แท็ก
น้ำมันดิบ
1.ประเด็นเศรษฐกิจต่างประเทศ(23 กุมภาพันธ์ 2548-28 มีนาคม 2548)
ในช่วงที่ผ่านมา ความเสี่ยงที่มีผลต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจในกลุ่มประเทศ G-3 มีมากขึ้นจากความผันผวนของราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกที่ปรับตัวสูงขึ้นอย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากราคาน้ำมันในแต่ละประเทศขึ้นกับความแข็งแกร่งของการขยายตัวทางเศรษฐกิจของประเทศนั้นๆ โดยคาดว่าสหรัฐฯจะได้รับผลกระทบน้อยกว่ายุโรปและญี่ปุ่นเนื่องจากเศรษฐกิจสหรัฐฯยังแสดงแนวโน้มขยายตัวอย่างแข็งแกร่ง ในขณะที่เศรษฐกิจยุโรปมีแนวโน้มชะลอตัวลงของอุปสงค์ภายในประเทศ เช่นเดียวกับญี่ปุ่นที่การฟื้นตัวยังเปราะบาง โดยการเกินดุลการค้าลดลงจากการชะลอตัวลงของการส่งออกสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ และจากราคาน้ำมันที่ปรับตัวสูงขึ้น
สหรัฐอเมริกา
เศรษฐกิจสหรัฐยังคงมีแนวโน้มขยายตัวต่อเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของการใช้จ่ายของผู้บริโภคโดยยอดค้าปลีกในเดือนกุมภาพันธ์เพิ่มขึ้นต่อเนื่องเป็นเดือนที่ 3 ที่ร้อยละ 0.5(mom) หรือร้อยละ 5.6(yoy) จากการเพิ่มขึ้นของการซื้อรถยนต์ อุปกรณ์ไฟฟ้า และการใช้จ่ายในห้างสรรพสินค้า ทั้งนี้ อุปสงค์ที่ยังคงขยายตัวอยู่ในเกณฑ์ดีเป็นผลมาจากภาวะการจ้างงานที่ปรับตัวดีขึ้นโดยตัวเลขการจ้างงานนอกภาคเกษตร(Non-farm payroll) ในเดือนกุมภาพันธ์เพิ่มขึ้น 262,000 ตำแหน่ง ซึ่งเป็นการปรับเพิ่มมากที่สุดนับตั้งแต่เดือนตุลาคม 2547 เนื่องจากบริษัทต่างๆเริ่มมีความมั่นใจถึงภาวะเศรษฐกิจที่มีแนวโน้มขยายตัวดี
อย่างไรก็ตาม ราคาน้ำมันที่ปรับสูงขึ้นเป็นปัจจัยลบต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจ โดยส่งผลให้ดัชนีความเชื่อมั่นผู้บริโภค(U. of Michigan Confidence Index) ในเดือนมีนาคมปรับตัวลดลงมาอยู่ที่ระดับ 92.9 จาก 94.1 ในเดือนก่อนหน้า นอกจากนี้ ราคาน้ำมันที่ปรับตัวสูงขึ้นส่งผลให้อัตราเงินเฟ้อเร่งตัวขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์เพิ่มขึ้นร้อยละ 0.4(mom)สูงที่สุดในรอบ 4 เดือน หรือ เพิ่มขึ้นร้อยละ 3.0(yoy) โดยราคาในหมวดพลังงานเพิ่มขึ้นร้อยละ 10.4(yoy) ทั้งนี้ การปรับตัวเพิ่มขึ้นของอัตราเงินเฟ้อส่งผลให้ตลาดเริ่มกังวลว่าแนวโน้มการปรับเพิ่มอัตราตอกเบี้ยของสหรัฐฯอาจเร็วกว่าที่ตลาดคาดการณ์ไว้
ในการประชุมของ Fed เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2548 มีมติเป็นเอกฉันท์ให้ปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ย Fed Funds ร้อยละ 0.25 มาอยู่ที่ร้อยละ 2.75 ซึ่งเป็นไปตามที่ตลาดคาดการณ์ โดยคณะกรรมการนโยบายการเงินให้ความเห็นว่า หลังจากการปรับขึ้นดอกเบี้ยในครั้งนี้แล้ว stance ของนโยบายการเงินยังคงเป็นแบบผ่อนคลายและการขยายตัวของ productivity ยังเป็นปัจจัยสนับสนุนการขยายตัวของเศรษฐกิจต่อไป แม้ว่าราคาน้ำมันจะปรับตัวสูงขึ้น โดย output ยังขยายตัวอย่างแข็งแกร่งขณะที่ภาวะการจ้างงานค่อยๆฟื้นตัว นอกจากนี้ ยังแสดงความกังวลเกี่ยวกับภาวะเงินเฟ้อมากขึ้นเมื่อเทียบกับการประชุมครั้งก่อน กล่าวคือ แม้ว่าเงินเฟ้อคาดการณ์ในระยะยาวจะยังสามารถควบคุมได้ แต่แรงกดดันเงินเฟ้อในช่วงที่ผ่านมามีเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ราคาน้ำมันที่เพิ่มขึ้นยังไม่ได้ส่งผลต่อเงินเฟ้อพื้นฐาน ทั้งนี้ คณะกรรมการนโยบายการเงินมองว่าปัจจัยเสี่ยงทั้งทางด้านบวกและลบของทั้งการขยายตัวทางเศรษฐกิจและเงินเฟ้อในช่วง 2-3 ไตรมาสข้องหน้าค่อนข้างสมดุล และให้ความเห็นเกี่ยวกับแนวโน้มอัตราดอกเบี้ยในอนาคต ไว้เช่นเดิม คือ "policy accommodation can be removed at a pace that is likely to be measured." และจะเปลี่ยนแปลงนโยบายตามภาวะเศรษฐกิจเท่าที่จำเป็นเพื่อรักษาเสถียรภาพของระดับราคา
กลุ่มประเทศยูโร
เศรษฐกิจของกลุ่มประเทศยูโรโซนยังคงมีแนวโน้มชะลอตัวลงต่อเนื่องจากไตรมาสสุดท้ายปีที่แล้วโดยอัตราการว่างงานยังทรงตัวอยู่ในระดับสูง ส่งผลให้การฟื้นตัวของอุปสงค์ภายในประเทศเปราะบาง สะท้อนได้จากยอดค้าปลีกล่าสุดในเดือนมกราคมที่ขยายตัวต่ำกว่าที่ตลาดคาดไว้ ขณะที่การส่งออกสุทธิชะลอลงจากค่าเงินยูโรที่แข็งค่าขึ้น สอดคล้องกับตัวเลขเศรษฐกิจสำคัญที่ประกาศในช่วงที่ผ่านมาซึ่งให้ภาพเศรษฐกิจที่ชะลอลงอาทิ ดัชนี PMI ภาคบริการในเดือนกุมภาพันธ์ที่ชะลอลงมาอยู่ที่ระดับ 53.0 จากเดือนก่อนหน้าที่ 54.0 ส่วนดัชนี PMI ภาคอุตสาหกรรมทรงตัวเท่ากับเดือนก่อนหน้าซึ่งชี้ว่าภาคอุตสาหกรรมยังขยายตัวต่อไปได้อย่างช้าๆ
ด้านนโยบายการเงิน จากการประชุมของธนาคารกลางยุโรป(ECB)ครั้งล่าสุดเมื่อวันที่ 3 มีนาคมที่ผ่านมา ECB ยังคงมีมติให้คงอัตราดอกเบี้ยนโยบาย (Refinancing rate) ไว้ที่ร้อยละ 2.0 ต่อปีเช่นเดิม ซึ่งเป็นไปตามที่ตลาดคาดการณ์ไว้ อย่างไรก็ดี แรงกดดันด้านเงินเฟ้อที่เพิ่มสูงขึ้นจากความผันผวนของราคาน้ำมันในตลาดโลกการปรับขึ้นภาษีทางอ้อม(Indirect taxes and administrative prices)ในบางประเทศ รวมทั้งสภาพคล่องที่ล้นระบบและการเร่งตัวของการปลอ่ยสินเชื่อทำให้มีความเป็นไปได้สูงที่ ECB จะปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยนโยบายเร็วขึ้นกว่าที่คาดการณ์ไว้เดิม เพื่อชะลอแรงกดดันด้านเงินเฟ้อและรักษาเสถียรภาพด้านราคาในระยะปานกลาง
สำหรับแนวโน้มเศรษฐกิจในระยะต่อไปเศรษฐกิจในระยะต่อไปเศรษฐกิจของกลุ่มประเทศยูโรโซนยังคงมีแนวโน้มฟื้นตัวอย่างค่อยเป็นค่อยไป โดยได้รับแรงสนับสนุนจากภาคการส่งออกที่ขยายตัวตามการขยายตัวของเศรษฐกิจโลกขณะที่การอุปโภคบริโภคน่าจะปรับตัวดีขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของรายได้(Disposable income)อย่างไรก็ตามความเสี่ยงต่อการฟื้นตัวที่สำคัญ ได้แก่ ระดับและความผันผวนของราคาน้ำมัน ความไม่สมดุลของภาวะเศรษฐกิจโลก(Global imbalance)และการแข็งค่าขึ้นของเงินยูโรซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อภาวะเศรษฐกิจ
ญี่ปุ่น
ทางการญี่ปุ่นประกาศปรับตัวเลขเศรษฐกิจในไตรมาสที่ 4 ของปี 2547 จากที่หดตัวร้อยละ 0.1(qoq)เป็นขยายตัวร้อยละ 0.1(qoq)หรือร้อยละ 1.0(yoy)ซึ่งเป็นผลมาจากการปรับขึ้นของการบริโภคของภาครัฐและการสะสมสินค้าคงคลังของเอกชน(Private inventories)ในขณะที่มีการปรับลดลงของการใช้จ่ายเพื่อการลงทุนการปรับตัวเลขการขยายตัวของเศรษฐกิจดังกล่าวทำให้ญี่ปุ่นหลุดจากภวะเศรษฐกิจถดถอยทางเทคนิค(technical recession) คือ เศรษฐกอจไม่หดตัวติดต่อกัน 3 ไตรมาส
ทั้งนี้ กิจกรรมในภาคบริการแสดงให้เห็นการปรับตัวดีขึ้น ของ Services sector โดยดัชนี Tertiary sector index ในเดือนมกราคมขยายตัวสูงสุดในรอบ 9 เดือน นอกจากนี้ ภาะการจ้างงาน ค่าจ้างแรงงานและความเชื่อมั่นของผู้บริโภคมีการปรับตัวดีขึ้น ส่งผลดีต่อการบริโภคของครัวเรือน โดยล่าสุดในเดือนมกราคมการใช้จ่ายของภาคครัวเรือนขยายตัวร้อยละ 8.2(mom) ซึ่งเป็นการขยายตัวสูงสุดในรอบ 9 เดือน ทำให้คาดว่าการใช้จ่ายบริโภคของภาคเอกชนจะค่อยๆปรับตัวดีขึ้นและจะช่วยสนับสนุนการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ
อย่างไรก็ดี ความเชื่อมันของภาคธุรกิจปรับตัวลดลงโดย Business survey index(BSI) ของช่วงเดือนมกราคม-มีนาคมปรับตัวลดลงจากช่วงเดือนตุลาคม-ธันวาคม โดยเฉพาะกลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ซึ่งเป็นผลมาจากราคาน้ำมันและ commodity ที่ปรับสูงขึ้น
นอกจากนี้การเกินดุลการค้าของญี่ปุ่นในเดือนกุมภาพันธ์หดตัวต่อเนื่องเป็นเดือนที่ 2 โดยหดตัวร้อยละ 21.7(yoy)ซึ่งเป็นผลมาจากการส่งออกที่ชะลอลงตามสินค้ากลุ่มอิเล็กทรอนิกส์ โดยการส่งออกขยายตัวเพียงร้อยละ1.7(yoy)ต่ำที่สุดในรอบ 15 เดือนที่ผ่านมาในขณะที่ราคาน้ำมันที่ปรับตัวสูงขึ้นส่งผลให้มูลค่าการนำเข้าปรับตัวสูงขึ้นมากโดยขยายตัวร้อยละ 11.3(yoy)
เอเชีย
นับตั้งแต่ต้นปี 2548 เศรษฐกิจของประเทศในภูมิภาคเอเชียส่วนใหญ่ ขยายตัวในระดับที่ชะลอลงจากช่วงไตรมาสสุดท้ายของปี 2547 เนื่องจากภาคการส่งออกที่ชะลอตัว โดยเฉพาะการส่งออกสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ที่เริ่มส่งสัญญาณชะลอตัวมาตั้งแต่ปลายปี 2547 ทั้งนี้แรงกดดันเงินเฟ้อเริ่มปรับตัวสูงขึ้นในหลายประเทศจากราคาน้ำมันที่สูงขึ้น และค่าเงินในภูมิภาคส่วนใหญ่อ่อนค่าลงเนื่องจากการแข็งค่าของเงินดอลลาร์ สรอ. ในตลาดโลก
การผลิตภาคอุตสาหกรรมของจีนในช่วง 2 เดือนแรกของปีนี้ ขยายตัวร้อยละ 16.9(yoy) เทียบกับช่วงไตรมาสที่ 4 ปี 2547 ที่ขยายตัวร้อยละ 21(yoy)อย่างไรก็ตามการลงทุนในสินทรัพย์ถาวรในช่วงดังกล่าวเพิ่มขึ้นร้อยละ 24.5(yoy) เร่งขึ้นจากเดือนธันวาคมที่ขยายตัวร้อยละ 21.3 สูงกว่าเป้าหมายของทางการที่ร้อยละ 16 ในปีนี้ เทียบกับการขยายตัวร้อยละ 26 ในปีก่อนหน้า
การผลิตภาคอุตสาหกรรมของไต้หวันในช่วง 2 เดือนแรกของปีนี้หดตัวร้อยละ 0.5(yoy) เทียบกับช่วงเดือนพฤศจิกายน-ธันวาคมในปี 2547 ที่ขยายตัวร้อยละ 2.5 โดยเป็นผลมาจากการชะลอตัวของการผลิตในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์และสินค้าคงคลังในกลุ่มเคมีภัณฑ์ยังอยู่ในระดับสูง
นอกจากนี้ ธนาคารกลางมาเลเซียคาดการณ์อัตราการขยายตัวของ GDP ในปีนี้ชะลอลงมาอยู่ที่ร้อยละ 5-6 เทียบกับร้อยละ 7.1 ในปีก่อนหน้า เนื่องจากการชะลอตัวของอุปสงค์ในประเทศและต่างประเทศโดยความเสี่ยงต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจมาจากการปรับลดการใช้จ่ายของรัฐบาลเพื่อลดการขาดดุลงบประมาณ ตลอดจนแรงกดดันด้านเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้นและการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางสหรัฐฯ
อนึ่ง ทางการเกาหลีใต้ประกาศตัวเลย GDP ไตรมาสที่ 4 ปี 2547 ขยายตัวเพียงร้อยละ 3.3(yoy) เทียบกับไตรมาสก่อนที่ขยายตัวร้อยละ 4.7 ส่งผลให้เศรษฐกิจทั้งปี 2547 ขยายตัวร้อยละ 4.6 โดยปัจจัยสำคัญของการชะลอตัวในไตรมาสที่ 4 มาจากการลงทุนในสินทรัพย์ถาวรที่หดตัวร้อยละ 1.2(yoy) แต่การบริโภคภาคเอกชนปรับตัวดีขึ้น โดยเริ่มขยายตัวเป็นครั้งแรกในรอบ 7 ไตรมาสที่ร้อยละ 0.6 ทั้งนี้ ธนาคารกลางเกาหลีใต้คาดว่าเศรษฐกิจจะค่อยๆปรับตัวดีขึ้น โดยทั้งปี 2548 จะขยายตัวได้ที่ร้อยละ 4
-การส่งออก ภาวะการชะลอตัวของอุปสงค์ในตลาดโลก โดยเฉพาะกลุ่มสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งนับเป็นสินค้าส่งออกหลักของประเทศส่วนใหญ่ในเอเชียเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลให้การส่งออกของประเทศในภูมิภาคชะลอตัวลงอย่างต่อเนื่อง โดยในช่วง 2 เดือนแรกของปีนี้ การส่งออกของเกาหลีใต้ขยายตัวร้อยละ 12.7(yoy) ชะลอลงจากช่วงไตรมาสที่ 4 ปี 2547 ที่ขยายตัวร้อยละ 21.2 การส่งออกของสิงคโปร์ขยายตัวร้อยละ 13.5(yoy) ชะลอลงจากช่วงไตรมาสที่ 4 ปี 2547 ที่ขยายตัวร้อยละ 22.2 และการส่งออกของมาเลเซียในเดือนมกราคมขยายตัวร้อยละ 11.3(yoy)ชะลอลงจากเดือนก่อนที่ขยายตัวร้อยละ 12.9
-อัตราเงินเฟ้อ ของหลายประเทศในเดือนกุมภาพันธ์ปรับตัวสูงขึ้นเนื่องจากอยู่ในช่วงเทศกาลตรุษจีน ทำให้ราคาอาหารปรับตัวสูงขึ้น ตลอดจนเป็นผลมาจากแรงกดดันด้านราคาน้ำมันที่อยู่ในระดับสูงโดยอัตราเงินเฟ้อของจีนอยู่ที่ร้อยละ 3.9(yoy)เทียบกับเดือนมกราคมซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 1.9 และอัตราเงินเฟ้อของไต้หวันอยู่ที่ร้อยละ 1.9(yoy) เทียบกับเดือนมกราคมซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 0.5 ทั้งนี้ ทางการจีนได้ประกาศปรับราคาน้ำมันเบนซินขายปลีกขึ้นเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เดือนสิงหาคมปีที่แล้ว โดยจะปรับราคาขึ้นร้อยละ 7 โดยให้มีผลตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคมเป็นต้นไป ซึ่งจะส่งผลให้ราคาน้ำมันปรับขึ้นจาก 4,190 หยวนต่อตัน มาอยู่ที่ประมาณ 4,6225 หยวน(559 ดอลลาร์ สรอ.)ต่อตัน แต่จะยังคงราคาน้ำมันดีเซลขายปลีกไว้เท่าเดิมที่ประมาณ 3,830 หยวนต่อตัน ทำให้คาดว่าจะส่งผลต่ออัตราเงินเฟ้อไม่มากนักเนื่องจากราคาน้ำมันดีเซลไม่ได้ปรับขึ้น และปริมาณการใช้น้ำมันเบนซินยังอยู่ในระดับที่ไม่สูงนัก
อัตราเงินเฟ้อในเดือนกุมภาพันธ์ของอินโดนีเซียอยู่ที่ร้อยละ 7.2(yoy) เทียบกับอัตราเงินเฟ้อ ณ สิ้นปี 2547 ซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 6.4 ส่วนหนึ่งเนื่องจากการอ่อนค่าของเงินรูเปียห์ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์และการขยายตัวของอุปสงค์ในประเทศ ทั้งนี้ แรงกดดันต่อเงินเฟ้อของอินโดนีเซียคาดว่าจะมีเพิ่มขึ้นจากการที่รัฐบาลอินโดนีเซียได้ประกาศลดการอุดหนุนราคาน้ำมันในประเทศ โดยตั้งเป้าให้ลดลงจากร้อยละ 3 ของ GDP ให้เหลือร้อยละ 1.9 ของ GDP ในปีงบประมาณ 2548
อย่างไรก็ตาม อัตราเงินเฟ้อของฮ่องกงเฉลี่ย 2 เดือนแรกของปีนี้อยู่ที่ร้อยละ 0.1(yoy)เทียบกับเฉลี่ยไตรมาสที่ 4 ซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 0.2 ทั้งนี้ อัตราเงินเฟ้อของฮ่องกงมีแนวโน้มปรับตัวสูงขึ้นเนื่องจากการฟื้นตัวในภาคอสังหาริมทรัพย์และอุปสงค์ภายในประเทศอาจส่งผลให้ค่าเช่าบ้านเริ่มปรับตัวสูงขึ้น สำหรับอัตราเงินเฟ้อของสิงคโปร์ในเดือนกุมภาพันธ์อยู่ที่ร้อยละ 0.0(yoy)เทียบกับเดือนมกราคมซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 0.4(yoy)โดยเพิ่มขึ้นร้อยละ 0.4(mom)ทั้งนี้ ธนาคารกลางสิงค์โปร์คาดว่าอัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยในปี 2548 จะอยู่ระหว่างร้อยละ 1-2
-ค่าเงินของภูมิภาคเอเชียในเดือนมีนาคมส่วนใหญ่อ่อนค่าลงเนื่องจากทิศทางการแข็งค่าของเงินดอลลาร์ สรอ. ในตลาดโลก ขณะที่แรงกดดันต่อการปรับค่าเงินหยวนของจีนยังคงมีต่อเนื่อง สำหรับค่าเงินรูเปียห์อ่อนค่าลงร้อยละ 1.7 นับจากต้นเดือนมีนาคม ทั้งนี้ ธนาคารกลางอินโดนีเซียได้เข้าแทรกแซงค่าเงินเป็นระยะ เพื่อชะลอการอ่อนค่าของเงินรูเปียห์และลดแรงกดดันต่ออัตราเงินเฟ้อในประเทศ อย่างไรก็ตามเงินเปโซฟิลิปปินส์กลับแข็งค่าอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ต้นปี จากการไหลเข้าของเงินทุนจากต่างประเทศในตลาดหลักทรัพย์
-นโยบายการเงิน ธนาคารกลางหลายประเทศในเอเชียดำเนินนโยบายการเงินแบบเข้มงวดต่อเนื่องจากช่วงก่อนหน้า โดยเมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2548 ธนาคารกลางฮ่องกงปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยมาตรฐานสำหรับการให้กู้ยืมแก่ธนาคารพาณิชย์ประเภทข้ามคืน(base rate)ร้อยละ 0.25 จากร้อยละ 4 เป็นร้อยละ 4.25 ตามการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางสหรัฐฯ เมื่อวันที่ 22 มีนาคม ที่ผ่านมา เนื่องจากฮ่องกงผูกค่าเงินไว้วกับเงินดอลลาร์ สรอ. ภายใต้ระบบ Currency Board และเมื่อวันที่ 24 มีนาคม 2548 ธนาคารกลางไต้หวันได้ประกาศขึ้นอัตราดอกเบี้ยมาตรฐาน discount rate ร้อยละ 0.125 จากร้อยละ 1.75 เป็นร้อยละ 1.875 โดยเป็นการปรับขึ้นต่อเนื่องครั้งที่ 3 นับตั้งแต่ที่ได้เริ่มปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยในเดือนกันยายนและเดือนธันวาคมปีที่แล้ว เพื่อปัองกันปัญหาเงินเฟ้อเนื่องจากราคาน้ำมันที่สูงขึ้น และลดความแตกต่างระหว่างอัตราดอกเบี้ยของไต้หวันและสหรัฐฯ ทั้งนี้ ธนาคารกลางไต้หวันคาดว่าอัตราเงินเฟ้อปีนี้จะสูงกว่าระดับที่รัฐบาลดคาดไว้ว่าจะอยู่ที่ร้อยละ 1.7
-นโยบายอื่นๆ เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2548 China Foreing Exchange Trade System(CFETS)ของจีนแถลงว่าจะอนุญาตให้สามารถทำการซื้อขายเงินตราต่างประเทศได้เพิ่มขึ้นอีก 8 คู่สกุลเงินในเดือนพฤษภาคมนี้ เพื่อเป็นการพัฒนาตลาดการเงินและเพิ่มทางเลือกในการป้องกันความเสี่ยงให้กับบริษัทภายในประเทศ ได้แก่ ดอลลาร์ สรอ. กับยูโร ดอลลาร์ สรอ. กับเยน ดอลลาร์ สรอ. กับ ดอลลาร์ฮ่องกง ดอลลาร์ สรอ. กับเสตอร์ลิง ดอลลาร์ สรอ. กับสวิสฟรังก์ ดอลลาร์ สรอ. กับดอลลาร์ออสเตรเลีย และยูโรกับเยน จากปัจจุบันที่ทำได้เพียง 4 คู๋สกุล คือ ยูโรกับหยวน ดอลลาร์ สรอ. กับหยวน เยนกับหยวน และดอลลาร์ฮ่องกงกับหยวน และเมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2548ทางการจีนได้ออกมาตรการชะลอความร้อนแรงของภาคอสังหาริมทรัพย์โดยเพิ่มสัดส่วนเงินดาวน์ขั้นต่ำสำหรับสินเชื่อเพื่อการซื้อที่อยู่อาศัยจากร้อยละ 20 เป็นร้อยละ 30 ซึ่งมีผลบังคับใช้เฉพาะในบางเมือง และปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยอ้างอิงสำหรับสินเชื่อเพื่อการซื้อบ้านระยะเวลา 5 ปี จากร้อยละ 5.31 เป็นร้อยละ 5.51 พร้อมกับปรับเพิ่มเพดานอัตราเงินกู้เพื่อการซื้อบ้านจาก 0.87 เท่าเป็น 0.9 เท่าของอัตรากู้ยืมมาตรฐาน(benchmark)นอกจากนี้ ธนาคารกลางจีนได้ประกาศลดอัตราดอกเบี้ยที่จ่ายสำหรับเงินสำรองส่วนเกิน(Excess reserves)จากร้อยละ 1.62 เป็นร้อยละ 0.99 ตั้งแต่วันที่ 17 มีนาคม 2548 เป็นต้นไป เพื่อลดต้นทุนของธนาคารกลาง
เมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2548 ธนาคารกลางมาเลเซียออกมาตรการผ่อนคลายธุรกรรมเงินตราต่างประเทศเพื่อลดแรงกดดันต่อการเก็งกำไรอัตราแลกเปลี่ยน โดยให้มีผลบังคับใช้ตั้งแต่ 1 เมษายน 2548 เป็นต้นไป ดังนี้ (1)อนุญาตให้นักลงทุนในประเทศทำสัญญา forward เพื่อป้องกันความเสี่ยงของเงินลงทุนในต่างประเทศและหนี้ต่างประเทศ (2)อนุญาตให้นักลงทุนต่างชาติทำสัญญา forward เพื่อป้องกันความเสี่ยง(hedging)ในการนำส่งเงินกลับประเทศและการเข้าซื้อสินทรัพย์สกุลริงกิต (3)อนุญาตให้ผู้ส่งออกเปิดบัญชีเงินตราต่างประเทศนอกมาเลเซียได้โดยไม่มี overnight limit จากปัจจุบันกำหนดไว้ที่ 30-100 ล้านริงกิต (4)อนุญาตให้บริษัทในมาเลเซียสามารถกู้เงินเป็นสกุลเงินต่างประเทศได้ไม่เกิน 50 ล้านริงกิต และนักลงทุนรายย่อยกู้ได้ไม่เกิน 10 ล้านริงกิต จากปัจจุบันที่สามารถกู้ได้ไม่เกิน 5 ล้านริงกิต และ (5)อนุญาตให้กองทุนในประเทศลงทุนในต่างประเทศได้สูงสุดร้อยละ 30 ของเงินที่บริหารจากเดิมที่กำหนดไว้ที่ร้อยละ 10 ทั้งนี้ นักวิเคราะห์ในตลาดเห็นว่าการผ่อนคลายมาตรการดังกล่าวเป็นแผนที่จะช่วยเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของเศรษฐกิจมาเลเซียในระยะยาวได้
--ธนาคารแห่งประเทศไทย--
ในช่วงที่ผ่านมา ความเสี่ยงที่มีผลต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจในกลุ่มประเทศ G-3 มีมากขึ้นจากความผันผวนของราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกที่ปรับตัวสูงขึ้นอย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากราคาน้ำมันในแต่ละประเทศขึ้นกับความแข็งแกร่งของการขยายตัวทางเศรษฐกิจของประเทศนั้นๆ โดยคาดว่าสหรัฐฯจะได้รับผลกระทบน้อยกว่ายุโรปและญี่ปุ่นเนื่องจากเศรษฐกิจสหรัฐฯยังแสดงแนวโน้มขยายตัวอย่างแข็งแกร่ง ในขณะที่เศรษฐกิจยุโรปมีแนวโน้มชะลอตัวลงของอุปสงค์ภายในประเทศ เช่นเดียวกับญี่ปุ่นที่การฟื้นตัวยังเปราะบาง โดยการเกินดุลการค้าลดลงจากการชะลอตัวลงของการส่งออกสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ และจากราคาน้ำมันที่ปรับตัวสูงขึ้น
สหรัฐอเมริกา
เศรษฐกิจสหรัฐยังคงมีแนวโน้มขยายตัวต่อเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของการใช้จ่ายของผู้บริโภคโดยยอดค้าปลีกในเดือนกุมภาพันธ์เพิ่มขึ้นต่อเนื่องเป็นเดือนที่ 3 ที่ร้อยละ 0.5(mom) หรือร้อยละ 5.6(yoy) จากการเพิ่มขึ้นของการซื้อรถยนต์ อุปกรณ์ไฟฟ้า และการใช้จ่ายในห้างสรรพสินค้า ทั้งนี้ อุปสงค์ที่ยังคงขยายตัวอยู่ในเกณฑ์ดีเป็นผลมาจากภาวะการจ้างงานที่ปรับตัวดีขึ้นโดยตัวเลขการจ้างงานนอกภาคเกษตร(Non-farm payroll) ในเดือนกุมภาพันธ์เพิ่มขึ้น 262,000 ตำแหน่ง ซึ่งเป็นการปรับเพิ่มมากที่สุดนับตั้งแต่เดือนตุลาคม 2547 เนื่องจากบริษัทต่างๆเริ่มมีความมั่นใจถึงภาวะเศรษฐกิจที่มีแนวโน้มขยายตัวดี
อย่างไรก็ตาม ราคาน้ำมันที่ปรับสูงขึ้นเป็นปัจจัยลบต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจ โดยส่งผลให้ดัชนีความเชื่อมั่นผู้บริโภค(U. of Michigan Confidence Index) ในเดือนมีนาคมปรับตัวลดลงมาอยู่ที่ระดับ 92.9 จาก 94.1 ในเดือนก่อนหน้า นอกจากนี้ ราคาน้ำมันที่ปรับตัวสูงขึ้นส่งผลให้อัตราเงินเฟ้อเร่งตัวขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์เพิ่มขึ้นร้อยละ 0.4(mom)สูงที่สุดในรอบ 4 เดือน หรือ เพิ่มขึ้นร้อยละ 3.0(yoy) โดยราคาในหมวดพลังงานเพิ่มขึ้นร้อยละ 10.4(yoy) ทั้งนี้ การปรับตัวเพิ่มขึ้นของอัตราเงินเฟ้อส่งผลให้ตลาดเริ่มกังวลว่าแนวโน้มการปรับเพิ่มอัตราตอกเบี้ยของสหรัฐฯอาจเร็วกว่าที่ตลาดคาดการณ์ไว้
ในการประชุมของ Fed เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2548 มีมติเป็นเอกฉันท์ให้ปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ย Fed Funds ร้อยละ 0.25 มาอยู่ที่ร้อยละ 2.75 ซึ่งเป็นไปตามที่ตลาดคาดการณ์ โดยคณะกรรมการนโยบายการเงินให้ความเห็นว่า หลังจากการปรับขึ้นดอกเบี้ยในครั้งนี้แล้ว stance ของนโยบายการเงินยังคงเป็นแบบผ่อนคลายและการขยายตัวของ productivity ยังเป็นปัจจัยสนับสนุนการขยายตัวของเศรษฐกิจต่อไป แม้ว่าราคาน้ำมันจะปรับตัวสูงขึ้น โดย output ยังขยายตัวอย่างแข็งแกร่งขณะที่ภาวะการจ้างงานค่อยๆฟื้นตัว นอกจากนี้ ยังแสดงความกังวลเกี่ยวกับภาวะเงินเฟ้อมากขึ้นเมื่อเทียบกับการประชุมครั้งก่อน กล่าวคือ แม้ว่าเงินเฟ้อคาดการณ์ในระยะยาวจะยังสามารถควบคุมได้ แต่แรงกดดันเงินเฟ้อในช่วงที่ผ่านมามีเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ราคาน้ำมันที่เพิ่มขึ้นยังไม่ได้ส่งผลต่อเงินเฟ้อพื้นฐาน ทั้งนี้ คณะกรรมการนโยบายการเงินมองว่าปัจจัยเสี่ยงทั้งทางด้านบวกและลบของทั้งการขยายตัวทางเศรษฐกิจและเงินเฟ้อในช่วง 2-3 ไตรมาสข้องหน้าค่อนข้างสมดุล และให้ความเห็นเกี่ยวกับแนวโน้มอัตราดอกเบี้ยในอนาคต ไว้เช่นเดิม คือ "policy accommodation can be removed at a pace that is likely to be measured." และจะเปลี่ยนแปลงนโยบายตามภาวะเศรษฐกิจเท่าที่จำเป็นเพื่อรักษาเสถียรภาพของระดับราคา
กลุ่มประเทศยูโร
เศรษฐกิจของกลุ่มประเทศยูโรโซนยังคงมีแนวโน้มชะลอตัวลงต่อเนื่องจากไตรมาสสุดท้ายปีที่แล้วโดยอัตราการว่างงานยังทรงตัวอยู่ในระดับสูง ส่งผลให้การฟื้นตัวของอุปสงค์ภายในประเทศเปราะบาง สะท้อนได้จากยอดค้าปลีกล่าสุดในเดือนมกราคมที่ขยายตัวต่ำกว่าที่ตลาดคาดไว้ ขณะที่การส่งออกสุทธิชะลอลงจากค่าเงินยูโรที่แข็งค่าขึ้น สอดคล้องกับตัวเลขเศรษฐกิจสำคัญที่ประกาศในช่วงที่ผ่านมาซึ่งให้ภาพเศรษฐกิจที่ชะลอลงอาทิ ดัชนี PMI ภาคบริการในเดือนกุมภาพันธ์ที่ชะลอลงมาอยู่ที่ระดับ 53.0 จากเดือนก่อนหน้าที่ 54.0 ส่วนดัชนี PMI ภาคอุตสาหกรรมทรงตัวเท่ากับเดือนก่อนหน้าซึ่งชี้ว่าภาคอุตสาหกรรมยังขยายตัวต่อไปได้อย่างช้าๆ
ด้านนโยบายการเงิน จากการประชุมของธนาคารกลางยุโรป(ECB)ครั้งล่าสุดเมื่อวันที่ 3 มีนาคมที่ผ่านมา ECB ยังคงมีมติให้คงอัตราดอกเบี้ยนโยบาย (Refinancing rate) ไว้ที่ร้อยละ 2.0 ต่อปีเช่นเดิม ซึ่งเป็นไปตามที่ตลาดคาดการณ์ไว้ อย่างไรก็ดี แรงกดดันด้านเงินเฟ้อที่เพิ่มสูงขึ้นจากความผันผวนของราคาน้ำมันในตลาดโลกการปรับขึ้นภาษีทางอ้อม(Indirect taxes and administrative prices)ในบางประเทศ รวมทั้งสภาพคล่องที่ล้นระบบและการเร่งตัวของการปลอ่ยสินเชื่อทำให้มีความเป็นไปได้สูงที่ ECB จะปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยนโยบายเร็วขึ้นกว่าที่คาดการณ์ไว้เดิม เพื่อชะลอแรงกดดันด้านเงินเฟ้อและรักษาเสถียรภาพด้านราคาในระยะปานกลาง
สำหรับแนวโน้มเศรษฐกิจในระยะต่อไปเศรษฐกิจในระยะต่อไปเศรษฐกิจของกลุ่มประเทศยูโรโซนยังคงมีแนวโน้มฟื้นตัวอย่างค่อยเป็นค่อยไป โดยได้รับแรงสนับสนุนจากภาคการส่งออกที่ขยายตัวตามการขยายตัวของเศรษฐกิจโลกขณะที่การอุปโภคบริโภคน่าจะปรับตัวดีขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของรายได้(Disposable income)อย่างไรก็ตามความเสี่ยงต่อการฟื้นตัวที่สำคัญ ได้แก่ ระดับและความผันผวนของราคาน้ำมัน ความไม่สมดุลของภาวะเศรษฐกิจโลก(Global imbalance)และการแข็งค่าขึ้นของเงินยูโรซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อภาวะเศรษฐกิจ
ญี่ปุ่น
ทางการญี่ปุ่นประกาศปรับตัวเลขเศรษฐกิจในไตรมาสที่ 4 ของปี 2547 จากที่หดตัวร้อยละ 0.1(qoq)เป็นขยายตัวร้อยละ 0.1(qoq)หรือร้อยละ 1.0(yoy)ซึ่งเป็นผลมาจากการปรับขึ้นของการบริโภคของภาครัฐและการสะสมสินค้าคงคลังของเอกชน(Private inventories)ในขณะที่มีการปรับลดลงของการใช้จ่ายเพื่อการลงทุนการปรับตัวเลขการขยายตัวของเศรษฐกิจดังกล่าวทำให้ญี่ปุ่นหลุดจากภวะเศรษฐกิจถดถอยทางเทคนิค(technical recession) คือ เศรษฐกอจไม่หดตัวติดต่อกัน 3 ไตรมาส
ทั้งนี้ กิจกรรมในภาคบริการแสดงให้เห็นการปรับตัวดีขึ้น ของ Services sector โดยดัชนี Tertiary sector index ในเดือนมกราคมขยายตัวสูงสุดในรอบ 9 เดือน นอกจากนี้ ภาะการจ้างงาน ค่าจ้างแรงงานและความเชื่อมั่นของผู้บริโภคมีการปรับตัวดีขึ้น ส่งผลดีต่อการบริโภคของครัวเรือน โดยล่าสุดในเดือนมกราคมการใช้จ่ายของภาคครัวเรือนขยายตัวร้อยละ 8.2(mom) ซึ่งเป็นการขยายตัวสูงสุดในรอบ 9 เดือน ทำให้คาดว่าการใช้จ่ายบริโภคของภาคเอกชนจะค่อยๆปรับตัวดีขึ้นและจะช่วยสนับสนุนการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ
อย่างไรก็ดี ความเชื่อมันของภาคธุรกิจปรับตัวลดลงโดย Business survey index(BSI) ของช่วงเดือนมกราคม-มีนาคมปรับตัวลดลงจากช่วงเดือนตุลาคม-ธันวาคม โดยเฉพาะกลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ซึ่งเป็นผลมาจากราคาน้ำมันและ commodity ที่ปรับสูงขึ้น
นอกจากนี้การเกินดุลการค้าของญี่ปุ่นในเดือนกุมภาพันธ์หดตัวต่อเนื่องเป็นเดือนที่ 2 โดยหดตัวร้อยละ 21.7(yoy)ซึ่งเป็นผลมาจากการส่งออกที่ชะลอลงตามสินค้ากลุ่มอิเล็กทรอนิกส์ โดยการส่งออกขยายตัวเพียงร้อยละ1.7(yoy)ต่ำที่สุดในรอบ 15 เดือนที่ผ่านมาในขณะที่ราคาน้ำมันที่ปรับตัวสูงขึ้นส่งผลให้มูลค่าการนำเข้าปรับตัวสูงขึ้นมากโดยขยายตัวร้อยละ 11.3(yoy)
เอเชีย
นับตั้งแต่ต้นปี 2548 เศรษฐกิจของประเทศในภูมิภาคเอเชียส่วนใหญ่ ขยายตัวในระดับที่ชะลอลงจากช่วงไตรมาสสุดท้ายของปี 2547 เนื่องจากภาคการส่งออกที่ชะลอตัว โดยเฉพาะการส่งออกสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ที่เริ่มส่งสัญญาณชะลอตัวมาตั้งแต่ปลายปี 2547 ทั้งนี้แรงกดดันเงินเฟ้อเริ่มปรับตัวสูงขึ้นในหลายประเทศจากราคาน้ำมันที่สูงขึ้น และค่าเงินในภูมิภาคส่วนใหญ่อ่อนค่าลงเนื่องจากการแข็งค่าของเงินดอลลาร์ สรอ. ในตลาดโลก
การผลิตภาคอุตสาหกรรมของจีนในช่วง 2 เดือนแรกของปีนี้ ขยายตัวร้อยละ 16.9(yoy) เทียบกับช่วงไตรมาสที่ 4 ปี 2547 ที่ขยายตัวร้อยละ 21(yoy)อย่างไรก็ตามการลงทุนในสินทรัพย์ถาวรในช่วงดังกล่าวเพิ่มขึ้นร้อยละ 24.5(yoy) เร่งขึ้นจากเดือนธันวาคมที่ขยายตัวร้อยละ 21.3 สูงกว่าเป้าหมายของทางการที่ร้อยละ 16 ในปีนี้ เทียบกับการขยายตัวร้อยละ 26 ในปีก่อนหน้า
การผลิตภาคอุตสาหกรรมของไต้หวันในช่วง 2 เดือนแรกของปีนี้หดตัวร้อยละ 0.5(yoy) เทียบกับช่วงเดือนพฤศจิกายน-ธันวาคมในปี 2547 ที่ขยายตัวร้อยละ 2.5 โดยเป็นผลมาจากการชะลอตัวของการผลิตในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์และสินค้าคงคลังในกลุ่มเคมีภัณฑ์ยังอยู่ในระดับสูง
นอกจากนี้ ธนาคารกลางมาเลเซียคาดการณ์อัตราการขยายตัวของ GDP ในปีนี้ชะลอลงมาอยู่ที่ร้อยละ 5-6 เทียบกับร้อยละ 7.1 ในปีก่อนหน้า เนื่องจากการชะลอตัวของอุปสงค์ในประเทศและต่างประเทศโดยความเสี่ยงต่อการขยายตัวของเศรษฐกิจมาจากการปรับลดการใช้จ่ายของรัฐบาลเพื่อลดการขาดดุลงบประมาณ ตลอดจนแรงกดดันด้านเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้นและการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางสหรัฐฯ
อนึ่ง ทางการเกาหลีใต้ประกาศตัวเลย GDP ไตรมาสที่ 4 ปี 2547 ขยายตัวเพียงร้อยละ 3.3(yoy) เทียบกับไตรมาสก่อนที่ขยายตัวร้อยละ 4.7 ส่งผลให้เศรษฐกิจทั้งปี 2547 ขยายตัวร้อยละ 4.6 โดยปัจจัยสำคัญของการชะลอตัวในไตรมาสที่ 4 มาจากการลงทุนในสินทรัพย์ถาวรที่หดตัวร้อยละ 1.2(yoy) แต่การบริโภคภาคเอกชนปรับตัวดีขึ้น โดยเริ่มขยายตัวเป็นครั้งแรกในรอบ 7 ไตรมาสที่ร้อยละ 0.6 ทั้งนี้ ธนาคารกลางเกาหลีใต้คาดว่าเศรษฐกิจจะค่อยๆปรับตัวดีขึ้น โดยทั้งปี 2548 จะขยายตัวได้ที่ร้อยละ 4
-การส่งออก ภาวะการชะลอตัวของอุปสงค์ในตลาดโลก โดยเฉพาะกลุ่มสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งนับเป็นสินค้าส่งออกหลักของประเทศส่วนใหญ่ในเอเชียเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลให้การส่งออกของประเทศในภูมิภาคชะลอตัวลงอย่างต่อเนื่อง โดยในช่วง 2 เดือนแรกของปีนี้ การส่งออกของเกาหลีใต้ขยายตัวร้อยละ 12.7(yoy) ชะลอลงจากช่วงไตรมาสที่ 4 ปี 2547 ที่ขยายตัวร้อยละ 21.2 การส่งออกของสิงคโปร์ขยายตัวร้อยละ 13.5(yoy) ชะลอลงจากช่วงไตรมาสที่ 4 ปี 2547 ที่ขยายตัวร้อยละ 22.2 และการส่งออกของมาเลเซียในเดือนมกราคมขยายตัวร้อยละ 11.3(yoy)ชะลอลงจากเดือนก่อนที่ขยายตัวร้อยละ 12.9
-อัตราเงินเฟ้อ ของหลายประเทศในเดือนกุมภาพันธ์ปรับตัวสูงขึ้นเนื่องจากอยู่ในช่วงเทศกาลตรุษจีน ทำให้ราคาอาหารปรับตัวสูงขึ้น ตลอดจนเป็นผลมาจากแรงกดดันด้านราคาน้ำมันที่อยู่ในระดับสูงโดยอัตราเงินเฟ้อของจีนอยู่ที่ร้อยละ 3.9(yoy)เทียบกับเดือนมกราคมซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 1.9 และอัตราเงินเฟ้อของไต้หวันอยู่ที่ร้อยละ 1.9(yoy) เทียบกับเดือนมกราคมซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 0.5 ทั้งนี้ ทางการจีนได้ประกาศปรับราคาน้ำมันเบนซินขายปลีกขึ้นเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เดือนสิงหาคมปีที่แล้ว โดยจะปรับราคาขึ้นร้อยละ 7 โดยให้มีผลตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคมเป็นต้นไป ซึ่งจะส่งผลให้ราคาน้ำมันปรับขึ้นจาก 4,190 หยวนต่อตัน มาอยู่ที่ประมาณ 4,6225 หยวน(559 ดอลลาร์ สรอ.)ต่อตัน แต่จะยังคงราคาน้ำมันดีเซลขายปลีกไว้เท่าเดิมที่ประมาณ 3,830 หยวนต่อตัน ทำให้คาดว่าจะส่งผลต่ออัตราเงินเฟ้อไม่มากนักเนื่องจากราคาน้ำมันดีเซลไม่ได้ปรับขึ้น และปริมาณการใช้น้ำมันเบนซินยังอยู่ในระดับที่ไม่สูงนัก
อัตราเงินเฟ้อในเดือนกุมภาพันธ์ของอินโดนีเซียอยู่ที่ร้อยละ 7.2(yoy) เทียบกับอัตราเงินเฟ้อ ณ สิ้นปี 2547 ซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 6.4 ส่วนหนึ่งเนื่องจากการอ่อนค่าของเงินรูเปียห์ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์และการขยายตัวของอุปสงค์ในประเทศ ทั้งนี้ แรงกดดันต่อเงินเฟ้อของอินโดนีเซียคาดว่าจะมีเพิ่มขึ้นจากการที่รัฐบาลอินโดนีเซียได้ประกาศลดการอุดหนุนราคาน้ำมันในประเทศ โดยตั้งเป้าให้ลดลงจากร้อยละ 3 ของ GDP ให้เหลือร้อยละ 1.9 ของ GDP ในปีงบประมาณ 2548
อย่างไรก็ตาม อัตราเงินเฟ้อของฮ่องกงเฉลี่ย 2 เดือนแรกของปีนี้อยู่ที่ร้อยละ 0.1(yoy)เทียบกับเฉลี่ยไตรมาสที่ 4 ซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 0.2 ทั้งนี้ อัตราเงินเฟ้อของฮ่องกงมีแนวโน้มปรับตัวสูงขึ้นเนื่องจากการฟื้นตัวในภาคอสังหาริมทรัพย์และอุปสงค์ภายในประเทศอาจส่งผลให้ค่าเช่าบ้านเริ่มปรับตัวสูงขึ้น สำหรับอัตราเงินเฟ้อของสิงคโปร์ในเดือนกุมภาพันธ์อยู่ที่ร้อยละ 0.0(yoy)เทียบกับเดือนมกราคมซึ่งอยู่ที่ร้อยละ 0.4(yoy)โดยเพิ่มขึ้นร้อยละ 0.4(mom)ทั้งนี้ ธนาคารกลางสิงค์โปร์คาดว่าอัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยในปี 2548 จะอยู่ระหว่างร้อยละ 1-2
-ค่าเงินของภูมิภาคเอเชียในเดือนมีนาคมส่วนใหญ่อ่อนค่าลงเนื่องจากทิศทางการแข็งค่าของเงินดอลลาร์ สรอ. ในตลาดโลก ขณะที่แรงกดดันต่อการปรับค่าเงินหยวนของจีนยังคงมีต่อเนื่อง สำหรับค่าเงินรูเปียห์อ่อนค่าลงร้อยละ 1.7 นับจากต้นเดือนมีนาคม ทั้งนี้ ธนาคารกลางอินโดนีเซียได้เข้าแทรกแซงค่าเงินเป็นระยะ เพื่อชะลอการอ่อนค่าของเงินรูเปียห์และลดแรงกดดันต่ออัตราเงินเฟ้อในประเทศ อย่างไรก็ตามเงินเปโซฟิลิปปินส์กลับแข็งค่าอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ต้นปี จากการไหลเข้าของเงินทุนจากต่างประเทศในตลาดหลักทรัพย์
-นโยบายการเงิน ธนาคารกลางหลายประเทศในเอเชียดำเนินนโยบายการเงินแบบเข้มงวดต่อเนื่องจากช่วงก่อนหน้า โดยเมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2548 ธนาคารกลางฮ่องกงปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยมาตรฐานสำหรับการให้กู้ยืมแก่ธนาคารพาณิชย์ประเภทข้ามคืน(base rate)ร้อยละ 0.25 จากร้อยละ 4 เป็นร้อยละ 4.25 ตามการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางสหรัฐฯ เมื่อวันที่ 22 มีนาคม ที่ผ่านมา เนื่องจากฮ่องกงผูกค่าเงินไว้วกับเงินดอลลาร์ สรอ. ภายใต้ระบบ Currency Board และเมื่อวันที่ 24 มีนาคม 2548 ธนาคารกลางไต้หวันได้ประกาศขึ้นอัตราดอกเบี้ยมาตรฐาน discount rate ร้อยละ 0.125 จากร้อยละ 1.75 เป็นร้อยละ 1.875 โดยเป็นการปรับขึ้นต่อเนื่องครั้งที่ 3 นับตั้งแต่ที่ได้เริ่มปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยในเดือนกันยายนและเดือนธันวาคมปีที่แล้ว เพื่อปัองกันปัญหาเงินเฟ้อเนื่องจากราคาน้ำมันที่สูงขึ้น และลดความแตกต่างระหว่างอัตราดอกเบี้ยของไต้หวันและสหรัฐฯ ทั้งนี้ ธนาคารกลางไต้หวันคาดว่าอัตราเงินเฟ้อปีนี้จะสูงกว่าระดับที่รัฐบาลดคาดไว้ว่าจะอยู่ที่ร้อยละ 1.7
-นโยบายอื่นๆ เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2548 China Foreing Exchange Trade System(CFETS)ของจีนแถลงว่าจะอนุญาตให้สามารถทำการซื้อขายเงินตราต่างประเทศได้เพิ่มขึ้นอีก 8 คู่สกุลเงินในเดือนพฤษภาคมนี้ เพื่อเป็นการพัฒนาตลาดการเงินและเพิ่มทางเลือกในการป้องกันความเสี่ยงให้กับบริษัทภายในประเทศ ได้แก่ ดอลลาร์ สรอ. กับยูโร ดอลลาร์ สรอ. กับเยน ดอลลาร์ สรอ. กับ ดอลลาร์ฮ่องกง ดอลลาร์ สรอ. กับเสตอร์ลิง ดอลลาร์ สรอ. กับสวิสฟรังก์ ดอลลาร์ สรอ. กับดอลลาร์ออสเตรเลีย และยูโรกับเยน จากปัจจุบันที่ทำได้เพียง 4 คู๋สกุล คือ ยูโรกับหยวน ดอลลาร์ สรอ. กับหยวน เยนกับหยวน และดอลลาร์ฮ่องกงกับหยวน และเมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2548ทางการจีนได้ออกมาตรการชะลอความร้อนแรงของภาคอสังหาริมทรัพย์โดยเพิ่มสัดส่วนเงินดาวน์ขั้นต่ำสำหรับสินเชื่อเพื่อการซื้อที่อยู่อาศัยจากร้อยละ 20 เป็นร้อยละ 30 ซึ่งมีผลบังคับใช้เฉพาะในบางเมือง และปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยอ้างอิงสำหรับสินเชื่อเพื่อการซื้อบ้านระยะเวลา 5 ปี จากร้อยละ 5.31 เป็นร้อยละ 5.51 พร้อมกับปรับเพิ่มเพดานอัตราเงินกู้เพื่อการซื้อบ้านจาก 0.87 เท่าเป็น 0.9 เท่าของอัตรากู้ยืมมาตรฐาน(benchmark)นอกจากนี้ ธนาคารกลางจีนได้ประกาศลดอัตราดอกเบี้ยที่จ่ายสำหรับเงินสำรองส่วนเกิน(Excess reserves)จากร้อยละ 1.62 เป็นร้อยละ 0.99 ตั้งแต่วันที่ 17 มีนาคม 2548 เป็นต้นไป เพื่อลดต้นทุนของธนาคารกลาง
เมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2548 ธนาคารกลางมาเลเซียออกมาตรการผ่อนคลายธุรกรรมเงินตราต่างประเทศเพื่อลดแรงกดดันต่อการเก็งกำไรอัตราแลกเปลี่ยน โดยให้มีผลบังคับใช้ตั้งแต่ 1 เมษายน 2548 เป็นต้นไป ดังนี้ (1)อนุญาตให้นักลงทุนในประเทศทำสัญญา forward เพื่อป้องกันความเสี่ยงของเงินลงทุนในต่างประเทศและหนี้ต่างประเทศ (2)อนุญาตให้นักลงทุนต่างชาติทำสัญญา forward เพื่อป้องกันความเสี่ยง(hedging)ในการนำส่งเงินกลับประเทศและการเข้าซื้อสินทรัพย์สกุลริงกิต (3)อนุญาตให้ผู้ส่งออกเปิดบัญชีเงินตราต่างประเทศนอกมาเลเซียได้โดยไม่มี overnight limit จากปัจจุบันกำหนดไว้ที่ 30-100 ล้านริงกิต (4)อนุญาตให้บริษัทในมาเลเซียสามารถกู้เงินเป็นสกุลเงินต่างประเทศได้ไม่เกิน 50 ล้านริงกิต และนักลงทุนรายย่อยกู้ได้ไม่เกิน 10 ล้านริงกิต จากปัจจุบันที่สามารถกู้ได้ไม่เกิน 5 ล้านริงกิต และ (5)อนุญาตให้กองทุนในประเทศลงทุนในต่างประเทศได้สูงสุดร้อยละ 30 ของเงินที่บริหารจากเดิมที่กำหนดไว้ที่ร้อยละ 10 ทั้งนี้ นักวิเคราะห์ในตลาดเห็นว่าการผ่อนคลายมาตรการดังกล่าวเป็นแผนที่จะช่วยเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของเศรษฐกิจมาเลเซียในระยะยาวได้
--ธนาคารแห่งประเทศไทย--