การเจรจาเปิดเสรีการค้าบริการใน WTO ใช้ หลักการเปิดเสรีแบบก้าวหน้าเป็นลำดับ (Progressive Liberalization) โดยไม่ได้กำหนดกรอบเวลาว่า ควรเปิดเสรีอย่างเต็มที่เมื่อใด เพียงแต่กำหนดไว้ว่า ทุกๆ 5 ปี ต้องมีการเจรจาเป็นรอบๆ เพื่อให้บรรลุผลการเปิดเสรีอย่างเต็มที่ในที่สุด ดังนั้น การเจรจาการค้าบริการรอบใหม่จึงเริ่มต้นเมื่อเดือนมกราคม 2543 เป็นต้นมา แต่ยังไม่มีกำหนดเวลาสิ้นสุดของการเจรจาการค้าบริการรอบใหม่
การเจรจาในช่วงแรก (First Phase) ซึ่งดำเนินการเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2543-มีนาคม 2544 เป็นการรวบรวมข้อเสนอจากประเทศต่างๆ และได้มีการจัดทำแนวทางและวิธีการในการเจรจา (Negotiating Guidelines and Procedures) ไปแล้วเมื่อเดือนมีนาคม 2544 ซึ่งมีประเด็นเกี่ยวกับกรอบของการเจรจาในภาพกว้าง เช่น วิธีการเจรจา จุดเริ่มต้นของการเจรจา และการให้ "แต้มต่อ" แก่ประเทศกำลังพัฒนา เป็นต้น
ขณะนี้ เป็นการเจรจาในช่วงที่สอง (Second Phase) ซึ่งมีกำหนดเวลาดำเนินการภายใน 1 ปี คือ ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2544-มีนาคม 2545 โดยเป็นการรวบรวมข้อเสนอจากประเทศต่างๆ เพื่อกำหนดแนวทางและวิธีการเจรจาในกรอบที่แคบลงในแต่ละสาขาบริการ โดยสมาชิกจะยื่นข้อเสนอ (proposal) ที่ตนสนใจว่า ต้องการให้สาขาบริการใดมีการเจรจาเปิดเสรี และเปิดในกิจกรรมใดบ้าง รวมทั้งต้องการให้ลด/ยกเลิกมาตรการใดบ้างที่เป็นอุปสรรคต่อการค้าบริการระหว่างประเทศ
จนถึงเดือนกรกฎาคม 2544 ได้มีข้อเสนอการเจรจาเปิดเสรีบริการรายสาขาแล้วเป็นจำนวน 106 ฉบับ จาก 18 ประเทศ โดยข้อเสนอส่วนใหญ่มาจากประเทศพัฒนาแล้ว เช่น ประชาคมยุโรป (17) สหรัฐฯ (16) ญี่ปุ่น (13) สวิตเซอร์แลนด์ (10) ออสเตรเลีย (7) ส่วนข้อเสนอจากประเทศกำลังพัฒนา ได้แก่ ชิลี (6) เกาหลีใต้ (5) จีนฮ่องกง (3) และอินเดีย (1) เป็นต้น
สำหรับสาขาบริการที่ประเทศกำลังพัฒนาให้ความสนใจคือ บริการท่องเที่ยว ก่อสร้าง การขนส่งทางทะเล จัดจำหน่าย พลังงาน บริการวิชาชีพและการยอมรับร่วมด้านคุณสมบัติ รวมทั้งการจัดทำความตกลงในเรื่อง มาตรการปกป้องฉุกเฉิน (Emergency Safeguards Measures : ESMs) ซึ่ง ไทย เป็นผู้นำในการผลักดันและ จัดทำร่างข้อเสนอความตกลงดังกล่าว เพื่อให้บรรลุผลสำเร็จตาม deadline ที่กำหนดคือ วันที่ 15 มีนาคม 2545
ในส่วนของการดำเนินการของไทยสำหรับการเจรจาในช่วงที่สองนั้น กรมเศรษฐกิจการพาณิชย์ได้พิจารณาข้อเสนอของประเทศต่างๆ และได้หารือกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อจัดทำท่าทีไทยแจ้งต่อคณะผู้แทนถาวรไทยประจำองค์การการค้าโลก ณ นครเจนีวา รวมทั้งกำลังรวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำข้อเสนอของไทยยื่นต่อ WTO ต่อไป
--กรมเศรษฐกิจการพาณิชย์ สิงหาคม 2544--
-ปส-
การเจรจาในช่วงแรก (First Phase) ซึ่งดำเนินการเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2543-มีนาคม 2544 เป็นการรวบรวมข้อเสนอจากประเทศต่างๆ และได้มีการจัดทำแนวทางและวิธีการในการเจรจา (Negotiating Guidelines and Procedures) ไปแล้วเมื่อเดือนมีนาคม 2544 ซึ่งมีประเด็นเกี่ยวกับกรอบของการเจรจาในภาพกว้าง เช่น วิธีการเจรจา จุดเริ่มต้นของการเจรจา และการให้ "แต้มต่อ" แก่ประเทศกำลังพัฒนา เป็นต้น
ขณะนี้ เป็นการเจรจาในช่วงที่สอง (Second Phase) ซึ่งมีกำหนดเวลาดำเนินการภายใน 1 ปี คือ ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2544-มีนาคม 2545 โดยเป็นการรวบรวมข้อเสนอจากประเทศต่างๆ เพื่อกำหนดแนวทางและวิธีการเจรจาในกรอบที่แคบลงในแต่ละสาขาบริการ โดยสมาชิกจะยื่นข้อเสนอ (proposal) ที่ตนสนใจว่า ต้องการให้สาขาบริการใดมีการเจรจาเปิดเสรี และเปิดในกิจกรรมใดบ้าง รวมทั้งต้องการให้ลด/ยกเลิกมาตรการใดบ้างที่เป็นอุปสรรคต่อการค้าบริการระหว่างประเทศ
จนถึงเดือนกรกฎาคม 2544 ได้มีข้อเสนอการเจรจาเปิดเสรีบริการรายสาขาแล้วเป็นจำนวน 106 ฉบับ จาก 18 ประเทศ โดยข้อเสนอส่วนใหญ่มาจากประเทศพัฒนาแล้ว เช่น ประชาคมยุโรป (17) สหรัฐฯ (16) ญี่ปุ่น (13) สวิตเซอร์แลนด์ (10) ออสเตรเลีย (7) ส่วนข้อเสนอจากประเทศกำลังพัฒนา ได้แก่ ชิลี (6) เกาหลีใต้ (5) จีนฮ่องกง (3) และอินเดีย (1) เป็นต้น
สำหรับสาขาบริการที่ประเทศกำลังพัฒนาให้ความสนใจคือ บริการท่องเที่ยว ก่อสร้าง การขนส่งทางทะเล จัดจำหน่าย พลังงาน บริการวิชาชีพและการยอมรับร่วมด้านคุณสมบัติ รวมทั้งการจัดทำความตกลงในเรื่อง มาตรการปกป้องฉุกเฉิน (Emergency Safeguards Measures : ESMs) ซึ่ง ไทย เป็นผู้นำในการผลักดันและ จัดทำร่างข้อเสนอความตกลงดังกล่าว เพื่อให้บรรลุผลสำเร็จตาม deadline ที่กำหนดคือ วันที่ 15 มีนาคม 2545
ในส่วนของการดำเนินการของไทยสำหรับการเจรจาในช่วงที่สองนั้น กรมเศรษฐกิจการพาณิชย์ได้พิจารณาข้อเสนอของประเทศต่างๆ และได้หารือกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อจัดทำท่าทีไทยแจ้งต่อคณะผู้แทนถาวรไทยประจำองค์การการค้าโลก ณ นครเจนีวา รวมทั้งกำลังรวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำข้อเสนอของไทยยื่นต่อ WTO ต่อไป
--กรมเศรษฐกิจการพาณิชย์ สิงหาคม 2544--
-ปส-