อิตาลีเป็นประเทศหนึ่งที่กิจการร้านอาหารไทยยังมีโอกาสขยายตัวได้อีกมาก เนื่องจากยังมีจำนวนน้อยเมื่อเทียบกับร้านอาหารเอเชียของชาติอื่นๆ ประกอบกับชาวอิตาเลียนไม่ปิดกั้นอาหารต่างชาติและยอมรับมาตรฐานสุขอนามัยของอาหารนำเข้าจากประเทศไทยอยู่ก่อนแล้ว ทั้งนี้ เพื่อให้การดำเนินธุรกิจเป็นไปอย่างราบรื่นและแข่งขันได้กับร้านอาหารเอเชียจากชาติอื่นๆ ผู้ประกอบการที่สนใจเข้าไปลงทุนจึงควรศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับธุรกิจร้านอาหารในอิตาลีอย่างละเอียด
ข้อมูลที่ควรทราบในการทำธุรกิจร้านอาหารไทยในอิตาลีมีดังนี้
ต้นทุนการประกอบการ การลงทุนเปิดร้านอาหารในอิตาลีต้องใช้เงินลงทุนค่อนข้างสูงโดยเฉพาะต้นทุนค่าสถานที่ เนื่องจากอิตาลีมีโบราณสถานจำนวนมากทำให้มีอาคารที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบกิจการร้านอาหารได้จำกัด ต้นทุนค่าธรรมเนียมต่างๆ อาทิ การจ้างที่ปรึกษาธุรกิจเพื่อช่วยประสานงานในการขออนุญาตจากหน่วยงานต่างๆ ต้นทุนในการดำเนินงานโดยเฉพาะค่าจ้างแรงงานที่ค่อนข้างสูงเนื่องจากกฎหมายแรงงานของอิตาลีค่อนข้างเข้มงวด อาทิ ข้อกำหนดให้ต้องจ่ายโบนัสให้พนักงาน 2 เดือน และค่าใช้จ่ายด้านประกันสังคมที่อยู่ในระดับสูง
ร้านอาหารไทยในอิตาลี ปัจจุบันมีเพียง 10 ร้านจากจำนวนร้านอาหารเอเชียทั้งหมดกว่า 3,000 ร้าน ซึ่งส่วนใหญ่มีการตกแต่งแบบไทยและให้บริการอาหารไทย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีการใช้พ่อครัวและแม่ครัวที่ไม่ใช่คนไทยจึงทำให้รสชาติอาหารผิดเพี้ยนไป
คู่แข่ง
คู่แข่งสำคัญของร้านอาหารไทยในอิตาลี คือ ร้านอาหารจีนซึ่งมีอยู่เกือบ 3,000 ร้าน และได้รับความนิยมอย่างมากเนื่องจากราคาถูก ขณะเดียวกันผู้ประกอบการจีนส่วนใหญ่มีประสบการณ์ค่อนข้างสูงเพราะอาศัยอยู่ในอิตาลีมานาน อีกทั้งมีต้นทุนอยู่ในระดับต่ำเพราะพนักงานส่วนใหญ่เป็นสมาชิกในครอบครัว ประกอบกับสามารถหาวัตถุดิบประกอบอาหารจีนได้ง่ายด้วยราคาไม่สูงนัก เนื่องจากมีร้านของชาวจีนที่อาศัยอยู่ในอิตาลีนำเข้ามาจำหน่ายอย่างต่อเนื่อง นอกจากร้านอาหารจีนแล้วร้านอาหารญี่ปุ่นและอิตาเลียนก็เป็นคู่แข่งสำคัญเช่นกันเนื่องจากปัจจุบันได้รับความนิยมอย่างมากจากผู้บริโภค ทั้งนี้ เป็นที่สังเกตว่าร้านอาหารของคู่แข่งเหล่านี้ส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในเมืองใหญ่เท่านั้น
แหล่งวัตถุดิบ วัตถุดิบและเครื่องปรุงอาหารไทยและอาหารเอเชียส่วนใหญ่นิยมนำเข้าจากฝรั่งเศส เนื่องจากมีราคาถูกกว่าการนำเข้าจากประเทศไทยโดยตรง โดยวางจำหน่ายในร้านของชาวจีนหรือซูเปอร์มาร์เกตในเมืองใหญ่
ระเบียบการตั้งร้านอาหารในอิตาลี
ผู้บริหารร้านอาหารต้องผ่านการฝึกอบรมวิธีการบริหารภัตตาคารจากหน่วยงานของอิตาลี และร้านอาหารต้องได้รับใบอนุญาตจำหน่ายอาหารและเครื่องดื่ม ทั้งนี้ การสอบขอใบอนุญาตหรือการฝึกอบรมต่างๆ ต้องดำเนินการโดยใช้ภาษาอิตาลี
อาคารที่ใช้ประกอบกิจการร้านอาหารต้องได้รับใบอนุญาตประกอบกิจการร้านอาหาร และผ่านการรับรองจากหน่วยงานด้านสุขอนามัยว่าสามารถใช้เป็นพื้นที่ประกอบกิจการร้านอาหารได้
พ่อครัวและแม่ครัวรวมทั้งพนักงานบริการต้องมีใบอนุญาตทำงานในร้านอาหาร ทั้งนี้ การนำเข้าพ่อครัวและแม่ครัวจากต่างประเทศจะต้องได้รับอนุญาตจากรัฐบาลอิตาลีก่อน แต่ปัจจุบันเจ้าของร้านอาหารไทยยังไม่ได้รับอนุญาตให้ขอวีซ่าเพื่อนำพ่อครัวและแม่ครัวไทยเข้าไปทำงานในอิตาลี
มีข้อเสนอแนะว่าหากผู้ประกอบการต้องการความสะดวกในการเปิดร้านอาหาร วิธีหนึ่งคือการซื้อกิจการต่อจากผู้ประกอบการเดิม วิธีนี้นอกจากจะช่วยลดขั้นตอนการขอมีใบอนุญาตจำหน่ายอาหารและเครื่องดื่มแล้วยังไม่ต้องยุ่งยากกับการปรับปรุงอาคารเพื่อใช้ประกอบกิจการร้านอาหาร อย่างไรก็ตาม มีข้อควรระวังในการซื้อกิจการต่อจากเจ้าของเดิม คือ ผู้ประกอบการต้องรับภาระหนี้สินเดิมและภาระภาษีของร้านเดิมด้วย
--ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย เมษายน 2548--
-พห-
ข้อมูลที่ควรทราบในการทำธุรกิจร้านอาหารไทยในอิตาลีมีดังนี้
ต้นทุนการประกอบการ การลงทุนเปิดร้านอาหารในอิตาลีต้องใช้เงินลงทุนค่อนข้างสูงโดยเฉพาะต้นทุนค่าสถานที่ เนื่องจากอิตาลีมีโบราณสถานจำนวนมากทำให้มีอาคารที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบกิจการร้านอาหารได้จำกัด ต้นทุนค่าธรรมเนียมต่างๆ อาทิ การจ้างที่ปรึกษาธุรกิจเพื่อช่วยประสานงานในการขออนุญาตจากหน่วยงานต่างๆ ต้นทุนในการดำเนินงานโดยเฉพาะค่าจ้างแรงงานที่ค่อนข้างสูงเนื่องจากกฎหมายแรงงานของอิตาลีค่อนข้างเข้มงวด อาทิ ข้อกำหนดให้ต้องจ่ายโบนัสให้พนักงาน 2 เดือน และค่าใช้จ่ายด้านประกันสังคมที่อยู่ในระดับสูง
ร้านอาหารไทยในอิตาลี ปัจจุบันมีเพียง 10 ร้านจากจำนวนร้านอาหารเอเชียทั้งหมดกว่า 3,000 ร้าน ซึ่งส่วนใหญ่มีการตกแต่งแบบไทยและให้บริการอาหารไทย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีการใช้พ่อครัวและแม่ครัวที่ไม่ใช่คนไทยจึงทำให้รสชาติอาหารผิดเพี้ยนไป
คู่แข่ง
คู่แข่งสำคัญของร้านอาหารไทยในอิตาลี คือ ร้านอาหารจีนซึ่งมีอยู่เกือบ 3,000 ร้าน และได้รับความนิยมอย่างมากเนื่องจากราคาถูก ขณะเดียวกันผู้ประกอบการจีนส่วนใหญ่มีประสบการณ์ค่อนข้างสูงเพราะอาศัยอยู่ในอิตาลีมานาน อีกทั้งมีต้นทุนอยู่ในระดับต่ำเพราะพนักงานส่วนใหญ่เป็นสมาชิกในครอบครัว ประกอบกับสามารถหาวัตถุดิบประกอบอาหารจีนได้ง่ายด้วยราคาไม่สูงนัก เนื่องจากมีร้านของชาวจีนที่อาศัยอยู่ในอิตาลีนำเข้ามาจำหน่ายอย่างต่อเนื่อง นอกจากร้านอาหารจีนแล้วร้านอาหารญี่ปุ่นและอิตาเลียนก็เป็นคู่แข่งสำคัญเช่นกันเนื่องจากปัจจุบันได้รับความนิยมอย่างมากจากผู้บริโภค ทั้งนี้ เป็นที่สังเกตว่าร้านอาหารของคู่แข่งเหล่านี้ส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในเมืองใหญ่เท่านั้น
แหล่งวัตถุดิบ วัตถุดิบและเครื่องปรุงอาหารไทยและอาหารเอเชียส่วนใหญ่นิยมนำเข้าจากฝรั่งเศส เนื่องจากมีราคาถูกกว่าการนำเข้าจากประเทศไทยโดยตรง โดยวางจำหน่ายในร้านของชาวจีนหรือซูเปอร์มาร์เกตในเมืองใหญ่
ระเบียบการตั้งร้านอาหารในอิตาลี
ผู้บริหารร้านอาหารต้องผ่านการฝึกอบรมวิธีการบริหารภัตตาคารจากหน่วยงานของอิตาลี และร้านอาหารต้องได้รับใบอนุญาตจำหน่ายอาหารและเครื่องดื่ม ทั้งนี้ การสอบขอใบอนุญาตหรือการฝึกอบรมต่างๆ ต้องดำเนินการโดยใช้ภาษาอิตาลี
อาคารที่ใช้ประกอบกิจการร้านอาหารต้องได้รับใบอนุญาตประกอบกิจการร้านอาหาร และผ่านการรับรองจากหน่วยงานด้านสุขอนามัยว่าสามารถใช้เป็นพื้นที่ประกอบกิจการร้านอาหารได้
พ่อครัวและแม่ครัวรวมทั้งพนักงานบริการต้องมีใบอนุญาตทำงานในร้านอาหาร ทั้งนี้ การนำเข้าพ่อครัวและแม่ครัวจากต่างประเทศจะต้องได้รับอนุญาตจากรัฐบาลอิตาลีก่อน แต่ปัจจุบันเจ้าของร้านอาหารไทยยังไม่ได้รับอนุญาตให้ขอวีซ่าเพื่อนำพ่อครัวและแม่ครัวไทยเข้าไปทำงานในอิตาลี
มีข้อเสนอแนะว่าหากผู้ประกอบการต้องการความสะดวกในการเปิดร้านอาหาร วิธีหนึ่งคือการซื้อกิจการต่อจากผู้ประกอบการเดิม วิธีนี้นอกจากจะช่วยลดขั้นตอนการขอมีใบอนุญาตจำหน่ายอาหารและเครื่องดื่มแล้วยังไม่ต้องยุ่งยากกับการปรับปรุงอาคารเพื่อใช้ประกอบกิจการร้านอาหาร อย่างไรก็ตาม มีข้อควรระวังในการซื้อกิจการต่อจากเจ้าของเดิม คือ ผู้ประกอบการต้องรับภาระหนี้สินเดิมและภาระภาษีของร้านเดิมด้วย
--ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย เมษายน 2548--
-พห-