แวะมาเยี่ยมเด็กๆ ทีไร "คุณแม่ผานิต" จะต้องมีข้อคิดดีๆ มาพูด มาสอนเสมอ อย่างวันนี้บอกเด็กๆ ว่า เข้าใจนะว่าอยู่ในนี้นานๆ ห่างบ้านด้วย แล้วกดดัน ไหนจะต้องซ้อมเนื้อให้ได้ ทำนองให้ได้ ท่าเต้นให้ได้ แต่มันงวดเข้าไปทุกทีแล้ว อดทนกันอีกนิด เหมือนเราเดินทางเกินเส้นกึ่งกลางมาแล้วย้อนกลับไม่ได้ จะย้อนก็เสียเวลา ไปข้างหน้าอีกนิดเดียว แต่ดีแล้วที่ได้เข้ามาในนี้ ได้เจอประสบการณ์ที่หลากหลาย จะรู้จักโลกมากขึ้น...ตอนนี้มันแค่เริ่มต้น พวกเรามีบุญนะที่ได้เข้ามา ได้ศึกษาได้พัฒนาตัวเรา ได้อยู่ร่วมกับคนอื่น มีเพื่อนใหม่ และไม่แน่นะคนที่ได้บ้านอาจจะงานไม่เยอะเท่าคนที่ไม่ได้อะไรก็ได้ นอกจากนี้ยังชี้มุมมองและข้อคิดที่มีต่อคุณครู ว่า ครูทุกคนรักและหวังดีต่อลูกศิษย์ทั้งนั้น แต่บางทีวิธีการอาจจะไม่เหมือนกัน แต่สิ่งที่เหมือนกันคือ ความรักและความปรารถนาดีต่อลูกศิษย์ อยากให้ลูกศิษย์ไปถึงฝั่ง อยากให้ลูกศิษย์ได้ดี ยิ่งดียิ่งเก่งกว่าคุณครูยิ่งพอใจ