แท็ก
GDP
2. เศรษฐกิจมหภาค
2.1 การขยายตัวทางเศรษฐกิจ เศรษฐกิจโดยรวมวัดจากผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) รายไตรมาสเริ่มขยายตัวได้ด้วยอัตราร้อยละ 0.2 ในไตรมาสแรกปี 2542 และขยายตัวต่อเนื่องด้วยอัตราร้อยละ 2.6 ร้อยละ 7.4 และร้อยละ 6.5 ในสามไตรมาสหลังตามลำดับ
จากการประเมินจากตัวเลขและดัชนีชี้เศรษฐกิจระยะสั้นแสดงว่าเศรษฐกิจโดยภาพรวมในไตรมาสที่ 1 ปี 2543 ยังคงอยู่ในช่วงของการขยายตัวจากไตรมาสแรกปีที่แล้วอย่างชัดเจน โดยปัจจัยบวกต่อการฟื้นตัวประกอบด้วย 1) ภาวะการส่งออกที่ขยายตัวได้ดีมากในช่วงไตรมาสแรก 2) ภาวะการใช้จ่ายของครัวเรือนที่ยังคงเพิ่มขึ้น 3) ภาวะการลงทุนใหม่ของภาคเอกชนที่เริ่มมีแนวโน้มขยายตัว 4) ภาครัฐยังคงใช้จ่ายต่อเนื่อง และ 5) อัตราการว่างงานลดลงเมื่อเทียบกับไตรมาสที่ 1 ของปีที่แล้ว คือ มีจำนวนผู้ว่างงาน 1.54 ล้านคน หรือคิดเป็นอัตราการว่างงานเป็นร้อยละ 4.7 ลดลงจากการว่างงาน 1.72 ล้านคนของปีที่แล้ว หรือคิดเป็นอัตราการว่างงานเป็นร้อยละ 5.2 นอกจากนี้ จำนวนผู้ประกันตนในระบบประกันสังคมก็เพิ่มขึ้น
อย่างไรก็ดี เมื่อเปรียบเทียบอัตราการขยายตัวของเครื่องชี้เศรษฐกิจสำคัญ ๆ ในไตรมาสแรกปีนี้กับอัตราการขยายตัวในปี 2542 คาดว่าอัตราการขยายตัวของเศรษฐกิจโดยรวมในไตรมาสแรกปีนี้อาจจะอ่อนตัวกว่าอัตราการขยายตัวในสองไตรมาสสุดท้ายของปีที่แล้ว ทั้งนี้เนื่องจากมีปัจจัยบางตัวที่มีผลกระทบต่อภาวะการผลิตและการใช้จ่ายภาคเอกชน ได้แก่ ราคาน้ำมันที่เพิ่มสูงขึ้นต่อเนื่องในช่วงไตรมาสแรก การปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยและภาวะตลาดหุ้นตกต่ำในสหรัฐฯ ที่ทำให้ภาวะตลาดหุ้นไทยอ่อนไหวและตกต่ำตามไปด้วย และราคาสินค้าเกษตรที่ยังคงอ่อนตัวต่อเนื่อง นอกจากนี้การขยายตัวในระดับสูงในครึ่งหลังของปี 2542 นั้น ส่วนหนึ่งเป็นผลเนื่องมาจากฐานที่ต่ำ (Base Effect) ของวิกฤตการณ์ในปี 2541
2.2 เสถียรภาพทางเศรษฐกิจและปัญหาราคาน้ำมัน
2.2.1 เสถียรภาพทางเศรษฐกิจโดยรวม เครื่องชี้ด้านเสถียรภาพ ได้แก่ อัตราเงินเฟ้อ อัตราแลกเปลี่ยน ดุลบัญชีเดินสะพัดและทุนสำรองเงินตราต่างประเทศยังแสดงถึงความมีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจโดยรวม
- อัตราเงินเฟ้อยังอยู่ในระดับต่ำ ใน 4 เดือนแรกของปี 2543 อัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยอยู่ที่ระดับร้อยละ 0.9 ซึ่งเป็นการปรับตัวสูงขึ้นกว่าอัตราเงินเฟ้อในปี 2542 ค่อนข้างชัดเจน ดัชนีราคาในหมวดอาหารลดลงร้อยละ 1.7 ตามราคาผักผลไม้และอาหารเกือบทุกประเภท ในขณะที่ดัชนีราคาผู้บริโภคในหมวดที่ไม่รวมอาหารเพิ่มขึ้นร้อยละ 2.5 ทั้งนี้ส่วนหนึ่งเนื่องจากการปรับตัวทางด้านต้นทุนการผลิตที่เพิ่มขึ้นตามราคาน้ำมันโดยเฉพาะหมวดพาหนะขนส่ง โดยที่การปรับตัวด้านอุปสงค์ยังไม่มีผลต่อระดับราคาเท่าใดนัก อัตราเงินเฟ้อใน 4 เดือนแรกนี้ที่ต่ำกว่าเฉลี่ยทั้งปีที่ประมาณการไว้ร้อยละ 2.0 - 2.5
- อัตราแลกเปลี่ยนมีเสถียรภาพ ค่าเงินบาทอ่อนตัวลงบ้างในช่วงปลายเดือนเมษายนถึงเดือนพฤษภาคม อันเนื่องจากการปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยของสหรัฐฯ และค่าเงินเยนที่อ่อนตัวลง แต่ก็เป็นการเคลื่อนไหวในช่วงที่ไม่กว้างมาก โดยยังคงมีเสถียรภาพอยู่ในระดับเฉลี่ย 37.349 - 37.971 บาท
- ทุนสำรองเงินตราต่างประเทศ ทุนสำรองเงินตราต่างประเทศ ณ สิ้นเดือนมีนาคมอยู่ที่ระดับ 32.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ คิดเป็นมูลค่าการนำเข้า 7.5 เดือน
- โครงสร้างหนี้ต่างประเทศปรับตัวดีขึ้น หนี้ต่างประเทศปรับตัวลดลงต่อเนื่องจากปีก่อน โดยที่หนี้ภาครัฐที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่หนี้ภาคเอกชนลดลง ทำให้สัดส่วนหนี้ระยะยาวเพิ่มขึ้นและหนี้ระยะสั้นลดลง
2.2.2 การแก้ปัญหาราคาน้ำมัน ราคาน้ำมันดิบได้เพิ่มสูงขึ้นชัดเจนตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว และต่อเนื่องในไตรมาสแรกปีนี้ ซึ่งราคาน้ำมันดิบเฉลี่ย 25.52 ดอลลาร์ต่อบาเรล และราคาน้ำมันเบนซินชนิดไร้สารตะกั่ว ณ ตลาดจรสิงคโปร์เพิ่มขึ้นเป็น 30.63 ดอลลาร์ต่อบาเรล จากระดับราคาเฉลี่ย 25.28 ดอลลาร์ต่อบาเรล ในไตรมาสสุดท้ายปีที่แล้ว ทำให้ราคาน้ำมันขายปลีกในประเทศปรับตัวสูงขึ้นตาม โดยราคาน้ำมันเบนซิลขายปลีกอยู่ในระดับเฉลี่ย 4.63 บาทต่อลิตร ราคาน้ำมันดีเซลเฉลี่ย 11.71 บาทต่อลิตร ซึ่งมีผลกระทบต่อต้นทุนการผลิตสินค้า แต่เป็นผลกระทบที่ค่อนข้างชัดเจนในเฉพาะบางหมวดสินค้าหรือสาขาการผลิต อาทิ การผลิตปูนซิเมนต์ สาขาประมง และสาขาการขนส่ง ในขณะที่ในหมวดการผลิตสินค้าส่วนใหญ่ผลกระทบต่อต้นทุนสินค้ามีไม่มากนัก เนื่องจากน้ำมันคิดเป็นต้นทุนในการผลิตค่อนข้างต่ำ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติได้ทำการศึกษาผลกระทบของราคาน้ำมันที่สูงขึ้นต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจ พบว่าในกรณีที่ราคาเฉลี่ยน้ำมันดิบปรับตัวสูงขึ้นเฉลี่ยทั้งปี 2543 ในระดับ 29 เหรียญสหรัฐฯต่อบาร์เรล จะทำให้การขยายตัวเศรษฐกิจลดลงจากแนวโน้มเดิมร้อยละ 0.78 และมีผลกระทบทำให้ดัชนีราคาผู้บริโภคสูงขึ้นเพียงร้อยละ 0.63 ซึ่งอยู่ในระดับที่ไม่มากนัก
เพื่อบรรเทาผลกระทบราคาน้ำมันรัฐบาลยังได้ดำเนินมาตรการเพื่อบรรเทาผลกระทบในรายสาขาควบคู่ไปกับมาตรการสนับสนุนการประหยัดพลังงาน นอกจากนี้การปรับเพิ่มปริมาณการผลิตน้ำมันดิบของกลุ่มโอเปคขึ้นอีก 1.45 ล้านบาเรลต่อวัน ประกอบกับการเข้าสู่ฤดูร้อนในทวีปอเมริกาและยุโรปทำให้ราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกปรับตัวลงตามลำดับ จาก 25.2 ดอลลาร์ต่อบาเรล ในไตรมาสแรกเป็น 22.66 ดอลลาร์ต่อบาเรล ในเดือนเมษายน ดังนั้น โดยภาพรวมทั้งปี 2543 ราคาน้ำมันดิบเฉลี่ยคาดว่าจะอยู่ในระดับ 22 - 23 ดอลลาร์ต่อบาเรล ซึ่งจะเป็นระดับที่ไม่เป็นอุปสรรคต่อการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ
2.3 ภาวะตลาดหลักทรัพย์ ความเคลื่อนไหวดัชนีตลาดหลักทรัพย์ ดัชนีตลาดหลักทรัพย์ได้ปรับตัวสูงขึ้นเหนือระดับ 400 จุดในช่วงเดือนมกราคม ถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ แต่ได้ปรับตัวลดลงอยู่ในระดับที่ต่ำกว่า 400 จุดมาโดยตลอดตั้งแต่ครึ่งหลังของเดือนกุมภาพันธ์จนถึงปัจจุบัน ที่ดัชนีราคาตลาดหลักทรัพย์ได้ลดต่ำลงเกือบถึงระดับ 300 จุด โดยปัจจัยลบที่มีผลกระทบต่อตลาดหลักทรัพย์นั้นมีทั้งปัจจัยภายนอกและปัจจัยภายใน ปัจจัยภายนอก ได้แก่ การที่สหรัฐอเมริกาพยายามลดความร้อนแรงของเศรษฐกิจโดยการปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยติดต่อกันมาหลายครั้งและการปรับตัวขึ้นอย่างต่อเนื่องของราคาน้ำมันในตลาดโลก รวมทั้งการเคลื่อนไหวดัชนีตลาดหลักทรัพย์ในต่างประเทศซึ่งอ่อนไหวตามการเคลื่อนไหวของดัชนีตลาดหลักทรัพย์ NASDAQ และดาวโจนส์ ปัจจัยภายใน ได้แก่ ความล่าช้าของการแก้ปัญหาหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ ซึ่งทำให้นักลงทุนขาดความเชื่อมั่น โดยเฉพาะนักลงทุนต่างประเทศ เช่น Morgan Stanley Capital International (MSCI) ได้ปรับลดน้ำหนักการลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ไทยลดลง และเพิ่มน้ำหนักการลงทุนในไต้หวัน มาเลเซีย และจีน
ปัจจัยที่จะมีผลในทางบวกต่อตลาดหลักทรัพย์ในภาพรวม คือ ผลการประกอบการของธุรกิจที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์มีแนวโน้มที่ดีขึ้น โดยเฉพาะกลุ่มที่มิใช่สถาบันการเงิน อาทิเช่น กลุ่มสื่อสาร กลุ่มวัสดุก่อสร้างและตกแต่ง กลุ่มกระดาษและเยื่อกระดาษ กลุ่มขนส่ง และกลุ่มพลังงาน
2.4 ภาวะตลาดเงินและปัญหาระบบสถาบันการเงิน
2.4.1 หนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้และการปรับโครงสร้างหนี้ ยอดปรับโครงสร้างหนี้แล้วเสร็จ ณ สิ้นเดือนมีนาคม 2543 ได้เพิ่มขึ้นเป็น 1.285 ล้านล้านบาท จากยอดหนี้คงค้างทั้งสิ้น 2.276 ล้านล้านบาท ที่อยู่ภายใต้การปรับปรุงโครงสร้างหนี้ของสถาบันการเงินทั้งระบบภาคการเงิน และหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ (NPLs) ได้ลดลงตามลำดับ โดยที่ NPLs ณ เดือนมีนาคม 2543 คิดเป็นร้อยละ 37.24 ของปริมาณสินเชื่อทั้งระบบ ลดลงจากร้อยละ 47 ในช่วงต้นปี 2542
2.4.2 การแก้ปัญหาหนี้กองทุนเพื่อการฟื้นฟูเพื่อพัฒนาระบบสถาบันการเงิน มีแนวทางดังนี้.-
1) กำไรของธนาคารแห่งประเทศไทยภายหลังจากการรวบบัญชีจะนำส่งให้กองทุนฯ จำนวนประมาณ 130,000 ล้านบาท
2) ส่วนหนึ่งของกำไรของธนาคารแห่งประเทศไทยที่จะมีในอนาคต
3) รายได้จากการประมูลสินทรัพย์ของ 56 สถาบันการเงิน โดย ปรส.
4) จากการขายธนาคารที่รัฐเข้าไปแทรกแซง
5) หนี้กองทุนเพื่อการฟื้นฟูฯ ไม่ใช่ความเสียหายที่เกิดขึ้นแล้วในปัจจุบัน หากแต่เป็นความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต จึงต้องเร่งบริหารสินทรัพย์ของกองทุนเพื่อการฟื้นฟูฯ ให้สามารถสร้างรายได้และเกิดความเสียหายน้อยที่สุด
2.4.3 การให้ความช่วยเหลือทางการเงินแก่วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) การแก้ปัญหา สภาพคล่องของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม เช่น การขยายความอนุเคราะห์ทางการเงินแก่วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมทางด้านภาคการค้าและบริการ และการรับจ้างทำของ จากเดิมที่ใช้เฉพาะภาคการผลิตเท่านั้น รวมทั้งการให้ความอนุเคราะห์ทางการเงินในรูปของเงินทุนหมุนเวียนแก่วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมที่เข้าโครงการปรับโครงสร้างหนี้และได้ลงนามในสัญญาปรับโครงสร้างหนี้แล้ว ซึ่งจะช่วยให้ธนาคารมีลูกหนี้ที่ดีเพิ่มขึ้น
2.5 ภาระหนี้ของประเทศ
2.5.1 หนี้ภาครัฐ ณ สิ้นเดือนมีนาคม ปี 2543 มีจำนวนประมาณ 3,260,110 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 65.12 ของ GDP ทั้งนี้การก่อหนี้สูงสุด ได้แก่ หนี้ที่รัฐบาลกู้โดยตรงจำนวน 983,235 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 19.64 ของ GDP อันดับรองลงมาได้แก่ หนี้กองทุนเพื่อการฟื้นฟูและพัฒนาระบบสถาบันการเงิน จำนวน 901,188 ล้านบาท หนี้รัฐวิสาหกิจที่กระทรวงการคลังค้ำประกันจำนวน 897,557 ล้านบาท และหนี้ต่างประเทศของธนาคารแห่งประเทศไทยจำนวน 478,130 ล้านบาท หรือคิดเป็นร้อยละ 18.00 ร้อยละ 17.93 และร้อยละ 9.55 ของ GDP ตามลำดับ
เมื่อพิจารณาด้านหนี้สาธารณะจะมียอดหนี้คงค้างประมาณ 2,781,980 ล้านบาท (ตามนิยามของกระทรวงการคลัง) และเป็นประมาณ 2,691,189 ล้านบาท (ตามนิยาม GFS) สำหรับยอดหนี้ที่เป็นภาระต่องบประมาณรายจ่ายของรัฐบาล ณ วันที่ 31 มีนาคม 2543 มีจำนวน 974,607 ล้านบาท
ที่มา : ข่าวทำเนียบรัฐบาล--จบ--
--วารสาร สภาหอการค้าแห่งประเทศไทย ฉบับที่ 10/2543 วันที่ 31 พฤษภาคม 2543--
-อน-
2.1 การขยายตัวทางเศรษฐกิจ เศรษฐกิจโดยรวมวัดจากผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) รายไตรมาสเริ่มขยายตัวได้ด้วยอัตราร้อยละ 0.2 ในไตรมาสแรกปี 2542 และขยายตัวต่อเนื่องด้วยอัตราร้อยละ 2.6 ร้อยละ 7.4 และร้อยละ 6.5 ในสามไตรมาสหลังตามลำดับ
จากการประเมินจากตัวเลขและดัชนีชี้เศรษฐกิจระยะสั้นแสดงว่าเศรษฐกิจโดยภาพรวมในไตรมาสที่ 1 ปี 2543 ยังคงอยู่ในช่วงของการขยายตัวจากไตรมาสแรกปีที่แล้วอย่างชัดเจน โดยปัจจัยบวกต่อการฟื้นตัวประกอบด้วย 1) ภาวะการส่งออกที่ขยายตัวได้ดีมากในช่วงไตรมาสแรก 2) ภาวะการใช้จ่ายของครัวเรือนที่ยังคงเพิ่มขึ้น 3) ภาวะการลงทุนใหม่ของภาคเอกชนที่เริ่มมีแนวโน้มขยายตัว 4) ภาครัฐยังคงใช้จ่ายต่อเนื่อง และ 5) อัตราการว่างงานลดลงเมื่อเทียบกับไตรมาสที่ 1 ของปีที่แล้ว คือ มีจำนวนผู้ว่างงาน 1.54 ล้านคน หรือคิดเป็นอัตราการว่างงานเป็นร้อยละ 4.7 ลดลงจากการว่างงาน 1.72 ล้านคนของปีที่แล้ว หรือคิดเป็นอัตราการว่างงานเป็นร้อยละ 5.2 นอกจากนี้ จำนวนผู้ประกันตนในระบบประกันสังคมก็เพิ่มขึ้น
อย่างไรก็ดี เมื่อเปรียบเทียบอัตราการขยายตัวของเครื่องชี้เศรษฐกิจสำคัญ ๆ ในไตรมาสแรกปีนี้กับอัตราการขยายตัวในปี 2542 คาดว่าอัตราการขยายตัวของเศรษฐกิจโดยรวมในไตรมาสแรกปีนี้อาจจะอ่อนตัวกว่าอัตราการขยายตัวในสองไตรมาสสุดท้ายของปีที่แล้ว ทั้งนี้เนื่องจากมีปัจจัยบางตัวที่มีผลกระทบต่อภาวะการผลิตและการใช้จ่ายภาคเอกชน ได้แก่ ราคาน้ำมันที่เพิ่มสูงขึ้นต่อเนื่องในช่วงไตรมาสแรก การปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยและภาวะตลาดหุ้นตกต่ำในสหรัฐฯ ที่ทำให้ภาวะตลาดหุ้นไทยอ่อนไหวและตกต่ำตามไปด้วย และราคาสินค้าเกษตรที่ยังคงอ่อนตัวต่อเนื่อง นอกจากนี้การขยายตัวในระดับสูงในครึ่งหลังของปี 2542 นั้น ส่วนหนึ่งเป็นผลเนื่องมาจากฐานที่ต่ำ (Base Effect) ของวิกฤตการณ์ในปี 2541
2.2 เสถียรภาพทางเศรษฐกิจและปัญหาราคาน้ำมัน
2.2.1 เสถียรภาพทางเศรษฐกิจโดยรวม เครื่องชี้ด้านเสถียรภาพ ได้แก่ อัตราเงินเฟ้อ อัตราแลกเปลี่ยน ดุลบัญชีเดินสะพัดและทุนสำรองเงินตราต่างประเทศยังแสดงถึงความมีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจโดยรวม
- อัตราเงินเฟ้อยังอยู่ในระดับต่ำ ใน 4 เดือนแรกของปี 2543 อัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยอยู่ที่ระดับร้อยละ 0.9 ซึ่งเป็นการปรับตัวสูงขึ้นกว่าอัตราเงินเฟ้อในปี 2542 ค่อนข้างชัดเจน ดัชนีราคาในหมวดอาหารลดลงร้อยละ 1.7 ตามราคาผักผลไม้และอาหารเกือบทุกประเภท ในขณะที่ดัชนีราคาผู้บริโภคในหมวดที่ไม่รวมอาหารเพิ่มขึ้นร้อยละ 2.5 ทั้งนี้ส่วนหนึ่งเนื่องจากการปรับตัวทางด้านต้นทุนการผลิตที่เพิ่มขึ้นตามราคาน้ำมันโดยเฉพาะหมวดพาหนะขนส่ง โดยที่การปรับตัวด้านอุปสงค์ยังไม่มีผลต่อระดับราคาเท่าใดนัก อัตราเงินเฟ้อใน 4 เดือนแรกนี้ที่ต่ำกว่าเฉลี่ยทั้งปีที่ประมาณการไว้ร้อยละ 2.0 - 2.5
- อัตราแลกเปลี่ยนมีเสถียรภาพ ค่าเงินบาทอ่อนตัวลงบ้างในช่วงปลายเดือนเมษายนถึงเดือนพฤษภาคม อันเนื่องจากการปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยของสหรัฐฯ และค่าเงินเยนที่อ่อนตัวลง แต่ก็เป็นการเคลื่อนไหวในช่วงที่ไม่กว้างมาก โดยยังคงมีเสถียรภาพอยู่ในระดับเฉลี่ย 37.349 - 37.971 บาท
- ทุนสำรองเงินตราต่างประเทศ ทุนสำรองเงินตราต่างประเทศ ณ สิ้นเดือนมีนาคมอยู่ที่ระดับ 32.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ คิดเป็นมูลค่าการนำเข้า 7.5 เดือน
- โครงสร้างหนี้ต่างประเทศปรับตัวดีขึ้น หนี้ต่างประเทศปรับตัวลดลงต่อเนื่องจากปีก่อน โดยที่หนี้ภาครัฐที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่หนี้ภาคเอกชนลดลง ทำให้สัดส่วนหนี้ระยะยาวเพิ่มขึ้นและหนี้ระยะสั้นลดลง
2.2.2 การแก้ปัญหาราคาน้ำมัน ราคาน้ำมันดิบได้เพิ่มสูงขึ้นชัดเจนตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว และต่อเนื่องในไตรมาสแรกปีนี้ ซึ่งราคาน้ำมันดิบเฉลี่ย 25.52 ดอลลาร์ต่อบาเรล และราคาน้ำมันเบนซินชนิดไร้สารตะกั่ว ณ ตลาดจรสิงคโปร์เพิ่มขึ้นเป็น 30.63 ดอลลาร์ต่อบาเรล จากระดับราคาเฉลี่ย 25.28 ดอลลาร์ต่อบาเรล ในไตรมาสสุดท้ายปีที่แล้ว ทำให้ราคาน้ำมันขายปลีกในประเทศปรับตัวสูงขึ้นตาม โดยราคาน้ำมันเบนซิลขายปลีกอยู่ในระดับเฉลี่ย 4.63 บาทต่อลิตร ราคาน้ำมันดีเซลเฉลี่ย 11.71 บาทต่อลิตร ซึ่งมีผลกระทบต่อต้นทุนการผลิตสินค้า แต่เป็นผลกระทบที่ค่อนข้างชัดเจนในเฉพาะบางหมวดสินค้าหรือสาขาการผลิต อาทิ การผลิตปูนซิเมนต์ สาขาประมง และสาขาการขนส่ง ในขณะที่ในหมวดการผลิตสินค้าส่วนใหญ่ผลกระทบต่อต้นทุนสินค้ามีไม่มากนัก เนื่องจากน้ำมันคิดเป็นต้นทุนในการผลิตค่อนข้างต่ำ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติได้ทำการศึกษาผลกระทบของราคาน้ำมันที่สูงขึ้นต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจ พบว่าในกรณีที่ราคาเฉลี่ยน้ำมันดิบปรับตัวสูงขึ้นเฉลี่ยทั้งปี 2543 ในระดับ 29 เหรียญสหรัฐฯต่อบาร์เรล จะทำให้การขยายตัวเศรษฐกิจลดลงจากแนวโน้มเดิมร้อยละ 0.78 และมีผลกระทบทำให้ดัชนีราคาผู้บริโภคสูงขึ้นเพียงร้อยละ 0.63 ซึ่งอยู่ในระดับที่ไม่มากนัก
เพื่อบรรเทาผลกระทบราคาน้ำมันรัฐบาลยังได้ดำเนินมาตรการเพื่อบรรเทาผลกระทบในรายสาขาควบคู่ไปกับมาตรการสนับสนุนการประหยัดพลังงาน นอกจากนี้การปรับเพิ่มปริมาณการผลิตน้ำมันดิบของกลุ่มโอเปคขึ้นอีก 1.45 ล้านบาเรลต่อวัน ประกอบกับการเข้าสู่ฤดูร้อนในทวีปอเมริกาและยุโรปทำให้ราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกปรับตัวลงตามลำดับ จาก 25.2 ดอลลาร์ต่อบาเรล ในไตรมาสแรกเป็น 22.66 ดอลลาร์ต่อบาเรล ในเดือนเมษายน ดังนั้น โดยภาพรวมทั้งปี 2543 ราคาน้ำมันดิบเฉลี่ยคาดว่าจะอยู่ในระดับ 22 - 23 ดอลลาร์ต่อบาเรล ซึ่งจะเป็นระดับที่ไม่เป็นอุปสรรคต่อการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ
2.3 ภาวะตลาดหลักทรัพย์ ความเคลื่อนไหวดัชนีตลาดหลักทรัพย์ ดัชนีตลาดหลักทรัพย์ได้ปรับตัวสูงขึ้นเหนือระดับ 400 จุดในช่วงเดือนมกราคม ถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ แต่ได้ปรับตัวลดลงอยู่ในระดับที่ต่ำกว่า 400 จุดมาโดยตลอดตั้งแต่ครึ่งหลังของเดือนกุมภาพันธ์จนถึงปัจจุบัน ที่ดัชนีราคาตลาดหลักทรัพย์ได้ลดต่ำลงเกือบถึงระดับ 300 จุด โดยปัจจัยลบที่มีผลกระทบต่อตลาดหลักทรัพย์นั้นมีทั้งปัจจัยภายนอกและปัจจัยภายใน ปัจจัยภายนอก ได้แก่ การที่สหรัฐอเมริกาพยายามลดความร้อนแรงของเศรษฐกิจโดยการปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยติดต่อกันมาหลายครั้งและการปรับตัวขึ้นอย่างต่อเนื่องของราคาน้ำมันในตลาดโลก รวมทั้งการเคลื่อนไหวดัชนีตลาดหลักทรัพย์ในต่างประเทศซึ่งอ่อนไหวตามการเคลื่อนไหวของดัชนีตลาดหลักทรัพย์ NASDAQ และดาวโจนส์ ปัจจัยภายใน ได้แก่ ความล่าช้าของการแก้ปัญหาหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ ซึ่งทำให้นักลงทุนขาดความเชื่อมั่น โดยเฉพาะนักลงทุนต่างประเทศ เช่น Morgan Stanley Capital International (MSCI) ได้ปรับลดน้ำหนักการลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ไทยลดลง และเพิ่มน้ำหนักการลงทุนในไต้หวัน มาเลเซีย และจีน
ปัจจัยที่จะมีผลในทางบวกต่อตลาดหลักทรัพย์ในภาพรวม คือ ผลการประกอบการของธุรกิจที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์มีแนวโน้มที่ดีขึ้น โดยเฉพาะกลุ่มที่มิใช่สถาบันการเงิน อาทิเช่น กลุ่มสื่อสาร กลุ่มวัสดุก่อสร้างและตกแต่ง กลุ่มกระดาษและเยื่อกระดาษ กลุ่มขนส่ง และกลุ่มพลังงาน
2.4 ภาวะตลาดเงินและปัญหาระบบสถาบันการเงิน
2.4.1 หนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้และการปรับโครงสร้างหนี้ ยอดปรับโครงสร้างหนี้แล้วเสร็จ ณ สิ้นเดือนมีนาคม 2543 ได้เพิ่มขึ้นเป็น 1.285 ล้านล้านบาท จากยอดหนี้คงค้างทั้งสิ้น 2.276 ล้านล้านบาท ที่อยู่ภายใต้การปรับปรุงโครงสร้างหนี้ของสถาบันการเงินทั้งระบบภาคการเงิน และหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ (NPLs) ได้ลดลงตามลำดับ โดยที่ NPLs ณ เดือนมีนาคม 2543 คิดเป็นร้อยละ 37.24 ของปริมาณสินเชื่อทั้งระบบ ลดลงจากร้อยละ 47 ในช่วงต้นปี 2542
2.4.2 การแก้ปัญหาหนี้กองทุนเพื่อการฟื้นฟูเพื่อพัฒนาระบบสถาบันการเงิน มีแนวทางดังนี้.-
1) กำไรของธนาคารแห่งประเทศไทยภายหลังจากการรวบบัญชีจะนำส่งให้กองทุนฯ จำนวนประมาณ 130,000 ล้านบาท
2) ส่วนหนึ่งของกำไรของธนาคารแห่งประเทศไทยที่จะมีในอนาคต
3) รายได้จากการประมูลสินทรัพย์ของ 56 สถาบันการเงิน โดย ปรส.
4) จากการขายธนาคารที่รัฐเข้าไปแทรกแซง
5) หนี้กองทุนเพื่อการฟื้นฟูฯ ไม่ใช่ความเสียหายที่เกิดขึ้นแล้วในปัจจุบัน หากแต่เป็นความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต จึงต้องเร่งบริหารสินทรัพย์ของกองทุนเพื่อการฟื้นฟูฯ ให้สามารถสร้างรายได้และเกิดความเสียหายน้อยที่สุด
2.4.3 การให้ความช่วยเหลือทางการเงินแก่วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) การแก้ปัญหา สภาพคล่องของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม เช่น การขยายความอนุเคราะห์ทางการเงินแก่วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมทางด้านภาคการค้าและบริการ และการรับจ้างทำของ จากเดิมที่ใช้เฉพาะภาคการผลิตเท่านั้น รวมทั้งการให้ความอนุเคราะห์ทางการเงินในรูปของเงินทุนหมุนเวียนแก่วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมที่เข้าโครงการปรับโครงสร้างหนี้และได้ลงนามในสัญญาปรับโครงสร้างหนี้แล้ว ซึ่งจะช่วยให้ธนาคารมีลูกหนี้ที่ดีเพิ่มขึ้น
2.5 ภาระหนี้ของประเทศ
2.5.1 หนี้ภาครัฐ ณ สิ้นเดือนมีนาคม ปี 2543 มีจำนวนประมาณ 3,260,110 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 65.12 ของ GDP ทั้งนี้การก่อหนี้สูงสุด ได้แก่ หนี้ที่รัฐบาลกู้โดยตรงจำนวน 983,235 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 19.64 ของ GDP อันดับรองลงมาได้แก่ หนี้กองทุนเพื่อการฟื้นฟูและพัฒนาระบบสถาบันการเงิน จำนวน 901,188 ล้านบาท หนี้รัฐวิสาหกิจที่กระทรวงการคลังค้ำประกันจำนวน 897,557 ล้านบาท และหนี้ต่างประเทศของธนาคารแห่งประเทศไทยจำนวน 478,130 ล้านบาท หรือคิดเป็นร้อยละ 18.00 ร้อยละ 17.93 และร้อยละ 9.55 ของ GDP ตามลำดับ
เมื่อพิจารณาด้านหนี้สาธารณะจะมียอดหนี้คงค้างประมาณ 2,781,980 ล้านบาท (ตามนิยามของกระทรวงการคลัง) และเป็นประมาณ 2,691,189 ล้านบาท (ตามนิยาม GFS) สำหรับยอดหนี้ที่เป็นภาระต่องบประมาณรายจ่ายของรัฐบาล ณ วันที่ 31 มีนาคม 2543 มีจำนวน 974,607 ล้านบาท
ที่มา : ข่าวทำเนียบรัฐบาล--จบ--
--วารสาร สภาหอการค้าแห่งประเทศไทย ฉบับที่ 10/2543 วันที่ 31 พฤษภาคม 2543--
-อน-