ข้อบังคับการประชุมรัฐสภา
พ.ศ. ๒๕๔๔
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๙๓ (๑๑) มาตรา ๑๙๔ และมาตรา ๓๑๖
ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย รัฐสภาจึงตราข้อบังคับการประชุมรัฐสภาขึ้นไว้
ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ข้อบังคับนี้เรียกว่า "ข้อบังคับการประชุมรัฐสภา พ.ศ. ๒๕๔๔"
ข้อ ๒ ข้อบังคับนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา
เป็นต้นไป
ข้อ ๓ ในข้อบังคับนี้ คำว่า
"รัฐสภา" หมายถึง รัฐสภาตามบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ และให้หมายความ
รวมถึงวุฒิสภาทำหน้าที่รัฐสภาในระหว่างที่สภาผู้แทนราษฎรสิ้นอายุหรือสภาผู้แทนราษฎร
ถูกยุบตามมาตรา ๑๖๘ (๑) ของรัฐธรรมนูญด้วย
"ประธาน" หมายถึง ประธานของที่ประชุมรัฐสภา
"สมาชิกรัฐสภา" หมายถึง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและสมาชิกวุฒิสภา
"การประชุมรัฐสภา" หมายถึง การประชุมร่วมกันของรัฐสภา และให้หมายความ
รวมถึงการประชุมวุฒิสภาทำหน้าที่รัฐสภาในระหว่างที่สภาผู้แทนราษฎรสิ้นอายุ
หรือสภาผู้แทนราษฎรถูกยุบ
"ที่ประชุมรัฐสภา" หมายถึง ที่ประชุมร่วมกันของรัฐสภา และให้หมายความ
รวมถึงที่ประชุมวุฒิสภาทำหน้าที่รัฐสภาในระหว่างที่สภาผู้แทนราษฎรสิ้นอายุ
หรือสภาผู้แทนราษฎรถูกยุบด้วย
"เลขาธิการรัฐสภา" หมายถึง เลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรซึ่งได้รับแต่งตั้ง
จากประธานรัฐสภาให้ปฏิบัติหน้าที่เป็นเลขาธิการรัฐสภาในการประชุมรัฐสภาตามข้อบังคับนี้
"รองเลขาธิการรัฐสภา" หมายถึง เลขาธิการวุฒิสภาซึ่งได้รับแต่งตั้งจาก
ประธานรัฐสภาให้ปฏิบัติหน้าที่เป็นรองเลขาธิการรัฐสภาในการประชุมรัฐสภาตามข้อบังคับนี้
ข้อ ๔ ให้ประธานรัฐสภารักษาการตามข้อบังคับ และมีอำนาจออกระเบียบ
เพื่อปฏิบัติตามข้อบังคับนี้