พระที่วัดซีเฉิงเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่ไทเฮา หย่งซิงเก็บเนื้อเก็บตัวอ่านหนังสือในห้องโดยเปิดโอกาสอันทรงเกียรตินี้ให้หยงเหยี่ยน ทำให้เฉียนหลงทรงชื่นชมในน้ำใจของหย่งซิง ในเวลาเดียวกัน หย่งซิงมีคำสั่งลับให้หานเชอซึ่งเป็นยอดฝีมือไปกำจัดหยงเหยี่ยน ในระหว่างที่อยู่นอกวังหลวง
ตอนที่ 3
หย่งซิงและเหอเซินนัดพบกันอย่างลับๆที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง หย่งซิงยื่นข้อเสนอต่อเหอเซินว่าถ้าหากเหอเซินให้การสนับสนุนตนเป็นองค์รัชทายาท ตนก็จะแต่งงานกับลูกสาวของเหอเซินเป็นการแลกเปลี่ยน เหอเซินเห็นว่าหย่งซิงมีหลักการ มีโอกาสเป็นใหญ่ในภายภาคหน้า ด้วยเหตุนี้จึงตัดสินใจรับข้อเสนอของหย่งซิงด้วยการให้การสนับสนุนหย่งซิงเป็นองค์รัชทายาท หลังจากที่ หยงเหยี่ยนไหว้พระที่วัดซีเฉิงแล้วก็ไปเดินเล่นที่ตลาด หานเชอสะกดรอยตามหยงเหยี่ยน ขันทีสองคนที่ติดตามหยงเหยี่ยนถูกฆ่าตายต่อมา หยงเหยี่ยนได้รู้จักกับฮัวซูซึ่งทำการแสดงเลี้ยงชีพจนเกิดความประทับใจในตัวนางขึ้นมา หยงเหยี่ยนชื่นชอบการแสดงของฮัวซู ด้วยความที่ไม่ได้พกเงินติดตัวจึงถอดแหวนที่สวมใส่อยู่มอบให้ฮัวซูเป็นรางวัล หานเชอหลอกลวงพ่อของฮัวซูว่าหยงเหยี่ยนเป็นลูกชายของตนที่หนีออกจากบ้าน หานเชอขอแรงพ่อของฮัวซูช่วยวางยาหยงเหยี่ยนเพื่อที่ตนจะได้พาหยงเหยี่ยนกลับบ้าน ฮัวซูให้ความช่วยเหลือหานเชอเป็นอย่างดี แต่ฮัวซูกลับรู้สึกว่ามีพิรุธจึงตัดสินใจควบม้าไล่กวดรถม้าของหานเชอ ริมฝั่งน้ำเปลี่ยว หานเชอโยนหยงเหยี่ยนซึ่งสลบไสลไม่ได้สติลงน้ำ ฮัวซูตกใจมากเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หลังจากที่หานเชอไปแล้ว ฮัวซูก็รีบเข้าช่วยเหลือหยงเหยี่ยน หยงเหยี่ยนไม่รู้ว่าเกิดเรื่องร้ายกับตนแม้แต่น้อยโดยเข้าใจว่าตนหลับไปด้วยมนต์สะกดของฮัวซูเท่านั้น คืนไหว้พระจันทร์ เนื่องจากหยงเหยี่ยนยังไม่กลับมาเสียที ทำให้เฉียนหลงทรงไม่สำราญเท่าที่ควร ในที่สุดหยงเหยี่ยนก็เดินทางกลับมาถึง วังหลวง เฉียนหลงทรงมีรับสั่งให้หยงเหยี่ยนคุกเข่ารับโทษ หย่งซิงและหานเชอต่างพากันตกตะลึงเมื่อพบว่าหยงเหยี่ยนยังไม่ตาย
ตอนที่ 4
เฉียนหลงทรงพบว่าขันทีสองคนซึ่งติดตามหยงเหยี่ยนถูกฆ่าตาย ทำให้พระองค์ทรงเชื่อว่าต้องมีคนปองร้ายหยงเหยี่ยน อย่างแน่นอน เฉียนหลงทรงปรึกษาหารือกับเหอเซินว่าจะส่งหยงเหยี่ยนออกไปใช้ชีวิตหาประสบการณ์นอกวังหลวง กุ้ยเจี๋ยวิเคราะห์เหตุการณ์ให้หยงเหยี่ยนฟังว่าการที่มีคนปองร้ายหยงเหยี่ยนนั้นสืบเนื่องมาจากหยงเหยี่ยน เป็นหนึ่งที่จะได้รับการคัดเลือกเป็นองค์รัชทายาท การนี้หย่งซิงจึงเป็นผู้ต้องสงสัยมากที่สุด ถ้าหากกำจัดหยงเหยี่ยนได้แล้วเป็นไปได้ว่าหย่งซิงจะได้รับการคัดเลือกเป็นองค์รัชทายาท หยงเหยี่ยนเห็นแก่ความเป็นพี่น้องจึงไม่เชื่อว่าเป็นไปได้ หย่งซิงและหยงเหยี่ยนพากันไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณบรรพกษัตริย์ หลังจากนั้นหยง่ซิงก็อนุญาตหยงเหยี่ยนไปหาฮัวซู แต่เมื่อหย่งซิงกลับถึงวังหลวงก็กลับทูลเฉียนหลงว่าหยงเหยี่ยน หนีเที่ยว ไม่ได้ไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณบรรพกษัตริย์ เฉียนหลงทรงกริ้วมากจึงมีพระบัญชาห้ามไม่ให้หยงเหยี่ยนเข้าวังหลวง หยงเหยี่ยนเห็นฮัวซูกำลังทำการแสดงอยู่ จึงได้ตะโกนร้องเรียกผู้คนมาชมการแสดงของนาง ฮัวซูเห็นเสื้อผ้าอาภรณ์สวยงามที่ หยงเหยี่ยนสวมใส่อยู่ ทำให้นางเชื่อว่าหยงเหยี่ยนไม่ใช่คนธรรมดาสามัญอย่างแน่นอน ฮัวซูขอร้องหยงเหยี่ยนอย่าได้มาพบนางอีกต่อไป ทันใดนั้นเองก็มีคนมาทาบทามขอแต่งงานกับฮัวซูซึ่งพ่อของนางก็ไม่ใด้ปฏิเสธแต่อย่างใด ฮัวซูปฏิเสธหัวชนฝา หยงเหยี่ยนต้องการช่วยเหลือฮัวซูจึงเสนอแผนการแยบยลให้นางเพื่อล้มเลิกการแต่งงาน หยงเหยี่ยนกลับวังหลวง แต่กลับถูกห้ามไม่ให้เข้า วังหลวง ทำให้หยงเหยี่ยนคิดได้ว่าตนทำผิดที่ไม่ได้ไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณบรรพกษัตริย์ หยงเหยี่ยนคุกเข่าสำนึกผิดที่หน้าประตู วังหลวง เฉียนหลงทรงพบว่า หยงเหยี่ยนสำนึกผิดด้วยใจจริง พระองค์จึงทรงประคองหยงเหยี่ยนลุกขึ้นด้วยพระองค์เอง
ตอนที่ 5
หย่งซิงพบฮัวซูกำลังทำการแสดงอยู่ หย่งซิงบอกฮัวซูว่าหยงเหยี่ยนออกมาพบนางจึงเป็นเหตุให้ถูกพ่อลงโทษคัดหนังสืออยู่ที่บ้าน ถึงกระนั้นตนก็สามารถหาทางให้ทั้งสองพบกันได้ ขณะที่หยงเหยี่ยนกำลังคัดหนังสือด้วยความเบื่อหน่ายนั่นเอง หย่งซิงก็นำของขวัญชิ้นหนึ่งมามอบให้หยงเหยี่ยน หยงเหยี่ยนเปิดกล่องของขวัญดูก็พบว่าฮัวซูซ่อนอยู่ในกล่องของขวัญชิ้นนั้น หยงเหยี่ยนและฮัวซูต่างดีใจมากที่ได้พบกันอีกครั้ง หยงเหยี่ยนพาฮัวซูไปชมดอกไม้ในอุทยาน ทันใดนั้น ฮัวซูก็เหลือบไปเห็นหานเชอกำลังเดินตรวจการอยู่ เมื่อนางจำได้ว่าหานเชอเป็นคนร้ายที่โยนหยงเหยี่ยนลงน้ำหมายเอาชีวิตแล้ว นางก็คว้ามือหยงเหยี่ยนวิ่งหนีทันที ฮัวซูเปิดเผยความจริงให้หยงเหยี่ยนรู้ว่าหานเชอเป็นคนร้ายที่หมายเอาชีวิตหยงเหยี่ยน แต่หยงเหยี่ยนกลับไม่เชื่อ เมื่อหานเชอพบว่าภารกิจล้มเหลว หานเชอก็หยิบยกเรื่องที่ฮัวซูเป็นหญิงสาวชาวบ้านลักลอบเข้ามาในวังหลวงเป็นข้ออ้างหมายกำจัดฮัวซู หยงเหยี่ยนและฮัวซูพากันหลบหนีเข้าไปในห้องพระอักษรของเฉียนหลง จนพบความจริงว่าเหอเซินและราชครูสมคบคิดแผนร้าย หยงเหยี่ยน อธิษฐานต่อสวรรค์ขอให้เฉียนหลงเจริญสัมพันธไมตรีกับดินแดนทางเหนือโดยไม่ต้องทำสงคราม เดิมทีฮัวซูสามารถหลบหนีออกจากวังหลวง แต่ด้วยความที่นางเป็นห่วงความปลอดภัยของหยงเหยี่ยน นางจึงเสี่ยงตายทูลถวายฏีกาต่อเฉียนหลงว่าหานเชอ เป็นคนร้ายที่หมายเอาชีวิตของหยงเหยี่ยน เฉียนหลงทรงตกพระทัยมากเมื่อทรงรู้ความจริงว่าหย่งซิงเป็นคนพาฮัวซูเข้ามาใน วังหลวง เพื่อสืบหาผู้บงการอยู่เบื้องหลังหานเชอ เฉียนหลงจึงทรงตัดสินพระทัยให้ฮัวซูอยู่ในวังหลวงต่อไปเพื่อให้นางเป็นเหยื่อล่อ หานเชอดื่มเหล้าพิษเข้าไปจนถึงแก่ความตาย หลังจากที่สืบหาความจริงแล้วก็พบว่าหย่งซิงเป็นคนมอบเหล้าให้หานเชอ หย่งซิง ดื่มเหล้าในกาเพื่อพิสูจน์ว่าเหล้าไม่มียาพิษ
ตอนที่ 6
เพื่อป้องกันไม่ให้ภารกิจล้มเหลว เหอเซินจึงตัดสินใจฆ่าปิดปากราชครู เหวยเจียซื่อและจินเจียซื่อโต้เถียงกันด้วยเรื่องที่ฮัวซูอยู่ในวังหลวงต่อพระพักตร์เฉียนหลง การที่หยงเหยี่ยนคลุกคลีกับหญิงสาวชาวบ้านจะส่งผลกระทบต่อตำแหน่งองค์รัชทายาท เหวยเจียซื่อจึงเห็นว่าควรให้ฮัวซูไปจากวังหลวง หย่งซิงกลับต้องการให้พระมารดาขัดขวางไม่ให้ฮัวซูไปจากวังหลวง เฉียนหลงทรงมีรับสั่งต่อหยงเหยี่ยนว่าถ้าหากหยงเหยี่ยนและฮัวซูคบหากัน หยงเหยี่ยนก็ไม่มีคุณสมบัติเป็นองค์ชายอีกต่อไป นึกไม่ถึงว่าหยงเหยี่ยน กลับยินดีสละฐานะองค์ชายเพื่อฮัวซู ขณะที่หยงเหยี่ยนและฮัวซูกำลังจะไปจากวังหลวงนั่นเอง ทันใดนั้นเอง ทั้งสองก็ถูกเหวยเจียซื่อขัดขวางเอาไว้ ทั้งยังทำร้ายฮัวซูจนได้รับบาดเจ็บอีกด้วย เพื่อรักษาชีวิตฮัวซูเอาไว้ หยงเหยี่ยนไม่มีทางเลือกจึงต้องจำใจให้คำมั่นต่อเฉียนหลงว่าตนจะไม่พบหน้าฮัวซูอีกต่อไป ทั้งที่ฮัวซูได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เฉียนหลงก็ทรงมีรับสั่งให้ฮัวซูไปจากวังหลวง อย่าได้ทนทุกข์ทรมาณอยู่ในวังหลวงอีกต่อไป แต่ฮัวซูกลับยืนกรานว่านางจะอยู่ในวังหลวงต่อไปเพื่อเป็นเหยื่อล่อผู้บงการสังหารหยงเหยี่ยน ออกมาให้ได้ หย่งซิงตัดสินใจให้ที่พักพิงแก่ฮัวซูด้วยการให้นางเป็นคนงานทำความสะอาดในตำหนักของตน การทำเช่นนี้เพื่อเปิดโอกาสให้หยงเหยี่ยนและฮัวซูได้พบหน้ากันสร้างความซาบซึ้งใจให้ทั้งสองคนยิ่งนัก ฮัวซูไม่อยากให้หยงเหยี่ยนและเฉียนหลงบาดหมางใจกัน นางจึงยื่นข้อเสนอต่อหยงเหยี่ยนว่าตราบใดที่หยงเหยี่ยนยังไม่ได้เป็นองค์รัชทายาทก็ไม่ต้องมาพบนางอีกต่อไป ด้วยความที่หยงเหยี่ยนอยากพบหน้าฮัวซูดังเดิม หยงเหยี่ยนจึงตั้งอกตั้งใจร่ำเรียนศึกษาหาความรู้เป็นพิเศษ ฝูคังอันและคณะ ขุนนางเดินทางกลับราชสำนัก เฉียนหลงทรงจัดพิธีต้อนรับทุกคนอย่างสมเกียรติ ฝูคังอันทูลเฉียนหลงว่าระหว่างการเดินทางมีคนมารายงานตนว่าองค์ชายสิบเอ็ดหย่งซิงและเหอเซินนัดพบกันอย่างลับๆนอกเมือง ฉินกงกงซึ่งถูกเหอเซินซื้อตัวเอาไว้เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็รีบนำความไปรายงานเหอเซิน
ตอนที่ 7
เพื่อปูทางสำหรับการเป็นองค์รัชทายาทของหย่งซิง เหอเซินจึงเสนอให้หย่งเซินกำจัดฝูคังอัน ภายในวังหลวงจัดงาน เฉลิมฉลองต้อนรับการกลับมาของฝูคังอันและคณะขุนนางอย่างสมเกียรติ หยงเหยี่ยนเชื่อฟังฮัวซูด้วยการก้มหน้าก้มตาศึกษา หาความรู้โดยไม่ไปร่วมงานเฉลิมฉลอง จินเจียซื่อทูลใส่ไคล้หยงเหยี่ยนต่อเฉียนหลงว่าหยงเหยี่ยนแอบนัดพบกับฮัวซูจึงไม่ได้มาร่วมงานเฉลิมฉลอง เหวยเจียซื่อต้องการให้เฉียนหลงทรงทอดพระเนตรเห็นหยงเหยี่ยนตั้งอกตั้งใจศึกษาหาความรู้จึงได้ทูลเชิญเฉียนหลงและพระสนมไปที่ห้องหนังสือของหยงเหยี่ยน หยงเหยี่ยนสามารถตอบคำถามของเฉียนหลงได้อย่างคล่องแคล่วชัดเจนเป็นที่พอพระทัยของเฉียนหลงเป็นอันมาก ทันใดนั้นก็มีทหารเข้ามาทูลรายงานเฉียนหลงว่าฝูคังอันและบรรดาองค์ชายทั้งหลายวิวาทกันจนเป็นเหตุให้องค์ชายสิบสองสิ้นพระชนม์ ที่แท้หย่งซิงแอบยุยงบรรดาองค์ชายทั้งหลายให้เกิดความริษยาฝูคังอันซึ่งมีข่าวลือว่าเป็นลูกติดของเฉียนหลง ฝูคังอันและบรรดาองค์ชายทั้งหลายต่อสู้กันอย่างดุเดือด แท้ที่จริงองค์ชายสิบสองไม่ได้บาดเจ็บสาหัสแต่อย่างใด แต่หากถูกหย่งซิงสั่งให้คนลอบวางยาพิษเพื่อโยนความผิดให้ฝูคังอัน การที่ฮัวซูไม่ยอมพบหน้าหยงเหยี่ยน ทำให้แผนการของหย่งซิง ล้มเหลว หย่งซิงแสร้งทำใจดีอนุญาตให้ฮัวซูและหยงเหยี่ยนพบหน้ากัน นึกไม่ถึงว่าเฉียนหลงทรงผ่านมาพบเห็นเข้าโดยบังเอิญ ฮัวซูถูกลงโทษให้ไปทำงานที่สำนักหมอหลวง เนื่องจากหยงเหยี่ยนตั้งอกตั้งใจศึกษาหาความรู้เป็นพิเศษ เฉียนหลงจึงทรงมีพระบัญชาให้หยงเหยี่ยนและหย่งซิงสืบคดีของฝูคังอัน
ตอนที่ 8
กุ้ยเจี๋ยบอกหยงเหยี่ยนว่าการที่เฉียนหลงทรงมีพระบัญชาให้หยงเหยี่ยนและหย่งซิง สืบคดีของฝูคังอันนั้นด้วยทรงพระประสงค์ทดสอบว่าผู้ใดมีคุณสมบัติเป็นองค์รัชทายาท ขอให้หยงเหยี่ยนทุ่มเทกำลังความสามารถให้เต็มที่ แต่เรื่องนี้กลับสร้างความกลัดกลุ้มใจให้หยงเหยี่ยนเป็นอันมาก หย่งซิงยั่วยุหยงเหยี่ยนล้างแค้นให้องค์ชายสิบสองให้ได้ หยงเหยี่ยนมุทะลุพลั้งมือฆ่าฝูคังอันซึ่งถูกคุมขังในคุกหลวงจนถึงแก่ความตาย เพื่อให้เฉียนหลงทรงลงอาญาหยงเหยี่ยน หย่งซิงจึงทูลเฉียนหลงว่าตนสืบพบว่าองค์ชายสิบสองไม่ได้ถูกทุบตีจนถึงแก่ความตายแต่อย่างใด แต่แท้ที่จริงแล้วถูกคนวางยาพิษมาก่อนหน้านี้ เฉียนหลงทรงกริ้วมาก พระองค์จึงทรงมีพระบัญชาให้หยงเหยี่ยนฆ่าตัวตายชดใช้ชีวิตให้ฝูคังอัน ทันใดนั้นเอง ฝูคังอันก็ปรากฏตัวต่อพระพักตร์เฉียนหลง ที่แท้ทั้งหมดเป็นแผนการของหยงเหยี่ยนที่ต้องการให้ความจริงทั้งหมดถูกเปิดเผยออกมาด้วยการใช้มายากลของฮัวซู ทำให้ทุกคนเข้าใจว่าฝูคังอันเสียชีวิต กุ้ยเจี๋ยและฮัวซูเตือนสติหยงเหยี่ยนให้ระวังหย่งซิงให้ดี แต่หยงเหยี่ยนกลับเห็นหย่งซิงเป็นพี่น้อง ก่อนที่ฝูคังอันจะยกทัพออกศึกได้เดินทางไปพบฮัวซูและหยงเหยี่ยน ระหว่างการสนทนา ฝูคังอันระบายความอัดอั้นตันใจถึงการเป็นลูกติดของเฉียนหลงออกมา ฮัวซูปลอบใจฝูคังอันให้คลายความเศร้า ความมีน้ำใจของฮัวซูสร้างความปลาบปลื้มใจให้ฝูคังอันเป็นอันมาก ก่อนออกเดินทาง ฮัวซูมอบยาสมานแผลเลื่องชื่อของยูนานให้ฝูคังอันเพื่อใช้ในสนามรบ ในระหว่างที่หยงเหยี่ยนและหย่งซิงสืบคดีขององค์ชายสิบสองนั่นเอง แม้ว่ายังสืบหาฆาตกรไม่พบ แต่กลับพบว่ามีการทุจริตในสำนักหมอหลวงเกิดขึ้น
ตอนที่ 9
หยงเหยี่ยนและหย่งซิงดื่มเหล้าด้วยกันในที่พักของฮัวซูซึ่งอยู่ในเขตสำนักหมอหลวง หย่งซิงฉวยโอกาสที่หยงเหยี่ยนและฮัวซูไม่ระวังตัววางยาพิษในจอกเหล้าของตนเองเพื่อให้ร้ายคนทั้งสอง แม้ว่าในเหล้าไม่มียาพิษ แต่จอกเหล้าถูกเคลือบด้วยยาพิษซึ่งจอกเหล้านั้นฮัวซูเป็นคนนำมา ทำให้ฮัวซูกลายเป็นผู้ต้องสงสัยว่าปองร้ายหย่งซิง เฉียนหลงทรงมีรับสั่งให้คุมขังฮัวซูเพื่อรอการไต่สวน ศึกการแย่งชิงตำแหน่งองค์รัชทายาทขององค์ชายสิบเอ็ดและองค์ชายสิบห้าเป็นไปอย่างชัดแจ้ง ทำให้บรรดาขุนนางในราชสำนักแบ่งออกเป็นสองฝ่าย บรรดาขุนนางใหญ่ที่ให้การสนับสนุนองค์ชายสิบเอ็ดต่างพากันไปอธิษฐานขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายคุ้มครององค์ชายสิบเอ็ดต่อพระพักตร์เฉียนหลง เฉียนหลงทรงกริ้วมากที่บรรดาขุนนางใหญ่พากันแบ่งฝักแบ่งฝ่าย เหวยเจียซื่อร้องห่มร้องไห้ถึงกับผูกคอฆ่าตัวตายเพื่อขัดขวางไม่ให้เฉียนหลงเสด็จไปพบบรรดาขุนนางใหญ่ที่ให้การสนับสนุนองค์ชายสิบห้า แม้ว่ากุ้ยเจี๋ยรู้ดีว่าหย่งซิงยอมเจ็บตัวเพื่อให้ร้ายหยงเหยี่ยนก็ตาม แต่ก็ไม่มีหลักฐานเอาผิดหย่งซิง เพื่อล้างมลทินให้หยงเหยี่ยน กุ้ยเจี๋ยตัดสินใจใช้ความรักที่ฮัวซูมีต่อหยงเหยี่ยนให้นางรับโทษแทน และเพื่อช่วยชีวิตฮัวซู หยงเหยี่ยนตัดสินใจลักลอบออกนอกเมืองเพื่อตามฝูคังอันซึ่งอยู่ในสนามรบกลับมา เหอเซินมีคำสั่งห้ามเปิดประตูเมืองเด็ดขาดเพื่อไม่ให้หยงเหยี่ยนและฝูคังอันกลับเข้าเมือง ต่อพระพักตร์เฉียนหลง เหอเซินทูลเฉียนหลงว่าการที่ตนทำเช่นนี้นั้นเพื่อไม่ให้ฝูคังอันต้องอาญาหนีทัพ แม้ว่าเฉียนหลงทรงรักลูกชายมาก กระนั้นก็ไม่สามารถให้คนทั้งสองเข้าเมืองได้
ตอนที่ 10
หยงเหยี่ยนและฝูคังอันใช้ปืนใหญ่ที่ทำด้วยไม้ข่มขู่ให้ทหารยามเปิดประตูเมือง หลังจากที่เข้าเมืองแล้ว ฝูคังอันไม่อยากให้หยงเหยี่ยนเกี่ยวพันกับการชิงตัวฮัวซู ดังนั้นจึงขอให้หยงเหยี่ยนเห็นแก่การใหญ่เป็นสำคัญ จากการคะยั้นคะยอของฝูคังอัน ทำให้หยงเหยี่ยนจำต้องรับปากตามความต้องการของฝูคังอัน ฝูคังอันบุกคุกหลวงเพื่อชิงตัวฮัวซู นึกไม่ถึงว่ากลับพบว่าเฉียนหลงทรงประทับอยู่ในคุกหลวง เฉียนหลงทรงมีรับสั่งกับฝูคังอันว่าการทำเช่นนี้ไม่เพียงไม่สามารถช่วยเหลือฮัวซู ในทางกลับกันกลับเป็นการยอมรับว่าฮัวซูทำความผิด ในที่สุดฝูคังอันก็ตัดสินใจให้ฮัวซูเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม หยงเหยี่ยนเชื่อว่าเฉียนหลงทรงไม่มี พระประสงค์ให้ฮัวซูได้รับโทษอย่างแน่นอน แต่ตนก็ไม่อยากให้การนี้ทำลายความเป็นพี่น้อง ด้วยเหตุนี้หยงเหยี่ยนจึงตัดสินใจทูลขอให้เฉียนหลงยุติคดีนี้ แต่เฉียนหลงกลับทรงยืนกรานว่าจะสืบหาความจริงให้ได้ ด้วยความที่เหวยเจียซื่อต้องการปกป้องหยงเหยี่ยน นางจึงบอกฮัวซูว่าเฉียนหลงทรงเชื่อว่าหยงเหยี่ยนลอบวางยาพิษหย่งซิงซึ่งมีความผิดต้องโทษประหาร ขอให้ฮัวซูยอมรับผิดทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว เมื่อเข้าสู่กระบวนการไต่สวน ฮัวซูยอมรับผิดแต่เพียงผู้เดียว เฉียนหลงทรงไม่มีทางเลือกจึงทรงลงอาญาประหารชีวิตฮัวซู หย่งซิงและเหอเซินวางแผนให้หยงเหยี่ยนชิงตัวฮัวซู เมื่อหยงเหยี่ยนมีความผิดฐานชิงตัวนักโทษแล้วก็จะตัดโอกาสการเป็นองค์รัชทายาทของหยงเหยี่ยน เมื่อกุ้ยเจี๋ยรู้แผนการของหย่งซิงและเหอเซินแล้วก็เข้าขัดขวาง แต่ในใจของหยงเหยี่ยนกลับคิดแต่เพียงช่วยชีวิตฮัวซูเท่านั้น
ตอนที่ 11
เฉียนหลงทรงรับข้อเสนอของเหอเซินไว้ด้วยการปล่อยให้หยงเหยี่ยนชิงตัวฮัวซูไป อย่างน้อยการที่หยงเหยี่ยนไปจากวังหลวงใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาสามัญนั้นก็จะได้ไม่ต้องตกอยู่ในวังวนแห่งการแย่งชิงตำแหน่งองค์รัชทายาทอีกต่อไป เหอเซินตีสนิททหารยามเมื่อถึงเวลาหยงเหยี่ยนจะได้หลบหนีไปได้โดยสะดวก ก่อนถึงคืนที่หยงเหยี่ยนจะดำเนินการ หยงเหยี่ยนกวาดสายตามองสถานที่ ตลอดจนญาติพี่น้องด้วยความอาลัย ทำให้กุ้ยเจี๋ยรู้สึกไม่ชอบมาพากลขึ้นมา กุ้ยเจี๋ยเชื่อว่าหยงเหยี่ยนต้องหลงกลของ เหอเซินที่ต้องการให้หยงเหยี่ยนชิงตัวฮัวซูอย่างแน่นอน ถ้าเป็นเช่นนั้นหยงเหยี่ยนจะไม่มีวันกลับวังหลวงได้อีกต่อไป แต่เหวยเจียซื่อกลับเชื่อว่าลูกชายของนางไม่ทำเรื่องโง่ๆอย่างแน่นอน ในวันชิงตัวฮัวซู เหอเซินทูลเชิญเฉียนหลงเสด็จประพาสเพื่อป้องกันไม่ให้พระองค์เปลี่ยนพระทัยเป็นอื่น ขณะที่หยงเหยี่ยนกำลังชิงตัวฮัวซูนั่นเอง กุ้ยเจี๋ยก็เข้าขัดขวาง แต่นึกไม่ถึงว่ากลับถูกหยงเหยี่ยนคุมขังเอาไว้ หลังจากที่กุ้ยเจี๋ยเป็นอิสระแล้วก็รีบรุดไปเข้าเฝ้าเฉียนหลงเพื่อทูลขอให้พระองค์ทรงยับยั้งหยงเหยี่ยน เหวยเจียซื่อร้องห่มร้องไห้ตะโกนร้องรั้งหยงเหยี่ยนไว้ ทำให้หยงเหยี่ยนลังเลใจอยู่ไม่น้อย ฮัวซูตระหนักดีว่าการที่หยงเหยี่ยนพานางหลบหนีไปย่อมส่งผลกระทบต่ออนาคตของหยงเหยี่ยนอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้นางจึงตัดสินใจไม่หลบหนี เหอเซินบอกเป็นนัยให้หยงเหยี่ยนและฮัวซูรู้ว่าทั้งหมดเป็นแผนการของเฉียนหลงที่ทรงมีพระประสงค์ให้หยงเหยี่ยนใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาสามัญ หลุดพ้นจากการแย่งชิงอำนาจกันในวังหลวง เหอเซินเสนอตัวให้หยงเหยี่ยนจับเป็นตัวประกันเพื่อหลบเลี่ยงการจับกุมของทหาร ในที่สุดหยงเหยี่ยนและฮัวซูก็สามารถหลบหนีออกจากวังหลวงไปได้โดยสะดวก
ตอนที่ 12
เฉียนหลงทรงถอดถอนฐานันดรศักดิ์องค์ชายของหยงเหยี่ยนเป็นสามัญชนตามคำแนะนำของเหอเซิน การนี้หยงเหยี่ยน ก็จะไม่มีคุณสมบัติที่จะได้รับการคัดเลือกเป็นองค์รัชทายาทอีกต่อไป ที่สำคัญจะได้รอดพ้นจากกาถูกปองร้ายเมื่ออยู่นอกวังหลวง เฉียนหลงทรงมีรับสั่งให้ฝูคังอันเข้าเฝ้าเพื่อมอบหมายให้ฝูคังอันแอบให้ความคุ้มครองหยงเหยี่ยน ฮัวซูเกลี้ยกล่อมหยงเหยี่ยนกลับวังหลวง หยงเหยี่ยนกลับบอกฮัวซูว่าแม้ว่าตนเป็นราชนิกูล แต่ความสัมพันธ์ในเครือญาติช่างเปราะบาง ทำให้ตนรู้สึกอิจฉาชีวิตสามัญชนไม่น้อย หลังจากที่ฮัวซูรับรู้ความในใจของหยงเหยี่ยนแล้ว ฮัวซูก็ตัดสินใจให้หยงเหยี่ยนใช้ชีวิตร่วมกับครอบครัวของนาง ฮัวซูถูกรังแก หยงเหยี่ยนยื่นมือช่วยเหลือนาง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้หยงเหยี่ยนล่วงเกินตี้โถวเสอโดยไม่ได้ตั้งใจ จากการแอบให้ความช่วยเหลือของฝูคังอัน ทำให้หยงเหยี่ยนสามารถสยบตี้โถวเสอลงได้ หย่งซิงและเหอเซินเชื่อว่า การที่ฝูคังอันแอบให้ความช่วยเหลือ หยงเหยี่ยนนั้นจะต้องเป็นพระประสงค์ของเฉียนหลงอย่างแน่นอน เหอเซินเตือนสติหย่งซิงว่าแม้ว่าหยงเหยี่ยนถูกถอดถอนฐานันดรศักดิ์เป็นสามัญชนแล้วก็ตาม แต่หยงเหยี่ยนก็เป็นลูกชายที่เฉียนหลงทรงหมายตาให้เป็นองค์รัชทายาท เฉียนหลงทรงพบว่าบรรดาองค์ชายทั้งหลายต่างเอ้อระเหยลอยชาย ไม่เป็นโล้เป็นพาย ยังความผิดหวังสู่พระองค์ยิ่งนัก ทำให้พระองค์ทรงอดคิดถึงหยงเหยี่ยนไปไม่ได้ กุ้ยเจี๋ยสืบพบที่อยู่ของหยงเหยี่ยน หลังจากที่เหวยเจียซื่อรู้เบาะแสของหยงเหยี่ยนแล้ว นางก็สั่งให้ขันทีรีบนำสิ่งของไปมอบให้หยงเหยี่ยน แต่กลับถูกจินเจียซื่อและเฉียนหลงพบเห็นเข้า เฉียนหลงทรงมีรับสั่งต่อกุ้ยเจี๋ยว่าการที่คนวังหลวงเข้าไปเกี่ยวพันกับชีวิตหยงเหยี่ยนมากเท่าใด ยิ่งทำให้หยงเหยี่ยนอันตรายมากขึ้น หากเป็นไปได้ขอให้กุ้ยเจี๋ยไปพบหยงเหยี่ยนด้วยตนเองอย่างลับ ๆ
ตอนที่ 13
วันนี้รายได้ของคณะการแสดงเป็นกอบเป็นกำ ที่แท้สืบเนื่องมาจากกุ้ยเจี๋ยมาหาหยงเหยี่ยนนั่นเอง กุ้ยเจี๋ยมอบมีดสั้นซึ่งเป็นของพระราชทานจากเฉียนหลงให้หยงเหยี่ยน หย่งซิงส่งคนไปกำจัดฝูคังอันซึ่งแอบให้ความคุ้มครองหยงเหยี่ยน จากนั้นก็ให้คนปลอมตัวเป็นตี้โถวเสอคนที่หยงเหยี่ยนเคยล่วงเกินมาก่อนไปกำจัดหยงเหยี่ยน เหตุการณ์ชุลมุนทำให้หยงเหยี่ยนและฮัวซูพลัดพรากจากกัน ฝูคังอันซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกฮัวซูพบเห็นเข้า เพื่อช่วยชีวิตฝูคังอันเอาไว้ ฮัวซูจึงเสี่ยงตายเข้าขัดขวางรถม้าของกุ้ยเจี๋ยเอาไว้ กุ้ยเจี๋ยตัดสินใจพาฮัวซูและฝูคังอันไปยังที่พักของตน กุ้ยเจี๋ยและเหวยเจียซื่อต้องการให้หยงเหยี่ยนตัดใจจากฮัวซูให้ได้ ทั้งสองจึงวางแผนให้ฮัวซูและฝูคังอันรักกัน เพื่อให้หยงเหยี่ยนเข้าใจว่าฮัวซูปันใจให้ชายอื่น คนในครอบครัวของฮัวซูถูกฆ่า เฉียนหลงทรงโล่งอกเมื่อพบว่าไม่มีศพของหยงเหยี่ยน ฝูคังอันไม่ได้เข้าเฝ้าเฉียนหลงตามที่นัดหมาย ทำให้พระองค์ทรงเป็นห่วงเกรงว่าอาจเกิดเรื่องร้ายกับฝูคังอันก็เป็นได้ เฉียนหลงทรงมีรับสั่งให้เหอเซินออกตามหาหยงเหยี่ยน ถ้าหากพบหยงเหยี่ยนก็ขอให้เหอเซินให้ความช่วยเหลือให้ที่พึ่งพิงแก่หยงเหยี่ยน เหอเซินซึ่งสมคบกับหย่งซิงมาแต่เบื้องแรกไม่สามารถขัดรับสั่งของเฉียนหลงได้จึงจำต้องให้ความช่วยเหลือหยงเหยี่ยน เหอเซินพาหยงเหยี่ยนไปซ่อนตัวที่อารามจื่อหยุน ฮูหยินของเหอเซินได้รับคำสั่งจากเหอเซินให้นำความไปบอกหย่งซิงว่าตนได้รับพระบัญชาจากเฉียนหลงให้คุ้มครองหยงเหยี่ยน ขอให้พักเรื่องการตามล่าหยงเหยี่ยนไปก่อน หย่งซิงทำทีรับปากตามความต้องการของเหอเซินเพื่อต้องการรู้ที่ซ่อนตัวของหยงเหยี่ยนจากเหอฮูหยิน หลังจากที่หย่งซิงรู้ถึงที่ซ่อนตัวของหยงเหยี่ยนแล้ว หย่งซิงก็ส่งนักฆ่าไปปลิดชีวิตหยงเหยี่ยนและเหอเซิน
ตอนที่ 14
หยงเหยี่ยนไปหาฮัวซู เหอเซินจำต้องติดตามไปด้วย ทำให้ทั้งสองรอดพ้นจากเงื้อมมือนักฆ่าที่หย่งซิงส่งมา แต่ทว่าอาราม จื่อหยุนกลับถูกทำลายจนพินาศย่อยยับ เหอเซินบอกหยงเหยี่ยนว่าหย่งซิงหมายเอาชีวิตของหยงเหยี่ยน มีเพียงหย่งซิงที่รู้ว่าพวกตนซ่อนตัวอยู่ที่อารามจื่อหยุน หยงเหยี่ยนไม่อยากเชื่อว่าเป็นความจริง เฉียนหลงทั้งกริ้วทั้งร้อนพระทัยที่ไม่มีข่าวคราวหยงเหยี่ยน, เหอเซินและฝูคังอันแม้แต่น้อย ในที่สุดเหอเซินก็ตัดสินใจหันมาให้ความช่วยเหลือหยงเหยี่ยนเต็มตัว หย่งซิงหว่านล้อมบรรดา ขุนนางใหญ่ที่ให้การสนับสนุนเหอเซินให้ร่วมมือกับตนกำจัดหยงเหยี่ยนและเหอเซิน ถ้าหากวันใดตนดำรงตำแหน่งองค์รัชทายาท ทุกคนจะได้รับการปูนบำเหน็จอย่างงาม บรรดาขุนนางใหญ่เห็นลมหนุนเรือจึงพากันให้การสนับสนุนหย่งซิง เหอเซินและหยงเหยี่ยนไม่มีเงินติดตัว กินอาหารก็ไม่จ่าย นั่งรถก็ไม่จ่าย แต่แล้วเหอเซินซึ่งเจ้าเล่ห์เพทุบายก็เอาตัวรอดไปได้ เหอเซินพบว่าเจ้าเมืองถูกหย่งซิงซื้อตัวไว้แล้ว ทำให้ทั้งสองต้องเร่ร่อนไปเรื่อย ทั้งสองอับจนหนทางถึงกับต้องไปซ่อนตัวในหอคณิกาวั่นฮัวโหลว และแล้วทั้งสองก็พบว่าหอคณิกาวั่นฮัวโหลวมีการค้ามนุษย์ เหอเซินทำงานในห้องครัว แต่กลับถูกจูปาพ่อบ้านกลั่นแกล้ง ไต้เท้าเสิ่นลูกค้าที่จุกจิกหยุมหยิมมาใช้บริการที่วั่นฮัวโหลว ฝีมือการปรุงอาหารของเหอเซินจะเป็นที่ถูกใจไต้เท้าเสิ่นหรือไม่
ตอนที่ 15
เนื่องจากเหอเซินปรุงอาหารถูกปากไต้เท้าเสิ่น ทำให้เหอเซินและหยงเหยี่ยนได้ทำงานในห้องครัวของวั่นฮัวโหลว เพื่อปกปิดฐานะที่แท้จริงของพวกตน เหอเซินจึงบอกหยงเหยี่ยนเรียกตนเป็นอาจารย์ เปลี่ยนชื่อจากหยงเหยี่ยนเป็นเสี่ยวเว่ย ฝูคังอันได้รับพิษร้ายจากคมกระบี่ เหวยเจียซื่อมีความประสงค์ให้ฮัวซูแต่งงานกับฝูคังอันเพื่อให้หยงเหยี่ยนตัดใจจากนาง ไม่เช่นนั้นนางจะไม่มอบยาถอนพิษให้ฝูคังอันเป็นอันขาด ฮัวซูลังเลอยู่พักใหญ่ แต่เพื่อความปลอดภัยของฝูคังอัน ทำให้นางไม่มีทางเลือกจึงต้องรับปากตามความต้องการของเหวยเจียซื่อ บรรดาลูกค้าที่มาใช้บริการที่วั่นฮัวโหลวส่วนใหญ่เป็นขุนนางใหญ่ในราชสำนักทั้งนั้น เหอเซินรู้รสปากของทุกคนเป็นอย่างดีจึงปรุงอาหารเป็นที่ถูกปาก หยงเหยี่ยนนำอาหารไปส่งให้ลูกค้าจึงได้รู้ความจริงว่าบรรดา ขุนนางใหญ่ต่างพากันถืออำนาจบาตรใหญ่ ทุจริตฉ้อราษฏร์บังหลวง เฉียนหลงทรงมีพระประสงค์รู้ถึงข่าวคราวของเหอเซินและ หยงเหยี่ยน พระองค์จึงเสด็จไปหาเหอฮูหยิน จินเจียซื่อรู้เรื่องนี้จึงขัดขวาง โชคดีที่กุ้ยเจี๋ยคลี่คลายสถานการณ์ เนื่องจากเหอฮูหยิน ไม่มีหลักฐานเอาผิดหย่งซิง นางจึงไม่กล้าทูลความจริงต่อเฉียนหลงว่าหย่งซิงส่งคนไปฆ่าหยงเหยี่ยนและเหอเซิน เหอฮูหยินทูลเฉียนหลงแต่เพียงว่าเหอเซินและหยงเหยี่ยนซ่อนตัวอยู่ที่อารามจื่อหยุน หญิงสาวนางหนึ่งซึ่งเป็นลูกสาวของขุนนางใหญ่ที่ต้องโทษเนรเทศตกอับถึงกับต้องใช้ชีวิตลำเค็ญในวั่นอัวโหลว ขณะที่หยงเหยี่ยนนำอาหารไปส่งพบว่าจื่อซั่วถูกคุมขังอยู่ หยงเหยี่ยนเกิดความสงสารจึงตัดสินใจช่วยเหลือจื่อซั่วหลบหนี แต่แล้วจื่อซั่วก็ถูกคนของวั่นฮัวโหลวจับตัวกลับมาได้ เหอเซินเตือนหยงเหยี่ยนอย่าได้แกว่งเท้าหาเสี้ยนเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ฐานะที่แท้จริงของพวกตนถูกเปิดเผยออกมา
ตอนที่ 16
ฝูคังอันฟื้นได้สติขึ้นมา ฮัวซูเห็นว่าฝูคังอันทุเลาขึ้นจึงตัดสินใจจากไป แต่กลับถูกเหวยเจียซื่อขัดขวาง เหวยเจียซื่อบอกฮัวซูว่าพิษร้ายในร่างของฝูคังอันยังไม่หมด เมื่อฝูคังอันและฮัวซูแต่งงานกันแล้ว นางจะมอบยาถอนพิษที่เหลือให้ หย่งซิงคาดการว่า เหอฮูหยินและเฉียนหลงต้องไปที่อารามจื่อหยุนอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงส่งคนไปที่อารามจื่อหยุนเพื่อเตรียมการไว้ก่อน เฉียนหลงทรงไม่พบหยงเหยี่ยน ที่สำคัญอารามจื่อหยุนก็ไม่มีอะไรผิดปกติ หยงเหยี่ยนตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะช่วยเหลือจื่อซั่วให้ได้ เหอเซินไม่อยากให้หยงเหยี่ยนวู่วามจึงเสนออุบายอันแยบยลให้หยงเหยี่ยน จื่อซั่วเห็นหยงเหยี่ยนช่วยเหลือนางหลายต่อหลายครั้งจึงเกิดความซาบซึ้งใจเป็นอันมาก แม้ว่าหยงเหยี่ยนและจื่อซั่วต่างมีใจให้กัน แต่หยงเหยี่ยนก็ยังคงนึกถึงฮัวซูอยู่เสมอ ไม่สามารถตัดใจจากนางไปได้ หลังจากที่จินเจียซื่อรู้ว่าฝูคังอันและฮัวซูพักอยู่ที่จวนที่พักของกุ้ยเจี๋ย นางก็นำความไปทูลเฉียนหลงว่ากุ้ยเจี๋ยให้ที่พักพิงแก่นักโทษ เฉียนหลงโสมนัสยิ่งนักเมื่อทรงรู้ว่าฝูคังอันยังไม่ตาย ฝูคังอันทูลเฉียนหลงว่าคนร้ายที่ปองร้ายหมายเอาชีวิตหยงเหยี่ยนนั้นเป็นยอดฝีมือของราชสำนัก เชื่อว่าผู้บงการต้องเป็นคนในวังหลวงอย่างแน่นอน หวังกุ้ยทูลเฉียนหลงว่าการที่ตนยังไม่ทูลเรื่อง ที่ฝูคังอันและฮัวซูพักอยู่กับตนนั้นเพราะเกรงว่าจะเป็นภัยต่อคนทั้งสอง เฉียนหลงทรงเข้าพระทัยสถานการณ์เป็นอย่างดีจึงทรงให้อภัยหวังกุ้ย หย่งซิงต้องการล่อหยงเหยี่ยนออกมาจึงยื่นข้อเสนอต่อเหอฮูหยินว่าตนจะไม่ปองร้ายเหอเซินอีกต่อไป ขอเพียงนางให้ความช่วยเหลือชิงตัวฮัวซูจากกุ้ยเจี๋ยมาให้ตน
ตอนที่ 17
เนื่องจากหยงเหยี่ยนชอบดูงิ้วเป็นชีวิตจิตใจ กุ้ยเจี๋ยจึงออกตามหาหยงเหยี่ยนตามโรงเตี๊ยมและโรงงิ้ว นึกไม่ถึงว่ากลับได้พบกับเหอฮูหยินซึ่งปลอมตัวเป็นชาย ถ้าหากหยงเหยี่ยนกลับวังหลวงอย่างปลอดภัยเชื่อว่าเฉียนหลงต้องทรงแต่งตั้งเหอเซินเป็นองครักษ์ประจำตัวหยงเหยี่ยนอย่างแน่นอน เหอฮูหยินเสนอแผนการต่อกุ้ยเจี๋ยให้ฮัวซูติดคุกอีกครั้ง ในเวลานี้เนื่องจากฝูคังอันเป็นขุนนางที่มีความดีความชอบในราชสำนักจึงสามารถยกเว้นโทษตายให้เครือญาติได้ เพื่อช่วยชีวิตฮัวซู ฝูคังอันจำต้องแต่งงานกับฮัวซูอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และเมื่อถึงวันแต่งงานของฝูคังอันและฮัวซู หยงเหยี่ยนจะต้องกลับวังหลวงอย่างแน่นอน แผนการนี้ไม่เพียงทำให้หยงเหยี่ยนสามารถตัดใจจากฮัวซู ทั้งยังทำให้หยงเหยี่ยนทุ่มเทแรงกายแรงใจให้บ้านเมืองอีกด้วย กุ้ยเจี๋ยเห็นว่าแผนการของ เหอฮูหยินเป็นแผนการที่ดีจึงรับแผนการของนางเอาไว้ ฮัวซูถูกคนของจวนสกุลเหอลักพาตัวไปคุมขังในคุกหลวง กุ้ยเจี๋ยบอกฝูคังอันว่าหากต้องการช่วยชีวิตฮัวซู มีเพียงทางเดียวเท่านั้นคือจะต้องแต่งงานกับนาง หย่งซิงเข้าไปแทรกแซงกลาโหม บรรดาขุนนางใหญ่กลาโหมถูกหย่งซิงซื้อตัวไว้เป็นพวก กุ้ยเจี๋ยพิพากษาประหารชีวิตฮัวซูเพื่อบีบบังคับให้ฝูคังอันแต่งงานกับฮัวซู หย่งซิงทูลเฉียนหลงทรงประหารชีวิตฮัวซูเพื่อความศักดิ์สิทธิ์ของกฎหมาย แม้ว่าเฉียนหลงทรงโปรดปรานฮัวซู แต่พระองค์ก็ทรงไม่สามารถอภัยโทษ ให้นางได้ หย่งซิงไปเยี่ยมเยียนฮัวซูที่คุกหลวง โดยบอกนางว่าบรรดาองค์ชายทั้งหลายต่างพากันสร้างความร้าวฉานให้ตน และหยงเหยี่ยนแตกแยกกัน หยงเหยี่ยนเกลี้ยกล่อมฮัวซูให้เปิดเผยที่ซ่อนตัวของหยงเหยี่ยนออกมา ฮัวซูแสร้งทำทีว่าเชื่อคำพูดของหย่งซิง แต่ความจริงแล้วนางรู้ถึงเจตนาที่แท้จริงของหย่งซิงเป็นอย่างดี
ตอนที่ 18
สืบเนื่องจากความรักของหยงเหยี่ยนและฮัวซูที่มีต่อกัน ทำให้ฝูคังอันลังเลใจไม่รู้จะตัดสินใจอย่างไรดี แต่แล้วเพื่อช่วยชีวิตฮัวซู ในที่สุดฝูคังอันก็ตัดสินใจทูลเฉียนหลงทรงพระราชทานงานแต่งงานให้ตนและฮัวซู เฉียนหลงทรงปิติยิ่งนักที่ฝูคังอันตัดสินใจเช่นนี้ มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะช่วยชีวิตฮัวซูไว้ได้ ถึงกระนั้นเฉียนหลงก็ทรงวิตกกังวลถึงความรักความสัมพันธ์ของหยงเหยี่ยนและฮัวซู ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงทรงถ่วงเวลาไว้ก่อนเพื่อคิดใคร่ครวญให้ดีเสียก่อน เนื่องจากยังมีพิษร้ายหลงเหลืออยู่ในร่างของฝูคังอัน นับเป็นอีกครั้งที่กุ้ยเจี๋ยใช้ยาถอนพิษบีบบังคับให้ฮัวซูแต่งงานกับฝูคังอัน ต่อพระพักตร์เฉียนหลง ฮัวซูฝืนใจทูลเฉียนหลงว่าชายที่นางรักคือฝูคังอัน ไม่ใช่หยงเหยี่ยน หย่งซิงตระหนักดีว่าการที่ฝูคังอันและฮัวซูแต่งงานกันนั้นมีกุ้ยเจี๋ยชักใยอยู่เบื้องหลัง การนี้หยงเหยี่ยนจะต้องกลับวังหลวงอย่างแน่นอน เพื่อไม่ให้เป็นไปตามแผนการของกุ้ยเจี๋ย หย่งซิงจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากจินเจียซื่อทูลคัดค้านต่อเฉียนหลง หลังจากที่เหวยจินซื่อรู้เรื่องนี้ นางก็รีบไปทูลเฉียนหลงโดยสนับสนุนการแต่งงานของฝูคังอันและฮัวซู แม้ว่าหยงเหยี่ยนทำงานในวั่นฮัวโหลวเป็นเวลานาน แต่เหอเซินก็ยังคงเตือนสติหยงเหยี่ยนอย่าได้เปิดเผยฐานะที่แท้จริงให้ใครรู้เป็นอันขาด ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นขุนนางใหญ่ในราชสำนัก ต้องระมัดระวังตัวให้ดี แต่หยงเหยี่ยนกลับไม่ฟังคำเตือนของเหอเซิน วันหนึ่งมีลูกค้าสำคัญมาใช้บริการที่วั่นฮัวโหลว ห้องครัวได้รับรายการอาหารซึ่งเป็นอาหารจานโปรดของลูกค้ารายนี้ เมื่อเหอเซินเห็นรายการอาหารก็รู้สึกคุ้นมาก แต่ก็นึกไม่ออกว่าอาหารเหล่านี้เป็นอาหารจานโปรดของขุนนางคนใด หยงเหยี่ยนนำอาหารไปส่ง ที่แท้ลูกค้าสำคัญรายนี้ก็คือฉินกงกงคนสนิทของเฉียนหลงนั่นเอง
ตอนที่ 19
เมื่อหยงเหยี่ยนพบว่าลูกค้าสำคัญรายนี้คือฉินกงกง หลังจากที่หยงเหยี่ยนส่งอาหารแล้วก็รีบออกจากห้องไปทันที ทำให้ ฉินกงกงไม่ทันสังเกตหยงเหยี่ยน เนื่องจากฉินกงกงเป็นคนที่เหอเซินเคยซื้อตัวไว้ เดิมทีเหอเซินตัดสินใจให้ฉินกงกงนำจดหมายไปถวายเฉียนหลงเพื่อรับตนและหยงเหยี่ยนกลับวังหลวง แต่เมื่อหยงเหยี่ยนและเหอเซินเห็นฉินกงกงคบค้าสมาคมกับคนของหย่งซิง ทั้งยังรับของกำนัลจากหย่งซิงไว้ ทั้งสองถึงรู้ว่าฉินกงกงถูกหย่งซิงซื้อตัวไว้แล้ว จื่อสั่วปลอมตัวเป็นนักพรตเข้าไปก่อความวุ่นวาย แต่กลับสร้างความสำราญให้ลูกค้า หยงเหยี่ยนขอร้องจื่อสั่วหลอกถามฉินกงกงถึงความเป็นไปของแม่และลุงของตน เมื่อหยงเหยี่ยนได้ยินว่าแม่น้ำตานองหน้าทุกวัน ส่วนลุงก็ท้อแท้สิ้นหวัง ทำให้หยงเหยี่ยนเสียใจขึ้นมา จื่อสั่วเสี่ยงทายดวงชะตาของเหวยเจียซื่อว่า ดวงชะตาของนางจากร้ายจะกลายเป็นดี ขอให้ฉินกงกงพานางเข้าวังหลวงเพื่อพบเหวยเจียซื่อ หยงเหยี่ยนฝากจดหมายถึงแม่ เหอเซินรู้ดีว่าถ้าหากฉินกงกงพบจดหมายจะต้องกลับมาหาหยงเหยี่ยนอย่างแน่นอน ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ขอให้หยงเหยี่ยนฆ่าปิดปาก ฉินกงกง จากการชักใยอยู่เบื้องหลังของกุ้ยเจี๋ย ในที่สุดเฉียนหลงก็ทรงพระราชทานงานแต่งงานให้ฝูคังอันและฮัวซู เพื่อขัดขวางการแต่งงาน หย่งซิงส่งคนลอบวางยาพิษฮัวซู น่าเสียดายถูกกุ้ยเจี๋ยพบเห็นเสียก่อนจึงรักษาชีวิตฮัวซูไว้ได้ จากการเตือนสติของจินเจียซื่อ หย่งซิงตระหนักว่าไม่สามารถขัดขวางงานแต่งงานได้สำเร็จ ถ้าหากปิดข่าวการแต่งงานไว้เชื่อว่าหยงเหยี่ยนไม่สามารถปรากฏตัว ในงานแต่งงานอย่างแน่นอน
ตอนที่ 20
ในที่สุดฉินกงกงก็รู้ว่าหยงเหยี่ยนซ่อนตัวอยู่ที่วั่นฮัวโหลว ฉินกงกงมาหาหยงเหยี่ยนตามที่เหอเซินคาดการไว้ หยงเหยี่ยนไม่สามารถหักห้ามใจปลิดชีวิตฉินกงกงลงได้ ทำให้เหอเซินต้องลงมือเอง นึกไม่ถึงว่าหยงเหยี่ยนกลับช่วยเหลือฉินกงกงหลบหนีไปได้ หย่งซิงทูลอาสาเฉียนหลงขอเป็นแม่งานจัดงานแต่งงานให้ฝูคังอันและฮัวซู กุ้ยเจี๋ยและเหอฮูหยินพากันไปยังที่พักของฝูคังอัน ทั้งสองรู้สึกว่าหย่งซิงมีพิรุธ ต่อมา ทั้งสองก็พบว่าการที่หย่งซิงอาสาเป็นแม่งานจัดงานแต่งงานให้ฝูคังอันและฮัวซูนั้นเพื่อไม่ต้องการให้ข่าวการแต่งงานของทั้งสองแพร่สะพัดออกไป ฝูคังอันให้คำมั่นสัญญาว่าจะดูแลฮัวซูเป็นอย่างดี แต่ฮัวซูกลับเปิดเผยความในใจว่านางยังคงรักหยงเหยี่ยนไม่เสื่อมคลาย ขอให้ฝูคังอันหย่าทันทีหลังจากที่หยงเหยี่ยนกลับมาแล้ว เมื่อฉินกงกงกลับถึงวังหลวงก็สิ้นใจโดยไม่ได้เปิดเผยที่ซ่อนของหยงเหยี่ยนออกมา ที่แท้ก่อนหน้านี้เหอเซินลอบวางยาพิษฉินกงกง หย่งซิงพบจดหมายของหยงเหยี่ยน ที่เขียนถึงแม่ในตัวฉินกงกง ในที่สุดหย่งซิงก็รู้ถึงที่ซ่อนตัวของหยงเหยี่ยน คืนก่อนวันแต่งงาน เหวยเจียซื่อมาหาฮัวซูโดยยืนยันว่าหยงเหยี่ยนต้องเป็นองค์รัชทายาท ถ้าหากภายภาคหน้าไม่ว่าองค์ชายองค์ใดเป็นฮ่องเต้ หยงเหยี่ยนต้องมีจุดจบอย่างอนาถอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้ฮัวซูจึงต้องแต่งงงานกับฝูคังอันอย่างหลีกเลี่ยงไมได้ เพื่อให้หยงเหยี่ยนได้เป็นองค์รัชทายาท
ตอนที่ 21
ลูกค้าคนหนึ่งของวั่นฮัวโหลวเรียกฮัวซูไปให้บริการในห้องพัก หยงเหยี่ยนเข้าใจผิดคิดว่าฮัวซูถูกขายมายังวั่นฮัวโหลวจึงอาละวาดเป็นการใหญ่ ต่อมา หยงเหยี่ยนถึงรู้ความจริงว่าฮัวซูเป็นชื่ออาหารจานหนึ่งของวั่นฮัวโหลวเท่านั้น จากถ้อยคำของลูกค้าคนหนึ่ง ทำให้หยงเหยี่ยนรู้ข่าวการแต่งงานของฝูคังอันและฮัวซู เหอเซินเชื่อว่าการแต่งงานนี้จะต้องเป็นพระประสงค์ของเฉียนหลงอย่างแน่นอน การนี้เป็นโอกาสดีที่พวกตนจะกลับวังหลวง ก่อนไปจากวั่นฮัวโหลว หยงเหยี่ยนอำลาจื่อซั่วด้วยความอาวรณ์ ในเวลานี้เองหยงเหยี่ยนถึงพบว่าตนหลงรักจื่อซั่วเสียแล้ว หยงเหยี่ยนให้คำมั่นสัญญาว่าสักวันหนึ่งจะกลับมาไถ่ตัวนางเป็นอิสระ หยงเหยี่ยนรู้สึกกลัดกลุ้มใจมากที่หลงรักผู้หญิงสองคนในคราวเดียวกัน ตนไม่คาดคิดเลยว่าตนปันใจจากฮัวซูไปรักจื่อซั่ว เหอเซินนัดแนะหมอดูให้ทำนายว่าหยงเหยี่ยนและจื่อซั่วเป็นเนื้อคู่กัน แต่หยงเหยี่ยนกลับไม่เชื่อ เมื่อหยงเหยี่ยนเห็นขบวนขันหมากของฝูคังอัน หยงเหยี่ยนก็เข้าขัดขวาง แต่กลับถูกเหอเซินห้ามไว้ ที่แท้เหอเซินคาดการว่าหย่งซิงจะต้องส่งนักฆ่ามาดักซุ่มอยู่อย่างแน่นอน เป็นไปตามที่เหอเซินคาดการณ์เอาไว้ แม้ว่าไม่มีความเคลื่อนไหวแต่อย่างใด แต่ความจริงแล้วมีนักฆ่าดักซุ่มอยู่เป็นจำนวนมาก เหอฮูหยินสร้างสถานการณ์ให้นักฆ่าซึ่งดักซุ่มอยู่ท่ามกลางคนจำนวนมากปรากฏตัวออกมา แม้ว่านักฆ่าปรากฏตัวออกมาแล้ว แต่ขุนนางที่ต้อนรับแขกเหรื่อที่มาร่วมงานแต่งงานกลับเป็นคนของหย่งซิง เหอเซินเบี่ยงเบนความสนใจขุนนางเพื่อให้หยงเหยี่ยนลอบเข้าไปในงานแต่งงาน ในที่สุดฮัวซูในชุดเจ้าสาวก็พบเห็นหยงเหยี่ยนซึ่งแฝงตัวอยู่ในคณะดนตรี
ตอนที่ 22
เมื่อเห็นหยงเหยี่ยนกลับมา ฮัวซูก็ปรี่เข้าหาหยงเหยี่ยนทันที แต่กลับถูกกุ้ยเจี๋ยขัดขวางเอาไว้ จินเจียซื่อและเหวยเจียซื่อพากันแย่งกันเอาใจเฉียนหลง ทำให้พระองค์ทรงเสียเวลาเสด็จไปที่จวนแม่ทัพฝูคังอัน หยงเหยี่ยนซึ่งลอบเข้าไปในจวนแม่ทัพถูกนักฆ่าของหย่งซิงพบเห็นเข้าจึงถูกตามล่าหมายเอาชีวิตจนหลบหนีเข้าไปในห้องพักของฮัวซูโดยไม่ได้ตั้งใจ หยงเหยี่ยนและฮัวซูโผเข้ากอดด้วยความดีใจที่ได้พบกันอีกครั้ง ฮัวซูยังไม่ทันได้อธิบายถึงสาเหตุที่นางและฝูคังอันแต่งงานกัน นักฆ่าก็บุกเข้ามา เหอเซินให้ความช่วยเหลือพาหยงเหยี่ยนหนี หยงเหยี่ยนรู้สึกขมขื่นเมื่อรู้ความจริงว่าฮัวซูเป็นเจ้าสาวของฝูคังอัน เหอเซินพาหยงเหยี่ยน ไปจากจวนแม่ทัพโดยจงใจให้คนของหย่งซิงพบเห็น หย่งซิงไปที่ห้องพักของฮัวซูโดยเกลี้ยกล่อมนางล้มเลิกการแต่งงานกับฝูคังอัน แต่ฮัวซูกลับยืนกรานว่านางจะแต่งงานกับฝูคังอัน ก่อนกราบไหว้ฟ้าดิน ฮัวซูได้รับการยืนยันจากเฉียนหลงว่าพระองค์ทรงคัดเลือก หยงเหยี่ยนเป็นองค์รัชทายาท เนื่องจากฮัวซูเป็นหญิงสาวชาวบ้านจึงไม่สามารถดำรงตำแหน่งฮองเฮา เพื่ออนาคตของหยงเหยี่ยน ฮัวซูตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะแต่งงานกับฝูคังอัน คำนับฟ้าดินครั้งสุดท้าย หยงเหยี่ยนก็บุกเข้ามาขัดขวางไม่ให้ฮัวซูและฝูคังอันแต่งงานกันด้วยการทูลขอให้เฉียนหลงทรงถอนรับสั่งที่ให้คนทั้งสองแต่งงานกัน เฉียนหลงทรงให้ฮัวซูเป็นคนตัดสินใจว่าจะแต่งงานกับใคร แต่แล้วในที่สุดฮัวซูก็ตัดสินใจดำเนินพิธีแต่งงานให้เสร็จสิ้นไป
ตอนที่ 23
งานแต่งงานเสร็จสิ้นลงทุกคนก็พากันกลับ หยงเหยี่ยนถูกคนร้ายที่หย่งซิงส่งมาจับกุมตัวไป หย่งซิงแสร้งทำเป็นวีรบุรุษช่วยชีวิตหยงเหยี่ยนไว้เพื่อให้ได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจจากเฉียนหลง ในคืนส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอ กุ้ยเจี๋ยมอบยาถอนพิษให้ฝูคังอัน เพื่อให้ฝูคังอันซึ่งไม่รู้ความในตั้งแต่แรกกินยาถอนพิษเข้าไป ฮัวซูจึงตัดสินใจเปิดเผยเรื่องที่นางถูกบีบบังคับแต่งงาน ให้ฝูคังอันรู้ ด้วยความที่ฝูคังอันซาบซึ้งใจมากที่ฮัวซูเสียสละเพื่อช่วยชีวิตตนไว้จึงให้คำมั่นสัญญาต่อนางว่าจะดูแลนางเป็นอย่างดี เฉียนหลงทรงมีพระประสงค์ให้เหอเซินพาพระองค์ไปที่วั่นฮัวโหลวสักครั้งเพื่อให้รู้ว่าหยงเหยี่ยนมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไร เหอเซินทูลเฉียนหลงว่าหยงเหยี่ยนชอบพอจื่อซั่วในระหว่างที่อยู่ที่วั่นฮัวโหลว แต่กลับปกปิดเรื่องที่หย่งซิงส่งคนมาปลิดชีวิตพวกตนเอาไว้โดยทูลเฉียนหลงแต่เพียงว่าคนร้ายเป็นพวกชาวยุทธฝ่ายอธรรม หลังจากที่หยงเหยี่ยนและเหอเซินกลับมาถึงวังหลวง ดูเหมือนว่า ในใจของบรรดาขุนนางใหญ่ต่างคิดอ่านว่าจะทำอะไรกันต่อไป กุ้ยเจี๋ยแนะนำหยงเหยี่ยนฉวยโอกาสที่เข้าเฝ้าเฉียนหลงทูลพระองค์ถึงเรื่องที่ถูกหย่งซิงปองร้ายหมายเอาชีวิต หย่งซิงหมายเอาชีวิตเหอเซิน จินเจียซื่อวิตกกังวลเกรงว่าเหอเซินนำความทูลเฉียนหลง แต่หย่งซิงกลับเชื่อว่าเหอเซินไม่กล้าทำเช่นนั้นแน่นอน บรรดาขุนนางในราชสำนักที่พากันทอดทิ้งเหอเซินในระหว่างที่มีภัยนั้นเมื่อเห็น เหอเซินกลับมาต่างก็พากันมาประจบสอพลอเหอเซินดังเดิม ฝูคังอันไม่พอใจที่กุ้ยเจี๋ยบีบบังคับฮัวซูแต่งงานกับตน กุ้ยเจี๋ยอธิบายว่าทุกอย่างที่ตนทำลงไปนั้นก็เพื่อให้หยงเหยี่ยนได้เป็นองค์รัชทายาท ขอให้ตนบรรลุความปรารถนาเสียก่อนค่อยคิดบัญชีกับตน
ตอนที่ 24
เฉียนหลงทรงมีพระประสงค์ได้รับการยืนยันจากหยงเหยี่ยนว่า หย่งซิงปองร้ายหมายเอาชีวิตของหยงเหยี่ยนและเหอเซินหรือไม่ แม้ว่าหยงเหยี่ยนเกลียดชังหย่งซิงเข้ากระดูกดำก็ตาม แต่ก็ไม่ได้ปริปากพูดความจริงออกมาโดยทูลเฉียนหลงแต่เพียงว่าตนถูกชาวยุทธฝ่ายอธรรมปองร้ายหมายเอาชีวิตเท่านั้น ท้องพระโรง เหอเซินประกาศว่าจะฟ้องร้องเอาผิดองค์ชายพระองค์หนึ่ง ทำให้ทุกคนต่างพากันหวั่นวิตก แต่สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงคือเหอเซินกลับฟ้องร้องเอาผิดองค์ชายสิบห้าหยงเหยี่ยน แท้ที่จริงแล้วการที่เหอเซินทำเช่นนี้นั้นมีเป้าหมายที่จะล้างมลทินให้หยงเหยี่ยนและฮัวซู หยงเหยี่ยนเองก็มีเรื่องทูลฟ้องร้องต่อเฉียนหลง คนที่หยงเหยี่ยนฟ้องร้องเอาผิดไม่ใช่องค์ชายสิบเอ็ดหย่งซิง แต่กลับเป็นขุนนางใหญ่ซึ่งอยู่ใต้อาณัติของหย่งซิงที่ฉ้อราษฏร์บังหลวงทุจริตต่อหน้าที่ หย่งซิงได้แต่นิ่งเฉยสะกดความรู้สึกเอาไว้ เฉียนหลงทรงอบรมหยงเหยี่ยนและหย่งซิงสามัคคีกัน แท้ที่จริงพระองค์ทรงมีพระประสงค์เตือนสติหย่งซิงอย่าได้ปองร้ายหยงเหยี่ยนอีกต่อไป ถ้าหากขัดรับสั่งก็จะถูกลงโทษอย่างหนัก แม้ว่าในอดีตหย่งซิงและเหอเซินเป็นพวกเดียวกัน แต่บัดนี้หย่งซิงกลับปองร้ายหมายเอาชีวิตเหอเซิน แม้ว่าในวันนี้หย่งซิงและเหอเซินต่างกินแหนงแคลงใจกัน แต่ในภายภาคหน้าก็ต้องทำงานด้วยกันเพื่อราชสำนัก เหอเซินขอความช่วยเหลือจากหยงเหยี่ยนเพื่อขจัดปมในใจของตน หยงเหยี่ยนไปที่ วั่นฮัวโหลวขอความช่วยเหลือจากจื่อซั่ว หยงเหยี่ยนพาจื่อซั่วหลบหนีไปจากวั่นฮัวโหลวโดยพานางไปขอพึ่งพิงฮัวซู ภายในที่พักของ ฝูคังอัน หยงเหยี่ยนพบเห็นฝูคังอันและฮัวซูกำลังเซ่นไหว้ดวงวิญญาณบรรพบุรุษด้วยกัน ฮัวซูตกตะลึงเมื่อเห็นข้างกายของ หยงเหยี่ยนมีหญิงอื่น แม้ว่าหยงเหยี่ยนและฮัวซูพบกัน แต่ความสัมพันธ์ของทั้งสองไม่เหมือนวันวานอีกแล้ว ทั้งสองได้แต่มีท่าที เย็นชาต่อกัน จื่อซั่วรู้ดีว่าหยงเหยี่ยนรู้สึกขมขื่นเพียงใด
ตอนที่ 25
กุ้ยเจี๋ยเห็นว่าการจะผลักดันหยงเหยี่ยนเป็นองค์รัชทายาทนั้นจะต้องได้รับการสนับสนุนจากเหอเซิน เมื่อคิดได้เช่นนั้น กุ้ยเจี๋ยจึงมอบของกำนัลเพื่อผูกสัมพันธ์เหอเซิน เหอเซินเป็นโอกาสดีจึงฉวยโอกาสนี้นำของบวงสรวงสำหรับพิธีสถาปนาองค์ รัชทายาทซึ่งจินเจียซื่อทำขึ้นมอบให้กุ้ยเจี๋ย ความจริงแล้วการที่กุ้ยเจี๋ยทำเช่นนี้นั้นมีเป้าหมายใช้หยงเหยี่ยนสร้างความกดดันหย่งซิงเพื่อให้พ่ายแพ้ไม่เป็นท่า หยงเหยี่ยนรู้ถึงเจตนาที่แท้จริงของหย่งซิง ด้วยเหตุนี้จึงตัดสินใจกดดันหย่งซิงด้วยการทูลเสนอพิธีบวงสรวงการสถาปนาองค์รัชทายาทต่อเฉียนหลง เฉียนหลงพร้อมด้วยบรรดาขุนนางใหญ่ในราชสำนักพากันไปที่ปรำพิธี เหอเซินจงใจสับเปลี่ยนของ ทำให้หยงเหยี่ยนคว้าน้ำเหลวกลับไป จื่อซั่วไร้ญาติขาดมิตร หยงเหยี่ยนจึงให้นางพักที่อารามจื่อหยุน จากนั้นก็บอกนางว่าตราบใดที่ตนยังมีชีวิตอยู่ นางจะไม่เดียวดายอีกต่อไป จื่อซั่วหวนนึกถึงเรื่องที่ขุนนางใหญ่คนสนิทขององค์ชายสิบเอ็ด ฉ้อราษฏร์บังหลวงยักยอกสิ่งของช่วยเหลือผู้ประสบภัยขึ้นมา หยงเหยี่ยนสืบหาความจริงพบว่าขุนนางใหญ่ถูกฆ่าปิดปาก ที่แท้เรื่องที่หยงเหยี่ยนพาจื่อซั่วมาพักอยู่ที่อารามจื่อหยุนไม่สามารถหลบเลี่ยงสายตาของหย่งซิงไปได้ จินเจียซื่อและเหวยเจียซื่อต่างพากันโต้เถียงกันด้วยเรื่องลูกชายของพวกนาง จินเจียซื่อหยิบยกอุปมาอุปไมยขึ้นมาเพื่อบอกเป็นนัยให้เหวยเจียซื่อรู้ถึงความสัมพันธ์ของ หยงเหยี่ยนและจื่อซั่ว
ตอนที่ 26
กุ้ยเจี๋ยต้องการให้หยงเหยี่ยนผูกสัมพันธ์ดึงฝูคังอันมาเป็นพวก เนื่องจากในราชสำนักมีเพียงฝูคังอันคนเดียวเท่านั้นที่มีความจงรักภักดีต่อหยงเหยี่ยน แต่ด้วยเรื่องของฮัวซูทำให้หยงเหยี่ยนเกิดความรู้สึกคลางแคลงใจฝูคังอัน การนี้หยงเหยี่ยนจึงไม่ยอมขอความช่วยเหลือจากฝูคังอัน เหวยเจียซื่อไปหาจื่อซั่วเพื่อขอให้นางกลับไปวั่นฮัวโหลวสืบหาหลักฐานการทุจริตบรรดาขุนนางใหญ่ เพื่อให้หยงเหยี่ยนไต่สวนความผิดเสนอต่อเฉียนหลง ถ้าหากหยงเหยี่ยนทำได้ดีก็จะได้รับความไว้วางพระทัยจากเฉียนหลง หลังจากที่หยงเหยี่ยนรู้เรื่องนี้แล้วก็ขัดขวางไม่ให้จื่อซั่วกลับไปที่วั่นฮัวโหลว นึกไม่ถึงว่าจื่อซั่วกลับยืนกรานว่าจะเป็นสายลับแฝงตัวในวั่นฮัวโหลว หลังจากที่หย่งซิงรู้ถึงเป้าหมายการกลับไปวั่นอัวโหลวของจื่อซั่วแล้ว หย่งซิงก็ส่งขุนนางใหญ่จำนวนหนึ่งไปที่วั่นฮัวโหลวโดยจงใจให้จื่อซั่วรวบรวมหลักฐานการกระทำความผิด ฝูคังอันได้รับหลักฐานการซื้อขายตำแหน่งของขุนนางภายใต้อาณัติของหย่งซิง ตลอดจนจนหมายลับที่ผิดกฎหมายและใช้ติดต่อกัน หย่งซิงไหวตัวทันจึงขัดขวางไม่ให้ฏีกาถึงเฉียนหลง ฮัวซูแนะนำฝูคังอันให้ขอความช่วยเหลือจากหยงเหยี่ยนทูลถวายฏีกาต่อเฉียนหลง แต่หยงเหยี่ยนกลับไม่ยินดีพบฝูคังอัน เพื่อให้เฉียนหลงทรงลงอาญาขุนนางทุจริต ฮัวซูจึงดัดสินใจนำฏีกาไปมอบให้หยงเหยี่ยนด้วยตัวเอง ด้วยความที่หยงเหยี่ยนทั้งรักทั้งชังฮัวซู เดิมทีหยงเหยี่ยนไม่ยอมพบหน้าฮัวซู แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ หลังจากที่ฮัวซูมอบฏีกาให้หยงเหยี่ยนแล้วก็จากไป หลังจากที่ฮัวซูจากไปแล้ว หยงเหยี่ยนก็ดื่มเหล้าดับทุกข์ รายชื่อขุนนางที่ทุจริตที่ปรากฏอยู่ในฏีกาของฝูคังอันล้วนแล้วแต่เป็นคนของเหอเซินทั้งนั้น ถ้าหากต้องการให้ หยงเหยี่ยนเป็นองค์รัชทายาท ถ้ากหากเป็นไปได้ไม่ควรล่วงเกินเหอเซินเป็นอันขาด กุ้ยเจี๋ยไม่ต้องการให้หยงเหยี่ยนทูลถวายฏีกาต่อเฉียนหลง แต่เพื่อความถูกต้อง หยงเหยี่ยนทูลถวายฏีกาต่อเฉียนหลง ทั้งที่ขุนนางที่ทุจริตเป็นคนของเหอเซิน
ตอนที่ 27
หยงเหยี่ยนนำฏีกาของฝูคังอันทูลถวายเฉียนหลง นึกไม่ถึงว่าฏีกากลับว่างเปล่า กุ้ยเจี๋ยรู้ดีว่าหยงเหยี่ยนต้องนำฏีกา ทูลถวายเฉียนหลงอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงตัดสินใจสับเปลี่ยนฏีกาเสียก่อน ฮัวซูไปไหว้พระที่อารามจื่อหยุน นึกไม่ถึงว่าฮัวซูได้พบกับจื่อซั่วเข้าโดยบังเอิญ จื่อซั่วเปิดเผยความจริงให้ฮัวซูรู้ว่าหยงเหยี่ยนคิดถึงนางไม่เสื่อมคลาย แต่ฮัวซูกลับแสร้งไม่ยินดียินร้าย ทำให้จื่อซั่วเข้าใจผิดคิดว่าฮัวซูไม่ภักดีต่อความรัก หยงเหยี่ยนไปที่อารามจื่อหยุนเพื่อพบจื่อซั่ว นึกไม่ถึงว่าได้พบฮัวซู ฮัวซูเชื่อว่าการที่หยงเหยี่ยนไม่นำฏีกาทูลถวายเฉียนหลงเป็นเพราะคลางแคลงใจฝูคังอัน ก่อนที่ฮัวซูจะจากไป ฮัวซูบอกหยงเหยี่ยนว่าฝูคังอันไม่ได้ทำอะไรผิดต่อหยงเหยี่ยนแต่อย่างใด จื่อซั่วมอบหลักฐานการกระทำความผิดของขุนนางทุจริตให้หยงเหยี่ยน เหวยเจียซื่อแนะนำ หยงเหยี่ยนให้นำหลักฐานการกระทำความผิดของขุนนางทุจริตให้กุ้ยเจี๋ยตรวจสอบเสียก่อน แต่เนื่องจากกุ้ยเจี๋ยขัดขวางหยงเหยี่ยนนำฏีกาของฝูคังอันทูลถวายเฉียนหลงมาก่อน ด้วยเหตุนี้หยงเหยี่ยนจึงตัดสินใจนำหลักฐานการกระทำความผิดของขุนนางทุจริตทูลถวายเฉียนหลงด้วยตนเอง ในท้องพระโรง ฝูคังอันทูลเอาผิดขุนนางที่ทุจริตซึ่งเป็นคนของเหอเซินต่อเฉียนหลง หยงเหยี่ยนนำหลักฐานการกระทำความผิดออกมายืนยัน เฉียนหลงทรงตัดสินพระทัยให้องค์ชายสิบเอ็ดและองค์ชายสิบห้ารับผิดชอบคดีนี้เพื่อทดสอบองค์ชายทั้งสองว่าเคร่งครัดต่อกฏหมายเพียงใด หยงเหยี่ยนสืบคดีจนพบว่าคดีนี้มีส่วนเกี่ยวพันกับกุ้ยเจี๋ย ที่แท้ทั้งหมดเป็นแผนการของหย่งซิงที่ใช้จื่อซั่วเป็นเครื่องมือ เนื่องจากหย่งซิงไม่อยากล่วงเกินเหอเซิน ด้วยเหตุนี้จึงให้พยานกลับคำให้การ หยงเหยี่ยน พบว่ากุ้ยเจี๋ยผู้เป็นลุงเกี่ยวข้องกับการทุจริต ด้านหนึ่งนั้นต้องปฏิบัติตามกฎหมายอย่างเคร่งครัด อีกด้านหนึ่งก็เห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันญาติ ทำให้หยงเหยี่ยนไม่รู้จะทำอะไรดีจึงตัดสินใจไปขอความคิดเห็นจากเหอเซิน
ตอนที่ 28
หยงเหยี่ยนลังเลใจด้วยไม่สามารถตัดสินใจว่าจะเอาผิดดำเนินคดีต่อกุ้ยเจี๋ยหรือไม่ เหอฮูหยินให้คำแนะนำหยงเหยี่ยนเห็นแก่ญาติพี่น้องเป็นสำคัญ เหวยเจียซื่อร้องเพลงกล่อมเด็กอยู่หน้าห้องพักหยงเหยี่ยนเพื่อให้หยงเหยี่ยนหวนนึกถึงความทรงจำวัยเยาว์ของลุงหลานที่มีต่อกัน ด้วยความที่หยงเหยี่ยนเห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันท์ญาติจึงเผาทำลายสำนวนความผิดของกุ้ยเจี๋ย แต่ ขุนนางใต้อาณัติของกุ้ยเจี๋ยกลับถูกลงโทษ การนี้ทำให้หยงเหยี่ยนคำนึงถึงความเป็นธรรมขึ้นมาจึงตัดสินใจเอาผิดกุ้ยเจี๋ย ทั้งที่ กุ้ยเจี๋ยมีความผิดต้องโทษประหารชีวิต แต่หยงเหยี่ยนกลับยินดีรับโทษแทนกุ้ยเจี๋ย เฉียนหลงทรงลงอาญากุ้ยเจี๋ยด้วยการยึดทรัพย์สินเป็นของหลวง ปลดเป็นสามัญชน หยงเหยี่ยนไม่เข้าใจว่าทั้งที่กุ้ยเจี๋ยเป็นคนมัธยัสถ์ แต่เหตุใดกลับฉ้อราษฏร์บังหลวง กุ้ยเจี๋ยบอกหยงเหยี่ยนว่าตนทำทุกอย่างเพียงเพื่อให้หยงเหยี่ยนได้เป็นองค์รัชทายาท ทุกอย่างที่ทำไปไม่ว่าซื้อข่าว ผูกสัมพันธ์กับ ขุนนางทั้งหลายล้วนแล้วแต่ต้องใช้เงินทองทั้งนั้น หยงเหยี่ยนรู้สึกว่าตนให้ร้ายกุ้ยเจี๋ย กุ้ยเจี๋ยกลับบอกหยงเหยี่ยนว่าหากหยงเหยี่ยนได้เป็นองค์รัชทายาทก็คุ้มค่า เหวยเจียซื่อแอบนำทรัพย์สินของมีค่าไปให้กุ้ยเจี๋ย แต่กลับถูกเฉียนหลงทรงขัดขวาง เฉียนหลงทรงมีรับสั่งว่าเมื่อหยงเหยี่ยนเห็นกฎหมายเป็นสำคัญ ถึงแม้ว่าต้องสูญเสียกุ้ยเจี๋ยไป แต่ก็สามารถเรียกศรัทธาจากบรรดาขุนนางทั้งหลายได้ เฉียนหลงทรงมีรับสั่งต่อไปว่าพระองค์ทรงตัดสินพระทัยแล้วว่าจะสถาปนาหยงเหยี่ยนเป็นองค์รัชทายาท จื่อซั่วสืบพบว่าองค์ชายสิบเอ็อหย่งซิงสั่งให้พยานกลับคำให้การ กุ้ยเจี๋ยถูกยึดทรัพย์สินเป็นของหลวง หยงเหยี่ยนไปพบจื่อซั่วที่อารามจื่อหยุน นึกไม่ถึงว่าพบเห็นกุ้ยเจี๋ยตั้งแผงหมอดูอยู่ที่หน้าอารามจื่อหยุน
ตอนที่ 29
แม้ว่าองค์ชายสิบเอ็ดหย่งซิงปิดคดีของอู๋เจิ้งเต๋อแล้วก็ตาม แต่เมื่อหยงเหยี่ยนพบความจริงว่าบรรดาขุนนางใหญ่ทำหลักฐานเท็จขึ้นมา ทำให้หยงเหยี่ยนตัดสินใจสืบหาความจริงจนถึงที่สุด เฉียนหลงทรงเห็นด้วยกับหยงเหยี่ยน พระองค์จึงทรงมีพระบัญชาให้พิจารณาคดีใหม่ ผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังอู๋เจิ้งเต๋อคือเหอเซิน และผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังเหอเซินคือหย่งซิง ด้วยเหตุนี้คดีนี้จึงเป็นคดีใหญ่ เฉียนหลงทรงใช้ความตายข่มขู่บรรดาขุนนางใหญ่ แต่บรรดาขุนนางใหญ่กลับไม่ยอมรับ หยงเหยี่ยนตัดสินใจทูลเชิญเฉียนหลงเสด็จไปที่วั่นฮัวโหลว จากความช่วยเหลือของจื่อซั่ว บรรดาขุนนางใหญ่ต่างพากันพูดคุยถึงคดีของอู๋เจิ้งเต๋ออย่างออกอรรถรส ทันใดนั้น เฉียนหลงและหยงเหยี่ยนก็พากันบุกเข้ามาจับได้คาหนังคาเขา อู๋เจิ้งเต๋อเห็นว่าไม่สามารถรอดพ้นความผิดไปได้จึงเปิดเผยผู้บงการอยู่เบื้องหลังออกมาว่าเหอเซินและหย่งซิงต่างส่งนักฆ่าฆ่าคนปิดปาก ขณะที่หยงเหยี่ยนกำลังควบคุมตัวอู๋เจิ้งเต๋อ กลับไปไต่สวนที่วังหลวงนั่นเองถูกคนร้ายหมายเอาชีวิต โชคดีที่ฝูคังอันช่วยชีวิตหยงเหยี่ยนเอาไว้ แต่น่าเสียดายทำให้อู่เจิ้งเต๋อหลบหนีไปได้ อู๋เจิ้งเต๋อรู้ดีว่าตนต้องถูกฆ่าปิดปากอย่างแน่นอน เพื่อรักษาชีวิตเอาไว้จึงตัดสินใจมอบตัวยอมรับการไต่สวน อู๋เจิ้งเต๋อ ติดต่อฮัวซูฮูหยินแม่ทัพ ฮัวซูนำความบอกเหวยเจียซื่อว่าคนร้ายหลบหนีคดียินดีมอบตัว เนื่องจากก่อนหน้านี้หย่งซิงไม่ได้สะสางคดีให้เป็นที่เรียบร้อย เฉียนหลงจึงทรงมีพระบัญชาให้หยงเหยี่ยนรับผิดชอบคดี อู๋เจิ้งเต๋อให้การสารภาพทั้งหมด แต่เหอเซินซึ่งเจ้าเล่ห์เพทุบาย เงินสินบนทั้งหมดผ่านมือเหอฮูหยิน ด้วยเหตุนี้จีงไม่มีหลักฐานเอาผิดเหอเซิน
ตอนที่ 30
นับเป็นอีกครั้งที่หยงเหยี่ยนรับผิดชอบคดีใหญ่ เหวยเจียซื่อจึงทูลขอพระเมตตาจากเฉียนหลงให้ทรงให้คำแนะนำ หยงเหยี่ยน แต่เฉียนหลงก็ไม่รู้ว่าจะทรงให้คำแนะนำหยงเหยี่ยนอย่างไรดี แม้ว่าเต็มไปด้วยอันตราย แต่ฝูคังอันก็ยินดีให้ความช่วยเหลือหยงเยี่ยน อย่างเต็มที่ ฮัวซูไม่ต้องการให้ฝูคังอันเกี่ยวพันคดีจึงเสนอให้ฝูคังอันไปดูแลความเรียบร้อยชายแดน เหอเซินนัดหยงเหยี่ยนไปเที่ยวที่ วั่นฮัวโหลวเพื่อรำลึกความหลังที่ตกทุกข์ได้ยากด้วยกัน เหอเซินเตือนสติหยงเหยี่ยนโดยบอกเป็นนัยให้เหอเซินรู้ว่าตนมีบุญคุณต่อ หยงเหยี่ยนเป็นอันมาก ในทางกลับกันหยงเหยี่ยนก็บอกเป็นนัยให้เหอเซินรู้ว่าการที่ตนมีวันนี้ล้วนแล้วแต่ ได้รับการสั่งสอนจากเหอเซินทั้งนั้น เหอเซินย้ำว่าตนไม่คิดทรยศต่อน้ำใจที่มีต่อกัน แต่ถึงอย่างไรตนก็ต้องสืบคดีนี้จนถึงที่สุด สืบเนื่องจากคดีของอู๋เจิ้งเต๋อ เฉียนหลงทรงเตือนสติหยงเหยี่ยนอย่าได้ใกล้ชิดกับเหอเซินจนเกินไป หยงเหยี่ยนรู้สึกฉงน เฉียนหลงจงทรงอธิบายว่าแม้ว่าเหอเซินเป็น ขุนนางชั่ว เห็นแก่ผลประโยชน์ แต่เหอเซินก็มีประโยชน์ต่อราชสำนักและแผ่นดินต้าชิง หยงเหยี่ยนไม่มีทางเลือกจึงต้องจำใจน้อมรับพระประสงค์เฉียนหลง เหอฮูหยินถูกไต่สวนความผิดโดยที่เหอเซินไปทำงานที่กรมกลาโหมตามปกติ เนื่องจากเหอฮูหยินมีไหวพริบและมีสติปัญญา ไม่ด้อยกว่าเหอเซิน หย่งซิงเชื่อว่าหยงเหยี่ยนไม่สามารถเค้นความจริงจากเหอฮูหยินอย่างง่ายดายแน่นอน
ตอนที่ 31
หยงเหยี่ยนใช้ความคิดอยู่ที่วั่นฮัวโหลวอยู่พักใหญ่ ในที่สุดหยงเหยี่ยนก็พบว่าเหอเซินและเหอฮูหยินรักกันมาก ขณะที่ไต่สวนเหอฮูหยิน เพื่อเค้นความจริงจากปากเหอฮูหยิน หยงเหยี่ยนจึงตัดสินใจโกหกเหอฮูหยินด้วยการบอกนางว่าตนได้นำคำให้การของนางทูลถวายเฉียนหลงแล้ว เชื่อว่าเมื่อเหอเซินรู้เรื่องนี้จะต้องยอมรับผิดแต่เพียงผู้เดียวเพื่อให้เหอฮูหยินพ้นความผิด ขอเพียงเหอฮูหยินเปิดเผยความจริงเพื่อเอาผิดจินเจียซื่อและหย่งซิง ตนให้คำมั่นสัญญาว่าให้ความเป็นธรรมแก่เหอเซิน เฉียนหลงและเหอเซินพากันมารับฟังการ ไต่สวน เหอฮูหยินต้องการปกปิดผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังเอาไว้ นางจึงฉวยโอกาสที่ทุกคนไม่ระวังตัวตัดสินใจฆ่าตัวตาย การไต่สวนคดีของ หยงเหยี่ยนเป็นเหตุให้เหอฮูหยินเสียชีวิตสร้างความเศร้าโศกเสียใจให้เหอเซินเป็นอันมาก เฉียนหลงทรงกริ้วมากที่ผลการไต่สวนคดีออกมาเช่นนี้ หยงเหยี่ยนกลับเห็นว่าวิธีการสืบหาความจริงของตนนั้นมาถูกทางแล้ว แต่ก็รู้สึกเสียดายที่เหอฮูหยินฆ่าตัวตายไปเสียก่อน เพื่อแสดงความจริงใจต่อเหอฮูหยิน หยงเหยี่ยนสวมชุดไว้ทุกข์เพื่อไว้อาลัยให้นาง หย่งซิงส่งคนไปขืนใจแล้วฆ่าจื่อซั่ว เพื่อให้หยงเหยี่ยนเข้าใจว่าการนี้เหอเซินล้างแค้นให้เหอฮูหยิน ถ้าหากหยงเหยี่ยนฆ่าขุนนางใหญ่ในราชสำนัก หยงเหยี่ยนไม่มีวันได้เป็นองค์รัชทายาทอย่างแน่นอน ด้วยความที่หยงเหยี่ยนเศร้าโศกเสียใจต่อการตายของจื่อซั่ว จึงทำให้หยงเหยี่ยนขาดสติหลงกลแผนการของ หย่งซิงโดยง่าย หยงเหยี่ยนคว้ากระบี่หมายปลิดชีวิตเหอเซิน ฮัวซูเตือนสติหยงเหยี่ยนอย่าได้วู่วาม หากหยงเหยี่ยนฆ่าเหอเซิน หยงเหยี่ยนก็ไม่สามารถดำรงตำแหน่งองค์รัชทายาท การนี้ทุกสิ่งที่ทุกคนลงแรงไปก็เปล่าประโยชน์ หยงเหยี่ยนไม่ฟังคำเตือนของฮัวซูโดยยืนกรานว่าจะปลิดชีวิตเหอเซินให้ได้ ฮัวซูใช้ความตายข่มขู่ หยงเหยี่ยนถึงยอมวางกระบี่ในมือลง
ตอนที่ 32
เหอเซินบอกหยงเหยี่ยนว่าตนไม่ได้ฆ่าจื่อซั่ว แต่หยงเหยี่ยนกลับไม่เชื่อ เฉียงหลงทรงตัดสินพระทัยให้ฝูคังอันรับผิดชอบคดี ฝูคังอันสืบหาความจริงพบว่าพ่อบ้านของเหอเซินไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย ฮัวซูขอให้เถ้าแก่วั่นฮัวโหลวบรรยายรูปพรรณสัณฐานคนร้ายออกมา แต่น่าเสียดายกลับถูกคนร้ายชิงฆ่าปิดปากเสียก่อน กุ้ยเจี๋ยเชื่อว่าเหอเซินไม่มีทางล้างแค้นให้ฮูหยินจนล่วงเกิน เบื้องสูงเป็นอันขาด การนี้เชื่อว่าต้องเป็นฝีมือของหย่งซิงที่ต้องการใช้ความตายของจื่อซั่วเพื่อให้หยงเหยี่ยนและเหอเซินบาดหมางใจกัน กุ้ยเจี๋ยแนะนำฝูคังอันแสร้งทำทีว่ารู้เบาะแสคนร้ายแล้ว ตระเตรียมการจับกุมมาดำเนินคดี ในที่สุดฝูคังอันก็จับกุมตัวสายสืบของหย่งซิงเอาไว้ได้ เมื่อหย่งซิงพบว่าหลงกลติดกับแล้วจึงลักพาตัวฮัวซูไปเพื่อล่อให้หยงเหยี่ยนมาช่วยเหลือนาง หย่งซิงส่งนักฆ่าจำนวนมากดักซุ่มเอาไว้หมายเอาชีวิตหยงเหยี่ยน หยงเหยี่ยนกำลังตกอยู่ในอันตราย ฝูคังอันมาถึงช่วยชีวิตหยงเหยี่ยนเอาไว้จนตนเองได้รับบาดเจ็บสาหัสเสียเอง ในที่สุดคดีของจื่อซั่วก็กระจ่าง หย่งซิงจำต้องรับสารภาพ เพียงเพื่อตำแหน่งองค์รัชทายาททำให้ทุกคนได้รับความเดือดร้อน หยงเหยี่ยนไม่อยากผูกใจเจ็บอีกต่อไปจึงทูลขอพระเมตตาจากเฉียนหลงทรงไว้ชีวิตหย่งซิง ฝูคังอันได้รับบาดเจ็บสาหัส ก่อนที่ฝูคังอันจะสิ้นใจได้ทูลขอให้เฉียนหลงทรงเปิดเผยชาติกำเนิดที่แท้จริงให้ตนรู้ เฉียนหลงทรงไม่อยากให้ฝูคังอัน รู้ว่าฝูคังอันเป็นลูกชายขุนนางที่กระทำความผิด พระองค์จึงทรงยอมรับว่าฝูคังอันเป็นลูกชายของพระองค์ หยงเหยี่ยนได้รับการสถาปนาเป็นองค์รัชทายาท หย่งซิงกลายเป็นคนเสียสติ ฮัวซูนำป้ายวิญญาณของฝูคังอันเดินทางกลับบ้านเกิด หยงเหยี่ยนตามนางมาเพื่อรั้งนางเอาไว้ แต่ฮัวซูตัดสินใจแล้วว่าจะจากไปพร้อมกับฝูคังอัน หยงเหยี่ยนและฮัวซูจากกันไปด้วยความอาลัยอาวรณ์....