กรุงเทพฯ--7 เม.ย.--โรงพยาบาลสมิติเวช
13 เมษายน ของทุกปี ถือเป็นวันผู้สูงอายุของคนไทยและเป็นธรรมเนียบปฎิบัติสำหรับหลายๆ ครอบครัวได้หันมาใส่ใจกับวันดังกล่าว สมิติเวชเล็งเห็นถึงความสำคัญของผู้สูงอายุ ที่เปรียบเสมือนเสาหลักของครอบครัวและสังคม โดยในปัจจุบันพบว่ามีแนวโน้มเติบโตมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง หากครอบครัวและสังคมได้รับความรู้ที่ถูกต้อง จะช่วยผู้สูงอายุรับรู้วิธีการรับมือกับวัยดังกล่าวซึ่งจะเป็นการลดช่องว่างระหว่างวัย และส่งผลดีต่อครอบครัวและสังคมอีกด้วย
นพ.ภานุพงศ์ จิตะสมบัติ จิตแพทย์ รพ.สมิติเวช สุขุมวิท กล่าวว่า “ในช่วง 50 ปี ที่ผ่านมา ผลการสำรวจจำนวนผู้สูงอายุในประเทศไทย พบว่า มีผู้สูงอายุจำนวน 4% แต่ในปัจจุบัน พบจำนวนผู้สูงอายุมากถึง 10% เนื่องจากการแพทย์ที่ก้าวหน้าการได้รับการรักษาที่ดีไม่มีโรคแทรกซ้อน
การเปลี่ยนแปลงด้านร่างกายและอารมณ์ นพ.ภานุพงศ์ กล่าวว่า โดยทั่วไปร่างกายมีการซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอแต่ทุกคนมีขีดจำกัด ดังนั้นช่วงที่อายุน้อยร่างกายซ่อมแซมค่อนข้างดี อายุมากขึ้นการซ่อมแซมน้อยลงประกอบกับการที่ฮอร์โมนลดลงก็นำมาสู่โรคต่างๆ เช่น ตาฟาง หูไม่ดี การนอนหลับสั้น สำหรับด้านจิตใจ สมองเป็นเบอร์หนึ่งในการสั่งการณ์ระบบสมองเสื่อมตามร่างกาย ส่วนนี้ได้ส่งผลให้ความจำสั้น ส่งผลต่ออารมณ์ หากที่ผ่านมาได้รับการสูญเสียย่อมกระตุ้นให้เกิดความเหงา และผู้สูงอายุที่เป็นหญิงร่างกายและและอารมณ์มีการเปลี่ยนแปลงชัดเจนในช่วงหมดประจำเดือน สำหรับฮอร์โมนในผู้สูงอายุที่เป็นชายยังไม่มีความชัดเจนทางการแพทย์ อีกทั้ง มีสารสื่อประสาทเสื่อมลงส่งผลให้อารมณ์เปลี่ยนแปลงและหดหู่แบบมีสาเหตุ นอกจากสารสื่อประสาทแล้วความเหงาและความเครียดจึงเกิดเป็นความกังวลขึ้นมา นพ.ภานุพงศ์ กล่าวเสริม
ครอบครัวและสังคมสามารถทำความเข้าใจความต้องการของผู้สูงอายุใน 4 ประเด็นดังนี้
ต้องการความแข็งแรง — แก่แล้วไม่แข็งแรง สุขภาพที่ดีจึงเป็นความต้องการขั้นพื้นฐาน
ต้องการความช่วยเหลือ — เนื่องจากทำอะไรได้ไม่เต็มที่ จึงต้องการคนคอยช่วยเหลือเพื่อให้การดำเนินชีวิตได้ราบรื่นสมบูรณ์
ต้องการเงิน — เนื่องจากไม่ได้ทำงาน การได้รับเงินเยียวยา จึงช่วยสร้างความมั่นใจและตอบสนองความต้องการของผู้สูงอายุได้
ต้องการยา — ผู้สูงอายุร่างกายไม่แข็งแรงสมบูรณ์ การได้รับการรักษาที่ถูกต้องก็จะช่วยให้การดำเนินชีวิตเป็นปกติ ลดความเครียดทางจิตใจร่วมดัวย
อีกทั้ง การที่ผู้สูงอายุต้องอยู่ในสภาวะเหงาจากเหตุต่างๆ ก็ส่งผลต่อจิตใจด้วยเช่นกัน เช่น เหงาเพราะต้องมีการปรับตัวที่มากขึ้น เนื่องจากการไม่ได้ทำงานรวมถึงการมีเวลาว่างที่เพิ่มขึ้น ผู้สูงอายุจึงต้องปรับตัวให้ได้ ในครอบครัวจึงต้องช่วยสนับสนุนกิจกรรมต่างๆ เหงาเนื่องจากถูกมองข้ามไป การได้รับการตามใจจากครอบครัวควรพิจารณาเป็นประเด็นไปว่ามีขอบเขตและความสามารถได้อย่างไร เหงาด้วยสูญเสียและขาดความเชื่อมั่นในตนเอง เชื่อว่าตนเองสำคัญน้อย ได้รับการเปรียบเทียบ เหงาจึงเกิดเป็นความเครียด จะเห็นว่า ความเหงาจากสภาวะต่างๆ ครอบครัวจะสามารถทำความเข้าใจได้
สำหรับผู้สูงอายุนั้น แพทย์แนะนำว่า ไม่ต้องทำความเข้าใจการเปลี่ยนไปของเจนเนเรชั่นต่างๆ แต่ปรับตนเองให้เข้าใจการภาวะดังกล่าว ผลกระทบจากลูกหลานก็จะไม่มาก ทั้งนี้ คนเรามีความสามารถในการปรับตัวไม่เท่ากัน เนื่องจาก
1. ฐานะทางการเงินดี สภาวะความเป็นอยู่ พออยู่ พอดี พอกิน พอสบายก็ส่งผลให้ปรับตัวได้ดี
2. การมีทัศนะ การได้รับความรู้ต่างๆ ทำให้ปรับตัวได้ดี การเรียนรู้สิ่งต่างๆ ตลอดเวลา
3.สุขภาพที่ดีมีผลต่อการปรับตัวได้ดี
4. ความเครียด ทำให้เราปรับตัวยาก สาเหตของคนสูงอายุที่วุ่นวาย พัฒนาไม่ดี ปรับตัวไม่ดี
ทั้งนี้ การดำเนินชีวิตที่สมบูรณ์ในภาวะปกติของผู้สูงอายุตั้งแต่ต้นนั้น หากจะต้องสูญเสียทางจิตใจก็จะสามารถเตรียมพร้อมและรับได้ แต่ผู้ที่ผ่านชีวิตมาด้วยความกดดัน ข้อจำกัดต่างๆ ในการดำเนินชีวิตนั้นไม่ได้เติมเต็มทางอารมณ์ พอถึงวัยสูงอายุยังไม่เต็มยังไม่รู้ตัวยังไม่พร้อมสูญเสียเนื่องด้วยความไม่สมบูรณ์ที่ผ่านมาในอดีตนพ.ภานุพงศ์ กล่าวสรุป
ทั้งนี้ สังคมควรหันมาให้ความช่วยเหลือดูแลเอาใจใส่ผู้สูงอายุเป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูกตเวที อันเป็นวัฒนธรรมที่ดีงามของสังคมไทย รวมถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตระหนักถึงความสำคัญและผู้ดำเนินงานต้องรู้ปัญหาจริง ในส่วนนี้จะสามารถทำให้คุณภาพชีวิตผู้สูงอายุดีขึ้น สำหรับวงการแพทย์เอง ควรเตรียมความพร้อมและตื่นตัว พร้อมร่วมพัฒนาทางการแพทย์ให้มีความจำเพาะและเหมาะสมกับผู้สูงอายุ ในด้านจิตเวชเป็นส่วนสำคัญที่จะสร้างให้เกิดความเข้าใจและตามให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลง
ข้อมูลประชาสัมพันธ์โดย
แผนกจิตเวช โรงพยาบาลสมิติเวช สุขุมวิท โทรศัพท์ 02-711-8181