ไทยควรให้ความสำคัญกับการค้าเสรีคู่ค้าในเอเซีย

ขณะที่การค้าโลกและการค้าของไทยขยายตัวมากขึ้น อีกทั้งมีการเจรจาทางการค้าทั้งในกรอบกว้างในระดับโลกและกรอบที่แคบลงมาเป็นภูมิภาคต่างๆ หรือเป็นกลุ่มเล็กๆกันมากขึ้น ประเทศไทยคงต้องให้ความสำคัญกับการทำความตกลงการค้าเสรีมากขึ้นด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับประเทศในภูมิภาคเอเซียที่มีความสำคัญกับไทยสูงสุดทั้งทางด้านการลงทุนและการค้า และประเทศที่ไทยควรให้ความสนใจในขณะนี้คือ ญี่ปุ่น เกาหลี จีน อินเดีย เพราะเป็นประเทศคู่ค้าในลำดับต้นของไทยในเอเซียและอาจรวมไปถึงออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ เนื่องจากประเทศทั้งสองได้เสนอทำความตกลงการค้าเสรีกับอาเซียนแล้ว เอเชียเป็นภูมิภาคที่สำคัญกับไทยมากที่สุดทั้งทางด้านตลาดส่งออกและแหล่งนำเข้า ในปี 1999 ไทยต้องพึ่งพาตลาดนี้ประมาณครึ่งหนึ่งของการส่งออกทั้งหมดและพึ่งพาการนำเข้ามากกว่าร้อยละ 6 ตลาดส่งออกที่สำคัญคืออาเซียน ญี่ปุ่น จีน เกาหลี แหล่งนำเข้าก็เป็นประเทศกลุ่มเดียวกันกับการส่งออก รูปแบบและความเป็นไปได้ในการทำความตกลงการค้าเสรีในเอเซีย มี 4 รูปแบบ ได้แก่ การทำความตกลงการค้าเสรีระหว่างไทยกับประเทศในเอเซียเป็นรายประเทศ เช่น ไทย-เกาหลี ไทย-ญี่ปุ่น ไทย-จีน ไทย-อินเดีย เป็นต้น ซึ่งจะส่งผลดีคือ เป็นการขยายการค้า การลงทุนกับประเทศเหล่านี้ และทำให้การส่งออกสินค้าเกษตรดีขึ้น ส่วนผลเสียคือถ้าทำกับประเทศใดประเทศหนึ่งจะเกิดการเบี่ยงเบนทางการค้าได้ และ หากทำกับบางประเทศเช่นจีน อุตสาหกรรมต้องปรับตัวรุนแรง อาจเกิดแรงกดดันทางด้านการเมืองและสังคม รูปแบบที่ 2 คือ การทำความตกลงการค้าเสรีกับหลายประเทศ
นอกจากเป็นการขยายการค้าแล้ว ไทยจะมีบทบาททางการค้าระหว่างประเทศมากขึ้น และเป็นการลดการเบี่ยงเบนทางการค้าอีกด้วย แต่ด้านผลเสียอุตสาหกรรมของไทยต้องปรับตัวมาก เพราะเท่ากับไทยเปิดเสรีไปมากกว่าครึ่งหนึ่งของการค้าทั้งหมด รูปแบบที่ 3 คือ การทำความตกลงระหว่างอาเซียนกับประเทศต่างๆในเอเชีย ซึ่งมีผลดีคือ สร้างอำนาจการต่อรองให้ภูมิภาคเอเชียในเวทีการค้าโลก ส่วนผลเสียอาจกลายเป็นว่ากลุ่มการค้าใน 3 ภูมิภาคเผชิญหน้ากัน และทำให้ความสำคัญของอาเซียนลดลง ทั้งนี้ควรค่อยเป็นค่อยไปเพราะหากรวมจีนเข้ามาด้วยอาเซียนต้องปรับตัวมาก รูปแบบสุดท้าย คือ การทำความตกลงระหว่างอาเซียนกับออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ซึ่งสามารถดำเนินการได้เร็ว เนื่องจากทั้งสองฝ่ายมีประสบการณ์มาแล้ว และถ้าทำสำเร็จประเทศในเอเซียอื่นๆ ก็จะให้ความสนใจมากขึ้น ส่วนผลเสีย คงมีไม่มากเนื่องจากความสำคัญของทั้งสองประเทศต่อประเทศในอาเซียนมีไม่มากนัก--จบ--
--กรมเศรษฐกิจการพาณิชย์ พฤศจิกายน 2543--
-อน-