ประกาศคณะกรรมการกำกับตลาดทุน
ที่ ทธ. 8/2553
เรื่อง การเรียกและการวางหลักประกันในการซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้า
ในศูนย์ซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้า
(ฉบับที่ 2)
__________________________
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 18 แห่งพระราชบัญญัติสัญญาซื้อขายล่วงหน้า พ.ศ. 2546 อันเป็นพระราชบัญญัติที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา 29 ประกอบกับมาตรา 33 มาตรา 34 มาตรา 36 มาตรา 41 มาตรา 43 และมาตรา 45 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย คณะกรรมการกำกับตลาดทุนออกข้อกำหนดไว้ดังต่อไปนี้
ข้อ 1 ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นข้อ 7/1 แห่งประกาศคณะกรรมการกำกับตลาดทุน ที่ ทธ. 25/2551 เรื่อง การเรียกและการวางหลักประกันในการซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้าในศูนย์ซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้า ลงวันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551
“ข้อ 7/1 ในกรณีที่มีการโอนฐานะสัญญาซื้อขายล่วงหน้าของลูกค้าที่ถือผ่านตัวแทน ซื้อขายสัญญารายหนึ่งเพื่อไปถือผ่านตัวแทนซื้อขายสัญญาอีกรายหนึ่งในระบบการชำระหนี้ของ สำนักหักบัญชีสัญญา ให้ตัวแทนซื้อขายสัญญาผู้รับโอนปฏิบัติตามข้อกำหนดในข้อ 3 ข้อ 4 ข้อ 5 ข้อ 6 และข้อ 7 นับแต่ได้รับโอนฐานะสัญญาซื้อขายล่วงหน้านั้น โดยตัวแทนซื้อขายสัญญาผู้โอน ไม่ต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดในข้อ 3 และข้อ 4 นับแต่มีการโอนฐานะสัญญาซื้อขายล่วงหน้าดังกล่าว”
ข้อ 2 ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2553 เป็นต้นไป
ประกาศ ณ วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
(นายธีระชัย ภูวนาถนรานุบาล)
เลขาธิการ
สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์
ประธานกรรมการ
คณะกรรมการกำกับตลาดทุน
หน้าที่ในการเรียกและดำเนินการเกี่ยวกับการวางหลักประกันของลูกค้า นับแต่ได้รับโอนฐานะสัญญาซื้อขายล่วงหน้าดังกล่าวแทนตัวแทน
ซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้าผู้โอน จึงจำเป็นต้องออกประกาศนี้