การจัดทำบัญชีเกี่ยวกับลูกหนี้ด้อยคุณภาพของบริษัทหลักทรัพย์

                                ประกาศคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์
                                                ที่ กธ.  33/2543
                                เรื่อง   การจัดทำบัญชีเกี่ยวกับลูกหนี้ด้อยคุณภาพ
                                                ของบริษัทหลักทรัพย์
                                        ______________________________
        อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 14 และมาตรา 105 แห่งพระราชบัญญัติหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ พ.ศ. 2535   คณะกรรมการ ก.ล.ต. ออกข้อกำหนดไว้ดังต่อไปนี้
        ข้อ 1   ให้ยกเลิกประกาศคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ ที่ กธ. 45/2540  เรื่อง  การจัดทำบัญชีเกี่ยวกับลูกหนี้ด้อยคุณภาพของบริษัทหลักทรัพย์ ลงวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2540
        ข้อ 2   ในประกาศนี้
        "บริษัทหลักทรัพย์" หมายความว่า   บริษัทที่ได้รับใบอนุญาตให้ประกอบธุรกิจหลักทรัพย์ประเภทการเป็นนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์  การค้าหลักทรัพย์  หรือการจัดจำหน่ายหลักทรัพย์  ที่มิได้จำกัดเฉพาะหลักทรัพย์อันเป็นตราสารแห่งหนี้  แต่ไม่รวมถึงบริษัทที่ได้ใบรับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจเงินทุนด้วย
        "ลูกหนี้ธุรกิจหลักทรัพย์" หมายความว่า   ลูกหนี้ทั่วไป  ลูกหนี้ผ่อนชำระ  ลูกหนี้สถาบันการเงินที่มีปัญหา และลูกหนี้อื่น
        "ลูกหนี้ทั่วไป" หมายความว่า   ลูกหนี้กู้ยืมเงินเพื่อซื้อหลักทรัพย์ ลูกหนี้ยืมหลักทรัพย์แต่ไม่รวมถึงลูกหนี้ยืมหลักทรัพย์ประเภทลูกค้าสถาบันที่มิได้ผิดนัดส่งมอบหลักทรัพย์
        "ลูกค้าสถาบัน" หมายความว่า   ลูกค้าสถาบันตามประกาศคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ว่าด้วยการขายหลักทรัพย์โดยที่บริษัทหลักทรัพย์ยังไม่มีหลักทรัพย์นั้นอยู่ในครอบครอง
        "ลูกหนี้ผ่อนชำระ" หมายความว่า   ลูกหนี้ผ่อนชำระซึ่งทำสัญญาตามมาตรฐานและลูกหนี้ผ่อนชำระอื่น
        "ลูกหนี้ผ่อนชำระซึ่งทำสัญญาตามมาตรฐาน" หมายความว่า   ลูกหนี้ที่ได้ทำสัญญาผ่อนชำระหนี้กับบริษัทหลักทรัพย์ตามจำนวนเงินและระยะเวลาที่แน่นอน  โดยจำนวนเงินและระยะเวลาในการชำระหนี้แต่ละงวดเป็นสัดส่วนเท่ากันหรือใกล้เคียงกัน  และแต่ละงวดห่างกันไม่เกินหนึ่งเดือน
        "ลูกหนี้ผ่อนชำระอื่น" หมายความว่า   ลูกหนี้ที่ได้ทำสัญญาผ่อนชำระหนี้กับบริษัทหลักทรัพย์  โดยจำนวนเงินและระยะเวลาในการชำระหนี้แตกต่างจากลูกหนี้ผ่อนชำระซึ่งทำสัญญาตามมาตรฐาน
        "ลูกหนี้สถาบันการเงินที่มีปัญหา" หมายความว่า   ลูกหนี้ของบริษัทหลักทรัพย์ที่เป็นสถาบันการเงินซึ่งถูกทางการสั่งปิดกิจการและไม่อยู่ภายใต้มาตรการคุ้มครองของทางการหรือทางการไม่รับประกันการชำระหนี้
        "ลูกหนี้อื่น" หมายความว่า   ลูกหนี้ที่โอนมาจากบัญชีมาร์จิ้น  ลูกหนี้ที่ซื้อขายหลักทรัพย์ด้วยบัญชีเงินสดแต่ไม่ชำระราคาหรือส่งมอบหลักทรัพย์ตามระยะเวลาที่กำหนด  และลูกหนี้ที่อยู่ระหว่างการดำเนินการฟ้องร้องบังคับคดี
        "มูลหนี้" หมายความว่า   หนี้ของลูกหนี้ธุรกิจหลักทรัพย์รายใดรายหนึ่งซึ่งรวมดอกเบี้ยค้างรับที่รับรู้เป็นรายได้ของบริษัทหลักทรัพย์แล้ว
        "หลักประกัน" หมายความว่า   ทรัพย์สินตามประเภทต่อไปนี้ที่ให้เป็นประกันการชำระหนี้ของลูกหนี้ธุรกิจหลักทรัพย์รายใดรายหนึ่ง
        (ก)  เงินสด
        (ข)     บัตรเงินฝาก ตั๋วสัญญาใช้เงินและตั๋วแลกเงินที่ออกโดยสถาบันการเงินตามกฎหมายว่าด้วยดอกเบี้ยเงินให้กู้ยืมของสถาบันการเงิน
        (ค)  หลักทรัพย์
        (ง)  หนังสือที่สถาบันการเงินตามกฎหมายว่าด้วยดอกเบี้ยเงินให้กู้ยืมของสถาบันการเงินออกให้ไว้แก่บริษัทหลักทรัพย์เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้ของลูกหนี้ธุรกิจหลักทรัพย์  โดยสถาบันการเงินดังกล่าวยินยอมรับผิดในฐานะลูกหนี้ชั้นต้น   ทั้งนี้ ไม่ว่าหนังสือนั้นจะออกเป็นเล็ตเตอร์ออฟเครดิตหรือหนังสือค้ำประกัน
        (จ)  อสังหาริมทรัพย์ที่บริษัทหลักทรัพย์รับจำนอง
        ข้อ 3   ห้ามมิให้บริษัทหลักทรัพย์รับรู้รายได้ตามเกณฑ์ค้างรับ (accrual basis) สำหรับรายได้ดอกเบี้ยจากลูกหนี้ธุรกิจหลักทรัพย์ที่มีลักษณะดังนี้
        (1)  ลูกหนี้ทั่วไปที่มีหลักประกันต่ำกว่ามูลหนี้
        (2)  ลูกหนี้ผ่อนชำระรายที่ยังผ่อนชำระหนี้ตามกำหนดเวลาไม่ครบหกงวดติดต่อกันภายหลังจากที่มีการผ่อนชำระตามสัญญา
        (3)  ลูกหนี้ผ่อนชำระรายที่บริษัทหลักทรัพย์สามารถรับรู้ดอกเบี้ยค้างรับได้แล้วเนื่องจากผ่อนชำระหนี้ตามสัญญาครบหกงวดติดต่อกัน  แต่ภายหลังมีการค้างชำระเงินต้นหรือดอกเบี้ยตั้งแต่สามงวดขึ้นไป
        (4)  ลูกหนี้สถาบันการเงินที่มีปัญหา
        (5)  ลูกหนี้อื่นที่ค้างชำระดอกเบี้ยตั้งแต่สามงวดขึ้นไป
                "หลักประกัน" ตามความในวรรคหนึ่ง (1) ให้หมายถึงทรัพย์สินประเภทที่สามารถนำมารวมเพื่อการคำนวณมูลค่าในบัญชีมาร์จิ้นได้ตามประกาศสำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ว่าด้วยการปฏิบัติงานเกี่ยวกับการให้กู้ยืมเงินเพื่อซื้อหลักทรัพย์และการให้ยืมหลักทรัพย์แก่ลูกค้าที่มิใช่ลูกค้าสถาบันเพื่อขายชอร์ต  โดยใช้วิธีการคำนวณมูลค่าหลักประกันตามที่กำหนดไว้ในประกาศดังกล่าว
        ข้อ 4   ให้บริษัทหลักทรัพย์แสดงมูลหนี้ของลูกหนี้ธุรกิจหลักทรัพย์ที่เข้าเกณฑ์จัดชั้นไว้ในหมายเหตุประกอบงบการเงิน   โดยให้แยกแสดงตามหลักเกณฑ์ดังนี้
        (1)  มูลหนี้จัดชั้นสูญ หมายถึง
                (ก)  มูลหนี้ของลูกหนี้ที่ได้ติดตามทวงถามจนถึงที่สุดแล้ว  แต่ไม่ได้รับการชำระหนี้และบริษัทหลักทรัพย์ได้ดำเนินการจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ตามกฎหมายภาษีอากรแล้ว
                (ข)  มูลหนี้ส่วนที่บริษัทหลักทรัพย์ได้ทำสัญญาปลดหนี้ให้
        (2)  มูลหนี้จัดชั้นสงสัย หมายถึง
                (ก)  มูลหนี้ของลูกหนี้ผ่อนชำระ เฉพาะมูลหนี้ส่วนที่มีกำหนดระยะเวลาชำระคืนเกินกว่าห้าปีนับแต่วันสิ้นงวดการบัญชีที่จัดทำงบการเงิน
                (ข)  มูลหนี้เฉพาะส่วนที่สูงเกินกว่าหลักประกันของลูกหนี้ที่เข้าลักษณะดังนี้
                        1. ลูกหนี้ทั่วไป  ลูกหนี้ผ่อนชำระอื่น ลูกหนี้สถาบันการเงินที่มีปัญหา  และลูกหนี้อื่น  ที่มีหลักประกันต่ำกว่ามูลหนี้
                        2. ลูกหนี้ผ่อนชำระซึ่งทำสัญญาตามมาตรฐานรายที่บริษัทหลักทรัพย์ไม่สามารถรับรู้รายได้ตามเกณฑ์ค้างรับได้ตามข้อ 3(2) และ (3)
        (3)  มูลหนี้จัดชั้นต่ำกว่ามาตรฐาน หมายถึง   มูลหนี้ส่วนที่ไม่สูงเกินกว่าหลักประกันของลูกหนี้ที่เข้าลักษณะตาม (2) (ข) 1. และ 2.
        ข้อ 5   เพื่อประโยชน์ตามข้อ 4   การคำนวณมูลหนี้และการคำนวณมูลค่าหลักประกัน  ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ดังนี้
        (1)  กรณีหลักทรัพย์ที่มีตลาดรองรับ  ให้ใช้ราคายุติธรรมเช่นเดียวกับการตีราคาเงินลงทุนตามที่มาตรฐานการบัญชีกำหนด  และนับเป็นหลักประกันได้ไม่เกินร้อยละเก้าสิบ
        (2)  กรณีหลักทรัพย์ที่ไม่มีตลาดรองรับ  ให้ใช้ราคายุติธรรมเช่นเดียวกับการตีราคาเงินลงทุนตามที่มาตรฐานการบัญชีกำหนดหรือมูลค่าตามบัญชีของหลักทรัพย์ดังกล่าว  และนับเป็นหลักประกันได้ไม่เกินร้อยละแปดสิบห้า
        (3)  กรณีบัตรเงินฝาก  ให้ใช้ราคาตามบัญชีหรือราคาตลาด
        (4)  กรณีอสังหาริมทรัพย์ที่บริษัทหลักทรัพย์เป็นผู้รับจำนอง
                (ก)  อสังหาริมทรัพย์ที่มีการประเมินภายในระยะเวลาไม่เกินหนึ่งปีก่อนวันสิ้นงวดการบัญชีที่จัดทำงบการเงิน  ให้นับเป็นหลักประกันได้ไม่เกินร้อยละแปดสิบของราคาประเมิน
                (ข)  อสังหาริมทรัพย์ที่มีการประเมินภายในระยะเวลาเกินกว่าหนึ่งปีขึ้นไปแต่ไม่เกินสองปีก่อนวันสิ้นงวดการบัญชีที่จัดทำงบการเงิน  ให้นับเป็นหลักประกันได้ไม่เกินร้อยละเจ็ดสิบของราคาประเมิน
                (ค)  อสังหาริมทรัพย์ที่มีการประเมินภายในระยะเวลาเกินกว่าสองปีขึ้นไปแต่ไม่เกินสามปีก่อนวันสิ้นงวดการบัญชีที่จัดทำงบการเงิน  ให้นับเป็นหลักประกันได้ไม่เกินร้อยละหกสิบของราคาประเมิน
                (ง)  อสังหาริมทรัพย์ที่มีการประเมินเกินกว่าสามปีก่อนวันสิ้นงวดการบัญชีที่จัดทำงบการเงิน  ให้นับเป็นหลักประกันได้ไม่เกินร้อยละห้าสิบของราคาประเมิน
                ทั้งนี้ ราคาประเมินต้องมาจากผู้ประเมินราคาทรัพย์สินที่สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ให้ความเห็นชอบ
        (5)  กรณีหลักประกันที่เป็นทรัพย์สินอื่น ให้ใช้ราคาตราหรือราคาอื่นที่เหมาะสม
        ข้อ 6   ให้บริษัทหลักทรัพย์ตัดจำหน่ายมูลหนี้จัดชั้นสูญออกจากบัญชีทันทีที่พบรายการดังกล่าว  และให้บริษัทหลักทรัพย์ตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญในอัตราไม่ต่ำกว่าร้อยละหนึ่งร้อยของมูลหนี้จัดชั้นสงสัยทั้งจำนวน  และหากจำนวนที่ตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญสูงกว่าค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญที่ได้ตั้งไว้แล้ว   ให้บริษัทหลักทรัพย์บันทึกส่วนต่างนั้นเป็นค่าใช้จ่ายในงวดการบัญชีที่มีการตั้งค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญเพิ่มขึ้น
        ข้อ 7   ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป                 
                                                        ประกาศ ณ วันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ.2543 
                                                         (นายธารินทร์   นิมมานเหมินท์)
                                                        รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
                                        ประธานกรรมการ คณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์
-ยก-