การกำหนดลักษณะการให้คำแนะนำที่ไม่ถือเป็นการประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าประเภท การเป็นที่ปรึกษาสัญญาซื้อขายล่วงหน้า (ฉบับที่ 2)

                              ประกาศคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์
                                            ที่ กข.  45/2549 
                              เรื่อง  การกำหนดลักษณะการให้คำแนะนำที่ไม่ถือเป็นการ
                                   ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าประเภท
                                     การเป็นที่ปรึกษาสัญญาซื้อขายล่วงหน้า
                                               (ฉบับที่ 2)
                                 ____________________________________
          อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 3 และมาตรา 9 แห่งพระราชบัญญัติสัญญาซื้อขายล่วงหน้า พ.ศ. 2546  คณะกรรมการ ก.ล.ต. ออกข้อกำหนดไว้ดังต่อไปนี้
          ข้อ 1   ให้เพิ่มบทนิยามคำว่า “ผู้ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าต่างประเทศ” และ “ผู้ลงทุนสถาบัน” ระหว่างบทนิยามคำว่า “การให้คำแนะนำ” และคำว่า “สำนักงาน” ในข้อ 1 แห่งประกาศคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ ที่ กข. 11/2547 เรื่อง  การกำหนดลักษณะการให้คำแนะนำที่ไม่ถือเป็นการประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าประเภทการเป็นที่ปรึกษาสัญญาซื้อขายล่วงหน้า ลงวันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2547  ดังต่อไปนี้
          ““ผู้ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าต่างประเทศ”  หมายความว่า บุคคลซึ่งเป็นผู้ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าตามกฎหมายของต่างประเทศ และอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของทางการหรือหน่วยงานที่ทำหน้าที่กำกับดูแลสัญญาซื้อขายล่วงหน้าในต่างประเทศ โดยมีหลักเกณฑ์ในการอนุญาตและการประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าไม่ด้อยกว่าหลักเกณฑ์ที่กำหนดโดยพระราชบัญญัติสัญญาซื้อขายล่วงหน้า พ.ศ. 2546 รวมทั้งประกาศและหนังสือเวียนที่เกี่ยวข้องซึ่งออกหรือวางแนวปฏิบัติตามกฎหมายดังกล่าว
          “ผู้ลงทุนสถาบัน”  หมายความว่า  บุคคลดังต่อไปนี้  ที่สามารถนำเงินไปลงทุนในสัญญาซื้อขายล่วงหน้าในต่างประเทศได้โดยชอบ 
                    (1)  กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ
                    (2)  กองทุนประกันสังคม
                    (3)  บริษัทประกันชีวิต
                    (4)  ธนาคารพาณิชย์
                    (5)  ธนาคารที่มีกฎหมายจัดตั้งขึ้นโดยเฉพาะ
                    (6)  บริษัทหลักทรัพย์เพื่อการจัดการทรัพย์สินของตนเอง
                    (7)  สถาบันการเงินอื่นใดที่สำนักงานกำหนดโดยได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการ ก.ล.ต.
                    (8)  บริษัทหลักทรัพย์เพื่อการจัดการทรัพย์สินของบุคคลตาม (1) ถึง (7) ในลักษณะกองทุนส่วนบุคคล  หรือเพื่อการ
                         จัดการกองทุนสำรองเลี้ยงชีพหรือกองทุนรวม”
          ข้อ 2   ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็น (2/1) ในข้อ 2 แห่งประกาศคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ ที่ กข. 11/2547 เรื่อง  การกำหนดลักษณะการให้คำแนะนำที่ไม่ถือเป็นการประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าประเภทการเป็นที่ปรึกษาสัญญาซื้อขายล่วงหน้า ลงวันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2547 
          “(2/1)  การให้คำแนะนำโดยผู้ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าต่างประเทศโดยมีเป้าหมายการแนะนำแก่ผู้ลงทุนสถาบันเป็นการเฉพาะ และเป็นการให้คำแนะนำเกี่ยวกับสัญญาซื้อขายล่วงหน้าในต่างประเทศที่ผู้ลงทุนสถาบันสามารถลงทุนได้ตามกฎหมาย”
          ข้อ 3   ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันที่  16 มกราคม พ.ศ. 2550  เป็นต้นไป
          ประกาศ  ณ  วันที่  27 ธันวาคม พ.ศ. 2549
                                                  (หม่อมราชวงศ์ปรีดิยาธร  เทวกุล)
                                                   รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
                                     ประธานกรรมการ คณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์
หมายเหตุ  :  เหตุผลในการออกประกาศฉบับนี้ คือ ด้วยปรากฏว่ามีผู้ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าต่างประเทศประสงค์จะเข้ามาให้คำแนะนำ
            แก่ผู้ลงทุนสถาบันในประเทศเกี่ยวกับสัญญาซื้อขายล่วงหน้าในต่างประเทศ หรือความเหมาะสมในการซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้าใน
            ต่างประเทศ  ซึ่งการดำเนินการของผู้ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าดังกล่าวก่อให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ลงทุนสถาบันในประเทศ ใน
            การลงทุนในสัญญาซื้อขายล่วงหน้าในต่างประเทศมากยิ่งขึ้น  ดังนั้น เพื่อให้การดำเนินการของผู้ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วง
            หน้าต่างประเทศสามารถกระทำได้โดยไม่ถือว่าเป็นการประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าประเภทการเป็นที่ปรึกษาสัญญาซื้อขายล่วง
            หน้า จึงได้ออกประกาศนี้